Gisterenavond viel nog een kleine wijziging in het trainingsschema uit de lucht. We mochten ons opmaken om op zaterdagachtend (vandaag dus) wat te koersen tegen de Nieuw Zeelandse talentjes.
Om nog niet teveel met dit bezig te zijn probeerden we onze gedachten wat te verzetten met een spelletje KUBB (niet dat we er anders zouden van wakker liggen hoor). De essentie van KUBB is met houten stokken tegen houten blokken te gooien. Al snel bleek dat Hannes en ik niet alleen in de boot een dodelijk efficient team vormen maar ook met stokke gooien ging ons goed af. Het kan natuurlijk ook aan de iets minder getalenteerde tegenstanders gelegen hebben ook. We zullen geen namen noemen maar de één is een roeier met een palmares waar ik alleen maar kan van dromen en de ander is een kajakker die na zijn carriere als kleerkast dienst kan doen.
Deze ochtend was het dan zover. Een licht ontbijtje nemen en het water op om 1500m te koersen met/tegen Nieuw Zeelandse medaille oogsters. We lagen ingedeeld in de reeks met de zware dubbel, de lichte dubbel en de zware twee zonder van Nieuw Zeeland. Alle drie de boten hebben met groot machtsvertoon Luzern gewonnen en als het een beetje meezit hebben we tegen 3 toekomstige wereldkampioenen gekoerst.
De Nieuw Zeelanders zijn de kwaadste nog niet. Ze overschatten onze capaciteiten niet en we kregen 1-2 seconden voorsprong in de start. Na 500m was onze "ruime" voorsprong al gesmolten als sneeuw voor de zon. Met drie boten tegelijk walsten ze over de familie Obreno die de schade probeerde te beperken. Aan winnen hadden we zeker niet gedacht maar het zou toch een mooie opsteker zijn als we niet al te belachelijk gemaakt werden.
Tijdens het uitroeien wilden we onze achterstand te weten komen. En hoe doe je dat? Roepen naar je coach natuurlijk. Vanaop de kant werd ons meegedeeld dat we 6 seconden trager waren. Voor ons was echter nog onduidelijk of onze voorsprong van in de start daar al in verwerkt zat en of er geen al te positieve afrondingen (naar beneden) waren gemaakt. De onduidelijkheid bleef ook bestaan na aankomst. We hoorden zelfs dat het verschil op de finish slechts 4,5 seconden zou geweest zijn. Maarja het blijft toch wachten tot je de officiele uitslag zwart op wit ziet.
Net voor we naar huis vertrokken konden we dan toch de resultaten bekijken.
8 seconden trager dan de lichte dubbel van Nieuw Zeeland!! Op 1500 meter!
Dat wil zeggen dat er nog wel een 3-4 seconden bijkomen als er over 2000 meter wordt geroeid. Met 6 seconden achterstand was ik nog wel best tevreden geweest maar 8 vind ik net ietske teveel. Maar we hebben er geen traantjes voor gelaten. We kunnen enkel maar ons best blijven doen en hopen dat die Nieuw Zeelanders iedereen met 10 seconden naar huis roeien op het WK. We kunnen er natuurlijk ook de brui aan geven en op congé gaan maar dat zou pas lullig zijn. Het plezanste van het jaar komt eraan en nu de kerk verlaten voor het zingen begint daar bedank ik voor. Living on the edge volgens sommige blogs! Maar ik zou graag in de kerk blijven zingen tot en met de Olympische Spelen van 2012.
18 augustus volgt er nog een koers maar dan over 2000 meter. Ik kijk er al naar uit!
De koersen op het junior WK in Eton gaan ondertussen ook onverminderd voort. BTR clubgenoote Freya heeft zich weten te plaatsen voor de C-finale (plaatsen 13 -18 worden daarin verdeeld). Die C-finale wordt vanavond geroeid. De jongensdubbel (die ook weten wat sprinten is) hebben op een haar na de A-finale gemist. Morgen roeien zij dus de B-finale. De belgische afgevaardigde in de dames skiff zal morgen moeten vechten in de B-finale.
Straks nog wat losfietsen en genieten van de rust.
cioa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten