Nog even een (voor)laatste herinnering de wereld insturen vooraleer de navelstreng definitief wordt doorgeknipt.
Omdat we geen egoisten zijn en alle trouwe fans willen laten meegenieten van onze vrijgevigheid herinner ik jullie met plezier aan de beloftes die ik een maand geleden heb gemaakt (en omdat ik moest van mijn mama).
In het vorige bericht -dat iedereen ongetwijfeld al meerdere malen heeft gelezen- stond aangekondigd dat ik als wijze van dankbetuiging op 19 november een gratis vat zou geven. Wegens logistieke problemen zal er geen vat zijn maar zal het vloeibare goud uit fleskes te nuttigen zijn.
Voordelen hiervan zijn: geen glazen (of toch hopelijk minder) zullen vuil gemaakt moeten worden (en afgewassen), het komt goedkoper uit voor mijn portemonee dus er kan misschien hier en daar al eens een speciaal bierke, wijntje of cola zero tussen zitten, geen verkwisting van bier door wanna be biertappers en ik moet geen ganse avond achter de tap staan.
Nadelen: Genieten van een perfect getapt pintje zal er niet inzitten (tenzij jij thuis toevallig een tapinstallatie op overschot hebt en ons die ter beschikking wil stellen)
Dus nog even recapituleren:
Zaterdagavond 19 november rond de klok van 20u in de BTR (powerzaal) is er gelegenheid om Hannes en mij te bedanken voor het afgelopen jaar (wat zijn we weer bescheiden) of gewoon een keer goeiendag te komen zeggen en een pintje te drinken op mijn kosten.
De laatste "collecters items" -1 marcel en 2 t-shirts- van onze kledinglijn worden verloot (gooi een briefje met je naam in het mandje of zorg dat ik een briefje met je naam krijg die ik in het mandje drop; en de onschuldige hand doet de rest).
Heb je nu zoiets van om 20u zit ik meestal met mijn voeten onder tafel. Geen probleem breng uw stukske vlees mee en wij gooien het wel op de BBQ ( liefst geen ribbetjes, entrecôtes en andere stukken vlees die voor lange wachttijden kunnen zorgen)
Heb je nu zoiets van ik wil wel komen maar ik heb geen zin om naar huis te gaan! Wel als ge sympathiek genoeg zijt kan er misschien wel voor een logeerplekje ten huize Obreno gekeken worden (plaatsen zijn beperkt).
cioa
maandag 14 november 2011
vrijdag 30 september 2011
OVER AND OUT !!!
Om alle miserie van afgelopen jaar (en ook de mooie momenten natuurlijk) eens goed door te spoelen en bij wijze van dank betuiging voor de steun en de duizenden kaartjes die we afgelopen jaar kregen geef ik jullie allemaal de kans om gratis en voor niks goud gele pretpalen(Pintjes) te komen drinken in de btr (op mijn kosten en jullie gezondheid)
De btr-intimie wisten al dat dit evenement zal plaatsvinden na de OBIC op 19 november ( rond 20u zal dat zijn denk ik).
Voel u dus vooral niet gegeneerd om langs te komen. Met lege of met volle handen iedereen is welkom.
Om de avond nog wat op te vrolijken kan er zelfs nog een tombola vanaf. Aangezien er hier nog wat restjes exclusief Obrenobrothers textiel (2 t-shirts en 1 marcelleke) boven water zijn gekomen kunnen we die dan ook nog uitdelen.
Voila nu is het echt echt gedaan met de obrenobrothers!!
cioa
De btr-intimie wisten al dat dit evenement zal plaatsvinden na de OBIC op 19 november ( rond 20u zal dat zijn denk ik).
Voel u dus vooral niet gegeneerd om langs te komen. Met lege of met volle handen iedereen is welkom.
Om de avond nog wat op te vrolijken kan er zelfs nog een tombola vanaf. Aangezien er hier nog wat restjes exclusief Obrenobrothers textiel (2 t-shirts en 1 marcelleke) boven water zijn gekomen kunnen we die dan ook nog uitdelen.
Voila nu is het echt echt gedaan met de obrenobrothers!!
cioa
woensdag 28 september 2011
IN BRUSSEL OP DE KOFFIE !!!!
Gisteren was het tijd om nog eens op de koffie te gaan bij onze werkgever (BLOSO).
Er was veel volk aanwezig in de arena (het kantoor). Zowel bekende gezichten (topsportcoordinator William, BLOSO medewerker Wim Meiresonne en de BLOSO carriere begeleidster) als minder bekende gezichten (BLOSO voorzitter Paul Rowe en BOIC man Gert Van Looy).
Het was tijd om eens een evaluatie te maken van het afgelopen jaar. Zijn de doelstellingen die we in het begin van het jaar voorop gesteld hadden behaald? Waar zijn er dingen fout gelopen, en zijn er oplossingen voor al die problemen?
Op de vraag of we onze doelstellingen gehaald hebben die we voorop gesteld hadden is het antwoord klaar en duidelijk NEEN.
Had er meer in gezeten? Als we hadden doorgewerkt zoals in 2009 en 2010 zou ik zeker meer het gevoel gehad hebben dat ik er alles uitgehaald heb wat erin zat. Of het eindresultaat beter zou zijn dat weet ik niet (en zal ik ook nooit weten)
Het zal toch pieken als ik volgend jaar in augustus twee boten zie deelnemen aan de spelen waarvan ik denk dat we er zeker mee hadden concurreren voor die laatste tickets.
Verklaringen voor het falen kunnen gevonden worde ten eerst bij onszelf en ten tweede bij de entourage.
Ten eerst ben ik de eerste om toe te geven dat ikzelf niet sterk genoeg ben en nooit sterk genoeg zal zijn om aansluiting te vinden bij te absolute wereldtop in het roeien. Met mijn ergometerscores kom ik waarschijnlijk in geen enkel ander land in de nationale ploeg. Gelukkig kan ik op het water de schade min of meer beperken. Moeder natuur had geen krachtpatser in gedachten toen ik in elkaar geknutseld werd. Gelukkig heb/had ik een ander competitief voordeel. Mijn mindere ergometerscores kan/kon ik compenseren met mijn gewicht die ik zonder problemen op 67,5 kg kon houden (Ik denk niet dat er veel van mijn soort rondliepen op het WK) en dus in de boot kan stappen met een "dikkertje" van 72,5 kg.
Heb ik dan een jaar boven mijn stand geleefd? Misschien wel !! Maar ik kan u wel vertellen dat ik er alles aan gedaan heb om mijn individueel niveau omhoog te brengen. Om 6u gaan lopen in de sneeuw, in de vrieskou (en in de zon ook natuurlijk) kilometers roeien in mijn skiff, elk pilletje die we verondersteld werden om te nemen genomen, zoveel mogelijk rusten ten koste van het sociaal leven en er bovenal in blijven geloven dat het wel goed zou komen.
Het celibataire leven kan ik vanaf heden aan anderen overlaten.
Ten tweede zijn we(ik) soms te radicaal geweest in onze drang naar verandering. Het kind met het badwater weggieten is meestal niet de beste oplossing. Jammer genoeg beseft een mens dat maar als het te laat is.
Naast onze (mijn) eigen fouten speelt er natuurlijk ook nog een andere factor een rol in het eindresultaat. De begeleiding/entourage. Dit jaar wist iemand mij te zeggen dat je niet kwaad kunt/mag zijn op mensen die hun best doen maar de capaciteiten niet hebben om iets te doen.
Wel ik kan je zeggen dat veel mensen heel hard hun best doen maar... Kwaad kan en mag ik dus niet zijn.
Toch zijn er dit jaar dingen gebeurt en mij ter ore gekomen waarvan ik dacht :" hoe is dit in godsnaam mogelijk".
In het gesprek van gisteren werd mij ook gevraagd of ik een oplossing had om de problemen binnen het belgisch roeien op te lossen. Mijn antwoord: iedereen buitenstampen!! Tabula rasa. Natuurlijk makkelijk gezegd maar er zijn geen alternatieven en dus blijft alles draaien zoals het is : vierkant!! Ook ik kan niet meteen een kant en klare oplossing geven voor de malaise.
Veel top(contract)roeiers zullen er niet meer overschieten volgend jaar! Bij de roeiers is de tabula rasa strategie ondertussen wel van toepassing. Die mannen van BLOSO hebben ook economie gestudeerd en weten ook dat je moet investeren in dingen die in de toekomst iets zullen opbrengen. In Belgie wordt er ieder jaar met nieuwe ambitieuze plannen op de proppen gekomen en na 1 jaar wordt alles alweer begraven omdat het op niks trok of omdat de roeiers er geen zin meer in hebben. Het geld van BLOSO wordt dus ieder jaar gewoon weggesmeten. Dus ik kan het wel begrijpen dat ze de geldkraan dichtdraaien. Iedereen staat weer mooi met zijn voeten op de grond (of op de arbeidsmarkt).
Mischien is dit ook het moment om op andere niveaus eens goed te gaan nadenken en beseffen dat het huilen is met de pet op. Als er niet snel een strak beleid komt waar iedereen ééndrachtig aan hetzelfde zeel trekt dan belooft de toekomst van het belgisch roeien er niet bepaald rooskleurig uit te zien.
Hopelijk kan Tim Maeyens in 2012 nog een keer de meubels redden.
Ik ben waarschijnlijk niet de eerste die hierover klaagt en zal waarschijnlijk ook niet de laatste zijn. De laatste jaren is er niet echt veel veranderd dus ik heb er weinig hoop op dat er ook in de toekomst grote wijzigingen zullen plaatsvinden!!
Bij deze zijn we stillaan echt aan het einde van de blog gekomen.
Morgen of overmorgen geef ik jullie allemaal nog een tip om alle miserie te vergeten en in schoonheid af te ronden.
cioa
Er was veel volk aanwezig in de arena (het kantoor). Zowel bekende gezichten (topsportcoordinator William, BLOSO medewerker Wim Meiresonne en de BLOSO carriere begeleidster) als minder bekende gezichten (BLOSO voorzitter Paul Rowe en BOIC man Gert Van Looy).
Het was tijd om eens een evaluatie te maken van het afgelopen jaar. Zijn de doelstellingen die we in het begin van het jaar voorop gesteld hadden behaald? Waar zijn er dingen fout gelopen, en zijn er oplossingen voor al die problemen?
Op de vraag of we onze doelstellingen gehaald hebben die we voorop gesteld hadden is het antwoord klaar en duidelijk NEEN.
Had er meer in gezeten? Als we hadden doorgewerkt zoals in 2009 en 2010 zou ik zeker meer het gevoel gehad hebben dat ik er alles uitgehaald heb wat erin zat. Of het eindresultaat beter zou zijn dat weet ik niet (en zal ik ook nooit weten)
Het zal toch pieken als ik volgend jaar in augustus twee boten zie deelnemen aan de spelen waarvan ik denk dat we er zeker mee hadden concurreren voor die laatste tickets.
Verklaringen voor het falen kunnen gevonden worde ten eerst bij onszelf en ten tweede bij de entourage.
Ten eerst ben ik de eerste om toe te geven dat ikzelf niet sterk genoeg ben en nooit sterk genoeg zal zijn om aansluiting te vinden bij te absolute wereldtop in het roeien. Met mijn ergometerscores kom ik waarschijnlijk in geen enkel ander land in de nationale ploeg. Gelukkig kan ik op het water de schade min of meer beperken. Moeder natuur had geen krachtpatser in gedachten toen ik in elkaar geknutseld werd. Gelukkig heb/had ik een ander competitief voordeel. Mijn mindere ergometerscores kan/kon ik compenseren met mijn gewicht die ik zonder problemen op 67,5 kg kon houden (Ik denk niet dat er veel van mijn soort rondliepen op het WK) en dus in de boot kan stappen met een "dikkertje" van 72,5 kg.
Heb ik dan een jaar boven mijn stand geleefd? Misschien wel !! Maar ik kan u wel vertellen dat ik er alles aan gedaan heb om mijn individueel niveau omhoog te brengen. Om 6u gaan lopen in de sneeuw, in de vrieskou (en in de zon ook natuurlijk) kilometers roeien in mijn skiff, elk pilletje die we verondersteld werden om te nemen genomen, zoveel mogelijk rusten ten koste van het sociaal leven en er bovenal in blijven geloven dat het wel goed zou komen.
Het celibataire leven kan ik vanaf heden aan anderen overlaten.
Ten tweede zijn we(ik) soms te radicaal geweest in onze drang naar verandering. Het kind met het badwater weggieten is meestal niet de beste oplossing. Jammer genoeg beseft een mens dat maar als het te laat is.
Naast onze (mijn) eigen fouten speelt er natuurlijk ook nog een andere factor een rol in het eindresultaat. De begeleiding/entourage. Dit jaar wist iemand mij te zeggen dat je niet kwaad kunt/mag zijn op mensen die hun best doen maar de capaciteiten niet hebben om iets te doen.
Wel ik kan je zeggen dat veel mensen heel hard hun best doen maar... Kwaad kan en mag ik dus niet zijn.
Toch zijn er dit jaar dingen gebeurt en mij ter ore gekomen waarvan ik dacht :" hoe is dit in godsnaam mogelijk".
In het gesprek van gisteren werd mij ook gevraagd of ik een oplossing had om de problemen binnen het belgisch roeien op te lossen. Mijn antwoord: iedereen buitenstampen!! Tabula rasa. Natuurlijk makkelijk gezegd maar er zijn geen alternatieven en dus blijft alles draaien zoals het is : vierkant!! Ook ik kan niet meteen een kant en klare oplossing geven voor de malaise.
Veel top(contract)roeiers zullen er niet meer overschieten volgend jaar! Bij de roeiers is de tabula rasa strategie ondertussen wel van toepassing. Die mannen van BLOSO hebben ook economie gestudeerd en weten ook dat je moet investeren in dingen die in de toekomst iets zullen opbrengen. In Belgie wordt er ieder jaar met nieuwe ambitieuze plannen op de proppen gekomen en na 1 jaar wordt alles alweer begraven omdat het op niks trok of omdat de roeiers er geen zin meer in hebben. Het geld van BLOSO wordt dus ieder jaar gewoon weggesmeten. Dus ik kan het wel begrijpen dat ze de geldkraan dichtdraaien. Iedereen staat weer mooi met zijn voeten op de grond (of op de arbeidsmarkt).
Mischien is dit ook het moment om op andere niveaus eens goed te gaan nadenken en beseffen dat het huilen is met de pet op. Als er niet snel een strak beleid komt waar iedereen ééndrachtig aan hetzelfde zeel trekt dan belooft de toekomst van het belgisch roeien er niet bepaald rooskleurig uit te zien.
Hopelijk kan Tim Maeyens in 2012 nog een keer de meubels redden.
Ik ben waarschijnlijk niet de eerste die hierover klaagt en zal waarschijnlijk ook niet de laatste zijn. De laatste jaren is er niet echt veel veranderd dus ik heb er weinig hoop op dat er ook in de toekomst grote wijzigingen zullen plaatsvinden!!
Bij deze zijn we stillaan echt aan het einde van de blog gekomen.
Morgen of overmorgen geef ik jullie allemaal nog een tip om alle miserie te vergeten en in schoonheid af te ronden.
cioa
zondag 18 september 2011
EVEN ANTICIPEREN !!!
Om alle potentiële onwaarheden, roddels en geruchten voor te zijn is het misschien niet slecht om nu al klare wijn te schenken. De Gordiaanse knoop was al een tijdje geleden door gehakt (om precies te zijn op 6 September).
Het avontuur van de ObrenoBrothes is afgelopen.
Tafereeltjes zoals hierboven zullen dus niet meer te zien zijn.
Tijdens ons "uitgebreid gesprek" een tiental dagen geleden werd al snel duidelijk dat de neuzen niet meer in dezelfde richting stonden. Als niet alle neuzen meer gericht zijn op het behalen van een Olympisch ticket in de dubbel licht is het zinloos nog verder te doen.
Voor mij is dit (normaal gezien, als er geen Copernicaanse omwenteling plaats vindt) dan het definitieve einde van mijn roeicarrière. De eerst komende dagen, weken, maanden (en jaren?) moet je mij dan ook niet in een roeiboot verwachten. Als ik nu nog in een roeiboot stap kan het alleen maar slechter gaan dan het ooit geweest is. Dus voor een "gezellig potje recreatief roeien/knoeien" bedank ik vriendelijk (voor het moment toch).
Hannes gaat normaal gezien wel blijven roeien maar het zal normaal gezien niet meer bij de lichtgewichten zijn maar bij de zwaargewichten (-23?).
Het zal dus bij 1 jaar profroeier blijven.
Een jaar met veel mooie momenten en enkele minder leuke momenten.
Mijn topmomenten dit jaar waren: de finale in Essen op Zondag, het Belgisch Kampioenschap en de kwartfinale in Luzern.
Het zwaarste moment dit jaar was toen ik op de enter knop moest drukken om het besluit van ons "uitgebreid gesprek van een tiental dagen geleden" door te sturen naar topsportcoördinator William. Op dat moment besefte ik dat het definitief over was met de tot nu toe mooiste periode van mijn leven. De tranen stonden in mijn ogen en het typen van de drietal regels duurde even lang als alle vertragingen van de NMBS treinen van het afgelopen jaar samen.
De tranen hebben ondertussen alweer plaats gemaakt voor een lach.
Bij deze hoop ik het roddelcircuit wat voor te zijn!
Op de vragen: of Thijs een jaar boven zijn stand geleefd heeft? en of er misschien meer had ingezeten mits...? zal later een uitgebreid antwoord volgen (hoop ik).
cioa
Het avontuur van de ObrenoBrothes is afgelopen.
Tafereeltjes zoals hierboven zullen dus niet meer te zien zijn.
Tijdens ons "uitgebreid gesprek" een tiental dagen geleden werd al snel duidelijk dat de neuzen niet meer in dezelfde richting stonden. Als niet alle neuzen meer gericht zijn op het behalen van een Olympisch ticket in de dubbel licht is het zinloos nog verder te doen.
Voor mij is dit (normaal gezien, als er geen Copernicaanse omwenteling plaats vindt) dan het definitieve einde van mijn roeicarrière. De eerst komende dagen, weken, maanden (en jaren?) moet je mij dan ook niet in een roeiboot verwachten. Als ik nu nog in een roeiboot stap kan het alleen maar slechter gaan dan het ooit geweest is. Dus voor een "gezellig potje recreatief roeien/knoeien" bedank ik vriendelijk (voor het moment toch).
Hannes gaat normaal gezien wel blijven roeien maar het zal normaal gezien niet meer bij de lichtgewichten zijn maar bij de zwaargewichten (-23?).
Het zal dus bij 1 jaar profroeier blijven.
Een jaar met veel mooie momenten en enkele minder leuke momenten.
Mijn topmomenten dit jaar waren: de finale in Essen op Zondag, het Belgisch Kampioenschap en de kwartfinale in Luzern.
Het zwaarste moment dit jaar was toen ik op de enter knop moest drukken om het besluit van ons "uitgebreid gesprek van een tiental dagen geleden" door te sturen naar topsportcoördinator William. Op dat moment besefte ik dat het definitief over was met de tot nu toe mooiste periode van mijn leven. De tranen stonden in mijn ogen en het typen van de drietal regels duurde even lang als alle vertragingen van de NMBS treinen van het afgelopen jaar samen.
De tranen hebben ondertussen alweer plaats gemaakt voor een lach.
Bij deze hoop ik het roddelcircuit wat voor te zijn!
Op de vragen: of Thijs een jaar boven zijn stand geleefd heeft? en of er misschien meer had ingezeten mits...? zal later een uitgebreid antwoord volgen (hoop ik).
cioa
woensdag 7 september 2011
WAT BRENGT DE TOEKOMST ????
De teerling is geworpen.
We hebben in onderling overleg (zoals dat zo mooi heet) een beslissing genomen over de toekomst van de Obrenobrothers.
Veel kan (en mag) ik er nog niet over zeggen dus om alle miserie te vermijden doe ik dat dan ook nog maar niet. Het leven zit vol verassingen dus je weet maar nooit dat er plotse wendingen komen.
Hoe dan ook of we nu doorgaan of niet vanaf 1 oktober beloof ik jullie weer een dagelijkse blog.
Ik heb een telefoontje gehad van tele-onthaal om te vragen of ik toch alsjeblieft niet wou doordoen met het dagelijks leveren van wat lectuur. Er belden heel wat eenzame zielen en minder eenzame zielen met suicidale neigingen omdat ze hun houvast verloren waren. Toen daar nog eens de oproep van Geert en Ruben bijkwamen kon ik dan ook niet anders dan deze drastische beslissing te nemen.
Anoniem zei
Jammer van de uitslag, toch knap van Hannes en Thijs: wie kan zeggen dat hij/zij bij een wereldtop aanleunt?
Maar ik zal zeker en vast mijn dagelijks ijkpunt, mijn hou vast, mijn rustpunt, mijn zenmoment, mijn blik op de wereld en de mensen missen: de dagelijkse blog.
Psycholoog, sportdokter, diëtist, columnschrijver, write up comedian en naar het schijnt ook economist Thijs zullen we blijkbaar missen. Met deze een oproep aan de Carmiggelt van Dudzele om toch elke dag ons te voorzien van een blikje op deze wereld. En als hij het niet ziet zitten: waarom geen kookboek publiceren met gezonde sportrecepten? Het zal misschien bij het grote publiek meer in de smaak vallen dan het roeien.
Geert 6 september 2011 20:17 
Ruben zei
ja alstublieft Thijs, ik zit hier dus wel al om 6.48u 's morgens te kijken blijkbaar
We hebben in onderling overleg (zoals dat zo mooi heet) een beslissing genomen over de toekomst van de Obrenobrothers.
Veel kan (en mag) ik er nog niet over zeggen dus om alle miserie te vermijden doe ik dat dan ook nog maar niet. Het leven zit vol verassingen dus je weet maar nooit dat er plotse wendingen komen.
Hoe dan ook of we nu doorgaan of niet vanaf 1 oktober beloof ik jullie weer een dagelijkse blog.
Ik heb een telefoontje gehad van tele-onthaal om te vragen of ik toch alsjeblieft niet wou doordoen met het dagelijks leveren van wat lectuur. Er belden heel wat eenzame zielen en minder eenzame zielen met suicidale neigingen omdat ze hun houvast verloren waren. Toen daar nog eens de oproep van Geert en Ruben bijkwamen kon ik dan ook niet anders dan deze drastische beslissing te nemen.
Anoniem zei
Maar ik zal zeker en vast mijn dagelijks ijkpunt, mijn hou vast, mijn rustpunt, mijn zenmoment, mijn blik op de wereld en de mensen missen: de dagelijkse blog.
Psycholoog, sportdokter, diëtist, columnschrijver, write up comedian en naar het schijnt ook economist Thijs zullen we blijkbaar missen. Met deze een oproep aan de Carmiggelt van Dudzele om toch elke dag ons te voorzien van een blikje op deze wereld. En als hij het niet ziet zitten: waarom geen kookboek publiceren met gezonde sportrecepten? Het zal misschien bij het grote publiek meer in de smaak vallen dan het roeien.
Geert
September zullen jullie dus nog even moeten overbruggen zonder dagelijkse post maar ik heb ook mijn congé nodig om weer op krachten/inspiratie te komen. Vanaf 1 oktober (noteer dit in jullie agenda) weer avonturen uit mijn leven.
Als ik nog in de roeiboot zit dan wordt het dus het vervolg verhaal van de Obrenobrothers en hun weg naar Londen.
Als ik niet meer tot de elite van het roeien behoor zal het ik het over een andere boeg gooien.
Geen geld meer verdienen met het roeien betekent op zoek gaan naar een echte job. Dus als het zover moest komen dan neem ik jullie mee in mijn zoektocht naar "echt" werk. Van cv schrijven tot sollicitatie. Het kan de toekomstige werkzoekers onder jullie alleen maar helpen.
Naast werkzoeken zal er ook nog genoeg te vertellen zijn over mijn poging om mijn rijbewijs te halen. Sinds 2008 loop ik al met een voorlopige rond, vandaag heb ik heb (met succes) voor drie jaar verlengd. Ik hoop dus binnen afzienbare tijd zelf aan het stuur te mogen zitten van dat ding op vier wielen.
In oktober zal ik normaal gezien ook deelnemen aan de trainerscursus die georganiseerd wordt door de Vlaamse Trainersschool. De bedoeling is om in enkele maanden tijd (het algemeen gedeelte) van initiator tot trainer A af te leggen. Als er dan ooit nog eens een sportspecifieke cursus volgt heb ik het diplmoa Trainer A. Het trainer A diploma opent vele mogelijkheden. Dan kan ik mij bijvoorbeeld kandidaat bondscoach stellen of William opvolgen als topsport coordinator.
Uiteraard zal ik ook blijven proberen om: gezonde levensstijl te blijven promoten (de manier waarop is voorlopig nog een raadsel), roeiers te blijven volgen op hun weg naar de Spelen, af en toe wat huis tuin en keukentips en veel meer levensbelangrijke zaken aan bod te laten komen.
Om een lang verhaal kort te maken. We weten wat we willen en wat we niet willen op roeivlak. Op 27 september gaan we naar BLOSO om te praten over het afgelopen jaar en wat er verder zal gebeuren. Hoe dan ook vanaf 1 oktober lever ik jullie weer dagelijks gratis en voor niks tijdverdrijf.
Om jullie het makkelijk te maken om te weten of er nieuws is van ons heb ik een nieuwe functionaliteit toegevoegd. Bovenaan kunt u in de witte balk uw e-mailadress ingeven en dan krijgt u automatisch een e-mail bericht als iets nieuws over ons op de blog staat.
Om jullie het makkelijk te maken om te weten of er nieuws is van ons heb ik een nieuwe functionaliteit toegevoegd. Bovenaan kunt u in de witte balk uw e-mailadress ingeven en dan krijgt u automatisch een e-mail bericht als iets nieuws over ons op de blog staat.
En nu ga ik echt in congé. Tot 27 September valt er hier normaal gezien niks meer te rapen tenzij ik het nodig acht om duidelijkheid te scheppen over het één en ander.
cioa
zondag 4 september 2011
DA WAST !!!
Alles is een beetje bezonken. Ik ben nog steeds een beetje aangedaan door onze snert prestatie van gisteren maar de zelfmoordneigingen zijn toch al verdwenen. Ook de ambitie om mijn postzegelverzameling nieuw leven in te blazen is weggeëbt.
Het WK was vermoeiend. Middagdutjes zullen nog enkele dagen een vaste plaats op eisen in ons dagschema (zaaaalig). Het moeilijkste aspect van topsport moet nu nog gebeuren. Evalueren, alles op een rijtje zetten, en vooral hetgeen waar wij zo goed in zijn: eens goed met elkaar babbelen en kijken hoe het in de toekomst verder moet met de ObrenoBrothers.
Een klein jaar geleden hadden we in Portugal op het EK de B-finale gewonnen. Daarmee kregen we de kans van BLOSO om ons voltijds met het roeien bezig te houden. Onze doelstelling zou Olympische kwalificatie worden (top 11 op het WK om te beginnen). Eerlijk gezegd een zeer ambiteuse doelstelling om in één jaar door te stoten tot de wereldtop in één van de zwaarst bezette nummers in het roeien. Maar als we err niet in geloofden waren we er niet aan begonnen denk ik. Na de Wereldbekerwedstrijden in Munchen en Luzern was duidelijk geworden dat we ten opzichte van het EK toch wel vooruitgang hadden geboekt maar dat we net aan het staartje van de "top" bengelden. Op de wereldbekers waren nog niet alle landen aanwezig die hier op het WK waren. Een top 11 plaats versieren hier op het WK zou haalbaar geweest zijn mits een (serieuze) portie geluk. Maar in topsport is het handig als je niet op geluk moet rekenen.
Gedurende het jaar toonden we nu en dan dat als we goed roeien snel kunnen varen en veel ploegen de baas kunnen. Jammer genoeg bleek ook dat we bij tijd en stond diezelfde ploegen voor ons moesten laten. Ik denk wel dat we ten opzicht van vorig jaar dichter bij de top zijn gekomen (en maar best ook). Maar we moeten wel beseffen dat we het hier in Bled hebben moeten opnemen tegen roeiers die al deelnamen (en medailles verzamelden) aan de Olympische Spelen toen wij nog als jonge naive enthousiastelingen zo snel mogelijk een slalom en 1000 meter wedstrijden aan het afwerken waren.
Ik wil maar zeggen: Rome is niet in één dag gebouwd en aan de Sagrada Familia zijn ze ook nog altijd bezig.
Ik denk dat de aard van het beestje in mij nu even rust nodig heeft maar als alles goed verteerd is wel weer bereid zal zijn om er nog eens vol tegenaan te gaan en ons alsnog te proberen kwalificeren voor de Spelen via het kwalificatie tornooi eind Mei 2012 (net zoals alle andere Belgen die nog naar de Spelen zouden willen).
Heel mijn "roeicarriere" is het al altijd juist op het nippertje geweest (waarom zou het dan nu niet lukken??).
2005: 2 weken voor de jeugdcup te horen krijgen dat we mee mochten gaan (2 keer zilver)
2007: begin juni na een ergometer test was ik zeker van mijn plaatsje in de vierkoppel voor het WK-23
2008: Met enkele hondersten verschil wisten we ( Karel, Ruben, Arne en ik) ons te plaatsen voor de A finale in 4- op het WK-23
2009: Na een jaar in skiff te zitten mocht ik een viertal weken voor het WK plaats nemen in de lichte 4- voor het WK senioren.
2010: Ambities om internationaal te roeien opgeborgen (in Maart), daarna Belgisch kampioen geworden opnieuw in een vierkoppelproject gestapt die vier weken voor het EK opgeblazen werd om dan nog snel met Hannes over te stappen in de dubbel en de B-finale te winnen op het EK.
2011: ????
2012: ????
Onze eigen prestaties hebben we natuurlijk eerst en vooral aan onszelf te danken/ te wijten. Maar we mogen ook niet vergeten dat er sinds het EK vorig jaar rondom ons heel wat dingen gebeurt en veranderd zijn waar wij weinig aan konden (misschien wel wilden) doen die ongetwijfeld een positief/negatief invloed gehad hebben op onze prestaties (al is dat natuurlijk moeilijk te bewijzen). Allemaal zeer delicate en gevoelige onderwerpen die voorlopig beter in de interne keuken blijven.
Bij deze zit de (voorlopig) laatste blog er zo goed als op. De komende week zullen wij dus bepalen of we het nog zien zitten om als duo verder te gaan. Wat de beslissing ook is het zal hier te lezen zijn.
Dan wil ik nog even de emotionele toer op gaan met de bedankingen.
Ma, Pa en Bram merci om ons een heel jaar te verdragen, als klaagmuur te dienen en ons altijd goed te soigneren toen we thuis waren.
Alle trainers (en dat zijn er heel wat geweest de afgelopen 12 maand) die dit jaar hun best hebben gedaan om ons iets bij te brengen en alle mensen van de Vlaamse Roeiliga die hun best doen om het (belgisch)roeien niet om zeep te helpen.
BLOSO om iedere maand onze rekening te spekken.
Uiteraard moet ik jullie ook bedanken. Meer dan 30 000 keer hebben jullie de moeite gedaan om onze blog een bezoekje te brengen. We hebben thuis een schoendoos vol kaartjes en kleine attenties liggen die ons dit jaar zijn toegestuurd toen we op stage zaten. Je kunt niet weten hoeveel plezier het doet om een kaartje te krijgen (ik denk dat er velen jaloers geweest zijn op ons). Speciale vermelding toch voor de familie Daenekindt die een fortuin spendeerde aan postzegels,kaartjes en talloze andere dingen die in een envelop pasten. Alsook voor de familie Bruggraeve die met hun eindeloze creativiteit ware kunstwerkjes in een envelop afleverden. Het kan natuurlijk niet allemaal van één kant komen dus hebben wij mat veel plezier onze marcellekes en t-shirt uitgedeeld aan de verdiende winnaars van de wedstrijden.
Als laatste moet ik uiteraard ook mijn BROER Hannes bedanken. Ik had niet verwacht dat we het zouden overleven zonder elkaar een gebroken neus cadeau te doen. Het was niet altijd even aangenaam en makkelijk om in elkaars buurt te zijn maar ik denk dat we het er nog goed vanaf gebracht hebben. Familiedramas hebben we voorlopig dus nog kunnen vermijden.
Maar alles bij elkaar was dit toch wel een jaar waar ik als jonge naive enthousiasteling (diezelfde van de slalom en de 1000 meter wedstrijden) roeier van gedroomd heb. Ik zal ooit kunnen zeggen dat mijn beroep ROEIER was. Hoeveel kunnen er dat zeggen?? En dan nog samen met mijn eigen broer in de boot zitten maakt het toch wel heel speciaal.
BEDANKT HANNES !!!!
Hopelijk hebben jullie iets gehad aan mijn dagelijkse bijdrage in een poging om de wereld iets bij te brengen. Ik heb mij kostelijk geamuseerd met het schrijven van DT-fouten en andere grammaticale en spellingsfouten. Sommigen waren doelbewust anderen waren minder bewust.
Voila mijn ei voor vandaag is gelegd. Ik kan op congé en al die wil die mag mee (alhoewel).
Voor de laatste keer mag het afscheid ietske meer zijn vandaag.
CIAO !!
Het WK was vermoeiend. Middagdutjes zullen nog enkele dagen een vaste plaats op eisen in ons dagschema (zaaaalig). Het moeilijkste aspect van topsport moet nu nog gebeuren. Evalueren, alles op een rijtje zetten, en vooral hetgeen waar wij zo goed in zijn: eens goed met elkaar babbelen en kijken hoe het in de toekomst verder moet met de ObrenoBrothers.
Een klein jaar geleden hadden we in Portugal op het EK de B-finale gewonnen. Daarmee kregen we de kans van BLOSO om ons voltijds met het roeien bezig te houden. Onze doelstelling zou Olympische kwalificatie worden (top 11 op het WK om te beginnen). Eerlijk gezegd een zeer ambiteuse doelstelling om in één jaar door te stoten tot de wereldtop in één van de zwaarst bezette nummers in het roeien. Maar als we err niet in geloofden waren we er niet aan begonnen denk ik. Na de Wereldbekerwedstrijden in Munchen en Luzern was duidelijk geworden dat we ten opzichte van het EK toch wel vooruitgang hadden geboekt maar dat we net aan het staartje van de "top" bengelden. Op de wereldbekers waren nog niet alle landen aanwezig die hier op het WK waren. Een top 11 plaats versieren hier op het WK zou haalbaar geweest zijn mits een (serieuze) portie geluk. Maar in topsport is het handig als je niet op geluk moet rekenen.
Gedurende het jaar toonden we nu en dan dat als we goed roeien snel kunnen varen en veel ploegen de baas kunnen. Jammer genoeg bleek ook dat we bij tijd en stond diezelfde ploegen voor ons moesten laten. Ik denk wel dat we ten opzicht van vorig jaar dichter bij de top zijn gekomen (en maar best ook). Maar we moeten wel beseffen dat we het hier in Bled hebben moeten opnemen tegen roeiers die al deelnamen (en medailles verzamelden) aan de Olympische Spelen toen wij nog als jonge naive enthousiastelingen zo snel mogelijk een slalom en 1000 meter wedstrijden aan het afwerken waren.
Ik wil maar zeggen: Rome is niet in één dag gebouwd en aan de Sagrada Familia zijn ze ook nog altijd bezig.
Ik denk dat de aard van het beestje in mij nu even rust nodig heeft maar als alles goed verteerd is wel weer bereid zal zijn om er nog eens vol tegenaan te gaan en ons alsnog te proberen kwalificeren voor de Spelen via het kwalificatie tornooi eind Mei 2012 (net zoals alle andere Belgen die nog naar de Spelen zouden willen).
Heel mijn "roeicarriere" is het al altijd juist op het nippertje geweest (waarom zou het dan nu niet lukken??).
2005: 2 weken voor de jeugdcup te horen krijgen dat we mee mochten gaan (2 keer zilver)
2007: begin juni na een ergometer test was ik zeker van mijn plaatsje in de vierkoppel voor het WK-23
2008: Met enkele hondersten verschil wisten we ( Karel, Ruben, Arne en ik) ons te plaatsen voor de A finale in 4- op het WK-23
2009: Na een jaar in skiff te zitten mocht ik een viertal weken voor het WK plaats nemen in de lichte 4- voor het WK senioren.
2010: Ambities om internationaal te roeien opgeborgen (in Maart), daarna Belgisch kampioen geworden opnieuw in een vierkoppelproject gestapt die vier weken voor het EK opgeblazen werd om dan nog snel met Hannes over te stappen in de dubbel en de B-finale te winnen op het EK.
2011: ????
2012: ????
Onze eigen prestaties hebben we natuurlijk eerst en vooral aan onszelf te danken/ te wijten. Maar we mogen ook niet vergeten dat er sinds het EK vorig jaar rondom ons heel wat dingen gebeurt en veranderd zijn waar wij weinig aan konden (misschien wel wilden) doen die ongetwijfeld een positief/negatief invloed gehad hebben op onze prestaties (al is dat natuurlijk moeilijk te bewijzen). Allemaal zeer delicate en gevoelige onderwerpen die voorlopig beter in de interne keuken blijven.
Bij deze zit de (voorlopig) laatste blog er zo goed als op. De komende week zullen wij dus bepalen of we het nog zien zitten om als duo verder te gaan. Wat de beslissing ook is het zal hier te lezen zijn.
Dan wil ik nog even de emotionele toer op gaan met de bedankingen.
Ma, Pa en Bram merci om ons een heel jaar te verdragen, als klaagmuur te dienen en ons altijd goed te soigneren toen we thuis waren.
Alle trainers (en dat zijn er heel wat geweest de afgelopen 12 maand) die dit jaar hun best hebben gedaan om ons iets bij te brengen en alle mensen van de Vlaamse Roeiliga die hun best doen om het (belgisch)roeien niet om zeep te helpen.
BLOSO om iedere maand onze rekening te spekken.
Uiteraard moet ik jullie ook bedanken. Meer dan 30 000 keer hebben jullie de moeite gedaan om onze blog een bezoekje te brengen. We hebben thuis een schoendoos vol kaartjes en kleine attenties liggen die ons dit jaar zijn toegestuurd toen we op stage zaten. Je kunt niet weten hoeveel plezier het doet om een kaartje te krijgen (ik denk dat er velen jaloers geweest zijn op ons). Speciale vermelding toch voor de familie Daenekindt die een fortuin spendeerde aan postzegels,kaartjes en talloze andere dingen die in een envelop pasten. Alsook voor de familie Bruggraeve die met hun eindeloze creativiteit ware kunstwerkjes in een envelop afleverden. Het kan natuurlijk niet allemaal van één kant komen dus hebben wij mat veel plezier onze marcellekes en t-shirt uitgedeeld aan de verdiende winnaars van de wedstrijden.
Als laatste moet ik uiteraard ook mijn BROER Hannes bedanken. Ik had niet verwacht dat we het zouden overleven zonder elkaar een gebroken neus cadeau te doen. Het was niet altijd even aangenaam en makkelijk om in elkaars buurt te zijn maar ik denk dat we het er nog goed vanaf gebracht hebben. Familiedramas hebben we voorlopig dus nog kunnen vermijden.
Maar alles bij elkaar was dit toch wel een jaar waar ik als jonge naive enthousiasteling (diezelfde van de slalom en de 1000 meter wedstrijden) roeier van gedroomd heb. Ik zal ooit kunnen zeggen dat mijn beroep ROEIER was. Hoeveel kunnen er dat zeggen?? En dan nog samen met mijn eigen broer in de boot zitten maakt het toch wel heel speciaal.
BEDANKT HANNES !!!!
Hopelijk hebben jullie iets gehad aan mijn dagelijkse bijdrage in een poging om de wereld iets bij te brengen. Ik heb mij kostelijk geamuseerd met het schrijven van DT-fouten en andere grammaticale en spellingsfouten. Sommigen waren doelbewust anderen waren minder bewust.
Voila mijn ei voor vandaag is gelegd. Ik kan op congé en al die wil die mag mee (alhoewel).
Voor de laatste keer mag het afscheid ietske meer zijn vandaag.
CIAO !!
zaterdag 3 september 2011
EINDRESULTAAT = 18e OP HET WK = GEBUISD
DAT WAS NIET DE BEDOELING !!!
Laatste in de C finale!!
man man man wat een teleurstelling ik schaam me dood. Van al de goeie intenties (wat die ook moge zijn) die we hadden voor de start is er niks van in huis gekomen. Ik had sommige toeschouwers (en mezelf) een mooie prestatie van ons beloofd ( waarom zeg ik dat dan ook??) maar we hebben het dus niet kunnen waarmaken.
Nooit echt mee vooraan in het pak gelegen. Met andere woorden het was weer achter de feiten aanhollen. 2 deftige wedstrijden na elkaar roeien is blijkbaar nog te moeilijk voor ons.
We kunnen misschien beter postzegels beginnen verzamelen.
Meer heb ik niet te zeggen.
Eerste reacties zijn misschien niet de beste om op het internet te zetten maar het hoort er nu eenmaal en ik wil jullie van alle aspecten van "top"/flopsport laten meegenieten.
cioa
Laatste in de C finale!!
man man man wat een teleurstelling ik schaam me dood. Van al de goeie intenties (wat die ook moge zijn) die we hadden voor de start is er niks van in huis gekomen. Ik had sommige toeschouwers (en mezelf) een mooie prestatie van ons beloofd ( waarom zeg ik dat dan ook??) maar we hebben het dus niet kunnen waarmaken.
Nooit echt mee vooraan in het pak gelegen. Met andere woorden het was weer achter de feiten aanhollen. 2 deftige wedstrijden na elkaar roeien is blijkbaar nog te moeilijk voor ons.
We kunnen misschien beter postzegels beginnen verzamelen.
Meer heb ik niet te zeggen.
Eerste reacties zijn misschien niet de beste om op het internet te zetten maar het hoort er nu eenmaal en ik wil jullie van alle aspecten van "top"/flopsport laten meegenieten.
cioa
vrijdag 2 september 2011
THE END IS NEAR !!!
Zoals verwacht was het een spannertje vandaag. Gelukkig zaten we deze keer in de goeie helft van het pak en mogen we morgen de C-finale roeien.
De goesting om er vandaag een lap op te geven was gisteren even verdwenen. Gelukkig was het avondmaal een moment vol lachmomenten en van lachen wordt een mens gelukkiger. Naast de humor was er ook weer post die ons mentaal een boost gaf. Totaal onverwacht stond er plots een hotel medewerker met een envelop te zwaaien voor iemand van de Belgische ploeg. Als er post is voor de Belgische ploeg kan dat alleen maar voor de ObrenoBrothers zijn natuurlijk. Want wie anders heeft er zulke schare trouwe fans die ons door dik en vooral door dun steunen ook al valt het even wat tegen. De afzenders van het kaartje zijn hier in de belgische ploeg bijna populairder dan de ObrenoBrothers zelf. Het kan dus alleen maar van de familie Daenekindt zijn. MERCI é !!! Het prentje op het kaartje paste perfect bij ons gespreksonderwerp.
Het is toch een pak "aangenamer" roeien tegen mensen van je eigen niveau. In tegenstelling tot onze vorige wedstrijden werden we deze keer niet weggeblazen in de eerste 500 meter(al zijn we er toch weer in geslaagd om als laatste door te komen na 500 meter). We lagen mooi "mee" met de grote meute en ik heb nooit het gevoel gehad dat we niet bij de eerste drie zouden eindigen. In de laatste 500 meter hebben we zelfs even aan kop gelegen denk ik. De laatste 250m lagen we een boot voor op de vierde dus ik begon al te denken aan energie sparen (zoals ons vooraf was opgedragen). Gelukkig riep hannes nog even om een sprintje te zetten want plots lag iedereen weer naast ons. Aan de tijden te zien was het sprintje meer dan nodig.
Morgen zal het niet anders zijn dan vandaag. Een strijd tot op de meet tussen 6 (hopelijk) evenwaardige ploegen. Voor de supporters zal het smullen worden.
Wij zullen nog even brainstormen over hoe we het morgen zullen aanpakken. Een versnelling plaatsen met nog 750 meter te gaan of wachten om dan met een kanonsprint iedereen het nakijken te geven. De andere ploegen zullen ongetwijfeld ook met allerlei snode plannen aan de start liggen dus dat wordt een plezant boeltje morgen. Ik kijk er al naar uit!!
Morgen roeien we om 16.36u en onze tegenstander zijn: Zwitserland, Hongarije, Cuba, USA, en Spanje.
Alle andere belgen moeten morgen ook aan de bak. Als eerste zijn onze lichte dames aan de beurt. Om 10.53u roeien zij hun halve finale. Als ze bij de eerste 3 zijn mogen ze naar de finale.
In de Middag roeien Tim en Annick (en wij) in de C-finale. Tim roeit om 16.24u (hopelijk naar een mooie overwinning in de C-finale). 12 minuten later is het dan onze beurt om onze C-finale tot een goed einde te brengen. Annick roeit haar C-finale net na ons.
Hopelijk kunnen we hier morgen ons tornooi nog wat opvrolijken met een degelijke prestatie in de C-finale. Het zou mooi zijn om het jaar te eindigen zoals we het begonnen zijn (in Munchen) met een overwinning in de C-finale.
Wij doen ons best en de rest doet dat waarschijnlijk ook!!!
cioa
De goesting om er vandaag een lap op te geven was gisteren even verdwenen. Gelukkig was het avondmaal een moment vol lachmomenten en van lachen wordt een mens gelukkiger. Naast de humor was er ook weer post die ons mentaal een boost gaf. Totaal onverwacht stond er plots een hotel medewerker met een envelop te zwaaien voor iemand van de Belgische ploeg. Als er post is voor de Belgische ploeg kan dat alleen maar voor de ObrenoBrothers zijn natuurlijk. Want wie anders heeft er zulke schare trouwe fans die ons door dik en vooral door dun steunen ook al valt het even wat tegen. De afzenders van het kaartje zijn hier in de belgische ploeg bijna populairder dan de ObrenoBrothers zelf. Het kan dus alleen maar van de familie Daenekindt zijn. MERCI é !!! Het prentje op het kaartje paste perfect bij ons gespreksonderwerp.
Het is toch een pak "aangenamer" roeien tegen mensen van je eigen niveau. In tegenstelling tot onze vorige wedstrijden werden we deze keer niet weggeblazen in de eerste 500 meter(al zijn we er toch weer in geslaagd om als laatste door te komen na 500 meter). We lagen mooi "mee" met de grote meute en ik heb nooit het gevoel gehad dat we niet bij de eerste drie zouden eindigen. In de laatste 500 meter hebben we zelfs even aan kop gelegen denk ik. De laatste 250m lagen we een boot voor op de vierde dus ik begon al te denken aan energie sparen (zoals ons vooraf was opgedragen). Gelukkig riep hannes nog even om een sprintje te zetten want plots lag iedereen weer naast ons. Aan de tijden te zien was het sprintje meer dan nodig.
Morgen zal het niet anders zijn dan vandaag. Een strijd tot op de meet tussen 6 (hopelijk) evenwaardige ploegen. Voor de supporters zal het smullen worden.
Wij zullen nog even brainstormen over hoe we het morgen zullen aanpakken. Een versnelling plaatsen met nog 750 meter te gaan of wachten om dan met een kanonsprint iedereen het nakijken te geven. De andere ploegen zullen ongetwijfeld ook met allerlei snode plannen aan de start liggen dus dat wordt een plezant boeltje morgen. Ik kijk er al naar uit!!
Morgen roeien we om 16.36u en onze tegenstander zijn: Zwitserland, Hongarije, Cuba, USA, en Spanje.
Alle andere belgen moeten morgen ook aan de bak. Als eerste zijn onze lichte dames aan de beurt. Om 10.53u roeien zij hun halve finale. Als ze bij de eerste 3 zijn mogen ze naar de finale.
In de Middag roeien Tim en Annick (en wij) in de C-finale. Tim roeit om 16.24u (hopelijk naar een mooie overwinning in de C-finale). 12 minuten later is het dan onze beurt om onze C-finale tot een goed einde te brengen. Annick roeit haar C-finale net na ons.
Hopelijk kunnen we hier morgen ons tornooi nog wat opvrolijken met een degelijke prestatie in de C-finale. Het zou mooi zijn om het jaar te eindigen zoals we het begonnen zijn (in Munchen) met een overwinning in de C-finale.
Wij doen ons best en de rest doet dat waarschijnlijk ook!!!
cioa
donderdag 1 september 2011
VAN SLECHTE TIMING GESPROKEN !!!
Ja man de verveling slaat genadeloos toe.
We vertoefen nu reeds een week in Bled en de dagen worden alsmaar langer en langer. Zoals gewoonlijk zit er veel teveel tijd tussen de wedstrijden. Alles wordt (onnodig) lang uitgesmeerd over veel teveel dagen. Maar we moeten ons nog tot Zaterdag koest houden en bezig zijn met de wedstrijden die nog komen.
Als ook de grootste spanning/uitdaging dan nog eens weg valt (door niet door te stoten naar de halve finales) is het hier momenteel niet de plezantste plaats om je dagen door te brengen. Je kunt een keer naar de baan wandelen om wat wedstrijden te bekijken, je kunt wat surfen op het net, je kunt wat lezen in een boekske maar na een week begint de charme van al die dingen toch ook wel wat weg te vallen.
We kunnen hier niet zomaar ons boeltje pakken en interessantere oorden gaan opzoeken want we moeten nog roeien. We weten zelfs al tegen wie we moeten roeien. Morgen roeien we in de halve finala C/D tegen Cuba, Zwitserland, Turkije, Nederland en Slovenie. Ik denk dat het een leuke wedstrijd zal worden voor het publiek. Alle betere ploegen zitten in de halve finala dus daar hebben we geen last meer van. Hetgeen wat nu nog overschiet zou iets meer aan elkaar gewaagd moeten zijn. Dat betekent dus ook dat er van lanterfanten en met de vingers in de neus roeien niks in huis zal komen. We zullen moeten strijden tot op de meet om een plaats in de C-finale af te dwingen. Het zal dus noodzakelijk zijn om ons mentaal goed op te laden en de goesting terug vinden om er weer vol tegenaan te gaan. Alle andere zaken zijn momenteel niet aan de orde!
Rond 15.15u hebben we nog iets om naar uit te kijken want dan roeit Tim (jammer genoeg) ook voor een plaats in de C-finale. We kunnen hier nog steeds alles live volgen vanuit onze sofa op de TV. Alleen een fris pintje en pot nootjes zou het plaatje helemaal compleet maken.
Tweede hoogtepunt van de namiddag staat om 17u gepland. Dan mogen we ons kot nog eens uitkomen om een baantje te gaan varen.
Ik zie dat er alweer wat volk klaar ligt aan de start. Het wordt dus hoog tijd om me weer in de zetel te ploffen en wat naar collegas te kijken.
Voor de die hard fans die morgen middag echt niks beter te doen hebben dan naar een belgisch vlagje te zitten gapen: we roeien om 15.22u
cioa
We vertoefen nu reeds een week in Bled en de dagen worden alsmaar langer en langer. Zoals gewoonlijk zit er veel teveel tijd tussen de wedstrijden. Alles wordt (onnodig) lang uitgesmeerd over veel teveel dagen. Maar we moeten ons nog tot Zaterdag koest houden en bezig zijn met de wedstrijden die nog komen.
Als ook de grootste spanning/uitdaging dan nog eens weg valt (door niet door te stoten naar de halve finales) is het hier momenteel niet de plezantste plaats om je dagen door te brengen. Je kunt een keer naar de baan wandelen om wat wedstrijden te bekijken, je kunt wat surfen op het net, je kunt wat lezen in een boekske maar na een week begint de charme van al die dingen toch ook wel wat weg te vallen.
We kunnen hier niet zomaar ons boeltje pakken en interessantere oorden gaan opzoeken want we moeten nog roeien. We weten zelfs al tegen wie we moeten roeien. Morgen roeien we in de halve finala C/D tegen Cuba, Zwitserland, Turkije, Nederland en Slovenie. Ik denk dat het een leuke wedstrijd zal worden voor het publiek. Alle betere ploegen zitten in de halve finala dus daar hebben we geen last meer van. Hetgeen wat nu nog overschiet zou iets meer aan elkaar gewaagd moeten zijn. Dat betekent dus ook dat er van lanterfanten en met de vingers in de neus roeien niks in huis zal komen. We zullen moeten strijden tot op de meet om een plaats in de C-finale af te dwingen. Het zal dus noodzakelijk zijn om ons mentaal goed op te laden en de goesting terug vinden om er weer vol tegenaan te gaan. Alle andere zaken zijn momenteel niet aan de orde!
Rond 15.15u hebben we nog iets om naar uit te kijken want dan roeit Tim (jammer genoeg) ook voor een plaats in de C-finale. We kunnen hier nog steeds alles live volgen vanuit onze sofa op de TV. Alleen een fris pintje en pot nootjes zou het plaatje helemaal compleet maken.
Tweede hoogtepunt van de namiddag staat om 17u gepland. Dan mogen we ons kot nog eens uitkomen om een baantje te gaan varen.
Ik zie dat er alweer wat volk klaar ligt aan de start. Het wordt dus hoog tijd om me weer in de zetel te ploffen en wat naar collegas te kijken.
Voor de die hard fans die morgen middag echt niks beter te doen hebben dan naar een belgisch vlagje te zitten gapen: we roeien om 15.22u
cioa
woensdag 31 augustus 2011
ZE DOEN HET NIET !!
Er heerst hier nog net geen begrafenisstemming (lichtjes overdreven maar op de tafels staan we hier niet te dansen).
Een pikzwarte dag voor het belgisch roeien. Eerst en vooral zijn Hannes en ik er niet in geslaagd om ons bij de eerste drie te roeien en zo door te gaan naar de halve finales. Als we nog naar de Olympische Spelen willen zal het via een omweg moeten gebeuren volgend jaar ergens in Mei. Veel bijzonder valt er niet te vertellen over onze race en wat er te vertellen valt zal ik sparen voor een andere keer. Eerst alles wat laten bezinken en de moed bijeen schrapen om het tornooi hier toch nog met een "goed" gevoel af te ronden. Vrijdag moeten we aan de slag in de halve finale C/D en proberen we ons dus te plaatsen voor de C finale.
Maar dat wij er nu nog niet in slagen om ons te plaatsen voor die halve finale is minder verrassend dan dat ons boegbeeld Tim ook niet geplaatst is. Hij roeide de 4e snelste tijd van alle kwartfinalisten en eindigde daarmee 4e in zijn reeks. Enkel de eerste drie gingen door. Wat kan het leven toch oneerlijk zijn.
Annick De Decker is err net als ons en Tim niet in geslaagd om zich via haar herkansing te plaatsen voor de halve finales.
Enige lichtpuntje van de dag zijn de lichte dames die door hun tweede plaats in hun herkansing wel door mogen naar de halve finales.
Toch allen merci om te supporteren en ik blijf jullie op de hoogte houden van wat er met ons zal gebeuren in de toekomst en natuurlijk eerst en vooral wat we hier nog uitspoken in Bled. Het tornooi is nog niet gedaan en evalueren doen we wel achteraf.
cioa
Een pikzwarte dag voor het belgisch roeien. Eerst en vooral zijn Hannes en ik er niet in geslaagd om ons bij de eerste drie te roeien en zo door te gaan naar de halve finales. Als we nog naar de Olympische Spelen willen zal het via een omweg moeten gebeuren volgend jaar ergens in Mei. Veel bijzonder valt er niet te vertellen over onze race en wat er te vertellen valt zal ik sparen voor een andere keer. Eerst alles wat laten bezinken en de moed bijeen schrapen om het tornooi hier toch nog met een "goed" gevoel af te ronden. Vrijdag moeten we aan de slag in de halve finale C/D en proberen we ons dus te plaatsen voor de C finale.
Maar dat wij er nu nog niet in slagen om ons te plaatsen voor die halve finale is minder verrassend dan dat ons boegbeeld Tim ook niet geplaatst is. Hij roeide de 4e snelste tijd van alle kwartfinalisten en eindigde daarmee 4e in zijn reeks. Enkel de eerste drie gingen door. Wat kan het leven toch oneerlijk zijn.
Annick De Decker is err net als ons en Tim niet in geslaagd om zich via haar herkansing te plaatsen voor de halve finales.
Enige lichtpuntje van de dag zijn de lichte dames die door hun tweede plaats in hun herkansing wel door mogen naar de halve finales.
Toch allen merci om te supporteren en ik blijf jullie op de hoogte houden van wat er met ons zal gebeuren in de toekomst en natuurlijk eerst en vooral wat we hier nog uitspoken in Bled. Het tornooi is nog niet gedaan en evalueren doen we wel achteraf.
cioa
dinsdag 30 augustus 2011
DOEN ZE HET OF DOEN ZE HET NIET ???
Het aftellen, nagelbijten, ijsberen naar de kwartfinale kan beginnen.
Zonet nog 4 km gevaren. Deze keer was onze timing wel goed. Geen golven van andere boten en ook de wind was niet in zijn goede doen. Deze morgen hebben we nog een 500m en een 250m gedaan aan wedstrijdtempo. Dit zal moeten volstaan om morgen een knalprestatie neer te zetten.
Deze ochtend zijn we te weten gekomen tegen wie we het zullen moeten opnemen in onze kwartfinale. We wisten het eigenlijk gisterenavond al door het rekenwerk van mijn slagman. De gelukkigen zijn Slovenie, Griekenland, Canada, Frankrijk en Hongarije. Moest men mij deze loting enkele weken geleden voorgelegd hebben ik zou getekend hebben (denk ik).
Canada en Frankrijk hebben in het verleden al bewezen dat ze "iets" sneller aan de streep kunnen zijn dan wij. Slovenie en Hongarije zijn al een heel jaar achter ons in de uitslagen te vinden. Griekenland is wat moeilijk in te schatten. We hebben dit jaar nog niet van Grieken verloren maar ze roeiden telkens in andere combinaties en nu ook weer. Maar iedere wedstrijd moet geroeid worden en het vel van de beer mag niet verkocht worden voor hij geschoten is. Morgen zullen we gewoon onze stinkende best moeten doen. Cadeaus geven en krijgen zal niet gebeuren. De ziel uit ons lijf roeien. Niet teveel bezig zijn met de toerist uit te hangen en links en rechts te kijken wat er allemaal te zien valt.
We zullen dus waarschijnlijk onze beste wedstrijd ooit moeten varen om bij de eerste drie te eindigen (en zo door te gaan naar die o zo belangrijke halve finale). Maar we zijn er klaar voor en moeten dus in staat zijn om een puike prestatie neer te zetten.
Voor we naar Bled afreisden vroeg mij iemand of ik niet teveel las had van zenuwen of stress als ik aan de start lig te wachten. Ik antwoorde dat ik het redelijk onder controle had en dat het al bij al wel meeviel. Op de wereldbekers dit jaar had ik van overmatige stress of zenuwen geen last. Natuurlijk was er wat gezonde spanning (dat moet). Ik moet bekennen dat er op dit moment toch wat meer zenuwen beginnen komen dan tijdens de wereldbekers.
Tientallen wedstrijdscenarios flitsen door mijn hoofd. De een heeft al een iets vrolijker einde dan de andere. Hopelijk zijn we goed genoeg om via een vrolijk eindigend scenario af te maken.
Gister avond nog een wijze les opgestoken. Het verschil tussen blij en tevreden. Je bent blij omdat je iets gedaan/gepresteerd hebt ten opzichte van een ander (vb we zijn morgen 3e, dus zullen we blij zijn omdat we voor de 4e geeindigd zijn). Maar dan kan het nog zijn dat we niet tevreden zijn. Je bent tevreden omdat je iets presteert ten op zichte van jezelf. (vb als we morgen 3e zijn en we hebben rotslecht geroeid dan zijn we blij maar niet tevreden). Het belangrijkste is dus dat we TEVREDEN naar huis vertrekken (of we nu blij zijn of niet). Als je dit niet snapt heb je nu alle reden om ontevreden en niet blij te zijn want alle anderen snappen dit wel. Hoop ik!
Dan nog even wat praktische info voor de mensen die onze wedstrijd willen volgen op het internet.
We roeien om 11.42u en je kunt alles volgen via: http://www.worldrowing.com/live-results
Morgen is het voor alle belgen werken dag want ook Tim moet aan de bak zijn kwartfinale en de drie dames roeien hun herkansingen. Annick roeit om 10.38u, Tim mag om 10.54u zijn beste beentje voorzetten, wij roeien zoals eerder al gezegd om 11.42u en de lichte dames dubbel (Evi en Jo) roeien om 13.16u .
Ik ga nog wat zitten denken aan morgen. Af en toe een adrenaline opstoot of wat kriebels in de buik verwerken bij een heroische overwinningsscenario!
K.D. als je ergens een lamp en handdoek in de buurt hebt je weet wat te doen é (het kan ons alleen maar geluk brengen en een beetje geluk kan nooit geen kwaad)
cioa
Zonet nog 4 km gevaren. Deze keer was onze timing wel goed. Geen golven van andere boten en ook de wind was niet in zijn goede doen. Deze morgen hebben we nog een 500m en een 250m gedaan aan wedstrijdtempo. Dit zal moeten volstaan om morgen een knalprestatie neer te zetten.
Deze ochtend zijn we te weten gekomen tegen wie we het zullen moeten opnemen in onze kwartfinale. We wisten het eigenlijk gisterenavond al door het rekenwerk van mijn slagman. De gelukkigen zijn Slovenie, Griekenland, Canada, Frankrijk en Hongarije. Moest men mij deze loting enkele weken geleden voorgelegd hebben ik zou getekend hebben (denk ik).
Canada en Frankrijk hebben in het verleden al bewezen dat ze "iets" sneller aan de streep kunnen zijn dan wij. Slovenie en Hongarije zijn al een heel jaar achter ons in de uitslagen te vinden. Griekenland is wat moeilijk in te schatten. We hebben dit jaar nog niet van Grieken verloren maar ze roeiden telkens in andere combinaties en nu ook weer. Maar iedere wedstrijd moet geroeid worden en het vel van de beer mag niet verkocht worden voor hij geschoten is. Morgen zullen we gewoon onze stinkende best moeten doen. Cadeaus geven en krijgen zal niet gebeuren. De ziel uit ons lijf roeien. Niet teveel bezig zijn met de toerist uit te hangen en links en rechts te kijken wat er allemaal te zien valt.
We zullen dus waarschijnlijk onze beste wedstrijd ooit moeten varen om bij de eerste drie te eindigen (en zo door te gaan naar die o zo belangrijke halve finale). Maar we zijn er klaar voor en moeten dus in staat zijn om een puike prestatie neer te zetten.
Voor we naar Bled afreisden vroeg mij iemand of ik niet teveel las had van zenuwen of stress als ik aan de start lig te wachten. Ik antwoorde dat ik het redelijk onder controle had en dat het al bij al wel meeviel. Op de wereldbekers dit jaar had ik van overmatige stress of zenuwen geen last. Natuurlijk was er wat gezonde spanning (dat moet). Ik moet bekennen dat er op dit moment toch wat meer zenuwen beginnen komen dan tijdens de wereldbekers.
Tientallen wedstrijdscenarios flitsen door mijn hoofd. De een heeft al een iets vrolijker einde dan de andere. Hopelijk zijn we goed genoeg om via een vrolijk eindigend scenario af te maken.
Gister avond nog een wijze les opgestoken. Het verschil tussen blij en tevreden. Je bent blij omdat je iets gedaan/gepresteerd hebt ten opzichte van een ander (vb we zijn morgen 3e, dus zullen we blij zijn omdat we voor de 4e geeindigd zijn). Maar dan kan het nog zijn dat we niet tevreden zijn. Je bent tevreden omdat je iets presteert ten op zichte van jezelf. (vb als we morgen 3e zijn en we hebben rotslecht geroeid dan zijn we blij maar niet tevreden). Het belangrijkste is dus dat we TEVREDEN naar huis vertrekken (of we nu blij zijn of niet). Als je dit niet snapt heb je nu alle reden om ontevreden en niet blij te zijn want alle anderen snappen dit wel. Hoop ik!
Dan nog even wat praktische info voor de mensen die onze wedstrijd willen volgen op het internet.
We roeien om 11.42u en je kunt alles volgen via: http://www.worldrowing.com/live-results
Morgen is het voor alle belgen werken dag want ook Tim moet aan de bak zijn kwartfinale en de drie dames roeien hun herkansingen. Annick roeit om 10.38u, Tim mag om 10.54u zijn beste beentje voorzetten, wij roeien zoals eerder al gezegd om 11.42u en de lichte dames dubbel (Evi en Jo) roeien om 13.16u .
Ik ga nog wat zitten denken aan morgen. Af en toe een adrenaline opstoot of wat kriebels in de buik verwerken bij een heroische overwinningsscenario!
K.D. als je ergens een lamp en handdoek in de buurt hebt je weet wat te doen é (het kan ons alleen maar geluk brengen en een beetje geluk kan nooit geen kwaad)
cioa
maandag 29 augustus 2011
EEN DEUK IN MIJN IMAGO !!
De chillers (zoals we door sommigen genoemd worden) hebben er weer een chill dagje opzitten.
Doordat we ons rechstreekd geplaatst hebben voor de kwartfinale op woensdag hebben we nu twee dagen om de batterijen weer op te laden.
De caffeinepillen hebben me in tegenstelling tot vorige keren eens niet belemmerd om goed te slapen. Geen uren liggen draaien omdat je hersenen niet stoppen met werken maar een welverdiende nachtrust.
Deze ochtend vertrokken we omstreeks 7 uur naar de roeibaan om een uurtje rustig te varen. Daarna was er tijd genoeg om rustig en goed te ontbijten. Na het ontbijt trokken sommigen naar de roeibaan om naar de lichte "vrouwtjes" te gaan kijken. Ik bleef lekker lui in mijn sofa hangen en volgde hun race op de tv (alle wedstrijden zijn hier live op de lokale -veronderstel ik- TV te volgen).
Jo en Evi werden mooi tweede in hun reeks maar dat volstond niet om rechstreeks door te stoten naar de halve finale. Woensdag moeten zij aan de slag in de herkansing om een plek bij de top 12 af te dwingen.
Woensdag wordt dus voor alle Belgen een nogal belangrijke dag. Woensdag wordt er geroeid voor een plaats in de top 12 van de wereld.
Tegen wie we woensdag moeten roeien weten we nog niet. Ik zou jullie wel allemaal willen vragen om deze avond voor het avondmaal een gebedje te doen en onze lieve heer te vragen of hij ons gunstig gezind wil zijn en ons een "mooie maar haalbare" loting te geven. Een kaarsje branden is ook al goed!
Deze middag hebben we ook nog eens onze borst en boot nat gemaakt. 2 toerkes op het meer volstonden. Meer doen we hier eigenlijk niet op onze "vakantie". Ook morgen zal weer een redelijke kalme dag worden. s'Morgens gaan we roeien en wat versnellingen doen en s'middags weet ik nog niet. Er zal ongetwijfeld weer veel tijd zijn om aan vanalles en nog wat te denken.
Hoe graag ik ook zou willen er valt vandaag eigenlijk niks meer te vertellen. De zon schijnt hier nog steeds, het eten is lekker en iedere dag verschijnt er wel een nieuw gezicht aan de eettafel (hoe meer zielen hoe meer vreugd natuurlijk).
Morgen ongetwijfeld weer een verslag vol spanning en avontuur.
cioa
Doordat we ons rechstreekd geplaatst hebben voor de kwartfinale op woensdag hebben we nu twee dagen om de batterijen weer op te laden.
De caffeinepillen hebben me in tegenstelling tot vorige keren eens niet belemmerd om goed te slapen. Geen uren liggen draaien omdat je hersenen niet stoppen met werken maar een welverdiende nachtrust.
Deze ochtend vertrokken we omstreeks 7 uur naar de roeibaan om een uurtje rustig te varen. Daarna was er tijd genoeg om rustig en goed te ontbijten. Na het ontbijt trokken sommigen naar de roeibaan om naar de lichte "vrouwtjes" te gaan kijken. Ik bleef lekker lui in mijn sofa hangen en volgde hun race op de tv (alle wedstrijden zijn hier live op de lokale -veronderstel ik- TV te volgen).
Jo en Evi werden mooi tweede in hun reeks maar dat volstond niet om rechstreeks door te stoten naar de halve finale. Woensdag moeten zij aan de slag in de herkansing om een plek bij de top 12 af te dwingen.
Woensdag wordt dus voor alle Belgen een nogal belangrijke dag. Woensdag wordt er geroeid voor een plaats in de top 12 van de wereld.
Tegen wie we woensdag moeten roeien weten we nog niet. Ik zou jullie wel allemaal willen vragen om deze avond voor het avondmaal een gebedje te doen en onze lieve heer te vragen of hij ons gunstig gezind wil zijn en ons een "mooie maar haalbare" loting te geven. Een kaarsje branden is ook al goed!
Deze middag hebben we ook nog eens onze borst en boot nat gemaakt. 2 toerkes op het meer volstonden. Meer doen we hier eigenlijk niet op onze "vakantie". Ook morgen zal weer een redelijke kalme dag worden. s'Morgens gaan we roeien en wat versnellingen doen en s'middags weet ik nog niet. Er zal ongetwijfeld weer veel tijd zijn om aan vanalles en nog wat te denken.
Hoe graag ik ook zou willen er valt vandaag eigenlijk niks meer te vertellen. De zon schijnt hier nog steeds, het eten is lekker en iedere dag verschijnt er wel een nieuw gezicht aan de eettafel (hoe meer zielen hoe meer vreugd natuurlijk).
Morgen ongetwijfeld weer een verslag vol spanning en avontuur.
cioa
zondag 28 augustus 2011
HOOP DOET LEVEN !! WIJ KUNNEN TEN MINSTE NOG TWEE DAGEN LEVEN
Liefste dagboek,
Ik zie in de statistieken dat heel wat mensen ongeduldig zitten te wachten op een verslag van onze wedstrijd. Ik ben niet in het bezit van één of andere hypermodern gsm-achtig apparaat dat overal ter wereld op het internet kan. Ik ben maar een simpel boerke uit Dudzele met een GSM van 20 euro. Ze zullen dus een beetje geduld moeten leren hebben.
Vandaag was dus de start van ons WK. Om rechstreeks door te stoten naar de kwartfinale (op woensdag) moesten we bij de eerste 3 eindigen in onze reeks. Op papier zag het er haalbaar uit. Naast toplanden Duitsland en China lagen we tegen Mexico en Armenie. Met Armenie had ik sowiso niet echt rekening gehouden maar met die mannen met hun sombrero moet je toch altijd voorzichtig zijn. Ze hadden al enkele mooie resultaten neergezet in het verleden.
Na het lange wachten vandaag en ontelbare keren van de WC naar de weegschaal lopen konden we om 14.30u ons gaan inwegen. Daarna konden we nog een klein hapje eten en wat drinken om de nodige energie aan te vullen voor de wedstrijd. De wind die deze ochtend redelijk kalm was was ondertussen weer wat komen opzetten. Aan de start viel het mee maar enkele honderden meters verder werd het wat onstuimiger. We hebben eerst een heel eind in vierde positie gelegen. Maar gaandeweg kregen we beiden (denk ik) in het snotje dat we de uitvinders van de Dorito's wel bij hun lurven zouden pakken. Dat gebeurde ook. Iets in mij was toen eigenlijk al tevreden met een derde plaats. Nooit goed om te snel tevreden te zijn. Er kwam wat concentratie verlies van mijnen twege en het roeien werd wat slordiger (de vermoeidheid speelde uiteraard ook mee). Op het einde zaten we dus wat meer dan nodig was rond te kijken. We kwamen nog "gevaarlijk" dicht bij de Duitsers. Ik denk zelfs dat we ze hadden kunnen pakken.
Het is niet de eerste keer dat we dicht op die Duitsers zitten. In de kwartfinale in Luzern waren we er ook al dichtbij. Ik maak hier dus een belofte. Als we ooit nog een keer tegen die Duitsers liggen komen wij voor hen over de finish. Als dit niet het geval zou zijn geef ik een vat in de BTR.
Aangezien de roeien in Belgie website in congé is geef ik jullie ook nog de resultaten van de andere landgenoten even mee. Ons steun en toeverlaat Tim Maeyens, waarmee we al enkele maanden samen trainen moest in zijn reeks ook bij de eerste 3 zijn om rechtstreeks door te gaan naar de kwartfinale (ook op woensdag). Hij slaagde met verve in zijn missie. Hij werd knap 2e na de Duitser Marcel Hacker.
Dan moest ook Annick De Decker aan de slag vandaag. Zij moest in haar reeks bij de eerste twee zijn om rechtstreeks door te gaan naar de halve finale. Annick eindigde als derde in haar reeks en moet haar plek voor de halve finale dus gaan veroveren via de herkansingen.
Onze volgende opdracht is de kwartfinale van woensdag. Ik kijk er nu al naar uit. We roeiden vandaag de 10e tijd denk ik. Maar dat zegt natuurlijk niks. De één moet al wat rapper doorroeien dan de ander dus daar pinnen we ons niet op vast. Ik ben vol vertrouwen dat we woensdag een goeie wedstrijd zullen varen (wat de uitslag ook is). De concentratie hoog houden gedurende heel de wedstrijd en dan is alles mogelijk.
Vanavond terug wat op krachten komen en relaxen.
Merci voor de berichtjes van steun en al dat geroep van achter jullie computer (Inge ik hoop dat de buren niet thuis waren?)
cioa
Ik zie in de statistieken dat heel wat mensen ongeduldig zitten te wachten op een verslag van onze wedstrijd. Ik ben niet in het bezit van één of andere hypermodern gsm-achtig apparaat dat overal ter wereld op het internet kan. Ik ben maar een simpel boerke uit Dudzele met een GSM van 20 euro. Ze zullen dus een beetje geduld moeten leren hebben.
Vandaag was dus de start van ons WK. Om rechstreeks door te stoten naar de kwartfinale (op woensdag) moesten we bij de eerste 3 eindigen in onze reeks. Op papier zag het er haalbaar uit. Naast toplanden Duitsland en China lagen we tegen Mexico en Armenie. Met Armenie had ik sowiso niet echt rekening gehouden maar met die mannen met hun sombrero moet je toch altijd voorzichtig zijn. Ze hadden al enkele mooie resultaten neergezet in het verleden.
Na het lange wachten vandaag en ontelbare keren van de WC naar de weegschaal lopen konden we om 14.30u ons gaan inwegen. Daarna konden we nog een klein hapje eten en wat drinken om de nodige energie aan te vullen voor de wedstrijd. De wind die deze ochtend redelijk kalm was was ondertussen weer wat komen opzetten. Aan de start viel het mee maar enkele honderden meters verder werd het wat onstuimiger. We hebben eerst een heel eind in vierde positie gelegen. Maar gaandeweg kregen we beiden (denk ik) in het snotje dat we de uitvinders van de Dorito's wel bij hun lurven zouden pakken. Dat gebeurde ook. Iets in mij was toen eigenlijk al tevreden met een derde plaats. Nooit goed om te snel tevreden te zijn. Er kwam wat concentratie verlies van mijnen twege en het roeien werd wat slordiger (de vermoeidheid speelde uiteraard ook mee). Op het einde zaten we dus wat meer dan nodig was rond te kijken. We kwamen nog "gevaarlijk" dicht bij de Duitsers. Ik denk zelfs dat we ze hadden kunnen pakken.
Het is niet de eerste keer dat we dicht op die Duitsers zitten. In de kwartfinale in Luzern waren we er ook al dichtbij. Ik maak hier dus een belofte. Als we ooit nog een keer tegen die Duitsers liggen komen wij voor hen over de finish. Als dit niet het geval zou zijn geef ik een vat in de BTR.
Aangezien de roeien in Belgie website in congé is geef ik jullie ook nog de resultaten van de andere landgenoten even mee. Ons steun en toeverlaat Tim Maeyens, waarmee we al enkele maanden samen trainen moest in zijn reeks ook bij de eerste 3 zijn om rechtstreeks door te gaan naar de kwartfinale (ook op woensdag). Hij slaagde met verve in zijn missie. Hij werd knap 2e na de Duitser Marcel Hacker.
Dan moest ook Annick De Decker aan de slag vandaag. Zij moest in haar reeks bij de eerste twee zijn om rechtstreeks door te gaan naar de halve finale. Annick eindigde als derde in haar reeks en moet haar plek voor de halve finale dus gaan veroveren via de herkansingen.
Onze volgende opdracht is de kwartfinale van woensdag. Ik kijk er nu al naar uit. We roeiden vandaag de 10e tijd denk ik. Maar dat zegt natuurlijk niks. De één moet al wat rapper doorroeien dan de ander dus daar pinnen we ons niet op vast. Ik ben vol vertrouwen dat we woensdag een goeie wedstrijd zullen varen (wat de uitslag ook is). De concentratie hoog houden gedurende heel de wedstrijd en dan is alles mogelijk.
Vanavond terug wat op krachten komen en relaxen.
Merci voor de berichtjes van steun en al dat geroep van achter jullie computer (Inge ik hoop dat de buren niet thuis waren?)
cioa
zaterdag 27 augustus 2011
LET THE GAMES BEGIN !!!
Bledy sh*t hole!
Zonet terug van onze laatste trainingssessie. Ons gevoel voor timing is toch niet echt je dat. Wederom was het geen pretje om op het meer van Bled te roeien. Stevige, zeer stevige wind recht in de flank. Als daar dan ook nog eens zijwaartse golfslag bijkomt is eigenlijk onbegonnen werk om deftig te roeien. Maarja het is voor iedereen hetzelfde natuurlijk. Al zal ik toch niemand aanraden om hier te komen roeien. Voor mij is het momenteel de meest hatelijke plek waar ik ooit geroeid heb. Dit zou morgen wel eens verrassende uitslagen kunnen opleveren.
Buiten het feit dat het roeien verre van aangenaam is voel ik me (mede dankzij mijn compressiesokken) klaar om morgen de strijd aan te gaan. Zoals gisteren al vermeld moeten we koersen om 16.30u. Niet echt het meest aangename moment van de dag voor lichtgewichten maar wederom het is voor iedereen hetzelfde. Of we nu willen of niet ( het zien zitten of niet we kunnen ons maar wegen om 14.30u) Dat wil zeggen dat het tot dan een heen en weer geloop zal zijn naar de weegschaal en kijken hoeveel gram er nog kan gegeten en gedronken worden of hoeveel gram er nog moet gezweet worden.
Morgen is het dus de dag waarop we al een jaar zitten te wachten. Als ons werk van de voorbije maanden zal morgen moeten beginnen renderen. Wij hebben het natuurlijk niet allemaal op ons eentje gedaan. Het is natuurlijk ook het werk van coach Frans die al heel het jaar zijn best doet om ons naar een hoger niveau te brengen en om het ons zo aangenaam mogelijk te maken. Veikko die sinds april ofzo verwoedde pogingen doet om ons dingen bij te brengen. Kinesiste Katrien die ons op stages en wedstrijden de nodige verwenbeurten gaf en voor uitlaatklep diende. Topsportcoordinator William die uiteraard ook zijn best heeft gedaan om al onze wensen te proberen vervullen.
Hopelijk kunnen we dus het geleverde werk van al deze mensen omzetten in een mooi resultaat. Wij doen ons best en ???? doet de rest.
Op de avond voor het WK begint is er traditioneel een openingsceremonie. Wij laten deze mooi aan onze neus voorbij gaan. We hebben gisteren al een stukje gezien toen de repetities bezig waren en wij aan het roeien waren. Het zag er wel plezant uit. Het zal iets met percussie instrumenten worden en ritmisch bewegende heren en dames. De dames die gisteren in hun bikini aan het oefenen waren zullen vanavond wel wat meer om het lijf hebben dus dat is ook al geen reden meer om alsnog te gaan kijken. Met een beetje (on)geluk krijgen we vanavond nog een onweer spektakel. Net zoals de voorbije dagen in Belgie wordt er hier een onweertje verwacht. Wij hebben zicht op het botenpark en de tentjes dus als er iets de lucht in vliegt zitten we op de eerste rij.
Ik voel me dus klaar en heb er hartstikke veel zin in (mijn copain ook denk ik).
Alé alvast merci om ons een gans jaar te volgen, kaartjes en presentjes op te sturen, mee te doen aan onze wedstrijden en mee te leven met onze avonturen. Ik heb me allesinds rot geamuseerd!
Als ik morgen geen zelfmoord gepleegd heb na onze wedstrijd krijgen jullie uiteraard een relaas van onze race.
cioa
Zonet terug van onze laatste trainingssessie. Ons gevoel voor timing is toch niet echt je dat. Wederom was het geen pretje om op het meer van Bled te roeien. Stevige, zeer stevige wind recht in de flank. Als daar dan ook nog eens zijwaartse golfslag bijkomt is eigenlijk onbegonnen werk om deftig te roeien. Maarja het is voor iedereen hetzelfde natuurlijk. Al zal ik toch niemand aanraden om hier te komen roeien. Voor mij is het momenteel de meest hatelijke plek waar ik ooit geroeid heb. Dit zou morgen wel eens verrassende uitslagen kunnen opleveren.
Buiten het feit dat het roeien verre van aangenaam is voel ik me (mede dankzij mijn compressiesokken) klaar om morgen de strijd aan te gaan. Zoals gisteren al vermeld moeten we koersen om 16.30u. Niet echt het meest aangename moment van de dag voor lichtgewichten maar wederom het is voor iedereen hetzelfde. Of we nu willen of niet ( het zien zitten of niet we kunnen ons maar wegen om 14.30u) Dat wil zeggen dat het tot dan een heen en weer geloop zal zijn naar de weegschaal en kijken hoeveel gram er nog kan gegeten en gedronken worden of hoeveel gram er nog moet gezweet worden.
Morgen is het dus de dag waarop we al een jaar zitten te wachten. Als ons werk van de voorbije maanden zal morgen moeten beginnen renderen. Wij hebben het natuurlijk niet allemaal op ons eentje gedaan. Het is natuurlijk ook het werk van coach Frans die al heel het jaar zijn best doet om ons naar een hoger niveau te brengen en om het ons zo aangenaam mogelijk te maken. Veikko die sinds april ofzo verwoedde pogingen doet om ons dingen bij te brengen. Kinesiste Katrien die ons op stages en wedstrijden de nodige verwenbeurten gaf en voor uitlaatklep diende. Topsportcoordinator William die uiteraard ook zijn best heeft gedaan om al onze wensen te proberen vervullen.
Hopelijk kunnen we dus het geleverde werk van al deze mensen omzetten in een mooi resultaat. Wij doen ons best en ???? doet de rest.
Op de avond voor het WK begint is er traditioneel een openingsceremonie. Wij laten deze mooi aan onze neus voorbij gaan. We hebben gisteren al een stukje gezien toen de repetities bezig waren en wij aan het roeien waren. Het zag er wel plezant uit. Het zal iets met percussie instrumenten worden en ritmisch bewegende heren en dames. De dames die gisteren in hun bikini aan het oefenen waren zullen vanavond wel wat meer om het lijf hebben dus dat is ook al geen reden meer om alsnog te gaan kijken. Met een beetje (on)geluk krijgen we vanavond nog een onweer spektakel. Net zoals de voorbije dagen in Belgie wordt er hier een onweertje verwacht. Wij hebben zicht op het botenpark en de tentjes dus als er iets de lucht in vliegt zitten we op de eerste rij.
Ik voel me dus klaar en heb er hartstikke veel zin in (mijn copain ook denk ik).
Alé alvast merci om ons een gans jaar te volgen, kaartjes en presentjes op te sturen, mee te doen aan onze wedstrijden en mee te leven met onze avonturen. Ik heb me allesinds rot geamuseerd!
Als ik morgen geen zelfmoord gepleegd heb na onze wedstrijd krijgen jullie uiteraard een relaas van onze race.
cioa
vrijdag 26 augustus 2011
VAMOS A LA PLAYA !!
Waarom heb ik die touristillekes niet mee? Omdat ik niet moet spuigen van in een vliegtuig te zitten. Waar ik wel "misselijk" van werd was van ons uitje op het meer deze middag.
Net zoals gisteren kozen we om op het heetst van de dag ons geluk te beproeven. Wat een aangenaam rustig roeitochtje moest worden werd een kwestie van niet zinken. Net voor we onze berg afdaalden om naar het meer te wandelen zat ik in ons salon een boekske te lezen. Ik had al in de mot dat er meer en meer wind naar binnen kwam. Eenmaal beneden was het hek helemaal van de dam.
Er waren schuimkopjes zichtbaar. Meestal geen goed teken als je van plan bent om wat rustig te gaan dobberen.
Op WK's mag je natuurlijk nooit tonen dat je bang bent dus konden we het ons niet permiteren om met de staart tussen onze benen terug onze berg op te klauteren. We konden dus niet anders dan op het water gaan. Strakke wind, de top van de boot die zo nu en dan overspoeld werd en op tijd en stond een golf tegen mijn rug (welgekomen afkoeling). We slaagden erin om het einde van de roeibaan te halen zonder onze zwembandjes te moeten opblazen. Dan konden we natuurlijk niet anders dan terug roeien/knoeien. Daarna zijn we nog twee keer tot halverwege de baan geroeid en tegen dat wij van het water gingen was het ergste gepasseerd en kwam de rust stillaan terug.
Op dit eigenste moment is de team managers meeting bezig. Op deze meeting wordt beslist wie onze tegenstanders zullen zijn in onze heat/reeks van zondag. Ik ben benieuwd!!
Dan nog even vermelden dat we ons deze ochtend ook nuttig gemaakt hebben. Er stond een roeisessie gepland met 3 keer 6 minuten. De eerste en de laatste keer 6 minuten moesten we om de 2 minuten het tempo 2 slagen omhoog doen (we startten op tempo 20). De tweede keer 6 minuten moesten we iedere 30 seconden 6 slagen wedstrijdritme doen. Deze ochtend was voorlopig onze beste roeisessie die we hier al mogen meemaken hebben. Hopelijk is het tijdens de wedstrijden iets aangenamer om te roeien.
als je veel in je kamer zit kun je af en toe wel een verzetje gebruiken. Normaal gezien heb ik de recuperatiesessies op de rollen om mijn portie vrolijke zomerse deuntjes tot mij te nemen. Hier geen fietssessies maar het vrolijke deuntje die me dezer dagen op de been houdt is van de ravisante Loona !
Dan heb ik hier nog een tip van de week in mijn voorraadkamer zitten.
Net zoals gisteren kozen we om op het heetst van de dag ons geluk te beproeven. Wat een aangenaam rustig roeitochtje moest worden werd een kwestie van niet zinken. Net voor we onze berg afdaalden om naar het meer te wandelen zat ik in ons salon een boekske te lezen. Ik had al in de mot dat er meer en meer wind naar binnen kwam. Eenmaal beneden was het hek helemaal van de dam.
Er waren schuimkopjes zichtbaar. Meestal geen goed teken als je van plan bent om wat rustig te gaan dobberen.
Op WK's mag je natuurlijk nooit tonen dat je bang bent dus konden we het ons niet permiteren om met de staart tussen onze benen terug onze berg op te klauteren. We konden dus niet anders dan op het water gaan. Strakke wind, de top van de boot die zo nu en dan overspoeld werd en op tijd en stond een golf tegen mijn rug (welgekomen afkoeling). We slaagden erin om het einde van de roeibaan te halen zonder onze zwembandjes te moeten opblazen. Dan konden we natuurlijk niet anders dan terug roeien/knoeien. Daarna zijn we nog twee keer tot halverwege de baan geroeid en tegen dat wij van het water gingen was het ergste gepasseerd en kwam de rust stillaan terug.
Op dit eigenste moment is de team managers meeting bezig. Op deze meeting wordt beslist wie onze tegenstanders zullen zijn in onze heat/reeks van zondag. Ik ben benieuwd!!
Dan nog even vermelden dat we ons deze ochtend ook nuttig gemaakt hebben. Er stond een roeisessie gepland met 3 keer 6 minuten. De eerste en de laatste keer 6 minuten moesten we om de 2 minuten het tempo 2 slagen omhoog doen (we startten op tempo 20). De tweede keer 6 minuten moesten we iedere 30 seconden 6 slagen wedstrijdritme doen. Deze ochtend was voorlopig onze beste roeisessie die we hier al mogen meemaken hebben. Hopelijk is het tijdens de wedstrijden iets aangenamer om te roeien.
als je veel in je kamer zit kun je af en toe wel een verzetje gebruiken. Normaal gezien heb ik de recuperatiesessies op de rollen om mijn portie vrolijke zomerse deuntjes tot mij te nemen. Hier geen fietssessies maar het vrolijke deuntje die me dezer dagen op de been houdt is van de ravisante Loona !
Dan heb ik hier nog een tip van de week in mijn voorraadkamer zitten.
Het kan nog wel een tijdje duren vooraleer de doorgaans zeer kort op de bal spelende FISA website ons kan vertellen tegen wie we zullen roeien zondag. Voor de mensen die niet zo ingewijdt in het roeiwereldje en onze roeiwedstrijden willen volgen kunnen op deze wedsite terecht: http://www.worldrowing.com/
Op onze blog zal ik jullie wel weten te zeggen op welk uur we zullen moeten roeien. Het enige wat jullie dan moeten doen is dat uur onthouden of in koeien van letters op je muur schrijven. 5 minuten voor ons startuur ga je naar boven vermelde website. Druk in de bovenste balk op "RESULTS" en daarna in de lichtblauwe balk (die een niveau lager tevoorschijnkomt) op "LIVE RESULTS". En dan zou alles min of meer vanzelf moeten verlopen.
Zonet is onze Coach Frans binnen gevallen. Hij had de lottreking bij zich. We roeien zondag om 16.30u. Onze tegenstanders zijn Duitsland, China, Mexico en Armenie. We moeten bij de eerste drie zijn om ons rechtstreeks te plaatsen voor de kwartfinale( op woensdag). Als we niet bij de eerste drie zijn is er nog niks verloren maar dan moeten we maandag ook aan de slag en dat willen we vermijden. Zoveel mogelijk krachten sparen.
Bij deze zijn jullie ook weer up to date.
cioa
donderdag 25 augustus 2011
TOCH MAAR EEN FLES DEO GEKOCHT !! T'IS NIET VOOR MIJ MAAR VOOR MIJN OMGEVING !!
Feesteditie vandaag. Het is reeds de tweehonderste keer dat ik jullie een tekstje zal voorschotelen.
We zitten nog steedds in het zonovergoten Bled. Nog drie keer slapen en ons WK kan beginnen. De laatste dagen voor het WK worden naar goede gewoonte gevuld met korte trainingen en lange rustsessies. Een maaltijdje op tijd en stond is mooi om de sleur wat te breken en om wat bij te kletsen met de andere vedetten die Belgie naar het WK gestuurd heeft.
Na deze morgen kan ik mijn beoordeling van gisteren compleet maker.
Het ontbijt: Zeer tevreden. Ruime keuze uit pistolekes, brood, musli, studenten haver en cornflakes. Ruim assortiment beleg en een waaier aan thee soorten. Vers fruit, yoghurt, gebakken spek, eieren, warme groenten, rijstwafels en nog enkele dingen waar ik nu niet direct op kom lagen te wachten op grijpgraage handen.
Ik ben zonet ook even op de fiets gesprongen en richting Bled city gereden. Veel valt er niet te beleven. Enkele toeristische winkeltjes die brol verkopen, een bankautomaat die buiten gebruik was, een bankautomaat die in gebruik was, Hotels in alle maten en gewichten, afschuwlijk lelijk versierde terrasjes en een supermarkt(je) die overspoeld wordt door hongerige en dorstige Hollanders en Britten.
De zonnekloppers zullen het hier wel naar hun zin hebben (als de zon schijnt) maar voor de cultuurfreaks valt hier (buiten het kerkje in het midden van het meer) bitter weinig te beleven.
Onze roeisessie vandaag was eerder een bumpy ride dan een technish hoogstaand uitje. We kozen ervoor om al "vroeg" in de middag (om 15u) onze tweede sessie te doen. De kans dat er dan weining volk op het water zat was reeel (en later bleek dit ook het geval te zijn). Hete patekes als we zijn namen we er de hetere temperaturen dan rond de klok van vijven graag bij. Kiezen is verliezen en wij prefereerden rustig water boven enkele graden minder. Er zat dus weliswaar geen volk op de plas als wij gingen roeien maar dankij de wind waren er toch genoeg golven om je te ergeren.
Om jullie te blijven bewust maken van hoe je "gezond" kan leven/eten smijten we er nog een tip van de week tegenaan.
Hete kussen uit Salou !! (ik weet wel we zitten in Bled maar Bled rijmt niet op het laatste woord van iedere blog)
cioa
We zitten nog steedds in het zonovergoten Bled. Nog drie keer slapen en ons WK kan beginnen. De laatste dagen voor het WK worden naar goede gewoonte gevuld met korte trainingen en lange rustsessies. Een maaltijdje op tijd en stond is mooi om de sleur wat te breken en om wat bij te kletsen met de andere vedetten die Belgie naar het WK gestuurd heeft.
Na deze morgen kan ik mijn beoordeling van gisteren compleet maker.
Het ontbijt: Zeer tevreden. Ruime keuze uit pistolekes, brood, musli, studenten haver en cornflakes. Ruim assortiment beleg en een waaier aan thee soorten. Vers fruit, yoghurt, gebakken spek, eieren, warme groenten, rijstwafels en nog enkele dingen waar ik nu niet direct op kom lagen te wachten op grijpgraage handen.
Ik ben zonet ook even op de fiets gesprongen en richting Bled city gereden. Veel valt er niet te beleven. Enkele toeristische winkeltjes die brol verkopen, een bankautomaat die buiten gebruik was, een bankautomaat die in gebruik was, Hotels in alle maten en gewichten, afschuwlijk lelijk versierde terrasjes en een supermarkt(je) die overspoeld wordt door hongerige en dorstige Hollanders en Britten.
De zonnekloppers zullen het hier wel naar hun zin hebben (als de zon schijnt) maar voor de cultuurfreaks valt hier (buiten het kerkje in het midden van het meer) bitter weinig te beleven.
Onze roeisessie vandaag was eerder een bumpy ride dan een technish hoogstaand uitje. We kozen ervoor om al "vroeg" in de middag (om 15u) onze tweede sessie te doen. De kans dat er dan weining volk op het water zat was reeel (en later bleek dit ook het geval te zijn). Hete patekes als we zijn namen we er de hetere temperaturen dan rond de klok van vijven graag bij. Kiezen is verliezen en wij prefereerden rustig water boven enkele graden minder. Er zat dus weliswaar geen volk op de plas als wij gingen roeien maar dankij de wind waren er toch genoeg golven om je te ergeren.
Om jullie te blijven bewust maken van hoe je "gezond" kan leven/eten smijten we er nog een tip van de week tegenaan.
Hete kussen uit Salou !! (ik weet wel we zitten in Bled maar Bled rijmt niet op het laatste woord van iedere blog)
cioa
woensdag 24 augustus 2011
BLED
Van een room with a view gesproken.
We zijn dus goed en wel aangekomen op onze eindhalte voor ons internationaal roeiseizoen. De reis begon deze ochtend in al vroegte. 4.25u ging mijn wekker af. 5.35u vertrok de trein uit Brugge station en om 13.45u waren we in ons Hotel.
Snel iets eten en dan wat gaan slapen/rusten. Accreditaties zijn veroverd dus ik moet nu dringend naar het botenpark.
We zijn ondertussen terug in ons basiskamp die we gemakkelijkheidshalve Hotel Triglave zullen noemen omdat dat ook echt de naam van het hotel is.
We hebben zonet 8km gevaren. De eerste roeisessie op een nieuwe plas wordt doorgaans gebruikt om de omgeving eens wat te verkennen. Beetje links en rechts kijken wat er te zien valt. Waar er enige herkenningspunten zijn, hoeveel boeitjes er in 250 meter zitten, welk kleur de stoeltjes hebben op de tribune en ga zo maar door. Het mag gezegd worden dat plasje water hier in Bled vind ik best aangenaam om te roeien. Er stond misschien wel iets teveel wind maar de omgeving heeft wel wat.
Het zal de komende dagen ook zaak worden om niet te verbranden. Het is hier echt WARM (eindelijk). Als je niet blijft stappen plakken je sletsen zo aan de macadam. Aangezien ik maar 1 paar mee heb is het dus durch marchieren und nicht resumieren.
Dan nog even een woordje over het Hotel (we doen het zoals op de tv é).
ligging: zeer tevreden.
We zitten op nog geen 10 minuten stappen van onze boot. Dus geen busritten waar je samen met de rest van de wereld zwetend op elkaar geplakt staat en hoopt dat je niet flauw valt van de lijfgeur van één of andere kwibus die net iets te dicht in je buurt staat.
Onthaal: Zeer tevreden.
Zeer vriendelijke, gastvrije verwelkoming door de dame achter de receptie. Ons eten stond direct na onze aankomst al klaar.
Service: Dubbel en dik zeer tevreden.
We mogen 24 op 24 bellen naar de receptie om de Sauna aan te steken of om het zwembad te gebruiken om één of ander late night feestje in te houden.
Netheid: Zeer tevreden.
Nog geen restantjes van vorige bezoekers tegengekomen dus dat is al ruim voldoende voor mij.
De kamer: Zeer tevreden.
Zeer ruime kamer. Er is een min of meer aparte zitruimte met een fancy platte tv aan de muur. Er is internet op de kamer (met een draad want wifi stralingen in je kamer is nefast voor je nachtrust. In het onthaal is er wel draadloos internet. Er wordt hier nogal een beetje nagedacht voor ze iets doen.)
De badkamer is groot genoeg om er een salsa cursus in te geven voor een 30 tal personen.
Over het algemeen: Zeer tevreden.
Dingen die het verblijf aangenamer zouden maken?: Mogelijkheid om de douchekop op te hangen aan de muur zodat je hem zelf niet moet vasthouden als je water op je hoofd wil.
Wat zou ik graag meenemen naar bij mij thuis? Uiteraard neem ik eerst en vooral Hannes terug mee en als er plaats voor zou zijn zou ik de kamer op zijn geheel meenemen.
Over enkele ogenblikken is het tijd om het avondmaal te nuttigen. Dus wordt het stillaan tijd om af te ronden.
cioa
dinsdag 23 augustus 2011
ALS IK GEEN GELIJK HEB HOU IK MIJN MOND !!!
Het zit erop!!
Deze ochtend een laatste zware training gedaan. 600, 500, 2x400, 3x300 en 2x250 meter doorperen. Het verliep deze ochtend niet bepaald van een leien dakje.
De bedoeling was dat we omstreeks 8u op het water zouden gaan. Donder en bliksem zorgden ervoor dat we met z'n allen binnen in de loods op een stoeltje zaten te "genieten" van het klank en lichtspel. 30 minuten later hadden sommigen zich al terug getrokken in de zetels in de hoop op beterschap. Buienradar voorspelde nog wel wat gedonder voor deze ochtend maar er was ook een "window" waarin we snel snel snel onze stukken konden doen.
Om 9.45u schraapten we dan toch al onze moed samen en gingen het water op. Geen uitgebreide opwarming van 30 minuten. 2 km moest vandaag maar volstaan. Het deed pijn, veel pijn maar voor we het wisten was de ellende gepasseerd en konden we snel terug naar binnen want er zat weer vuurwerk aan te komen.
Cooling down gebeurde op de fiets terwijl de regen weer met bakken uit de hemel viel. Ons favoriete taakje moest dan nog gebeuren. De botenwagen laden. Gelukkig moeten er maar 4 boten mee dus veel gepuzzel moest er niet aan te pas komen. Wachten tot het voorbij was met regen was nogal tijdverlies dus stonden de mannen met risico van eigen leven op de botenwagen boten te binden.
En ik die dacht dat na het boten laden het ergste van de dag gepasseerd was. Probeer dezer dagen maar eens weg te geraken uit Mechelen (of erin). Als Kadhafi nog een veilige, onbereikbare vestiging zoekt om zich enkele dagen te verschuilen ik raad hem Mechelen aan.
Vandaag is het voor onze Team genoot Tim Maeyens toch wel een speciale dag. Zijn rit op tram 2 zit er op. Vandaag stapt hij over op tram 3. Proficiat!!
Bij wijze van cadeau is deze "tip van de week" speciaal aan hem opgedragen. Het kan haast geen toeval zijn dat deze tip vandaag in mijn mailbox zat.
Ondertussen krab ik nog even in mijn haar. Om één of andere reden heb ik sinds deze middag wat last van accute jeuk op mijn hoofd. Hopelijk wordt het niet erger of roeien zal wel heel lastig worden als ik om de 5 seconden aan mijn kop moet zitten krabben. Als ik straks naar de apotheek ga om mijn lading L-arginine op te halen misschien ook eens informeren naar een anti-jeuk crème.
Morgen is het weer vroeg dag. We nemen de trein van 5.35u in Brugge station. Als het weer het toelaat en we op tijd aankomen op de luchthaven stijgen we om 9.05u op. Hopelijk zijn we dan rond de middag in het zon overgoten Bled. Naar het schijnt hebben we vanop ons balkon zicht op het meer waarop we ons zullen uitsloven.
Straks nog wat losfietsen, mijn zak maken en een laatste avondmaal met een (groot) deel van ons "succes" het gezin. Een jaar lang twee van die idiote sporters onder je dak hebben. Het moet niet makkelijk (en goedkoop) zijn.
Voila de laatste pré-WK blog vanuit Belgie. Vanaf nu is het aftellen echt begonnen. Het wordt met de dag spannender!
cioa
Deze ochtend een laatste zware training gedaan. 600, 500, 2x400, 3x300 en 2x250 meter doorperen. Het verliep deze ochtend niet bepaald van een leien dakje.
De bedoeling was dat we omstreeks 8u op het water zouden gaan. Donder en bliksem zorgden ervoor dat we met z'n allen binnen in de loods op een stoeltje zaten te "genieten" van het klank en lichtspel. 30 minuten later hadden sommigen zich al terug getrokken in de zetels in de hoop op beterschap. Buienradar voorspelde nog wel wat gedonder voor deze ochtend maar er was ook een "window" waarin we snel snel snel onze stukken konden doen.
Om 9.45u schraapten we dan toch al onze moed samen en gingen het water op. Geen uitgebreide opwarming van 30 minuten. 2 km moest vandaag maar volstaan. Het deed pijn, veel pijn maar voor we het wisten was de ellende gepasseerd en konden we snel terug naar binnen want er zat weer vuurwerk aan te komen.
Cooling down gebeurde op de fiets terwijl de regen weer met bakken uit de hemel viel. Ons favoriete taakje moest dan nog gebeuren. De botenwagen laden. Gelukkig moeten er maar 4 boten mee dus veel gepuzzel moest er niet aan te pas komen. Wachten tot het voorbij was met regen was nogal tijdverlies dus stonden de mannen met risico van eigen leven op de botenwagen boten te binden.
En ik die dacht dat na het boten laden het ergste van de dag gepasseerd was. Probeer dezer dagen maar eens weg te geraken uit Mechelen (of erin). Als Kadhafi nog een veilige, onbereikbare vestiging zoekt om zich enkele dagen te verschuilen ik raad hem Mechelen aan.
Vandaag is het voor onze Team genoot Tim Maeyens toch wel een speciale dag. Zijn rit op tram 2 zit er op. Vandaag stapt hij over op tram 3. Proficiat!!
Bij wijze van cadeau is deze "tip van de week" speciaal aan hem opgedragen. Het kan haast geen toeval zijn dat deze tip vandaag in mijn mailbox zat.
Ondertussen krab ik nog even in mijn haar. Om één of andere reden heb ik sinds deze middag wat last van accute jeuk op mijn hoofd. Hopelijk wordt het niet erger of roeien zal wel heel lastig worden als ik om de 5 seconden aan mijn kop moet zitten krabben. Als ik straks naar de apotheek ga om mijn lading L-arginine op te halen misschien ook eens informeren naar een anti-jeuk crème.
Morgen is het weer vroeg dag. We nemen de trein van 5.35u in Brugge station. Als het weer het toelaat en we op tijd aankomen op de luchthaven stijgen we om 9.05u op. Hopelijk zijn we dan rond de middag in het zon overgoten Bled. Naar het schijnt hebben we vanop ons balkon zicht op het meer waarop we ons zullen uitsloven.
Straks nog wat losfietsen, mijn zak maken en een laatste avondmaal met een (groot) deel van ons "succes" het gezin. Een jaar lang twee van die idiote sporters onder je dak hebben. Het moet niet makkelijk (en goedkoop) zijn.
Voila de laatste pré-WK blog vanuit Belgie. Vanaf nu is het aftellen echt begonnen. Het wordt met de dag spannender!
cioa
maandag 22 augustus 2011
VORIG JAAR DE STOEL VAN 1000 ZONNEN, DIT JAAR DE STIP
Deze middag kamperen we in de zetels in Hazewinkel.
Voor de laatste twee dagen was het niet meer mogelijk om onze intrek te nemen in de luxe chalets. De chalets staan deze week ten dienste van de minder valide medemensen. Jaarlijks vindt hier in Hazewinkel een sportweek plaats voor gehandicapten. Blinden, doven, éénbenigen, beenlozen en combinaties van allerlei mankementjes beleven hier een fantastische week. Ze surfen, kajakken en zeilen erop los. Best wel een grappig zicht om plots een surfplank met tuinstoel op gemonteerd te zien voorbij dobberen waarop dan een (blinde) persoon zit te genieten van zijn vrijheid op het water. Dan prijs je jezelf toch wel even gelukkig dat jij in je roeibootje 100% fysiek in orde bent. Je denkt twee keer na voor je begint te klagen over het weer of over de motorbootjes die golven maken.
Deze situatie deed mij terug denken aan de solidariteits actie van de vlaamse roeiliga. Nog steeds is de winnaar niet bekent gemaakt. Er wordt daar op het bureau van de Vlaamse roeiliga duidelijk niks tussen pot en pint beslist (alhoewel?). Ofwel is het gewoon wachten op de nieuwe editie van " het roeiliga nieuws". Dan kennen we de winnaar hopelijk in het najaar van 2012. Een andere mogelijkheid is dat de financieel manager druk op zoek is om 50 euro bijeen te krijgen (het beloofde prijzengeld voor de winnaar). In tijden van algemene crisis zijn extra uitgaven hoe klein ook zeer moeilijk in te brengen in de begroting. Maar een goede boekhouder vindt altijd wel een creatieve oplossing natuurlijk. Een collecte houden, een waffelenbak, wereldrecordpoging bierbakken stapelen verbreken, het zijn maar ideetjes.
Over tot serieuze zaken. Deze ochtend om 7u thuis vertrokken. Alles ging goed tot op het moment dat we nog 12 km van de afslag Mechelen verwijderd waren. Fille!! Uiteindelijk kwamen we rond 8.50 aan en zaten we om 9u op het water. 8km roeien met enkele startjes was de opwarming van de powertraining. Daarna mochten we voor de laatste maal de krachtzaal binnen om wat op de dyno te zitteen de trilplaat de laatste keer zijn werk te laten doen.
Straks gaan we nog een uurtje varen met drie keer 6 minuten iets harder drukken.
Daarna gaan we ons avondmaal nuttigen in een restaurantje om dan door te trekken naar ons hotel waar we de nacht zullen doorbrengen.
Morgen staat nog een laatste serieuze taining op het programma. Hoe dat verlopen is en of we er deze keer in geslaagd zijn om niet als randdebielen de botenwagen te laden horen jullie morgen.
cioa
Voor de laatste twee dagen was het niet meer mogelijk om onze intrek te nemen in de luxe chalets. De chalets staan deze week ten dienste van de minder valide medemensen. Jaarlijks vindt hier in Hazewinkel een sportweek plaats voor gehandicapten. Blinden, doven, éénbenigen, beenlozen en combinaties van allerlei mankementjes beleven hier een fantastische week. Ze surfen, kajakken en zeilen erop los. Best wel een grappig zicht om plots een surfplank met tuinstoel op gemonteerd te zien voorbij dobberen waarop dan een (blinde) persoon zit te genieten van zijn vrijheid op het water. Dan prijs je jezelf toch wel even gelukkig dat jij in je roeibootje 100% fysiek in orde bent. Je denkt twee keer na voor je begint te klagen over het weer of over de motorbootjes die golven maken.
Deze situatie deed mij terug denken aan de solidariteits actie van de vlaamse roeiliga. Nog steeds is de winnaar niet bekent gemaakt. Er wordt daar op het bureau van de Vlaamse roeiliga duidelijk niks tussen pot en pint beslist (alhoewel?). Ofwel is het gewoon wachten op de nieuwe editie van " het roeiliga nieuws". Dan kennen we de winnaar hopelijk in het najaar van 2012. Een andere mogelijkheid is dat de financieel manager druk op zoek is om 50 euro bijeen te krijgen (het beloofde prijzengeld voor de winnaar). In tijden van algemene crisis zijn extra uitgaven hoe klein ook zeer moeilijk in te brengen in de begroting. Maar een goede boekhouder vindt altijd wel een creatieve oplossing natuurlijk. Een collecte houden, een waffelenbak, wereldrecordpoging bierbakken stapelen verbreken, het zijn maar ideetjes.
Over tot serieuze zaken. Deze ochtend om 7u thuis vertrokken. Alles ging goed tot op het moment dat we nog 12 km van de afslag Mechelen verwijderd waren. Fille!! Uiteindelijk kwamen we rond 8.50 aan en zaten we om 9u op het water. 8km roeien met enkele startjes was de opwarming van de powertraining. Daarna mochten we voor de laatste maal de krachtzaal binnen om wat op de dyno te zitteen de trilplaat de laatste keer zijn werk te laten doen.
Straks gaan we nog een uurtje varen met drie keer 6 minuten iets harder drukken.
Daarna gaan we ons avondmaal nuttigen in een restaurantje om dan door te trekken naar ons hotel waar we de nacht zullen doorbrengen.
Morgen staat nog een laatste serieuze taining op het programma. Hoe dat verlopen is en of we er deze keer in geslaagd zijn om niet als randdebielen de botenwagen te laden horen jullie morgen.
cioa
zondag 21 augustus 2011
HAARFIJN
Nog een week en het feestje kan beginnen.
Op feestjes wil iedereen er op zijn Paasbest uitzien. Daarom heb ik vandaag mijn traditionele feestcoupe laten zetten. Veel is er niet nodig om mijn haar er feestelijk te laten uitzien. Met een tondeuse en een handige kapster kom je al heel ver. Gelukkig moet ik daar niet ver voor zoeken. Zo zat ik deze ochtend langs het Boudewijnkanaal te genieten terwijl mijn haren ietske korter werden gemaakt. In enkele minuten was het klusje gepiept.
Na het verwijderen van mijn "weelderige" haardos kwam de vraag of mijn wenkbrauwen ook mochten bijgeknipt worden? Een vraag die ik nog van geen enkele kapper gehoord had. Volgens de kenners worden je ogen er beter door geaccentueerd. Ik had (en heb nog steeds) het volste vertrouwen in de haarkunstenaares van dienst dus ook mijn wenkbrauwen kregen een beurt.
Hannes heeft (jammer genoeg) kunnen weerstaan aan de groepsdruk en heeft niet met zijn haar laten spelen.
De voortgang van de werken van deze ochtend werden ook op de gevoelige plaat vast gelegd. Hieronder te bezichtigen.
Op feestjes wil iedereen er op zijn Paasbest uitzien. Daarom heb ik vandaag mijn traditionele feestcoupe laten zetten. Veel is er niet nodig om mijn haar er feestelijk te laten uitzien. Met een tondeuse en een handige kapster kom je al heel ver. Gelukkig moet ik daar niet ver voor zoeken. Zo zat ik deze ochtend langs het Boudewijnkanaal te genieten terwijl mijn haren ietske korter werden gemaakt. In enkele minuten was het klusje gepiept.
Na het verwijderen van mijn "weelderige" haardos kwam de vraag of mijn wenkbrauwen ook mochten bijgeknipt worden? Een vraag die ik nog van geen enkele kapper gehoord had. Volgens de kenners worden je ogen er beter door geaccentueerd. Ik had (en heb nog steeds) het volste vertrouwen in de haarkunstenaares van dienst dus ook mijn wenkbrauwen kregen een beurt.
Hannes heeft (jammer genoeg) kunnen weerstaan aan de groepsdruk en heeft niet met zijn haar laten spelen.
De voortgang van de werken van deze ochtend werden ook op de gevoelige plaat vast gelegd. Hieronder te bezichtigen.
Bedankt Carolien voor de goede zorgen en de geleverde moeite!
Voor mijn verwenbeurt had ik een klein uurtje op de rollen gefietst. Veel meer gebeurt er niet vandaag. Morgen moeten we terug naar hazewinkel om er nog een drietal trainingen af te werken en onze boel in te pakken zodat het naar Bled kan gebracht worden. De boten vertrekken dinsdag middag en wij vertrekken op woensdag (vroeg in de ochtend).
Ik zet mijn relaxwerken verder en hoop jullie morgen weer te kunnen plezieren met een verhaaltje.
cioa
zaterdag 20 augustus 2011
HIJ ZET EEN TACKLE IN !!
De laatste zaterdagmiddag die we nog thuis kunnen spenderen. Over een week zitten we ons nu mentaal voor te bereiden op de strijd die de volgende dag zal losbarsten.
De zon was deze ochtend in al zijn pracht en praal te bewonderen. We moesten jammer genoeg slechts 40 minuten op het water zitten. We hadden krachttraining dus na 40 minuten roeien zat het genieten van de zon er op. We konden ons wat gaan amuseren binnen op de dyno en op de trilplaat.
Het middagmaal werd om 11.30 geserveerd zodat we mooi op tijd thuis zouden zijn. Zowel gisteravond als deze middag was het Betty die ons culinair verwende. Raar maar waar mijn lichaam leefde spontaan op van het lekkere, gezonde voedsel. Het was eens iets anders dan het voer dat we de afgelopen dagen moesten verwerken. Van de Hazewinkelkeuken zijn we nu toch verlost voor een bepaalde periode en als we er ooit nog eens terugkomen zou er beterschap moeten zijn. Het zijn natuurlijk weer vijgen na Pasen om nu te klagen over het eten maar ik heb soms de indruk dat het dwijlen is met de kraan open. Maar goed we leven nog en we hebben nu andere prioriteiten (alhoewel??). Ik ga er verder geen woorden aan vuil maken. Het probleem is gekend en er is verandering op komst. Punt andere lijn.
We gaan nu even de positiviere toer op. Onze watersportvrienden, De Kajakkers, hebben gisteren een meer dan puike prestatie afgeleverd op hun WK. Laurens en Olivier legden beslag op de 4e plaats. Ze misten op een haar na het podium maar wisten zich en passant wel te verzekeren van hun Olympisch ticket. PROFICIAT!! Wij doen ons best om jullie niet alleen naar Londen te laten vertrekken. Met drie op de playstation is altijd plezanter dan met twee é.
Morgen een belangrijke dag. Het haar op mijn hoofd zal sinds lang nog eens in aanraking komen met schampoo. Mijn haren zullen er echter niet al te lang van kunnen genieten want voor ze het goed en wel door zullen hebben staat een tondeuse voor hun neus. Tondeuse op 6-8 milimeter en vooruit met de geit afscheren die handel. Zo kan ik misschien een extra muslibar sneukelen op wedstrijddagen.
Sebiet nog wal losdraaien op de rollen en relaxen.
cioa
De zon was deze ochtend in al zijn pracht en praal te bewonderen. We moesten jammer genoeg slechts 40 minuten op het water zitten. We hadden krachttraining dus na 40 minuten roeien zat het genieten van de zon er op. We konden ons wat gaan amuseren binnen op de dyno en op de trilplaat.
Het middagmaal werd om 11.30 geserveerd zodat we mooi op tijd thuis zouden zijn. Zowel gisteravond als deze middag was het Betty die ons culinair verwende. Raar maar waar mijn lichaam leefde spontaan op van het lekkere, gezonde voedsel. Het was eens iets anders dan het voer dat we de afgelopen dagen moesten verwerken. Van de Hazewinkelkeuken zijn we nu toch verlost voor een bepaalde periode en als we er ooit nog eens terugkomen zou er beterschap moeten zijn. Het zijn natuurlijk weer vijgen na Pasen om nu te klagen over het eten maar ik heb soms de indruk dat het dwijlen is met de kraan open. Maar goed we leven nog en we hebben nu andere prioriteiten (alhoewel??). Ik ga er verder geen woorden aan vuil maken. Het probleem is gekend en er is verandering op komst. Punt andere lijn.
We gaan nu even de positiviere toer op. Onze watersportvrienden, De Kajakkers, hebben gisteren een meer dan puike prestatie afgeleverd op hun WK. Laurens en Olivier legden beslag op de 4e plaats. Ze misten op een haar na het podium maar wisten zich en passant wel te verzekeren van hun Olympisch ticket. PROFICIAT!! Wij doen ons best om jullie niet alleen naar Londen te laten vertrekken. Met drie op de playstation is altijd plezanter dan met twee é.
Morgen een belangrijke dag. Het haar op mijn hoofd zal sinds lang nog eens in aanraking komen met schampoo. Mijn haren zullen er echter niet al te lang van kunnen genieten want voor ze het goed en wel door zullen hebben staat een tondeuse voor hun neus. Tondeuse op 6-8 milimeter en vooruit met de geit afscheren die handel. Zo kan ik misschien een extra muslibar sneukelen op wedstrijddagen.
Sebiet nog wal losdraaien op de rollen en relaxen.
cioa
vrijdag 19 augustus 2011
BELGIAN NATIONAL ROWING INDIVIDUALS !!
Joepie we kunnen weer het tekstvak ten volle benutten.
Nog even terug komen op onze koers van gisteren Na de aankomst was ik zwaar teleurgesteld. We kwamen straten achter op onze reeksgenoten. Net zoals het probleem van de opwarming van de aarde is het allemaal een kwestie van je referentiepunt verleggen.
Ik heb even wat percentages berekend. Het getal geeft weer hoeveel % je gevaren hebt van de wereldrecordtijd. Hoe hoger het getal hoe beter dus. Als we onze prestatie vergelijken met de resultaten in onze reeks was het inderdaad barslecht. Maar als we de andere reeksen dan ook eens in % zetten valt het allemaal nog best mee. Aan het feit dat we geen goede wedstrijd gevaren hebben verandert het uiteraard niks maar het feit dat we met een slechte wedstrijd toch nog de schade weten te beperken in vergelijking met de rest is toch een lichtpuntje.
Ons % was 88,42. Omdat ik geen zin heb om processen wegens schending van de privacy aan mijn been te hebben vanuit Nieuw Zeeland (en Belgie) hou ik de eigenaren van de andere percentages voor mezelf. Maar de iets snuggere lezer kan wel al raden van wie die 94% is.
Vandaag staat in het teken van de batterijen weer opladen. Deze ochtend slechts een uurtje rustig varen en deze middag is vrij. Straks een dutje en dan waarschijnlijk nog eens in Mechelen de toerist gaan uithangen. Hopelijk hebben ze hier al van een boekenwinkel gehoord want met al die vrije tijd ben ik stillaan een echte boekenwurm aan het worden. Nooit gedacht van mezelf dat ik voor mijn plezier nog boeken zou lezen. Door af en toe een wat economisch gerelateerd boek ter hand te nemen blijven de hersenen ook wat actief. Het laatste wat ik wil is afstompen en een wereldvreemde roeiidioot worden. Mijn DT-regels opnieuw studeren zou misschien ook nog wel eens nuttig tijdverdrijf zijn.
Onze kajak broeders die momenteel en Szeged vertoefen zijn GOE BEZIG.
