HAPPY B-DAY BROW

22 jaar geleden kreeg ik de grootste kinder surprise die een jongen van ongeveer 2 jaar kan krijgen. Een gigantisch ei met een kleine broer (Bram) erin. Ik kan me mijn reactie niet meer voor de geest halen maar laten we aannemen dat ik content was met mijn ei. Sinds die dag moest ik dus de aandacht van mama en papa delen.

Bram was in een vroeger leven ook actief in de roeiwereld en iedereen die hem toen aan het werk zag moet bekennen dat het talent zeker aanwezig was om het ver te schoppen. Op de foto is te zien dat hij zelfs Bram Dubois het nakijken gaf op de jeugdtriathlons. Voor alle duidelijkheid Bram Dubois staat aan de rechterkant op de foto en is duidelijk vereerd dat hij in de schaduw van Bram Obreno toch ook nog het podium op mag. Om het podium dan verder af te werken, aan de linkerkant staat Kenneth De Vlieger die later carriere maakte als nationale stuurman. Ook voorziet hij diverse wedstrijden van zijn ongezouten, vakkundige, no nonsense comentaar.

Jammer genoeg dus voor het belgisch roeien heeft Bram er op een bepaald moment de brui aan gegeven maar ik ben er zeker van dat hij er niet ongelukkig van geworden is.

Bij deze dus nog eens profaciat vanwege je grote en je kleine broer. We missen je mopjes aan de eettafel!!!

Vandaag moesten we enkel deze morgen het water op. Zon, amper wind, een goede dubbelpartner wat wil een mens nog meer om 2 blokken van 13 minuten  te doen. Elk blok van 13 minuten werd opgedeeld in stukken van 6,4,2 en 1 minuut. De respectievelijke bijhorende tempos waren 22,24,26,28 de eerste keer en 28,26,24,22 de tweede keer. Deze middag mogen we dus genieten van de rust. Mischien dat we eens een gelatteria gaan opzoeken of misschien ook niet?

Nu is het tijd om me aan te kleden om richting lunch te vertrekken. Voor de mensen die zich afvragen of de catering ondertussen al als een geolied machientje verloopt wel het gaat de goede weg op. We moeten nog wat schaven aan de manier van bestelling doorgeven maar het voer op zich valt hier best te pruimen.

Nog minder dan 36uur om deel te nemen aan de wedstrijd. Als je dit nog niet gedaan of nog geen mail hebt terug gekregen van ons stuur dan snel naar obrenobrothersfor2012@hotmail.com .

cioa

"EEN EFFECTIEVE PUT IS GEVAARLIJK"

Net terug van het middagmaal. Voor ik onder de wol kruip om een welverdiend middag dutje te doen nog even wat neerpennen zodat jullie je toch ook een minuutje minder lang vervelen vandaag.

Eerst en vooral meedelen dat het eerste kaartje een feit is. Zoals de traditie het wil is het de familie Daenekindt die met deze ongeloofelijke eer gaat lopen. Dikke mercie het krijgt een schoon plaatske in ons appartementje.

Dan toch even over het werk beginnen. Na de lange duurtraining van gisteren stond er vandaag wederom een sessie van 120 minuten op het menu. In die twee uur roeien moesten we 3 blokjes van 20 minuten goede druk varen. Ieder op zijn beurt mocht de leider zijn van de groep de andere waren de lijders. (Hannes D, Hannes O en ik zaten allen in skiff) De leider moest tempo 18/19 varen en de druk mocht hij zelf bepalen. De andere 2 mochten hun tempo aanpassen zodat ze naast de leider konden blijven.
De eerste leider was Hannes D. Vanaf de eerste meters was de familie Obreno op achtervolgen aangewezen. De verschroeiende start ging ons petje te boven en we zagen Hannes voor de komende 20 minuten niet meer terug.
De tweede die de eerste viool mocht spelen was ikzelf (Thijs). Halverwege de 20 minuten verhoogde ik wat de druk en Hannes O besloot om niet te volgen. Kon of wou hij niet? Wie zal het zeggen?
Als laatste was het de beurt aan de benjamien van de groep (Hannes O) om het leiderschap op zich te nemen. 15 minuten ging alles zoals afgesproken. Toen besloot hij om zijn tempo ook wat hoger dan afgesproken te gaan leggen. Ik pikte mijn wagon van de trein, Hannes D bleef aan boord. Deze actie leidde, na afloop van de sessie, uiteraard tot verhitte reacties en polemieken. Hannes D en ik hadden het recht aan onze kant. Niks ambetanter en irritanter dan één of andere pipo die net iets hoger in tempo vaart dan afgesproken. Maar we zijn ondertussen al weer dikke vriendjes.

Deze middag gaan we voor een 90-tal minuten de baan op met onze koersvelo. Hopelijk blijven we gespaard van lekke banden en accidenten.

Wie nog wil meedoen aan de wedstrijd (waar is Wally) u hebt nog tot vrijdag middernacht de tijd om uw inzendig binnen te sturen naar obrenobrothersfor2012@hotmail.com

Morgen is het feest bij de familie Obreno. Waarom komen jullie morgen te weten.  

WAAROM DRINKEN ITALIANEN S'MIDDAGS GEEN CAPPUCCINOS ?

De korte periode dat we hier reeds zitten heeft al pijnlijk duidelijk gemaakt dat het nooit echt een fantastisch idee is om je bazas in zeven haasten te maken. Ik ben de helft van mijn accessesoires thuis vergeten.
Het belangrijkste gemis is een zonnebril. Normaliter is dat een vaste waarde in mijn trainingstenu. Niet enkel voor de looks natuurlijk.

Zon, sneeuw, hagel, mist, of regen met een zonnebril op je hoofd kan je er altijd tegen. Ook bij fietsen op kiezelwegen is het te overwegen.  Een zonnebril komt dus altijd gelegen enkel om je kont af te vegen is het geen zegen. Of had ik dat laatste beter verzwegen??

Het volgende wat nog ergens thuis ligt is mijn fietscomputer (zoals dat in mooi nederlands heet). Voorlopig is dat nog niet echt een probleem geweest aangezien we enkel nog maar recuperatief hebben gefietst en met onze nieuwe Polar en GPS kunnen we nu ook zien hoe snel we gaan.
Ook mijn slagenteller ligt thuis denk ik. Al had ik even de indruk dat ik hem toch mee had maar enkele seconden later was hij alweer spoorloos.
Ook was het handig geweest om wat extra batterijen voor het fototoestel mee te nemen aangezien ik wist dat ze zo goed als leeg waren.

Maar ook zonder al deze accessesoires leggen we er hier stevig de pees op. Gisteren een dag van drie trainingen afgewerkt. We startten met een powersessie om 8.30u die gedaan was om 10.30u. Ronde de klok van 11u sprongen we op onze koersfiets om wat te fietsen (uiteraard). 11.20u stonden we stil omdat Hannes O een platte band had. 11.21u werd hij opgepikt door de volgwagen (Frans) en om 11.30 pikte hij terug aan bij het uitgedund peloton of de kopgroep (zoals je zelf wil) Hannes D en Thijs O en om 12u waren we terug in het Hotel. In de middag hebben we dan nog een roeitraining van 18,32 km (volgens de GPS) afgewerkt met 2 keer 200 drukslagen.
Deze morgen stond onze wekker om 6.45u om tegen 7u klaar te zijn om een ochtendloopje te doen. Daarna ontbijtje doen om dan een roeitraining van 75 minuten af te werken en nog wat core stability oefeningen te doen. Deze middag staat er nog een lange roeisessie van 120 minuten op het menu. Wederom een goed gevulde dag dus.

De resultaten van Hannes zijn inspanningstest in het UZ proberen we zo snel mogelijk online te krijgen maar ook mijn privé gmail adres weigert berichten te ontvangen. Mocht je dus nog zin hebben om deel te nemen aan onze wedstrijd stuur dan je antwoord naar obrenobrothersfor2012@hotmail.com daar heb je het meeste kans dat je antwoord aankomt (denk ik).

En als uitsmijter nog een beetje nostalgie.

Toen roeiden echte mannen nog met houten riemen.

cioa

PROBLEMEN ZIJN ER OM OPGELOST TE WORDEN !!!!

Gisteren hebben we ontdekt dat er zich problemen kunnen voordoen bij het versturen van e-mails naar ons. Sommigen komen aan en anderen raken zelfs niet binnen na 3 pogingen. Dus als oplossing is er een nieuw e-mailadres aangemaakt waar je jullie antwoorden van de "waar is Wally wedstrijd" kan droppen.

Het nieuwe adres is: obrenobrothersfor2012@hotmail.com .
U mag het uiteraard ook nog steeds op ons oude adres proberen binnen krijgen : obrenobrothersfor2012@gmail.com .

Wij sturen je binnen de 24u een antwoordje terug als je e-mail binnen gekomen is.
Als je mensen kent die hebben meegedaan breng hen dan ook even op de hoogte van dit ongemakje!!

Verder vandaag staat een redelijk drukke dag voor de deur. Straks gaan we een krachttraining doen gevolgd door een klein uurke rust om dan nog een uur te gaan fietsen. Deze middag mogen we ons nog eens in de boot zetten. Geen tijd om ons te vervelen dus.

Ons fietsritje van gisteren is met water in de schoenen ge-eindigd. Gelukkig waren we niet al te ver van huis gereden en stonden we na iets meer dan een uur fietsen met hangende pootjes terug aan onze residentie.

Voor de geinterseerden van de resultaten van mijn inspanningstest in het UZ. Hieronder vindt u de resultaten.
Als Hannes-biceps-Obreno te overtuigen is zal ik ook zijn resultaten op de blog tevoor schijn toveren.

En dat ik niet de enige ben die de DT-regels niet te nauwkeurig neemt onderstaand voorbeeld.

Cioa

HOE LOCK JE EEN FIETS???? KOM, KOM, KOM, KOM, KOM,....

Eerst en vooral wil ik jullie meedelen dat we allen goed zijn aangekomen in onze residentie voor de komende drie weken. Zoals je hierboven op de foto kunt zien is kunnen we niet klagen over de roeiomstandigheden op "ons" meer. Deze morgen geen zuchtje wind, geen volk op het water (buiten de belgen dan), en de zon deed zijn best om door te breken maar slaagde niet in zijn missie. Tegen het einde van de training zaten we in de motregen maar dat kon het goede gevoel van de training niet bederven. Ik ben content van het meer. De catering verloopt nog niet zoals een met (olijf) olie gesmeerd machientje maar er wordt normaal gezien aan gewerkt.
Over machientjes gesproken. We hebben hier zojuist een spik splinter nieuwe Polar hartslagmeter gekregen. Wat een fancy ding zeg. Alles maar echt alles wordt geregistreed en kan dan overgezet worden op je computer om achteraf te kijken of je de training wel correct hebt uitgevoerd en of je niet te weinig kilometers hebt gedaan. Ja ja zelfs je afgelegde afstand wordt doormiddel van het bijgeleverde GPS-ding bijgehouden. Gedaan met foefelen, elke training tot op de meter roeien/lopen/fietsen.

Dan nog even zeer kort over de "waar is Wally" wedstrijd. De wedstrijd heeft voorlopig een beetje (maar echt een heel klein beetje) weg van de hongersnoden in Somalie. Iedereen ziet/weet  het en maar enkelen doen er effectief iets mee/aan.

Deze middag gaan we ons koersplunje aantrekken en de streek wat verkennen vanop de fiets (als het niet regent)

cioa

WEDSTRIJD: WAAR IS WALLY?

Voor het geval dat het vliegtuig neerstort of er nog geen internet doorgetrokken is tot hoog in de Italiaanse bergen geef ik jullie nu al de opgave van de nieuwe wedstrijd.
Er zijn 4 t-shirts(marecellekes) te winnen bij deze wedstrijd maar deze 4 t-shirts zitten momenteel in een kist. Aan die kist hangt een slot (met een lettercode) en het is de bedoeling dat je de juiste code doorgeeft om de kist te openen. Hoe kun je de juiste code vinden?

Hieronder vind je 3 recente en minder recente fotos. Op elke foto staat Hannes (al dan niet vermomd) ergens "verstopt". De juiste code wordt gevormd door de letters die bij de echte Hannes horen door te sturen. (klik op de foto om ze te vergroten) 
Omdat we natuurlijk meer dan 4 deelnemers verwachten moeten we een schiftingsvraag invoeren.

De schiftingsvraag is niet echt bijster origineel maar wel functioneel: Hoeveel mensen zullen er deelnemen aan de wedstrijd?. 

Ons e-mail adres is: obrenobrothersfor2012@gmail.com
Verderop staan er nog enkele richtlijnen om alles vlotjes te laten verlopen.

                                          foto 1

                                         foto 2

                                        
                                          foto 3

Voor diegene die niet echt snappen wat ze moeten doorsturen nog even recapituleren: naam, lettercode en antwoord op de schiftingsvraag. Bijvoorbeeld in mijn geval is dat: Thijs Obreno, BBA, 33 deelnemers.

Om de boel een beetje plezant te houden nog enkele richtlijnen.

• maximum 1 deelname per persoon
• door je deelname vertrouw je erop dat wij alles correct zullen laten verlopen en zul je dus geen deurwaarders of dagvaardingen naar ons sturen
• deelnemen kan tot en met de eerst volgende vrijdag (1 April)
• aan omkoping doen wij niet mee
• e-mail adres: obrenobrothersfor2012@gmail.com

Voor de die hard kaartjes stuurders zal ik nog even het adres mee delen waar wij de komende drie weken onze postbus hebben hangen. Er valt niks mee te winnen enkel onze eeuwige dankbaarheid.

Adres:
Montelago Hotel & Residence, Belgium Rowing, Obreno Brothers
Via Roma 32/34
21020 Ternate(Varese)

Vielen glück, bonne chance, buona fortuna, buena suerte

CHANGE IS GOOD BUT NO CHANGE IS BETTER

Botenwagen is geladen, fiets staat in de camionette we zijn dus klaar om te vertrekken naar Varese. Varese, bijnaam is de tuinstad, ligt ten noorden van de mode stad Milaan. Enkele jaren geleden was Varese de gast stad voor de Jeugdcup. Het heeft de aanwezige belgen geen windeieren gelegd. Hopelijk zal de drie weekse stage even vruchtbaar zijn en kunnen we met een goed gevoel naar huis komen.

We komen terug de week voor het BK (Belgisch Kampioenschap). Voor velen is dit één van de hoogtepunten van het jaar. De formule van deze jaarlijkse hoogmis is sinds vorig jaar gewijzigd. Alle finales naar zondag om het talrijk opgekomen publiek een aangename zondag te geven. In het vorige systeem was het mogelijk om (mist goeie planning) deel te nemen aan 4 wedstrijden gespreid over een gans weekend en met het nieuwe systeem is het zo goed als onmogelijk om in meer dan 2 wedstrijden deel te nemen. Er moeten dus wel overwogen keuzes gemaakt worden en KIEZEN IS VERLIEZEN. Voor de kleinere clubs betekent dit minder wedstrijden en voor het deelnemers veld hoop ik dat er geen daling is in de kwaliteit en kwantiteit van de deelnemers. Daar zit niemand op te wachten toch? Er is blijkbaar (volgens het voorprogramma) ook geen plaats meer voor LW2- en M2+ wedstrijd wat toch wel jammer is.  Jaarlijks werken roeiers speciaal toe naar deze wedstrijden (en leveren ze spektakel wedstrijden) en dan wordt hen dit ontnomen. Hopelijk ontmoedigd dit hen niet om in een boot te stappen. Hopelijk leveren de wijzigingen van dit jaar het gewenste effect ( al is mij niet duidelijk wat het gewenste effect is).

Genoeg commentaar geven op andermans werk. Eigenlijk moeten we blij zijn dat er nog mensen zijn die wedstrijden organiseren en je kan nooit voor iedereen goed doen natuurlijk.

Over mijn eigen werk dan. Deze morgen nog eens de volume knop opgedraaid in de powerzaal en een krachtsessie afgewerkt. Deze middag nog een korte duurtraining afwerken vooraleer we onze valiezen pakken. Deze avond is er dan eventueel nog tijd om afscheid te nemen van zijn of haar (al dan niet officiele) WAG's.

Morgen worden we door een busje om 9.30u opgepikt in de BTR waar onze gentse vrienden ons met open armen zullen ontvangen.

Bij deze dus het laatste dagverslag vanuit Belgie (voor de komende drie weken althans).

cioa

CONSENSUS = NIET MAKKELIJK

Net mijn laatste shift voor vandaag afgewerkt. Tijd om jullie op de hoogte te brengen van wat er vandaag allemaal is gebeurt.

Deze morgen werden we in het UZ Gent verwacht om een inspanningstest te doen. Eerst worden we gewogen en gemeten. Daarna tappen ze wat bloed af (niet om ergens op te sturen naar Spanje en daar in één of andere frigo te leggen) om te kijken of alles nog tip top is. Dan komen de zuignappen op je lichaam om een EKG te maken denk ik (kijken of je hart normaal functioneert/klopt). Na de zuignappen is het tijd voor het echte werk. We moeten op een ergometer plaatsnemen en dan telkens blokjes van 3 minuten roeien. Elk nieuw blokje moet je iets harder duwen dan het voorgaande. Zo doe je een 5tal blokjes en dan volgt nog eens 3 minuten volle bak. Tussen elk blokje word er wat bloed genomen uit je duim om te kijken hoeveel melkzuur je aanmaakt.  

Op de foto is Hannes-biceps-Obreno bezig met zijn test. Het masker op zijn smoel is om de zuurstofopname te meten. Toen ze voor mij de rode loper hadden uitgerold om aan mijn test te beginnen was het BV gehalte in de zaal fors gestegen. Niemand minder dan het VRT-zonnetje Evy-start to run/swim/bike/golf-Gruyaert was wat stabilisatie oefeningen aan het doen.

Evy was niet de enige BV die ik vandaag ben tegen gekomen. Ook Steven Spillebeen, beter bekend als Spillie de winnaar van de eerste Big Brother, liep in gent rond te flaneren met zijn mokkel.

De middag werd verder gevuld met weinige avontuurlijks (of toch wel?). Shoppen, ijscreme eten en genieten van de zon natuurlijk.

Verder kan ik al aankondigen dat de nieuwe wedstrijd zaterdag morgen online zal staan. Voor we op de minibus stappen richting luchthaven start de nieuwe wedstrijd. Het zal jullie deze keer geen geld kosten. Enkel een mailtje met het correcte antwoord zal voldoende zijn om tot de mogelijke winnaars te behoren. Niet in paniek slaan als je het antwoord niet weet (wat wel heel straf zou zijn) want het worden drie dolle weken. Iedere week een nieuwe wedstrijd en dus een nieuwe kans om te winnen.

cioa

GENT-ZAVENTEM: 2u 45min, BRUGGE-ZAVENTEM: 1u 45min ????

Waarmee beginnen we vandaag?
Met de onaangekondigde verrassing die gisteravond nog voor de deur stond. Ik was druk bezig met een online brainstormsessie toen de deurbel weerklonk. De vrouw des huizes deed open en even later zag ik een inmiddels vertrouwd gezicht. Het was meneer de DOPINGCONTROLEUR. Het was reeds de derde maal dat ik het genoegen had om te mogen meewerken aan een out of competition doping controle.
Mijn eerste doping controle verliep niet echt gesmeerd. Het was een vrijdagavond en ik kwam thuis van de roeiclub. Een onbekende wagen stond voor de deur. Toen ik binnen kwam werd het duidelijk dat het voor mijn eerste dopingcontrole was. Jammer genoeg had ik net voor mijn vertrek uit de roeiclub "mijn patatjes afgegoten" (=geplast). Het werd dus wachten en drinken. Sinsdien hou ik altijd een voorraadje aan de kant voor het geval dat de dopingjager aan mijn deur staat. Gister verliep het dan ook van een leien dakje. Eerst papieren invullen, doosje kiezen, potje pakken, potje vullen, potje dichtdoen, potje overgieten in twee andere potjes, hopen dat de pipi niet te zuiver is (ik zat op 1,06 en de ondergrens is 1,05), papier ondertekenen en de vriendelijke man buiten laten. Binnen drie weken mag ik de uitslag in mijn mailbox verwachten.

Deze morgen 16km rustig gevaren en deze middag rust want morgen is er inspanningstest in het UZ Gent. Morgen ochtend moeten we een stappen test doen op de ergometer. Het doel van zo'n test is het bepalen van je hartslag zones waarin je moet trainen, kijken wat je max. zuurstofopname is (VO2 max), wat je overslag pols is, wat je maximale pols is, kijken hoe,wanneer en hoeveel melkzuur je aanmaakt, enz.  Dit zijn allemaal zeer nuttige gegevens om je progressie in kaart te brengen en te zien of je eigenlijk wel beter wordt van de trainingen die je doet (of niet doet).  

Ook zijn er vandaag weer enkele fotos in onze mailbox gedropt. Het waren fotos van Laurens Pannecoucke (de kajakker) die vorige week in Hazewinkel zijn nieuw fototoestel aan het testen was.

Om af te sluiten dan nog even de jarige van de dag vermelden. Vandaag is het de beurt aan onze oudste neef Pieter-Jan. Bij deze van harte gefeliciteerd.

Tijd om nog wat vitamine D te gaan opdoen.
cioa

WIE WIL EEN STUKJE ECHT DUITSE WORST?????

Zonet werd ik op brutale wijze uit mijn schoonheidsslaapje gewekt door het hoogst irritante gepiep van een vaatwasmachine die duidelijk wou maken dat zijn werk erop zat voor vandaag.
Naast de vaatwas zijn er hier nog wel enkele huishoudapparaten die te pas en te onpas lawwaai beginnen maken als ze willen aangeven dat ze hun werk gedaan hebben. Zo heb je bijvoorbeeld nog de steamer tuut als hij halfweg zijn programma zit en tuut als hij klaar is en tussendoor ook nag wel eens tuut voor de fun.  De inductie kookplaat die: piept als het eten klaar is, piept als een pot net buiten de lijntjes staat, piept als er wat vocht op de plaat licht en piept als je hem wil afkuisen. De microgolf die piept bij elke knop je indrukt of verdraait en dan ook nog eens tuut als hij klaar is. Dan heb je nog de oven, één van de meest bescheiden piepers/tuuters van de de keuken, hij piept alleen maar op het einde van de ingestelde tijd en stopt na deze ene keer vanzelf. De droogkast die net niet in de keuken staat is samen met de vaatwas het meest irritante tuut apparaat hier in huis. Het probleem is nog niet zozeer dat ze piepen (alhoewel) maar bij het einde van hun werk herhalen ze het gepiep. Het piepen stopt dus niet vanzelf (zoals bij de oven) maar het stopt pas als iemand zo moedig is om het apparaat uit te schakelen. Als je de enige in huis bent is het nogal evident wie die moedige dan is maar het wordt pas echt plezant als er meer volk in huis is. Als dan het gepiep begint doet iedereen bij de eerste keer of hij/zij het niet gehoort heeft, bij de tweede en derde keer kan dat ook lukken. Maar daarna begint het gepiep de meesten toch wel te ergeren. Wie kan het langst doen alsof hij het niet hoort (en blijft dus in zijn zetel zitten) en bij wie slaan de stoppen het snelst door (en doet alsof hij/zij iets anders gaat doen in de keuken en zet en passant het apparaat af). Heerlijke situaties maar een afstandsbediening om dat lawaai uit te schakelen zou toch verdomd handig zijn. 

Dan over tot de orde van de dag. Trainen. Deze morgen een duurtraining van 16km afgewerkt in mijn herstelde skiff. De herstelling is vakkundig gedaan zonder dat er zichtbare sporen zijn nagebleven. Als er nog F16-tje vrij is van de Belgische luchtmacht zou ik graag eentje bestellen om het luchtruim boven het Boudewijn kanaal MEEUW-vrij te krijgen. Deze morgen waren ze me met biologische wapens aan het bestoken. Gelukkig werkte mijn radar goed en kon ik tussen de luchtaanvallen door slalommen en kwam ik er zonder kwakjes op mijn kleren vanaf.

Onder het mom back to the 90's nog een foto uit de goeie ouwe tijd van mijn partner in crime.

Geniet nog van jullie dag en tot de volgende.

PIEP PIEP PIEP
TUUUT TUUUT TUUUUUUT

ZON, COLA ZERO EN SJIEKELITTEN

Het Sevilla gevoel komt terug. De zon is volop aanwezig en de temperatuur laat zelfs toe om in schaargeklede toestand een boek te lezen.

De dag kon eigenlijk al niet meer stuk. Deze morgen stond er powertraining op het programma. Zoals reeds eerder al vermeld heb ik zo mijn regels voor de powertraining. Eén daarvan was dat de radio op MNM moet staan om een goeie sfeer te creeëren. Wel deze morgen was het dubbele ambiance want het is deze week back to the 90's week op MNM. Enkel en alleen maar hitjes waarvan niemand graag toegeeft dat ze het graag horen maar als het door de boxen weerklinkt kan iedereen wel meezingen. Wat een feest zeg.
Deze middag staat er nog een extensieve duurtraining op het programma.

Wat nog het vermelden waard is, is dat het BTR-botenpark tegen deze avond weer compleet en zelfs uitgebreid zal zijn. Gisteren is een BTR-delegatie (Wim, Carolien en Brigitte) richting Heidelberg vertrokken om onze herstelde empacher dubbel en skiff te gaan ophalen. Normaal gezien zal er voor de BTR-jeugd ook wat lekkers op de botenwagen liggen. Ook de skiff waar ik in roei, en die in Sevilla van het rek gewaaid was, zal deze avond weer mooi liggen blinken in de BTR. 

Verder deze week (op donderdag) staat er nog een inspanningstest gepland en Zaterdag vliegen we naar Varese.

Hopelijk kan ik jullie morgen weer verblijden met vrolijk nieuws.

cioa

DE GRAP IS...?

Moe maar voldaan zitten/hangen Hannes en ik  op nochalante wijze in de zetel. Op TV passeren schoolgaande tieners die pretenderen te kunnen zingen. Dat intresseert jullie natuurlijk niks. Jullie zijn uiteraard razend benieuwd naar wat voor spannends we vandaag meegemaakt hebben?

Ongeveer 12 uur geleden zaten we nu te ontbijten in de refter van ons allom gekende vakantieoord Hazewinkel. Betty had ons weer in de watten gelegd. Spek met eieren stond ons op te wachten. Geen spek voor de bek van een lichtgewicht. Wij beperkten ons tot traditionele boterhammetjes en musli. Na het ontbijt gingen we een beetje vroeger dan eerst gepland het water op. Chris (de topsportcoordinator van onze vrienden "DE KAJAKKERS) was ook op het appel. Hij had de dankbare opdracht gekregen om wat actiefotos van ons(= de bekgische prof roeiers) te maken. Die fotos zullen dan gebruikt worden voor de powerpoint presentatie op de persconferentie van 19 april. Als de fotos sessie ten einde was waren wij ondertussen goed warm gedraaid en klaar voor de 2 maal 2km. Na de training boten opkramen, overheerlijke zelfgemaakte kippenragou gegeten en richting Dudzele city vertrokken.
In Dudzele city stond ons wederom een fototoestel op te wachten. Deze maal was het de lens van BTR-huisfotograaf Carolien die we (= alle BTR-roeiers) moesten plezieren. Iedereeen in zijn tandjes gepoetst, haar in de gel, verse sokken en wedstrijdpakje aan en lachen maar. Ook op het water was ze terug te vinden met haar fototoestel.
Na fotosessie 2 was het hoogtijd om de dichtstbijzijnde TV op te zoeken en te kijken wie de eerste grote wielerwedstrijd van het jaar, Milaan-Sanremo, zou winnen. Het werd Goss Matthew die zijn handjes in de lucht mocht steken.

Nu we toch over wedstrijden bezig zijn. Ik kan jullie al verklappen dat ook wij binnenkort weer met een nieuwe wedstrijd op de proppen komen. Ik kan jullie nog niet veel verklappen maar het zal jullie geen geld meer kosten om bijvoorbeeld postzegels en kaartjes te versturen. De prijzen blijven wel in dezelfde (kleding)lijn liggen. Deze keer zullen er naast t-shirts ook MARCELLEKS te winnen zijn. Hou de blog dus goed in de gaten als je ook een trotse bezitter wil worden van een uniek kledingstuk die later hopelijk veel geld kan opbrengen.

Morgen zondag, als ik mezelf kan inhouden dus ook geen nieuw blog bericht en het iedeale moment dus om een evntuele leesachterstand in te halen. Voortaan kun je ook via de link VIDEOS, rechstreeks terecht komen bij al onze reeds geposte videos. Zo kan je makkelijk een filmpje herbekijken. 

RECEPTIE

Voor mijn batterij volledig leeg is zal ik jullie nog snel wat leesplezier geven. Deze morgen was het weer trainen met me, myself and I. Mijn drie makkers zaten nog in gent. Gelukkig waren ze er dan wel in de middag want er moest geroeid worden en roeien in een dubbel is leuker met twee.
Het water was rimpelloos, de luchtvochtigheid was hoog en de wind was afwezig. IDEAAL dus om een potje te roeien. We (ik althans) heb ervan genoten. Lang geleden dat de weersomstandigheden nog zo goed waren.
We hebben ook weer afscheid moeten nemen van onze vrienden/collega sporters: de KAJAKKERS. We zullen elkaar waarschijnlijk een tijdje niet meer tegen het lijf lopen. Wij vertekken zaterdag richting Varese terwijl de kajakkers in Belgie blijven trainen om zich voor te bereiden op hun selectietesten die rond 22 april zal plaats vinden. We houden jullie op de hoogte van de resultaten van dit bonte gezelschap.

(foto gestolen van de Facebook van Jonas Saelens)
van links naar rechts: Toon, Laurens, Jonas, Olivier, Wouter en Bob
Als je de avonturen van de kajakkers op de voet wil volgen dan kan ik jullie de site van Laurens Pannecoucke aanbevelen. http://www.pankayak.com/index.php

Vandaag is er dankzij Ruben De Gendt ook weer een foto uit de zeeeeeer oude doos in onze postbus terecht gekomen. Ik wil jullie hem zeker niet onthouden. Op de foto zijn Ruben en mezelf te zien toen we roeien nog echt echt echt heel leuk vonden.

Batterij is nu echt wel zo goed als op dus ik zal het hierbij laten.

cioa

ZIJN WE VANDAAG THURSDAY OF TUESDAY ????

Hier zit ik dan. Moederziel alleen in een vergaderzaal in Hazewinkel. Krijg vooral geen medelijden want dan steek je mensen in kotjes en daar help je ze ook niet mee verder. Deze levenswijsheid is me bijgebracht door Hannes De Reu. Hannes D en Bram zijn gisteren terug naar Gent getrokken en komen morgen terug aansluiten. Ook mijn broer is zonet naar de Artevelde stad vertrokken. Hij is op weg naar een les chemie over koolstofverbindingen of zo iets. Waarschijnlijk zeer intressant maar geen spek voor de bek van een mens met de meest schaarse hersensoorten op de wereld (economische hersenen). Daarom zijn ze ook zo kostbaar.

Waar is de tijd dat onze hersenen zich alleen nog maar moesten bezig houden met het bepalen van welk t-shirt je zou aandoen om buiten te spelen, welke bal er zou gebruikt worden voor het matchke voetbal, waar het volgende kamp zou gebouwd worden of bij wie zijn ouders we het volgende vier uurtje gingen gaan afschooien. Wat een tijd.
Nu we toch bezig zijn over de tijd van toen kan ik even goed nog wat digitale beeldjes op jullie loslaten van mijn kleine broer en mezelf. Iedereen houdt van fotos en zeker als ze van onder het stof gehaald zijn. Laat de "ooo zo schattigs" en de "oo zo koddigs" maar komen.

Zelfs Piet piraat ziet er gevaarlijker uit dan de bovenstaande jonge zeebonk die duidelijk fan was/is van Coco Junior. Onderstaande foto is dan weer gewoon Hannes die zichzelf speelt.

Om familiale twisten tussen nichten te vermijden (en ook omdat we het menen) wensen wij onze nicht Lore ook een gelukkige verjaardag.

Deze middag hebben we rust. Morgen vliegen we erin met een powertraining gevolgd door een roeitraining in de middag.

Bij leven en welzijn horen jullie morgen weer van ons.

WELCOME HOME

Het voelt toch iedere keer weer als een beetje thuiskomen als we het Hazewinkel domein oprijden.   Het is ondertussen al van deze zomer geleden dat we hier waren om te trainen. De chalets zijn nog steeds hetzelfde al staan er nu wat hippere stoeltjes in. Ook in het restaurant was een kleine upgrade van het meubilaire merkbaar.  Er kan  nu zelfs tv gekeken worden in zetels wat een pracht plaats is het hier toch.  Er lopen hier ook nog wat ka(ka)jakkers rond waar we in Sevilla ook mee opgescheept zaten( het zijn sympathieke knullen ze). Enkel de zon en de temperatuur van Sevilla ontbreekt dus nog  om dat warme gevoel van enkele weken geleden terug te krijgen.  We moeten ons dus voorlopig nog warm roeien in plaats van onze zwembroek aan te trekken en in de zon te gaan liggen. 

Roeien dat hebben we hier ook al gedaan vandaag.  Deze morgen een 16 tal kilometer met een blokje van 10 km goede druk en korte stops. Deze middag was het een rustige duurtraining.

Wat is er vandaag nog gebeurt dat jullie al dan niet willen weten?

Wel het boeken van tickets voor de olympische spelen is geen makkie (in opdracht van mijn verwekkers en voor het geval we het zelf niet halen door hard te roeien). Ik moet zelfs meer zeggen het is mij niet gelukt. Deze nacht speciaal opgebleven tot 23.30u om direct te kunnen boeken. Blijkbaar was ik niet de enige want na 45 minuten “refreshen” was ik nog steeds niet binnen.  Om  4.30u werd ik gewekt door mijn blaas. Ondertussen nog maar snel even tickets proberen bemachtigen dacht ik. Bleek dat de verkoop maar om 7u s’ochtends opnieuw van start ging. Iets voor 7 zat ik dus al klaar achter mijn PC.  Alles verliep min of meer vlot. Al waren er alleen maar losse tickets voor de schiftingen van het roeien te verkrijgen. Pakken wat je kunt pakken dus. Alleen bij de laatste stap ging het weer fout. Als ik de betaling wou doen kwam er weer een foutmelding op het scherm.  Geen tickets dus voor het roeien via de Belgian way, hopen dus dat de English way (via loting) meer opbrengt.

Vandaag ook voor de eerste keer meegereden met kersvers auto(race)piloot Hannes Obreno. Geen klagen van moet ik zeggen.

Nu is het wachten op het wachtwoord van het internet zodat ik dit op het wereld wijde web kan smijten.

ciao

EEN GROTE SPINAZIE SOEP AUB

Vandaag een beetje later dan normaal maar het was dan ook een drukke dag. Deze voormiddag stond er namelijk een info sessie in verband met voeding en voedingssupplementen gepland. Iedereen (alle contract atleten, coaches en andere gezag hebbenden van BLOSO en de vlaamse roeiliga) was afgezakt naar het huis van de sport. Iedereen zat aandachtig te luisteren naar de uiterst intressante uiteenzetting van Raf Vandyck. Zeer nuttig moet ik zeggen.
Ook is mij duidelijk geworden dat ik met mijn rode bietensapkuur een beetje de bal mis heb geslagen. Rode bietensap werkt wel degelijk alleen de manier waarop je het inneemt speelt ook een rol. De meest voorkomende strategie (althans de mijne) om de rode bietensap in te nemen was de volgende. Men neemt de fles, zet hem aan je lippen, zet je keelgat open en laat zo snel mogelijk een halve liter naar binnen stromen. Blijkt nu dat je de halve liter sap gespreid over de dag moet opdrinken en bij elke slok moet je het eerst goed spoelen in je mond voordat je het doorslikt.
Vanaf morgen spenderen we enkele dagen in het favoriete vakantiepark van elke roeier : Hazewinkel. 
Ondertussen zijn er ook al mensen die ons roeifotos van vroeger opsturen, als je er zelf nog hebt van ons stuur ze gerust ook op en misschien komen ze dan wel op de blog.
Naast fotos uit de oude doos zijn we ondertussen ook in het bezit van een beeldverslag (dankzij de familie nuts/daenekindt) van de ergometer wedstrijd van grs.

Morgen dus verslag vanuit het pitoresque Hazewinkel.

ALS...

The day after.
Iedereen heeft ondertussen uitgebreid de uitslag van Seneffe bestudeert en zijn eigen prestatie kunnen evalueren. Sommigen zijn tevreden andere zijn minder tevreden.
Ook de trainers maken hun analyse en evalueren samen met de roeiers hun race. Jammer genoeg hoor je vaak analyses die kant nog wal raken. Hoeveel keer hoor je een trainer niet zeggen: "als je iets hoger in tempo geroeit had dan..." of " als je elke 500 meter 1 seconde sneller was dan...". Mijn idee hierover is: "ALS IK HET HET GEKUNT DAN HAD IK HET GEDAAN"   Als je over de finish komt ben je leeg en heb je je uiterste best gedaan (zo neem ik toch aan als je in een wedstrijdsituatie zit) dan is het zinloos om achteraf met "als-verhaaltjes" te komen aandraven. Als ik de looks had van Pieter Loridon en het kapitaal van Bill Gates dan had ik nu ongetwijfeld wel wat anders te doen dan een blog te schrijven.

Vandaag is het recuperatie dag. Wat losfietsen is het enige wat vandaag moet gebeuren. Dagen die niet gevuld zijn met trainingen zijn gevaarlijke dagen voor de portemonee. Wat doet een mens als hij niks te doen heeft? Inderdaad geld uitgeven. Is het niet aan een warme chocomelk/koffie/thee/cola/biertje op één of ander terrasje dan is het aan( in ons geval vandaag toch) aan MP3 spelers, koptelefoons en boeken.

Zo kunnen we ons weer in stilte bezig houden zonder de ander lastig te vallen. Op stages, wedstrijden en reisdagen kan dit zeer aangenaam zijn. Elk in zijn eigen wereld.
Dan neem ik nu afscheid van jullie in deze virtuele wereld. Enkel voor ons jongste nichtje Olivia volgt er nog een kleine boodschap. GELUKKIGE VERJAARDAG

tot morgen

HANNES EN MIJN KAT IN SENEFFE

Vandaag was het dus eindelijk zover. De eerste openluchtwedstrijd voor ons. Eindelijk zouden we zien of ons labeur van in de winter iets opgebracht heeft.
Ik stond deze morgen op met wat hoofd en keelpijn en besloot om mijn kat te sturen naar Seneffe. Beter thuisblijven de ziekte beperken dan niet 100% aan de start te verschijnen en dan een niets zeggend, teleurstellend resultaat te behalen. Soms is het beter om geen resultaat te behalen dan een slecht resultaat. Vooral op moreel vlak.
Gelukkig zijn we met twee Obrenos en lag Hannes wel aan de start. Officiele uitslagen heb ik nog niet gezien maar tegenwoordig zijn er communicatie middelen genoeg om de uitslagen door te seinen. Daaruit blijkt dat Hannes gestrand is op een mooie 3e plaats 1 seconde na Hannes De Reu en een kleine minuut na CHAMP Mayens die wederom zijn dominantie in de verf zette. 
Morgen krijgen we nog een relatieve rustdag om dan weer volle bak te trainen. We trainen nog een tweetal weekjes in Belgie om dan op 26 Maart 3 weken naar Varese te gaan op stage. We komen terug thuis de week voor het BK. Dit wordt dus mijn eerste officiele wedstrijd op het water en waarschijnlijk ook onze eerste dubbelwedstrijd. Het BK staat met stip genoteerd in onze agenda. Wij willen winnen, VEEL winnen. Maar nog niet te hard vooruit lopen. Laten we eerst maar gezond blijven/worden en goed trainen de komende weken.
We zijn ondertussen ook druk bezig met het brainstormen over een nieuwe wedstrijd waar er weer dolle prijzen te winnen zullen zijn. Misschien zijn het deze keer wel marcellekes, sokken, boxershorts/hotpants of gewoon weer een ordinair t-shirt.

cioa

ZEER KORT

Vandaag de laatste voorbereidingen gedaan voor Seneffe.
Een rustige training deze morgen. Deze middag wat langs de vaart gereden en gekeken naar de aanstormende btr-talentjes. Daarna de boten transport klaar gemaakt. Veel meer moet er niet gebeuren de dag voor de wedstrijd.

Morgen dus verslag van onze eerste echte competitie op het water.
Hopelijk kan ik julie morgen een vrolijk verslagje aanbieden.

cioa

BROEM BROEM: 2 DOWN 1 TO GO

Bewijzen dat hij met een bootje kan varen moet Hannes niet meer doen. Deze morgen moest hij wel bewijzen dat hij met een auto overweg kan. Toen hij thuis kwam met een brede grijns op het gezicht en even zijn biceps liet rollen was het snel duidelijk dat hij de examinator had kunnen overtuigen. Geslaagd met vlag en wimpel. Ook de leermeester was door het dolle heen. Twee zoons Bram en Hannes) leren rijden en tweemaal in eerste zit erdoor. Nog één te gaan papa. Succes ermee!!!

Vroeger was het echter andersom. Wij leerden de papa roeien.

Na deze eenmalige sessie zijn onze wegen (gelukkig) gescheiden. Ondertussen hebben we elk vriendjes van ons eigen niveau gevonden om mee in de boot te stappen.

Op trainingsvlak zijn we momenteel wat aan het afbouwen richting Seneffe. Deze morgen 75 minuten en in de namiddag 60 minuten varen. Ondertussen is er ook al duidelijk in welk schip ik zal deelnemen aan Seneffe. Niet de blauw, wit, rode Ayling maar een Loewe. 8 jaar geleden heb ik er al eens een éénmalig toertje in gevaren.

  

Liefde op het eerste gezicht was het zeker niet. Maar soms is het beter om elkaar eerst beter te leren kennen om dan na jaren vriendschap toch het roeibootje in te stappen.

cioa

HOPLA

Vandaag hebben we weer een postkaartzender beloont met een t-shirt. De eer was vandaag weggelegt voor niemand minder dan mevrouw De Decker. Annick voor de intimie.

Ondertussen zijn ook de resultaten van ons vetmeting avontuur in Leuven binnen gekomen. Hannes heeft 8,67% vet en ik heb 8,73%. Dit is al redelijk scherp voor de tijd van het jaar. Ook is onze vetvrije massa gestegen. Normaal gezien is dit goed want dan hebben we meer onder andere meer spiermassa bij gekregen. MAAR er is een maar teveel spiermassa bijkweken is natuurlijk ook niet goed want dan geraken we niet meer of toch veel moeilijker aan ons wedstrijd gewicht. Mijn vetvrije massa is met 1,5 kg gestegen  terwijl Hannes er 3kg bij doet. 3kg is volgens mij misschien wel een beetje teveel van het goede dit zal de toekomst moeten uitwijzen.  Met iets minder bicep zal het ook wel lukken denk ik.

Ik heb ondertussen al de gemiste afleveringen van het laatste seizoen Dawson's Creek ingehaalt. Wat een rollercoaster van emoties die laatste afleveringen. Liefde, verdriet, afscheid nemen, woede, teleurstelling, vreugde, vriendschap alle emoties van het echte leven waren aanwezig. Voor de nieuwschierigen die willen weten hoe het afloopt: GOED!!! Dawson zal eindelijk Spielberg ontmoeten, Joey en Pacey worden uiteindelijk toch een koppel en alle andere (uitgezonderd Jen want die sterft) leefden nog lang en gelukkig denk ik.

Verder niks te melden die een meerwaarde kan zijn aan dit bericht dus tijd om ermee op te houden voor vandaag.

cioa

HAPPY B-DAY MISTER

De benzine en dieselprijs swingt het olievat  uit. In Cairo volgt de ene betoging/opstand de andere in razend tempo op. Is het niet tegen de regering dan is het tegen een andere godsdienst. In Libië doet Meneer Kadhafi alsof zijn neus bloed  waardoor er ook daar niet veel schot in de zaak zit aan te komen (tenzij dan geweerschoten). De kans dat je in Afganistan een dag overleeft is tegenwoordig kleiner dan dat je de lotto wint.

Ik  ten eerste:als gezonde Belg, ten tweede: niet in het bezit van een rijbewijs(=geen auto) en ten derde:  een goedbetaalde droomjob heb eigenlijk niet echt een reden tot klagen. Toch kroppen is niet gezond en dus moet je ventileren. Bij deze dus: VERDORIE mijn aandelen zijn  in waarde gezakt en ik zal Seneffe niet kunnen roeien in mijn favoriete skiff.

Mijn skiff die in Sevilla zijn neus heeft gebroken ligt op een trailer klaar om richting Amsterdam gereden te worden. Ik moet dus op zoek naar een nieuw vaartuig om de strijd aanstaande zondag te voeren. Een optie is misschien terug gaan naar mijn oude liefde: de blauw, wit, rode Ayling skiff waar ik vroeger in roeide.

 

Toen er van slagentellers, concept 2 riemen, en moderne Empacher boten nog geen sprake was in de BTR was dit het neusje van de zalm. Mooie tijden in beleeft. Maar de echt mooie tijden zijn maar gekomen toen de nieuwe Empacher vloot in onze rekken lag. Dankzij de sponsering van PANOS, W. DE BAETS, B.OBRENO en vele andere kleinere sponsers konden we een keer zot doen.

 Gevolg de btr had op bijna alle grote internationale tornooien een afgevaardigde in de persoon van Freya, Hannes of mezelf. Ook werd er ieder jaar minstens 1 Belgische titel meegenomen naar huis en er zullen er ongetwijfelt nog vele volgen.

cioa

HANNES OBRENO

19 jaar geleden mocht hij voor de eerste keer een kaars uitblazen. Vandaag mag hij er 20 uitblazen. Hannes is vandaag dus het zonnekind. Hopelijk blijft zijn kaars nog een tijdje branden en kunnen we als het even kan toch ook nog wat leuke wedstrijdjes roeien in dubbel.
Het kleine dikkopje van op de foto is in die twintig jaar uitgegroeit tot een flinke vent al blijft er in iedere van ons toch nog altijd een beetje kind achter. Bij hannes zit het beetje kind onder andere in zijn muzikale voorkeuren.

Ook op feestdagen als deze moet er gewerkt worden. Straks trek ik mijn fluo oranje loopschoenen aan om een toerke te lopen. Deze middag staat er een rustige roeitraining van 75 minuten op het programma. Het trainingsschema is deze week wat lichter omdat we zondag wedstrijd hebben.
 De lange afstandswedstrijd van Seneffe wordt de eerste waardemeter van dit jaar. Wedstrijd eind deze week betekent voor mij ook het sein om weer een nieuwe rode bietensap kuur te starten. Ik kan de smaak ervan ondertussen al wat meer apprecieren. Hopelijk helpt het mij om zondag een goeie wedstrijd te varen.

En nu aan de slag. Tot morgen

En bijna vergeten: "Hannes ook van mijnen twege een gelukkige verjaardag e"

1 DUIF WAS HET MAAR ZO MAKKELIJK

7 maart de 66e dag van het jaar.
 Exact 135 jaar geleden kreeg Meneer Graham Bell het patent op zijn uitvinding, de telefoon.  Dankzij meneer Bell werd communiceren een stuk makkelijker. Het marktaandeel van de postduif daalde drastisch. Al snel werd duidelijk dat er geen toekomst meer was voor de duiven op de communicatie markt. Gelukkig werd er dan maar een sport uitgevonden om de duiven een bestaansreden te geven  (er kan slechts 1 de VREDESDUIF zijn). De "duivenmelkerij" was een feit. Zo is het met het roeien ook gegaan. Vroeger werden roeiers gebruikt om een schip te doen varen. Toen duidelijk werd dat er efficientere manieren waren om een schip te doen varen waren er plots een massa roeiers zonder werk. Toen werd er dus ook maar een sport uitgevonden om deze zeebonken bezig te houden. De " roeisport" was een feit.  Het kan ook anders gegaan zijn!!

Deze morgen hadden we een korte meeting met onze topsportcoordinator in de BTR. De huidige algemene situatie (en deze van de afgelopen 100 jaar) in de belgische roeiwereld kan misschien wel een VREDESDUIF gebruiken (als er naast deze vermeld in de bijbel nog zijn mogen ze ook eens langskomen, hoe meer vrede hoe beter).

Deze middag zal Hannes zich beperken tot wat losfietsen ondertussen zal ik  de powerzaal van de btr onveilig maken. Na enkele moeilijke trainingen en met de wedstrijd van zondag in het achterhoofd lijkt dit de beste oplossing. Gister was het de bedoeling om een 1500 meter aan tempo 32 te doen en een 250 volle bak. Onze eerste poging van de 1500 meter moesten we staken( na 250 meter) wegens een moertje die los kwam. De tweede poging staakten we halverwege wegens geen fut meer in mijn kleine broer zijn lichaampje. Geen grote ramp, zulke dingen kunnen gebeuren. Normaal gezien gaat dit wel over als je jezelf verzorgt en de nodige rust neemt zoals het een sportman betaamt.

Nog even ter herinnering morgen 8 Maart Verjaardag van Hannes, alles wensen zijn welkom. Om de familiale vrede te bewaren moet ik eigenlijk nog iets toevoegen aan de kalender van Maart. 31 maart is het de verjaardag van Bram Obreno (de middelste broer, hij wordt 22 jaar)

Ter illustratie dat we wel tempo 32 aankunnen nog een kort filmpje uit Sevilla (net binnen gekomen met de postduif)

 
tot morgen

SMILE

De eerste obreno brothers t-shirts zijn de deur uit. Drie van onze unieke exemplaren hebben een nieuwe thuis gekregen. Ik stel jullie de drie nieuwe eigenaars even kort voor.

Ten eerste familie Daenekindt. We hadden geluk dat het vliegtuig geen vertraging had anders was hun eerste kaartje al aangekomen in Sevilla voor wij er waren. Het eerste kaartje kwam dus van hen. Ze waren niet aan hun proefstuk toe. Toen we deze zomer in Silvaplana op roeikamp waren kregen we met regelmaat van de zwitserse klok een kaartje. Het bleef echter niet enkel bij kaartjes. Ook pinda nootjes, een muts, en ufo snoepjes persten ze al in een envelop. Wie weet waar ze de volgende keer mee uitpakken. Wij zijn alvast op het ergste voorbereid. De t-shirt is dan ook driedubbel en dik verdiend voor dit warme,goedlachse trio. 

Ten tweede hebben we Jonas Van Poucke. Jonas een 19-jarige jongeman die fan is van zelfgemaakte t-shirts, drie kilo lasagne kan eten en nooit zat wordt kan dus een nieuw exemplaar aan zijn collectie ( die reeds bestaat uit 1 t-shirt) toevoegen. Veel plezier ermee.

Ten derde familie Burggraeve. Op de foto zijn enkel de 2 knappe zonen cedric en ward te zien. Hun kaartje was ook als één van de eersten aangekomen. Cedric is 14 jaar, roeit al jaren in de btr en is een zeer pienter kereltje. Ward is iets jonger (een jaar of 3-4 denk ik) en bekijkt de wereld op zijn eigen  manier. Ik ben er zeker van dat de t-shirt bij hen in goede handen is. Ook bedankt aan de papa en de mama om jullie naam op het kaartje bij te schrijven.

Het is weekend dus zal ik jullie niet verder ophouden om naast het lezen van onze blog nog plezante dingen te doen. Morgen trainen we enkel smorgens en wordt de zondagmiddag ingevuld met zetel zitten en passief sporten.

Geniet nog van het weekend en vergeet de muts en handschoenen niet als je buiten komt.
cioa

VERY NICE T-SHIRT

Goed nieuws voor de winnaars van de "stuur eens een kaartje naar ons in Sevilla"wedstrijd. De t-shirt zijn AF en klaar om uitgedeeld te worden.

Misschien de start van een nieuwe carriere in de FASHION wereld wie weet. Eerlijk is eerlijk de t-shirts hadden er niet zo kleurrijk en verzorgd uit gezien zonder de hulp van ons 1-vrouw sterke productie team (mama).

Moest er nu massale vraag zijn naar t-shirts willen we wel eens nadenken om ze te commercialiseren. 5 euro per t-shirt wat denken jullie?

Na de relatief rustige dag van gisteren was het vandaag weer tijd voor bitter koude ernst. Voor de eerste keer, sinds onze terugkomst van Sevilla, heb ik deze morgen weer mijn boot ter hand genomen om te roeien. De zon scheen even hard als de zon in Sevilla, het water was even rimpeloos als het gezicht van een met botox bewerkte 50-jarige vrouw die er 20 wil uit zien en de kou was nog even koud als de kou van voor we naar Sevilla vertrokken. Toch heb ik ervan genoten om terug op "mijn eigen kanaaltje" te varen. Fluitende vogeltjes, geen bochten in het traject, meeuwen die er een sport van maken om op je kop proberen te poepen, en af en toe ook de absolute stilte. Er zijn slechtere plaatsen om te roeien.

Onder het mom van lachen is gezond een nieuwe video voor jullie. De video is gemaakt gisteren op de trein toen we terug kwamen van Leuven. Wat is er te zien/horen? 2 pipos die gniffelen/lachen om niks eigenlijk maar jullie komen wel te weten met wie wij deze middag om 16u een afspraak hebben/hadden. 

Tot morgen of tot die andere dag van het weekend.

SPLISH SPLASH ...

Deze morgen werden we in Leuven verwacht voor vetmeting. Geen zware fysieke inspanning, zoals de meeste testen die wij moeten doen, maar gewoon even gezellig kopje onder gaan in een bak water.

Voor er in het water gekloutert mag worden, wordt er eerst op de weegschaal gestaan en worden de huidplooien gemeten. Huidplooien meten gebeurt met behulp van een soort knijper die de dikte van de huid (en vet) meet op welbepaalde plaatsen op het lichaam (biceps, kuiten, kin, neukteugels, quadriceps, triceps,...). De som van de huidplooien (in combinatie met je gewicht en lengte) geeft dan al een relatief goed beeld weer van het vetpercentage die een persoon heeft.

Iets nauwkeuriger is dan natuurlijk het dompelbad.
Men stapt in het bad, neemt plaats op het zitje (die via vanalles en nog wat verbonden is met een weegmachine), je gaat kopje onder en blaast alle lucht uit je longen, hou dit 2 seconden aan, kom terug naar boven en hap naar lucht. De uitleg over hoe je via deze methode het vetpercentage kunt bepalen zal ik jullie niet helemaal uit de doeken (tenzij er gigantisch vraag naar is) maar er wordt gebruik gemaakt van de wet van Archimedes en de lichaamsdensiteit.
De horror film hieronder geeft in beeld en klank weer hoe zo'n onderwaterweging verloopt. Doe je badmuts en zwembril maar aan want het kan spatten.

Na de metingen kregen we nog wat deskundige uitleg van Raf Van Dyck over welke (legale wel te verstaan) pillen en poedertjes we nog door onze strot gaan mogen jagen. Zolang ze een positieve invloed hebben op onze prestaties en trainingsrendement doen we het met alle plezier.

Genoeg informatie voor vandaag.

POWERTRAINING VOLGENS DE REGELS

Vandaag eigenlijk niks bijzonders te melden. Een gewone saaie dag in het leven van topsporter. Wat doet een mens dan om de tijd te doden tussen 2 trainingen. In mijn geval is dit  Dawsons Creek bekijken die ik afgelopen maand gemist heb. Niet echt spectaculair dus.

Deze middag staat er voor de tweede keer deze week een krachttraining op het programma. De krachttrainingen in mijn eigen powerzaal in de BTR zijn toch een stuk aangenamer dan op verplaatsing. In de BTR krachtzaal kan ik namelijk de OBRENO-rules voor powertrainingen toepassen (deze zijn Tim Mayens wel bekend). De OBRENO-rules zijn een vorm van regelgeving zodat elke aanwezige een prettig verblijf heeft in de krachtzaal.Wat zijn die regels nu?

Ten eerste de radio staat op MNM. Dit is DE belangrijkste voorwaarde om een sfeervolle powertraining te hebben.Geen betere manier om de sfeer erin te brengen met hitjes die je kan mee brullen, klappen, neurien, headbangen. Ook de zoetgevooisde stem van Daveke Peeters is een meerwaarde voor den ambiance.

Ten tweede is het uit den boze het aantal herhalingen te tellen die een collega doet. Bemoei je met je eigen zakens en als iemand nu minder herhalingen doet dan aangegeven op het schema wil dit alleen maar zeggen dat hij naar zijn lichaam luisert. Het lichaam zegt op dat moment dan duidelijk dat het niet meer herhalingen aan kan. Luisteren naar het lichaam is zeer belangrijk als sporter.

Ten derde wordt er achteraf niet overgedragen bij zogenaamde oversten dat een bepaalde persoon te weinig gedaan heeft (mocht je toch toevallig eens de uitvoeringen getelt hebben).

Ten vierde commentaar over de manier van uitvoeren van een oefening door pseudokenners is niet gewenst. Commentaren zorgen voor ergernissen en dat is dus niet bevorderlijk voor de huiselijke vrede.
Als iedereen deze regels zo goed mogelijk probeert na te leven is de powertraining een FEEST voor iedereen.

Morgen mogen Hannes en ik naar Leuven voor een vetmeting. Hopelijk kunnen we jullie daar dan later wat beeldmateriaal van geven zodat jullie een beeld krijgen van hoe dat er eigenlijk aan toe gaat. Er kan dus wel een streepje bloot te zien zijn op deze blog één van de volgende dagen.

cioa

FLASH BACK

1 Maart een nieuwe maand gaat van start. Een ideaal  moment om de activiteiten kalender dus even te overlopen. Zo weten jullie al een beetje over wat we het deze maand onder andere zullen hebben.

ACTIVITEITEN

• Donderdag 3 Maart: Vetmeting in het dompelbad in Leuven
• Dinsdag 8 Maart: Verjaardag Hannes Obreno
• Zondag 13 Maart: Lange afstandswedstrijd Seneffe
• Dinsdag 15 Maart: Informatie vergadring in verband met voedingssupplementen en dergelijke
• Zaterdag 26 Maart: Vertrek stage Varese

De prijsbeesten van onze kaartjes actie kan ik al meedelen dat hun t-shirt klaar ligt om bewerkt te worden. Ik hoop de eerste t-shirts al dit weekend te kunnen overhandigen.

Afgelopen weekend was niet enkel de start van het Belgisch wielerseizoen maar met de NB8+ en de Exellent cup is ook officieus het Belgisch roeiseizoen (op het water) van start gegaan. Traditioneel is dit het eerste treffen op het water. Dit jaar konden we wegens op stage met de nationale ploeg niet deelnemen.

Nu ik dit typ moet ik terug denken aan exact een jaar geleden toen de NB8+ eigenlijk mijn laatste wedstrijd was die ik zou deelnemen als lid van de nationale ploeg. Ik had namelijk besloten om geen deel meer te willen uitmaken van de nationale ploeg en nog enkel voor het "plezier" te roeien. Ik zag geen mooie toekomst meer voor mezelf op internationaal vlak en besloot om de eer aan mezelf te houden en niet hopeloos mijn droom proberen na te streven. Ik zat er al een tijdje over te tobben en toen ik het nieuws uiteindelijk meedeelde aan toenmalig Head coach Harald Jarhling was het een blok die van mijn schouders viel. Ik was zo opgelucht en bevrijd. Ik had eindelijk eens zicht op een echte vakantie en geen roeien meer als iedereen op reis is. Reisjes naar Marbella en de beklimming van de Mont Ventoux stonden al direct op mijn agenda. Maar de dag van Milaan San Remo belde Harald me op om te vragen of ik naar de Nationale Trials wilde komen omdat hij een nieuw plan had voor het lichtgewicht roeien. Luisteren kan geen kwaad en ik kon wel wat wedstrijdritme gebruiken om het BK voor te bereiden. Het plan was om een 4 koppel te maken, met de lichtgewichten Ruben De Gendt, Kristof Dekeyser, Hannes en mezelf,  om deel te nemen aan het EK en daarna een sterke dubbel te maken met oog op de olympische spelen. Ik besloot om terug te komen op mijn stappen en mee in het project te stappen. Door allerlei omstandigheden zijn we uiteindelijk nooit in vierkoppel aan het EK begonnen maar zaten Hannes en ik met elkaar opgezadeld in de dubbel. Achteraf gezien was dit misschien wel het beste wat ons kon overkomen.

Ik zal het hier bij laten voor vandaag.