F*ck het regent. Snel buienradar gecontroleerd, straks zou het moeten stoppen en kunnen we in droog weer roeien. Maar je moet natuurlijk niet alles geloven wat er op internet staat.
Deze ochtend konden we in aangename omstadigheden onze roeitraining afwerken. We deden 4 keer 2000 meter met tempo wisselingen (20/22/24/22). De skiffs kregen de eerste keer een voorsprong van 20 seconden. We hebben niemand meer terug gezien. Deels omdat we niet rap genoeg waren en een heel klein beetje omdat we in een zwerm ganze/eenden terecht gekomen waren. Die beesten hadden duidelijk geen zin om hun luie krent te bewegen.
Straks staat er een slow endurance training op het programma.
Gister avond was er even paniek. De TV zou niet meer werken. Als die het al niet meer doet dan ben je hier echt wel gejost. Je kunt geen hele avond je e-mails controleren en je facebook "vrienden" uitlachen met hun dwazigheden. Gelukkig vonden we de oorzaak van het problaeem. De stekker gaf geen electriciteit meer. De TV verschuiven naar een andere stekker en we konden ons in de zetel ploffen. Gelukkig maar anders hadden we 1000 zonnen gemist. En wie werd er in 1000 zonnen een dag gevolgd ja ja Evi start to stop Gruyaert. Mijn televisie avond kon al niet meer stuk.
Een vedet is nooit op zijn gemak en handtekeningen uitdelen aan kinderen hoort nu eenmaal bij de job. Kaat was er content mee.
In Oktober zal ik de ruimte in geschoten worden. Vanaf dan ben ik onderdeel van het Europees navigatie systeem. Op mij kun je rekenen ik breng je op jullie bestemming zonder omwegen.
Topsportcoordinator William hebben we hier vandaag ook al tegen het lijf gelopen. Hij was in het bezit van onze bedrukte trainingsvesten. Vanaf heden kunnen we dus vol trots en in stijl flaneren op wedstrijden. De concurrentie zal onder de indruk zijn van onze tenu.
En nuu vlug in mijn pakske springen en gaan werken. Het zal toch natte boel worden vrees ik.
cioa
donderdag 30 juni 2011
woensdag 29 juni 2011
FIT-O-METER
Gister avond hebben we reeds ingechecked in ons “vakantiepark” Hazewinkel.
We waren niet alleen. Na lange tijd gescheiden te zijn van tafel en bed kunnen we deze week ook weer genieten van het aangename gezelschap van Bram en Hannes.
Deze ochtend vlogen we (bijna weg) er direct in met een powertraining. Eerst roeien met de elastiek en wat slagen aan tempo 28 gevolgd door wat tijd door te brengen op de dyno en powerplate, de oo zo geliefde trunk oefeningen afwerken en een toertje joggen in het bos en de ochtend was weer mooi gevuld.
De laatste keer dat we hier waren kregen we pasta maritiem-mini. Vandaag kregen we pasta sansgoût. Zal Betty (die vandaag niet kookte maar vanaf morgen onze mondjes zal vullen) deze creatie morgen kunnen overtreffen? U leest het morgen op onze Blog!
In Hazewinkel geen comfortabele zetels om in te ploffen en naar het journaal te kijken of met de lap top op de schoot wat te surfen via het draadloos netwerk. Ideale omstandigheden om na de lunch in je bed te kruipen en wat te slapen.
Om 16u mochten we ons opmaken voor een 70 tal minuten rustig varen in winderige omstandigheden. In de BTR waren we zo slecht nog niet af heb ik me zitten bedenken.
Het tuning team Frans en Veikko hadden (terwijl wij lagen te tukken) wat zitten sleutelen aan onze boot. Onze riemen wat korter en onze spant wat breder. We zouden zo wat meer lengte kunnen nemen aan de inpik, wat minder overlap hebben van onze handen en wat meer ruimte hebben om uit te pikken. Het voelde niet slechter dan ervoor dus laten we voorlopig alles zoals het nu staat.
Vandaag zijn ook de inschrijvingen van Luzern op het net verschenen. Het valt me toch een beetje tegen. Ik heb nog niet alles bekeken maar we zijn al zeker niet meer het drukst bezetten nummer. Niet getreurd er doen genoeg goeie ploegen mee om een mooie strijd mee uit te vechten. We zijn in totaal met 29 ploegen. De één al wat beter dan de ander maar we mogen natuurlijk niemand onderschatten. Nooit het vel van den beer verkopen voordat je hem geschoten hebt. Mijn ambitie voor Luzern is beter doen dan in Munchen. Ik zou dus graag opschuiven naar de top 12. Ik zie het alvast helemaal zitten.