De jonge garde Laurens en Olivier hebben zich weten te plaatsen voor de A finale in hun K2. Ze moeten bij de eerste 6 zijn om een ticket voor de Spelen mee naar huis te nemen. Afgaande op de tijden van de halve finales is dit zeker mogelijk. Wij zullen alvast achter ons tv-toestel zitten om te supporteren (ze varen deze avond om 17.05 belgische tijd, live op eurosport). De iets oudere garde Wouter heeft de finale op een haar na gemist en vaart vanmiddag de B- finale. De enige vrouw in het gezelschap Lize, vaart net als Wouter de B-finale.
Voila jullie kunnen weer wat lezen en ik kan met een gerust gemoed in mijn bed kruipen voor een middagdutje.
cioa
Nog even terug komen op onze koers van gisteren Na de aankomst was ik zwaar teleurgesteld. We kwamen straten achter op onze reeksgenoten. Net zoals het probleem van de opwarming van de aarde is het allemaal een kwestie van je referentiepunt verleggen.
Ik heb even wat percentages berekend. Het getal geeft weer hoeveel % je gevaren hebt van de wereldrecordtijd. Hoe hoger het getal hoe beter dus. Als we onze prestatie vergelijken met de resultaten in onze reeks was het inderdaad barslecht. Maar als we de andere reeksen dan ook eens in % zetten valt het allemaal nog best mee. Aan het feit dat we geen goede wedstrijd gevaren hebben verandert het uiteraard niks maar het feit dat we met een slechte wedstrijd toch nog de schade weten te beperken in vergelijking met de rest is toch een lichtpuntje.
Vandaag staat in het teken van de batterijen weer opladen. Deze ochtend slechts een uurtje rustig varen en deze middag is vrij. Straks een dutje en dan waarschijnlijk nog eens in Mechelen de toerist gaan uithangen. Hopelijk hebben ze hier al van een boekenwinkel gehoord want met al die vrije tijd ben ik stillaan een echte boekenwurm aan het worden. Nooit gedacht van mezelf dat ik voor mijn plezier nog boeken zou lezen. Door af en toe een wat economisch gerelateerd boek ter hand te nemen blijven de hersenen ook wat actief. Het laatste wat ik wil is afstompen en een wereldvreemde roeiidioot worden. Mijn DT-regels opnieuw studeren zou misschien ook nog wel eens nuttig tijdverdrijf zijn.
Onze kajak broeders die momenteel en Szeged vertoefen zijn GOE BEZIG.
De jonge garde Laurens en Olivier hebben zich weten te plaatsen voor de A finale in hun K2. Ze moeten bij de eerste 6 zijn om een ticket voor de Spelen mee naar huis te nemen. Afgaande op de tijden van de halve finales is dit zeker mogelijk. Wij zullen alvast achter ons tv-toestel zitten om te supporteren (ze varen deze avond om 17.05 belgische tijd, live op eurosport). De iets oudere garde Wouter heeft de finale op een haar na gemist en vaart vanmiddag de B- finale. De enige vrouw in het gezelschap Lize, vaart net als Wouter de B-finale.
Voila jullie kunnen weer wat lezen en ik kan met een gerust gemoed in mijn bed kruipen voor een middagdutje.
cioa
donderdag 18 augustus 2011
Ik kan niet typen in mijn tekstvak dus de slechtzienden moeten vandaag hun bril niet op zetten om alles te lezen. Deze ochtend moest we 2000m koersen. Om één of andere reden mochten we niet tegen de Nieuw Zeelandse lichte en zware dubbel racen. Tijdens onze opwarming zagen we ze aan onze neus passeren. We lagen dus opgescheept met letterlijk en figuurlijk zware tegenstanders. Een twee zonder, vierkoppel, vier zonder, een acht en een dames vierkoppel. We werden letterlijk en figuurlijk weggeblazen in onze reeks. We zijn nooit echt in een lekker ritme geraakt en de sfeer bij aankomst was dus alles behalve wat je feeststemming kunt noemen. We wisten allebei wel dat het niet goed was dus veel woorden hebben we er niet aan vuil gemaakt. Onze tijd 6.53, iets minder dan 20 seconden trager dan de zware twee zonder. Later bleek dat onze lichte Nieuw Zeelandse collegas een tijd van 6.51 hadden neer gezet. 2 sneller dan ons. Vergelijken is niet makkelijk maar omdat sommigen mij als pessimist verslijten zal ik even de optimist uithangen (dik tegen me principes). Wij roeiden later dan de Nieuw Zeelanders dus de wind was zeker niet minder. Zij lagen ook meer in de kant van waar de wind kwam dus hadden ze er minder last van. Hadden we er rechstreeks tegen geroeid en slechts met 2 seconden achterstand de finish bereikt hadden we hier waarschijnlijk met z'n allen op tafel staan dansen. Nu weten we echter evenveel als voor de koers: NIKS. Het zal dus wachten worden tot op het WK om onze waarde echt te kennen. Er zijn deze middag ook nog wat kleine werken geweest aan onze boot. De reden is om wat meer "harmonie" te krijgen. De middag sessie stond dan ook in het teken van deze nieuwe setup even te testen. Het water was ondertussen plat, de wind was gaan liggen en de temperatuur was gevoelig gestegen. Er was dus onweer opomst (konden we ook afleiden aan het gedonder die we hoorden). Na 30 minuten gedonder en een eerste bliksemschicht besloten we maar om naar binnen te gaan. Ik zou niet willen dat mijn slagman wordt doodgebliksemd. Het is vooral de geur van verbrand mensenvlees waar ik niet zo goed tegen kan. Alle gekheid op een stokje. We zitten ondertussen weer droog binnen voor de tv. Dan rest mij enkel nog de titel van vandaag te zeggen. DUBBELGEVOEL!!! Dit slaat op het feit dat ik een dubbel gevoel overhoud aan de uitslag van de wedstrijden van deze ochtend en op ons "dubbelgevoel" in de boot. cioa
woensdag 17 augustus 2011
RELAXI
Vandaag de eerste keer zonder t-shirt geroeid. Het kan misschien ook een beetje aan mij liggen maar vandaag had ik voor het eerst een echt zomer gevoel.
Net vandaag op de eerste zomerdag heb ik te doen met de 66 pechvogels die ook deelnemen aan het WK in de dubbel licht. Daarnet zijn de inschrijvingen bekent gemaakt. We krijgen gezelschap van 33 andere lichte dubbels. Een snelle blik op het deelnemersveld stelde mij al snel gerust. Op het eerste en ook op het tweede zicht ben ik vol vertrouwen dat we een mooi resultaat zullen kunnen neerzetten.
Om een eerste stap in de goede richting van Londen te zetten zouden we best bij de eerste 11 eindigen. Met wat ik zonet gezien heb en wat ik de afgelopen week in de boot gevoeld heb zou ik niet weten waarom dit niet mogelijk zou zijn.
Het zal uiteraard niet zomaar in cadeauverpakking met een grote strik rond in onze schoot geworpen worden maar ik denk dat we goed genoeg zijn om binnen die top 11 te eindigen.
Als we het geluk een beetje aan onze kant hebben en over Gilbert-benen beschikken kunnen we misschien in de top 9 eindigen. Dan zijn we normaal gezien zeker geplaatst voor de Olympische spelen.
Gulzigheid is niet goed maar je moet toch een beetje ambitieus blijven nietwaar? Stap voor stap en de eerste stap zou dus top 11 moeten zijn.
Voor we kunnen stappen moeten we eerst leren kruipen natuurlijk. Morgen kunnen we eens kijken of we rap genoeg kruipen om onze Nieuw Zeelandse collegas bij te houden. Om 10u is onze wedstrijd gepland. We varen tegen surprise surprise de Nieuw Zeelandse lichte dubbel, de zware dubbel, de zware twee zonder en de dames vierkoppel. Als je dus niks te doen hebt morgenochtend en je hebt zin om (top)roeiers aan het werk te zien, Hazewinkel is de place to be (vanaf 10u). Maak er desnoods een daguitstap van. Neem al je vrienden en een picknick mand mee en spreidt je picknick deken hier (tussen de eendenstrontjes) in het gras en genieten maar.
Wat hebben we vandaag zoal uitgevreten? Deze ochtend wat geroeid met 3 keer 6 minuten wat intensiever werk. Deze middag was het rustig paddelen en de schouders laten wennen aan de eerste zonnestralen.
Morgen varen we dus een 2000m wedstrijd. We maken van de gelegenheid gebruik om een beetje te doen alsof het een echte wedstrijd is. S'ochtends voor het ontijbt gaan we een baantje (4km) rustig varen om ons lichaam rustig te laten wakker worden. Daarna dus een ontbijtje nemen en nog wat rusten. Ik denk dat ik ook nog eens zal testen of mijn caffeine pillen nog niet vervallen zijn en een BEET IT shotje zal ook wel naar binnen gewerkt worden. Net echt dus!
Ale ga nu maar allen vlug die BBQ in gang gaan steken en geniet van jullie worstje. We moeten het nog even stellen met iets minder.
cioa
Net vandaag op de eerste zomerdag heb ik te doen met de 66 pechvogels die ook deelnemen aan het WK in de dubbel licht. Daarnet zijn de inschrijvingen bekent gemaakt. We krijgen gezelschap van 33 andere lichte dubbels. Een snelle blik op het deelnemersveld stelde mij al snel gerust. Op het eerste en ook op het tweede zicht ben ik vol vertrouwen dat we een mooi resultaat zullen kunnen neerzetten.
Om een eerste stap in de goede richting van Londen te zetten zouden we best bij de eerste 11 eindigen. Met wat ik zonet gezien heb en wat ik de afgelopen week in de boot gevoeld heb zou ik niet weten waarom dit niet mogelijk zou zijn.
Het zal uiteraard niet zomaar in cadeauverpakking met een grote strik rond in onze schoot geworpen worden maar ik denk dat we goed genoeg zijn om binnen die top 11 te eindigen.
Als we het geluk een beetje aan onze kant hebben en over Gilbert-benen beschikken kunnen we misschien in de top 9 eindigen. Dan zijn we normaal gezien zeker geplaatst voor de Olympische spelen.
Gulzigheid is niet goed maar je moet toch een beetje ambitieus blijven nietwaar? Stap voor stap en de eerste stap zou dus top 11 moeten zijn.
Voor we kunnen stappen moeten we eerst leren kruipen natuurlijk. Morgen kunnen we eens kijken of we rap genoeg kruipen om onze Nieuw Zeelandse collegas bij te houden. Om 10u is onze wedstrijd gepland. We varen tegen surprise surprise de Nieuw Zeelandse lichte dubbel, de zware dubbel, de zware twee zonder en de dames vierkoppel. Als je dus niks te doen hebt morgenochtend en je hebt zin om (top)roeiers aan het werk te zien, Hazewinkel is de place to be (vanaf 10u). Maak er desnoods een daguitstap van. Neem al je vrienden en een picknick mand mee en spreidt je picknick deken hier (tussen de eendenstrontjes) in het gras en genieten maar.
Wat hebben we vandaag zoal uitgevreten? Deze ochtend wat geroeid met 3 keer 6 minuten wat intensiever werk. Deze middag was het rustig paddelen en de schouders laten wennen aan de eerste zonnestralen.
Morgen varen we dus een 2000m wedstrijd. We maken van de gelegenheid gebruik om een beetje te doen alsof het een echte wedstrijd is. S'ochtends voor het ontijbt gaan we een baantje (4km) rustig varen om ons lichaam rustig te laten wakker worden. Daarna dus een ontbijtje nemen en nog wat rusten. Ik denk dat ik ook nog eens zal testen of mijn caffeine pillen nog niet vervallen zijn en een BEET IT shotje zal ook wel naar binnen gewerkt worden. Net echt dus!
Ale ga nu maar allen vlug die BBQ in gang gaan steken en geniet van jullie worstje. We moeten het nog even stellen met iets minder.
cioa
dinsdag 16 augustus 2011
ZEVER!! GEZEVER!!!
Vandaag valt er eigenlijk echt maar dan ook echt niks interessants te vertellen. Geen weetjes die jullie nog niet weten, geen nieuwtjes die nieuw zijn en geen verse roddels.
Ik zou het topsport leventje graag spannender voorstellen maar de laatste weken voor het WK is er eigenlijk niks spannends meer aan (als er uberhoudt al iets spannend aan was begin dit jaar).
Opstaan om 7u, eten, wat op bed liggen lezen, 9u trainen, 12u eten, slapen, lezen, 16u trainen, blog verzorgen, 18.30u eten, tv kijken, lezen en 22.30u opnieuw slapen.
Voor velen klinkt dit waarschijnlijk oersaai (en dat is het soms ook) maar ik vind het over het algemeen best prettig. Zolang je je op het einde van de dag niet nutteloos voelt is je job de moeite waard. Voorlopig maak ik mezelf nog wijs dat ik van kapitaal belang ben voor de maatschappij en dat het allemaal niet voor niks is.
Morgen is het al tijd voor het eerste kleine hoogtepunt van de week. In de loop van de middag worden de inschrijvingen voor het WK op het net gezet. Joepie !! Vanaf kunnen we beginnen speculeren en analyseren. Achteraf zal het weer allemaal verloren moeite en energie blijken te zijn want het loopt toch nooit zoals je vooraf gepland had. Dus we kunnen er beter gewoon niet aan beginnen. Al is het natuurlijk wel een manier om de dode uren op te vullen. Alle ploegen eens checken wat ze in het verleden zoal uitgespookt hebben. Van de "goeie" weet je meestal wel een beetje wat ze gedaan hebben maar met die exotische landen moet je soms toch een beetje oppasen. Hier en daar kan het wel eens gebeuren dat er een genaturaliseerde medemens boven water komt. Stel je voor de obreno brothers die onder de vlag van Angola of Zimbawe gaan roeien. De kans om te kunnen deelnemen aan de Olympische Spelen zou ietske de lucht in gaan. Maarja we zijn Belg en we blijven Belg zeker.
Genoeg geluld !
cioa
Ik zou het topsport leventje graag spannender voorstellen maar de laatste weken voor het WK is er eigenlijk niks spannends meer aan (als er uberhoudt al iets spannend aan was begin dit jaar).
Opstaan om 7u, eten, wat op bed liggen lezen, 9u trainen, 12u eten, slapen, lezen, 16u trainen, blog verzorgen, 18.30u eten, tv kijken, lezen en 22.30u opnieuw slapen.
Voor velen klinkt dit waarschijnlijk oersaai (en dat is het soms ook) maar ik vind het over het algemeen best prettig. Zolang je je op het einde van de dag niet nutteloos voelt is je job de moeite waard. Voorlopig maak ik mezelf nog wijs dat ik van kapitaal belang ben voor de maatschappij en dat het allemaal niet voor niks is.
Morgen is het al tijd voor het eerste kleine hoogtepunt van de week. In de loop van de middag worden de inschrijvingen voor het WK op het net gezet. Joepie !! Vanaf kunnen we beginnen speculeren en analyseren. Achteraf zal het weer allemaal verloren moeite en energie blijken te zijn want het loopt toch nooit zoals je vooraf gepland had. Dus we kunnen er beter gewoon niet aan beginnen. Al is het natuurlijk wel een manier om de dode uren op te vullen. Alle ploegen eens checken wat ze in het verleden zoal uitgespookt hebben. Van de "goeie" weet je meestal wel een beetje wat ze gedaan hebben maar met die exotische landen moet je soms toch een beetje oppasen. Hier en daar kan het wel eens gebeuren dat er een genaturaliseerde medemens boven water komt. Stel je voor de obreno brothers die onder de vlag van Angola of Zimbawe gaan roeien. De kans om te kunnen deelnemen aan de Olympische Spelen zou ietske de lucht in gaan. Maarja we zijn Belg en we blijven Belg zeker.
Genoeg geluld !
cioa
maandag 15 augustus 2011
SLABBE/KWIJLDOEK/KINDERDOEK/MORSDOEK
Ja het avondeten is langs het keelgat gepasseerd en is onderweg naar de maag. De enige beweging die voor vandaag dus nog rest is de peristaltische beweging.
De meeste normale werkmensen hadden vandaag congé. Wij zijn echter geen "normale" werkmensen dus voor ons ook geen congé. Deze ochtend om 8u zaten we weer in de auto richting ons werkkamp in Hazewinkel.
Tegen 10u waren we klaar om op het water te gaan voor een dertigtal minuten roeien. Na het roeien hebben we onze arbeid verder gezet in de powerzaal. Al snel werd duidelijk dat ik vandaag geen superbenen had. De getallen op de dyno waren niet wat het moest zijn. Voorlopig geen paniek iedereen kan een keer een slechte dag maar het mag natuurlijk niet te lang blijven aanslepen.
Het middagdutje was dus welgekomen. Na het dagelijks uiltje knappen was het weer tijd om de beentjes te strekken en een toertje te varen. 20 minuten opwarming gevolgd door 5 keer 6 minuten tempo 20 en goeie druk.
Het WK komt dichter dus de rodebietensap verdient weer onze aandacht. Vanaf nu geen gezeul meer met glazen flessen van 75cl. We schakelen over op BEET IT. Dit is een geconcentreerde versie van de gewone rodebietensap. Het zit in kleine, zeer makkelijk mee te nemen flesjes en het is op smaak gebracht met (iets teveel) citroen.
Voor meer info over wat dit alles met een mens doet ga naar hun website: http://www.beet-it.com/
De afgelopen twee weken konden wie hier nog wat genieten van het gezelschap van onze kajakvrienden. Zij hebben hier ook hun WK (die donderdag van start gaat) in alle sereniteit voorbereid. Hopelijk kunnen ze hun goede resultaten van eerder dit jaar bevestigen en nemen ze als het even kan een ticketje mee naar huis die hen startrecht geeft op dat Olympische gedoe waar het uiteindelijk allemaal om draait. Als we het niet vergeten houden we jullie op de hoogte van hun prestaties.
Dat zal volstaan voor vandaag.
cioa
De meeste normale werkmensen hadden vandaag congé. Wij zijn echter geen "normale" werkmensen dus voor ons ook geen congé. Deze ochtend om 8u zaten we weer in de auto richting ons werkkamp in Hazewinkel.
Tegen 10u waren we klaar om op het water te gaan voor een dertigtal minuten roeien. Na het roeien hebben we onze arbeid verder gezet in de powerzaal. Al snel werd duidelijk dat ik vandaag geen superbenen had. De getallen op de dyno waren niet wat het moest zijn. Voorlopig geen paniek iedereen kan een keer een slechte dag maar het mag natuurlijk niet te lang blijven aanslepen.
Het middagdutje was dus welgekomen. Na het dagelijks uiltje knappen was het weer tijd om de beentjes te strekken en een toertje te varen. 20 minuten opwarming gevolgd door 5 keer 6 minuten tempo 20 en goeie druk.
Het WK komt dichter dus de rodebietensap verdient weer onze aandacht. Vanaf nu geen gezeul meer met glazen flessen van 75cl. We schakelen over op BEET IT. Dit is een geconcentreerde versie van de gewone rodebietensap. Het zit in kleine, zeer makkelijk mee te nemen flesjes en het is op smaak gebracht met (iets teveel) citroen.
Voor meer info over wat dit alles met een mens doet ga naar hun website: http://www.beet-it.com/
De afgelopen twee weken konden wie hier nog wat genieten van het gezelschap van onze kajakvrienden. Zij hebben hier ook hun WK (die donderdag van start gaat) in alle sereniteit voorbereid. Hopelijk kunnen ze hun goede resultaten van eerder dit jaar bevestigen en nemen ze als het even kan een ticketje mee naar huis die hen startrecht geeft op dat Olympische gedoe waar het uiteindelijk allemaal om draait. Als we het niet vergeten houden we jullie op de hoogte van hun prestaties.
Dat zal volstaan voor vandaag.
cioa
zondag 14 augustus 2011
PEER PRESSURE GEVRAAGD
De laatste volledige trainingsweek in Belgie start morgen.
Vandaag enkel wat losgereden op de rollen en relaxen. Morgen gaan we terug naar Hazewinkel om de laatste hand te leggen aan onze voorbereiding op het WK.
