Mijn kuiten even laten los masSeren dat zal deugt doen dacht ik een uur geleden. Dik mispakt bleek 40 minuten later toen ik de kamer van Katrien, de kinesiste met de gouden handen, al strompelend verliet. "ge zult u straks veel beter voelen" wist ze me gerust te stellen. Nu ik weer helemaal zen ben kan ik even de afgelopen dagen met jullie doorlopen.
Vrijdag was wederom een goed gevulde dag. Voor het ontbijt wat losvaren, na het ontbijt 2 uur durende roeitraining en in de middag nog een roeitraining van 90 minuten met enkele pittige tempo stukken in verwerkt. Het hoogtepunt van de dag werd bereikt rond de klok van 21 uur. Katrien had een Quiz in elkaar geknutseld om de avondsleur wat op te vrolijken. Iedereen studeerde in zijn vrije uurtjes nog wat bij om goed voorbereid de intellectuele oorlog te kunnen aangaan. Het lot hielp om de teams samen te stellen. Team 1 bestond uit: Frans, Rudy, Bram en Annick. Marit, Evi, Clara en Jo vormden team 2. Ten slotten was er dan team 3 waar ikzelf verzeild was geraakt. Samen met Hannes De Reu en Hannes mijn broer gingen we vol zelfvertrouwen de strijd aan. Het zelfvertrouwen was niet misplaatst bleek toen de punten bekend gemaakt werden. We wonnen met een ruime marge, mag toch wel even vermeld worden. Blij met de overwinning op zak verlieten we de zaal om van een deugt doende nachtrust te gaan genieten.
Zaterdag/gisteren moesten we de planning lichtjes wijzigen. Er was namelijk een lokale kajak wedstrijd (van 10u tot 12u ofzo) en er mocht in de ochtend niet op het water gegaan worden. We planden dus een iets langere roeisessie om 7u en Hannes en ik deden om 11u nog een gezondheidsloopje. Smiddags spenderden hannes en mezelf wederom in het donkere krachtlokaal terwijl onze zware collegas op het water wat nieuwe dingen uitprobeerden. De dag sloten we dan af met een gezellig diner in de drukke straten van Sevilla.
Deze morgen stond er een iets intensievre training op het programma. Voor we op het water gingen hebben we eerst nog wat klapvee gespeeld voor de marathon lopers. Vandaag was het de marathin van Sevilla en het parcour liep langs ons verblijf. Op training moesten we een 1000 meter en een 500 meter doen. Alles liep vrij behoorlijk. Voorlopig zijn er nog geen barsten te bespeuren in het broederlijke dream team.
Wij zitten ondertussen in de helft van onze stage. Dit wil zeggen dat ik jullie nog 2 weken kan bestoken met avonturen vanuit het nu wat grijze, regenachtige Sevilla (geen nood er is nog goed weer op komst) en dat het dan weer avonturen zullen zijn vanop Belgische bodem.
Geniet nog van jullie zondag en bedankt voor de talrijke bezoekjes aan onze blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten