Na onze puike prestatie (5e plaats) op zaterdag konden we vol zelfvertrouwen toe leven naar de zondag. De dag begon om 6.15u. Opstaan, naar de baan om een toertje te varen, terug naar het hotel om te ontbijten en nog wat op ons bed liggen rusten. Om 10.30u moesten we schifting roeien. Zonder echt in de problemen te komen, maar in mijn geval toch een minder super gevoel dan de dag voordien, roeiden we naar een 2e plek die uiteraard recht gaf op een startplaats in de finale. Deze keer hadden ook onze zware collega's Hannes en Bram zich kunnen plaatsen voor de finale. Bram en Hannes hadden ook nog de Tsjechen en de Polen en een Duitse dubbel meegenomen naar de finale.
Het startschot van de finale werd om 14.00u gegeven. Wij in baan 6 onze zware collega's in baan 1 en daartussen wat zware dubbels die toch al het één en ander bewezen hadden. Het super super gevoel van de zaterdag was zoals eerder gezegd niet aanwezig of was het gewoon de logische vermoeidheid die wat kwam opzetten na 3 wedstrijden? Toch namen we naar mijn bescheiden mening de beste start die we dat weekend hadden gedaan. We hebben iets langer doorgestart om wat langer mee te schuiven met Duitse Blitzkrieg (bestond uit 2 Duitse dubbels) die van start tot finish aan kop roeiden. Aan de meet hadden ze uiteindelijk 12 en 5 seconden voorsprong op ons. Maar deze keer hadden de Duitsers dus niks te maken met de oorlog die achter hen werd uitgevochten. De strijd tussen de twee Belgische dubbels (Obreno Brothers versus De Reu/Dubois).
Ook al moet je tijdens een wedstrijd enkel bezig zijn met je eigen wedstrijd en niet kijken (of toch zo weinig mogelijk) naar de andere boten, was de verleiding om Bram en Hannes in de gaten te houden onweerstaanbaar. Onze hoofden maakten aan de lopende band draai bewegingen naar rechts om de positie van onze landgenoten te checken. Bram en Hannes hebben het overgrote deel van de wedstrijd voor gelegen. Tot Obreno Brother Hannes in de laatste 250 meter het sein gaf om de sprint in te zetten. Het zag er waarschijnlijk niet echt oogstrelend uit (het was nogal een bumpy ride vanwege de golven en wind) maar we vochten ons vol overgave tot naast onze zware collega's. Net voor of op de meet waren we er dan in geslaagd om het topje van onze boot voor hun top te leggen (dit wisten we niet bij aankomst en het werd dus even wachten tot de uitslag bekend werd om te weten te komen wie nu eerste Belgische boot was). 8 honderdsten waren we sneller. Een prachtige strijd waarmee we ons zeer geslaagd weekend met een super gevoel konden afsluiten.
Toen we de boot na aankomst op het droge legden om af te kuisen en af te slaan werd er door coach Frans opgemerkt dat er één moer was verdwenen van Hannes zijn vleugel (uitligger) en dat er 1 los stond. Met andere woorden Hannes zijn uitligger stond maar voor 50% vast. Op het water hebben we er echter (en misschien maar best ook) niks van gemerkt.
Tussendoor ook nog snel melden dat ons boegbeeld Tim Maeyens zondag de skiff finale gewonnen heeft.
Onze kajak collega's Laurens Panneckoucke en Olivier Cauwenbergh hebben op hun eerste Wereldbeker ZILVER behaald.
Met man en macht zorgden we dat de botenwagen zo goed al vertrekkens klaar was gemaakt. De lichte dames Evi en Jo moesten als laatste belgen roeien (om 16u). Team manager Wouter VDF, die naar mijns inziens een uitstekende job heeft gedaan BEDANKT WOUTER, had ons opgedragen om met zijn allen de boot van de dames te helpen afslaan vanaf ze van het water kwamen. Iedereen wil uiteraard zo snel mogelijk naar huis en dus stonden we niet echt te springen om nog een uur te wachten tot de dames gedaan hadden met uitroeien. Uiteraard was er wel wat gezaag en kleine pogingen om toch sneller weg te gaan maar als het puntje bij paaltje komt zijn wij allemaal brave gasten die schoon doen wat er gezegd wordt. Jammer genoeg voor ons opgebrachte geduld hadden de dames andere plannen nadat ze van het water kwamen. Er moest door hun coach nog wat gesleuteld worden aan hun boot en er werd ons duidelijk gemaakt dat wij daar geen positieve bijdrage aan konden leveren. We dropen dan maar af richting onze bus om zo snel als mogelijk terug naar huis te gaan.
Vanaf nu is onze focus gericht op de eerste Wereldbeker wedstrijd in Munchen (27-29 mei). Daar is het de bedoeling dat we ons voor de eerste keer meten met de andere lichtgewicht dubbels.
cioa
Gefeliciteerd
BeantwoordenVerwijderenProficiat!
BeantwoordenVerwijderen