Morgen is ook de deadline voor de inschrijvingen voor het WK. Normaal gezien weten we dan rond Woensdag wie onze concurrenten zullen zijn in Bled. Ik verwacht weer een massale opkomst en gok dat we ergens rond de 36 tegenstanders zullen hebben. Iedereen wil namelijk wel een poging wagen om zijn Olympisch ticketje te bemachtigen.
Na woensdag komt donderdag en donderdag mogen we voor een (voor) laatste keer de strijd aan binden met de Nieuw Zeelanse roeicollegas. Een race over 2000 meter zal uitwijzen waar we staan een ruime week voor het WK.
Op het einde van de week (volgende zondag) heb ik naar goeie traditie de tondeuse al besteld. Voor "belangrijke" wedstrijden vind ik het wel lekker dat mijn haar nog eens gemilimitreerd wordt. Door middel van de professionele scheerkunsten van Carolien zal dit alvast weer zonder incidenten kunnen verlopen. Enkel Hannes zal nog wat groepsdruk nodig hebben om hetzelfde lot te ondergaan.
Vorig jaar toen we naar het EK vertrokken zagen we er als volgt uit.
Twee vers geschoren koorknaapjes zo scherp als een scheermasje klaar voor het EK. Ik zou het plezant vinden als we dit jaar met dezelfde haartooi kunnen afreizen naar Bled en met hetzelfde resultaat zouden kunne terug keren.
Dan heb ik nog wat roeivideobeelden die ik gisteren niet op het net kreeg. Door de beeldkwaliteit aan te passen is het na 3 pogingen uiteindelijk dan toch gelukt. De niet al te beste beeldkwaliteit heeft dus niets te maken met de camera of de cameraman. Maar het was dat of niks.
Enkele weken geleden kwam een cameraman van Vijf tv de roeiclub binnen gewaaid. Hij was gezonden met de opdracht om een promofilmpje te maken van de jeugdherberg. Hannes en ik hadden de "grote" eer om even in de weg te mogen lopen (al was dat blijkbaar niet de bedoeling).
Voila ik heb weer mijn best gedaan voor vandaag.
Morgen ben ik normaal gezien weer op de afspraak al zal het waarschijnlijk een late night bericht worden.
cioa
Vandaag enkel wat losgereden op de rollen en relaxen. Morgen gaan we terug naar Hazewinkel om de laatste hand te leggen aan onze voorbereiding op het WK.
Morgen is ook de deadline voor de inschrijvingen voor het WK. Normaal gezien weten we dan rond Woensdag wie onze concurrenten zullen zijn in Bled. Ik verwacht weer een massale opkomst en gok dat we ergens rond de 36 tegenstanders zullen hebben. Iedereen wil namelijk wel een poging wagen om zijn Olympisch ticketje te bemachtigen.
Na woensdag komt donderdag en donderdag mogen we voor een (voor) laatste keer de strijd aan binden met de Nieuw Zeelanse roeicollegas. Een race over 2000 meter zal uitwijzen waar we staan een ruime week voor het WK.
Op het einde van de week (volgende zondag) heb ik naar goeie traditie de tondeuse al besteld. Voor "belangrijke" wedstrijden vind ik het wel lekker dat mijn haar nog eens gemilimitreerd wordt. Door middel van de professionele scheerkunsten van Carolien zal dit alvast weer zonder incidenten kunnen verlopen. Enkel Hannes zal nog wat groepsdruk nodig hebben om hetzelfde lot te ondergaan.
Vorig jaar toen we naar het EK vertrokken zagen we er als volgt uit.
Dan heb ik nog wat roeivideobeelden die ik gisteren niet op het net kreeg. Door de beeldkwaliteit aan te passen is het na 3 pogingen uiteindelijk dan toch gelukt. De niet al te beste beeldkwaliteit heeft dus niets te maken met de camera of de cameraman. Maar het was dat of niks.
Enkele weken geleden kwam een cameraman van Vijf tv de roeiclub binnen gewaaid. Hij was gezonden met de opdracht om een promofilmpje te maken van de jeugdherberg. Hannes en ik hadden de "grote" eer om even in de weg te mogen lopen (al was dat blijkbaar niet de bedoeling).
Voila ik heb weer mijn best gedaan voor vandaag.
Morgen ben ik normaal gezien weer op de afspraak al zal het waarschijnlijk een late night bericht worden.
cioa
zaterdag 13 augustus 2011
RITUALS
Terug in het veilige nest in Dudzele.
Na een toch wat slaapeloze nacht werden we deze ochtend nog eens verwend met redelijk aangenaam roeiweer. Na de 20 minuten opwarming was het tijd om 3 keer 2000 meter te doen. De eerste keer 2000 moesten we het tempo om de 500 meter wijzigen (20-22-24-22). De tweede keer 2000 meter moesten we om de 30 seconden 6 slagen sprinten en de derde keer 2000 was hetzelfde liedjes als de eerste keer.
Ook door de catering (= Betty) werden we deze ochtend extra gesoigneerd. Er waren boterkoeken voorzien als tweede ontbijt. Voor ons lighties niet meteen het meest ideale voer. Wij hebben ons dan maar op de rijsttaart gesmeten.
Terug naar huis rijden is altijd een beetje gokken. Rijden we over Antwerpen of rijden wa via Gent. Meestal rijden we via Antwerpen en ook vandaag bleek het de juiste "gok" te zijn. Geen miserie en tegen de middag zaten we met het hele gezin gezellig samen te lunchen.
Het was al van dinsdag geleden dus vandaag was het hoog tijd om ons koersplunje nog eens aan te trekken en wat te zweten in het kot.
Veel meer heb ik vandaag niet te zeggen. Het is nu wachten tot het ruwe beeldmateriaal van onze bezigheden in Hazewinkel geupload is (= we hebben weer supersaaie roeibeelden van onszelf die iedereen moet zien). Nog dertig minuutjes geduld. Het zal dus voor na 18u zijn.
Ja het zal voor morgen zijn. Youtube weigert momenteel om de video op het net te zwieren.
cioa
Na een toch wat slaapeloze nacht werden we deze ochtend nog eens verwend met redelijk aangenaam roeiweer. Na de 20 minuten opwarming was het tijd om 3 keer 2000 meter te doen. De eerste keer 2000 moesten we het tempo om de 500 meter wijzigen (20-22-24-22). De tweede keer 2000 meter moesten we om de 30 seconden 6 slagen sprinten en de derde keer 2000 was hetzelfde liedjes als de eerste keer.
Ook door de catering (= Betty) werden we deze ochtend extra gesoigneerd. Er waren boterkoeken voorzien als tweede ontbijt. Voor ons lighties niet meteen het meest ideale voer. Wij hebben ons dan maar op de rijsttaart gesmeten.
Terug naar huis rijden is altijd een beetje gokken. Rijden we over Antwerpen of rijden wa via Gent. Meestal rijden we via Antwerpen en ook vandaag bleek het de juiste "gok" te zijn. Geen miserie en tegen de middag zaten we met het hele gezin gezellig samen te lunchen.
Het was al van dinsdag geleden dus vandaag was het hoog tijd om ons koersplunje nog eens aan te trekken en wat te zweten in het kot.
Veel meer heb ik vandaag niet te zeggen. Het is nu wachten tot het ruwe beeldmateriaal van onze bezigheden in Hazewinkel geupload is (= we hebben weer supersaaie roeibeelden van onszelf die iedereen moet zien). Nog dertig minuutjes geduld. Het zal dus voor na 18u zijn.
Ja het zal voor morgen zijn. Youtube weigert momenteel om de video op het net te zwieren.
cioa
vrijdag 12 augustus 2011
BAAS IN EIGEN BOOT
Vandaag waren we sinds lang weer baas over onze boot. Niet meer overgeleverd aan de grillen van de natuur konden we onze sessies op een deftige manier afwerken.
Deze ochtend stond er 4 keer 2km goeie druk laag tempo op het programma. Het leek en voelde weer als roeien in plaats van heen en weer wiebelen en proberen de boot een voorwaartse beweging te laten maken. Het roeiplezier was weer aanwezig. We hebben zelfs geen stortbui in onze nek gekregen.
De ochtend kon al niet meer stuk en toen we de officiele resultaten van onze koers met de Nieuw Zeelanders kregen werd het zelfs nog beter. Vorige week waren de belgische chronometers te positief voor ons. Deze week was het net andersom. Gisteren er werden verschillen van rond de 2 seconden gemeld op de Nieuw Zeelandse lichte dubbel (op 750m). Vandaag echter op de resultatentabel van de Nieuw Zeelandse collegas bleek dat we slechts 7/10 (van een seconde) achter kwamen op onze concurrenten (voor de wereldtitel). Op onze 500 meter (waar we niet rechtstreeks tegen de lichte dubbel lagen) kwamen we slechts 1/10 achter.
De ochtend was dus één van de betere ochtenden die we hier deze week al meegemaakt hebben. En als de ochtend al geslaagd is de helft van de dag al geslaagd en moet er al veel gebeuren om de dag nog volledig naar de knoppen te helpen.
De powertraining deze middag verliep dus ook gesmeerd en zo hebben we dus een succesvolle dag achter de rug.
Als er geen miserie is valt er niet veel te vertellen ook en ik wil dit positieve gedoe ook niet verbrodden door er nodeloos puntjes van kritiek toe te voegen.
Morgenochtend trainen we om 8u en zijn we tegen de middag bij de mammie en de pappie.
Vele groetjes en geniet van het weekend.
cioa
Deze ochtend stond er 4 keer 2km goeie druk laag tempo op het programma. Het leek en voelde weer als roeien in plaats van heen en weer wiebelen en proberen de boot een voorwaartse beweging te laten maken. Het roeiplezier was weer aanwezig. We hebben zelfs geen stortbui in onze nek gekregen.
De ochtend kon al niet meer stuk en toen we de officiele resultaten van onze koers met de Nieuw Zeelanders kregen werd het zelfs nog beter. Vorige week waren de belgische chronometers te positief voor ons. Deze week was het net andersom. Gisteren er werden verschillen van rond de 2 seconden gemeld op de Nieuw Zeelandse lichte dubbel (op 750m). Vandaag echter op de resultatentabel van de Nieuw Zeelandse collegas bleek dat we slechts 7/10 (van een seconde) achter kwamen op onze concurrenten (voor de wereldtitel). Op onze 500 meter (waar we niet rechtstreeks tegen de lichte dubbel lagen) kwamen we slechts 1/10 achter.
De ochtend was dus één van de betere ochtenden die we hier deze week al meegemaakt hebben. En als de ochtend al geslaagd is de helft van de dag al geslaagd en moet er al veel gebeuren om de dag nog volledig naar de knoppen te helpen.
De powertraining deze middag verliep dus ook gesmeerd en zo hebben we dus een succesvolle dag achter de rug.
Als er geen miserie is valt er niet veel te vertellen ook en ik wil dit positieve gedoe ook niet verbrodden door er nodeloos puntjes van kritiek toe te voegen.
Morgenochtend trainen we om 8u en zijn we tegen de middag bij de mammie en de pappie.
Vele groetjes en geniet van het weekend.
cioa
donderdag 11 augustus 2011
TWEEDE INDRUK WAS BETER DAN DE EERSTE
Zonet 16km van het kastje naar de muur gewaaid. Een depressie is niet veraf (volgens het KMI)
Deze ochtend hadden we weer meeting met onze Nieuw Zeelandse kameraden. We mochten deelnemen aan hun koerskes over 500 en 750 meter. Onze prestatie van vorige week (waar we 8 seconden achter kwamen op onze rechtstreekse concurrenten) had niet veel indruk gemaakt. Vandaag werden we ingedeeld in de reeks samen met een dames vierkoppel, een lichte twee zonder en een mannen skiff( Tim). We waren dus eigenlijk te licht bevonden om met de "grote" jongens mee te strijden. We aanvaarden ons lot en maakten ons dus op voor een strijd met nieuwe vriendjes en vriendinnetjes.
We begonnen dus met een 500 meter. We haalden de overwinning van onze reeks binnen met wat achteraf toch wel een aardig verschil zou zijn. Tijdens het terug naar de start varen werd ons meegedeeld dat als we wilden we mochten meeroeien met de eerste reeks voor de 750 meter.
Op één of andere manier hadden we toch een iets positievere indruk gemaakt. We lieten deze kans niet liggen en we legden onze boot naast de grote jongens waarvan we vorige week nog een pakje rammel gekregen hadden.
De race verliep redelijk vlot en we werden niet overrompeld door het Nieuw Zeelandse talent. We moesten onze meerdere herkennen in de zware en lichte dubbel maar slaagden er wel in om de zware twee zonder af te houden. Onze achterstand op onze lichte collegas bedroeg rond de 2 seconden (op de officiele uitslag is het echter nog wachten tot morgen). We konden deze ochtend dus met een positief gevoel het water verlaten.
Deze middag was het zoals eerder gezegd kommer en kwel. Het enige lichtpuntje was nog dat we vandaag eens niet doorweekt van het water kwamen. Wind was weer in overvloed aanwezig en bij het verlaten van de boot was het roeiplezier niet echt van de gezichten af te lezen (in tegendeel).
Ik ga er verder niet teveel woorden aan vuil maken want ik wordt al slecht gezind van er alleen nog maar aan terug te denken.
Hopelijk morgen betere roei-omstandigheden.
cioa
Deze ochtend hadden we weer meeting met onze Nieuw Zeelandse kameraden. We mochten deelnemen aan hun koerskes over 500 en 750 meter. Onze prestatie van vorige week (waar we 8 seconden achter kwamen op onze rechtstreekse concurrenten) had niet veel indruk gemaakt. Vandaag werden we ingedeeld in de reeks samen met een dames vierkoppel, een lichte twee zonder en een mannen skiff( Tim). We waren dus eigenlijk te licht bevonden om met de "grote" jongens mee te strijden. We aanvaarden ons lot en maakten ons dus op voor een strijd met nieuwe vriendjes en vriendinnetjes.
We begonnen dus met een 500 meter. We haalden de overwinning van onze reeks binnen met wat achteraf toch wel een aardig verschil zou zijn. Tijdens het terug naar de start varen werd ons meegedeeld dat als we wilden we mochten meeroeien met de eerste reeks voor de 750 meter.
Op één of andere manier hadden we toch een iets positievere indruk gemaakt. We lieten deze kans niet liggen en we legden onze boot naast de grote jongens waarvan we vorige week nog een pakje rammel gekregen hadden.
De race verliep redelijk vlot en we werden niet overrompeld door het Nieuw Zeelandse talent. We moesten onze meerdere herkennen in de zware en lichte dubbel maar slaagden er wel in om de zware twee zonder af te houden. Onze achterstand op onze lichte collegas bedroeg rond de 2 seconden (op de officiele uitslag is het echter nog wachten tot morgen). We konden deze ochtend dus met een positief gevoel het water verlaten.
Deze middag was het zoals eerder gezegd kommer en kwel. Het enige lichtpuntje was nog dat we vandaag eens niet doorweekt van het water kwamen. Wind was weer in overvloed aanwezig en bij het verlaten van de boot was het roeiplezier niet echt van de gezichten af te lezen (in tegendeel).
Ik ga er verder niet teveel woorden aan vuil maken want ik wordt al slecht gezind van er alleen nog maar aan terug te denken.
Hopelijk morgen betere roei-omstandigheden.
cioa
woensdag 10 augustus 2011
BEU
Niks zaliger dan wakker worden in je eigen bed, opstaan en de ontbijttafel met bijbehorende krant voor jou alleen. Geen stress omdat we over een uur moeten gaan trainen dus het was toch even genieten geblazen deze ochtend.
Alles de ochtendroutine afgehandeld was kon ik mij in positie brengen om de verse P-magazine te gaan ophalen. Thuis komen, theetje maken en in de zetel ploffen met mijn boekske. Eerst even snel doorbladeren en kijken wat voor interessants er deze week weer in staat. De eerste halte in de strip Café kowala (bijna op de laatste pagina). Daarna begin ik vooraan de laatste nieuwe weetjes te lezen om dan over te schakelen op het serieuze werk. De diepgaande artikels over het reilen en zeilen van onze ter dood opgeschreven maatschappij komen als laatste aan bod.
Zo was de ochtend wederom vlug gepasseerd zonder dat er zich iemand moest vervelen.
Rond de klok van 14u kwam Frans me ophalen om onze traditionele trek naar Hazewinkel te maken. Hij was niet alleen. Ook Bram Dubois zat in de auto. Zo werd een gewone autorit toch dat net ietsje meer.
Aangekomen in Hazewinkel, snel sportkleren aandoen en het water op. Wederom dikke miserie om op een deftige manier de training af te werken. Wind van alle kanten in alle maten en gewichten. Het begint een beetje tegen te steken om in niet in deftige condities te roeien. De gedachte dat het aan jezelf, aan je maat of aan de boot ligt is nooit veraf. Achteraf blijkt het dan meestal dat het gewoon aan de omstandigheden lag.
Morgen binden we weer de bokshandschoenen aan om een robbertje te gaan vechten met onze Nieuw-Zeelandse kompanen. Ik heb er alweer ongelofelijk veel goesting in.
Hopelijk kunnen we ze morgen iets meer pesten dan vorige week.
Sorry dat het weer late night is maar door de vele wijzigingen van locatie en trainingsschema zien mijn dagen er ook wat minder gestructureerd uit.
cioa
dinsdag 9 augustus 2011
P.S. VAN HET ROEIBOOTJE NAAR HET HUWELIJKSBOOTJE
Tijdelijke scheiding van tafel en bed.
Ik ben na het middagmaal naar huis vertrokken om daar de komende 24 uur door te brengen. Hannes is achter gebleven in het "opvangcentrum". Zo kan ieder wat tijd maken voor wat "me" time en zelfreflectie.
Ik heb zonet 90 minuten soepel gedraaid op de rollen. Op Hannes zijn to do lijstje van deze middag stond recuperatie,rusten en genieten van mijn afwezigheid.
Deze ochtend hadden we voor de tweede dag op het rij het perfecte moment uitgekozen om te roeien. Om 9u op het water. De wind begon aan te trekken en het is wederom beginnen regenen. Gelukkig hadden we andere dingen om aan te denken dan aan die regen. We moesten 3 keer 2km doen met om de 500 meter een tempo verhoging/verlaging ( 20-22-24-22). Het wateroppervlak was net als gisteren nogal aan de onstuimige kant. Voor technische hoogstandjes moest je vandaag dus niet bij ons zijn. Het was meer ploeteren en proberen wat evenwicht/richting en als het even kon nog wat snelheid in de boot te krijgen.
Morgen ochtend mogen de beentjes weer de lucht in. Ik heb al willen merken dat ik de laatste tijd veel rustmomenten heb kunnen meedelen. Hopelijk zijn we binnen 20 dagen het afzien niet verleerd en heeft al dat rusten zijn nut. De tijd zal het uitwijzen.
Verder heb geen commentaar voor vandaag!
cioa
Ik ben na het middagmaal naar huis vertrokken om daar de komende 24 uur door te brengen. Hannes is achter gebleven in het "opvangcentrum". Zo kan ieder wat tijd maken voor wat "me" time en zelfreflectie.
Ik heb zonet 90 minuten soepel gedraaid op de rollen. Op Hannes zijn to do lijstje van deze middag stond recuperatie,rusten en genieten van mijn afwezigheid.
Deze ochtend hadden we voor de tweede dag op het rij het perfecte moment uitgekozen om te roeien. Om 9u op het water. De wind begon aan te trekken en het is wederom beginnen regenen. Gelukkig hadden we andere dingen om aan te denken dan aan die regen. We moesten 3 keer 2km doen met om de 500 meter een tempo verhoging/verlaging ( 20-22-24-22). Het wateroppervlak was net als gisteren nogal aan de onstuimige kant. Voor technische hoogstandjes moest je vandaag dus niet bij ons zijn. Het was meer ploeteren en proberen wat evenwicht/richting en als het even kon nog wat snelheid in de boot te krijgen.
Morgen ochtend mogen de beentjes weer de lucht in. Ik heb al willen merken dat ik de laatste tijd veel rustmomenten heb kunnen meedelen. Hopelijk zijn we binnen 20 dagen het afzien niet verleerd en heeft al dat rusten zijn nut. De tijd zal het uitwijzen.
Verder heb geen commentaar voor vandaag!
cioa
Abonneren op:
Posts (Atom)