En nu is het stilaan tijd om onze tanden in ons avondmaal te gaan zetten (al zou het zonder tanden ook wel gaan denk ik).
cioa
dinsdag 28 juni 2011
OKSELVIJVERS
Zweetdruppels zoeken zich al twee dagen lang een weg uit mijn lichaam.
Roeien in dit weer zou wel eens dodelijk kunnen zijn. Gelukkig hebben we twee dagen recuperatie gekregen waarin de fysieke arbeid tot het minimum beperkt wordt.
Deze avond gaan we onze valliezen pakken en ons naar Hazewinkel begeven. De komende dagen zullen we ons in alle sereniteit voorbereiden op de derde Wereldbeker wedstrijd die volgende week vrijdag van start gaat in Luzern.
In Luzern zullen we ons weer kunnen meten met de andere lichte dubbels. Als de lijn van de vorige wereldbekers zich door trekt zal de lichte dubbel wederom het drukst bezette nummer van het tornooi zijn. Ik kijk er al naar uit om weer aan die start te gaan liggen en al het geleverde trainingswerk (hopelijk) te laten renderen in een mooie prestatie. Stel je voor dat het toch op één of andere manier een tegenvallertje wordt dan beroepen we ons op het gezegde: een slechte algemene repetitie is een goeie première. Dan gaan we er van uit dat het WK een succes wordt (al ga ik daar sowiso van uit).
Gisteren zijn we begonnen aan onze tweede kuur beta-alanine. Dit zou ervoor moeten zorgen dat we over een 9-tal weken (op het WK) wat beter gewapend zijn tegen het melkzuur die tijdens de wedstrijden in ons lichaam wordt aangemaakt. Naast het eventueel bemachtigen van een olympisch ticket op het WK dit jaar kunnen we nog iets anders in de wacht slepen ook.
GELD, veel GELD. Om de atleten (niet enkel de roeiers maar ook andere sporters) wat extra te motiveren om hun uiterste best te doen om een olympisch ticket te bemachtigen is er bij het Ontwikkelingscomité van de Belgische sport (OCBS) beslist om atleten die TOP 8 halen op bepaalde tornooien een éénmalige premie toe te kennen. De roeiers hebben geluk want het WK in bled is opgenomen in de lijst waar er premies te verdienen vallen. Een overzicht van de premies is hieronder te bezichtigen.
![]()
Straks zal ik, net als Hannes, mij ook nog even op de rollen placeren want een hele dag als een kamerplant achter glas zitten zweten zou wel eens pijnlijk kunnen worden als er morgen moet gewerkt worden. Even het bloed door het lichaam laten pompen zal dus wel geen kwaad kunnen.
Vorige week geen tip van de week binnen gekregen dus krijgen we er deze week twee. En als ik er twee krijg krijgen jullie ze uiteraard ook.
![]()
Genoeg zweet gelaten om weer iets terug te geven aan de maatschappij die iedere maand in staat voor mijn loon. BEDANKT!!
cioa
Roeien in dit weer zou wel eens dodelijk kunnen zijn. Gelukkig hebben we twee dagen recuperatie gekregen waarin de fysieke arbeid tot het minimum beperkt wordt.
Deze avond gaan we onze valliezen pakken en ons naar Hazewinkel begeven. De komende dagen zullen we ons in alle sereniteit voorbereiden op de derde Wereldbeker wedstrijd die volgende week vrijdag van start gaat in Luzern.
In Luzern zullen we ons weer kunnen meten met de andere lichte dubbels. Als de lijn van de vorige wereldbekers zich door trekt zal de lichte dubbel wederom het drukst bezette nummer van het tornooi zijn. Ik kijk er al naar uit om weer aan die start te gaan liggen en al het geleverde trainingswerk (hopelijk) te laten renderen in een mooie prestatie. Stel je voor dat het toch op één of andere manier een tegenvallertje wordt dan beroepen we ons op het gezegde: een slechte algemene repetitie is een goeie première. Dan gaan we er van uit dat het WK een succes wordt (al ga ik daar sowiso van uit).
