ALS HET VAT LEEG IS, IS HET GEDAAN MET DE PRET

Eerst en vooral de oplossing van de wedstrijd even tonen.

Het was dus antwoord B. Die knul (= thijs obreno) laat een emmer water in zijn gezicht gooien. Hannes en ik wogen samen 141,4 kg. Velen zaten er dicht bij (enkelen weigerden te antwoorden op de schiftingsvraag). De winnaars zijn:

1. Martine Vandenberghe
2. Arno Leurs
3. Eline Wintein (ook voor de tweede maal prijsbeest)
4. Hannes De Reu (onze zware collega)  

Jullie krijgen dus ook allen een stukje textiel van de obreno brothers!!

Dan enkele korte maar daarom niet minder belangrijke vermeldingen:

• Eerst en vooral Ruben De Gendt een heeeel gelukkige verjaardag en bedankt voor de mooie tijden
• Ten tweede iedereen veel succes op de GRS regatta
• Ten derde de top van mijn boot is wederom naar de kl*ten
• Ten vierde als van ons verwacht wordt dat we als professionals op hoog niveau mee draaien laat ons dan aub ook wedstrijden varen waar er topploegen aanwezig zijn zodat we ons kunnen meten met deze ploegen. Men leert vaak meer uit een nederlaag dan uit een "makkelijke" overwinning!!!!!!!!
• Ten vijfde de zon blijft hier maar branden!!
• Ten zesde hierna volgt een verslag van de trainig van deze morgen. Ik kan jullie al verklappen is er heel wat gebeurt.

Deze morgen stond er een redlijk pittige training gepland. 4 keer 1500 meter. Elke 500 meter moest het slagritme met 2 slagen per minuut de hoogte in de resp. start tempos waren: 24,26,28 en 30. Vol goede moed begaven we ons richting meer. Snel nog een dubbele portie caffeine pillen binnen werken om goed van jetje te kunnen geven. Ik was redelijk goed hersteld na mijn mindere dag van gisteren. Mijn copain daarintegen...
De eerste keer 1500 was al een calvarie tocht. Het zuurstofmasker moest net niet bovengehaald worden als we over de meet kwamen. Toen we de tweede maal over de meet kwamen was Hannes zijn vuurtje al lang gedoofd. Normaal gezien is het Hannes die wat voor de gezonde agressie en de schwung in de boot zorgt en is het ik die blij ben dat ik kan volgen. Deze keer was het vat echter compleet compleet LEEG. Het is toch niet prettig om je broer zo te zien. Ik zie hem veel liever LEIDEN dan dat hij aan het LIJDEN is. Na de tweede maal leek het dan ook beter om de handdoek in de ring te gooien en de korste weg naar binnen te kiezen. Hannes moest wat gaan fietsen en ik was van plan om mijn skiff te nemen en een poging doen om de training af te maken. MAAAAAAAAAR toen kwam er een lokaal talent het vlot op waaien die zelf voorstelde om met mij in dubbel te stappen. Hij had wel al een pittige training achter de kiezen maar het zag er mij een redelijk sympathieke gast uit, en ik had hem al een paar keer aan het werk gezien dus ik besloot om het erop te wagen. Natuurlijk vroeg ik eerst zijn naam. Hij brabbelde iets in de aard van TIM MAEYENS. Hebt u er al van gehoord? Volgens mij zal het ooit een goeie roeier worden. Die jongen heeft talent. Samen met Tim roeiede ik de twee nog resterende 1500 meters. Voor een eerste maal samen te roeien mochten we zeker niet klagen. Het liep behoorlijk goed. Al moet ik toegeven dat ik toch liever met mijn vaste copain (in topvorm) de training had gedaan. Maar zoals Annick wist te vertellen: "iedereen heeft recht op een off day". Hannes aangezien we toch niet spreken tegen elkaar. Ik hoop dat je snel weer de oude bent. 

Deze middag is het dan recuperatie training. De fietsen worden van stal gehaald om aan wielertoeristen tempo een ritje te maken.

Morgen hebben we een volledige rustdag. Dat wordt genieten.

Cioa cioa