Gisteren zijn we begonnen aan onze tweede kuur beta-alanine. Dit zou ervoor moeten zorgen dat we over een 9-tal weken (op het WK) wat beter gewapend zijn tegen het melkzuur die tijdens de wedstrijden in ons lichaam wordt aangemaakt. Naast het eventueel bemachtigen van een olympisch ticket op het WK dit jaar kunnen we nog iets anders in de wacht slepen ook.
GELD, veel GELD. Om de atleten (niet enkel de roeiers maar ook andere sporters) wat extra te motiveren om hun uiterste best te doen om een olympisch ticket te bemachtigen is er bij het Ontwikkelingscomité van de Belgische sport (OCBS) beslist om atleten die TOP 8 halen op bepaalde tornooien een éénmalige premie toe te kennen. De roeiers hebben geluk want het WK in bled is opgenomen in de lijst waar er premies te verdienen vallen. Een overzicht van de premies is hieronder te bezichtigen.
Straks zal ik, net als Hannes, mij ook nog even op de rollen placeren want een hele dag als een kamerplant achter glas zitten zweten zou wel eens pijnlijk kunnen worden als er morgen moet gewerkt worden. Even het bloed door het lichaam laten pompen zal dus wel geen kwaad kunnen.
Vorige week geen tip van de week binnen gekregen dus krijgen we er deze week twee. En als ik er twee krijg krijgen jullie ze uiteraard ook.
Genoeg zweet gelaten om weer iets terug te geven aan de maatschappij die iedere maand in staat voor mijn loon. BEDANKT!!
cioa
maandag 27 juni 2011
IS HET: THIJS VERJAART, THIJS VERJAARD OF THIJS VERJAARDT ???
De caffeine pillen hebben langer door gewerkt dan me lief was. Tijdens de wedstrijden maken die pillen het beest in je los maar tijdens de nacht houden ze je wakker. Ik neem het er graag bij als we daardoor sneller gaan.
Na een nachtje woelen had ik om 9.30u afgesproken mat Tim om wat te gaan losfietsen. Normaal gezien doe ik dit op de rollen maar vandaag maakte ik graag een uitzondering. Heen en weer naar Oostende en de ochtend zat er ook alweer op.
De rest van de dag is vrij in te vullen. In mijn geval zal ik dus weer even tijd hebben om mijn favoriete hobby uit te oefenen: NIKSEN!!
Even een flash back naar gisteren. Gisteren zaten we in Amsterdam om een wedstrijd te varen.
In de ochtende hadden we eerst onze schifting die we moesten overleven om smidddags de finale te mogen roeien. We werden 2e na de zware Nederlandse senior b dubbel. We konden ze niet bijhouden en iets over halfweg gaf Hannes het teken om gecontroleerd op de tweede plaats te blijven roeien. We zaten dus in de finale.
Een nieuwe kans om die Canadezen (die ons de zaterdag met 2 seconden verslaan hadden) en Hollanders een lesje te leren. Wederom namen zowel de Nederlanders als de Canadezen een blitsstart. Een beetje geholpen door hun iets zwaardere massa namen ze afstand. Ons sterkste punt is voorlopig de tweede wedstrijdhelft waar we meestal terrein goed maken op de eventuele tegenstanders die voor ons zouden liggen. Het gat was groot en het zag er niet al te best uit.
Als we dan ook nog een beetje begonnen te sukkelen met het onder controle krijgen van de boot (die van links naar rechts zwabberde door golven ofzo) zouden we nog een serieuse cartouche mogen bovenhalen om één van die twee boten terug te pakken die voor ons lag.
We lieten de moed niet zakken en het tempo werd opgevoerd. De Nederlandse dubbel begon wat stil te vallen en met nog 500 meter voor de boeg hadden we al wat van onze achterstand afgeknabbeld. De Canadezen hebben we niet meer terug gezien, die waren gaan vliegen, maar aan de eindmeet bedroeg het verschil tussen de Nederlanders en ons nog slechts 0.7 seconden. JUST NIE!!
Onze tijd was 6.24.??. Het rapste dat we ooit gevaren hebben over 2000 meter. Er heerste een beetje een dubbel gevoel na de race. Tevreden met de tijd maar er had meer in gezeten.
Al bij al kunnen we dus wel met een positeif gevoel terug kijken op het weekend in Amsterdam. We weten dat er nog (veel) werk aan de winkel is (en maar best ook) maar ik blijf geloven in een positieve afloop op het einde van de rit (ik weet natuurlijk niet wanneer deze rit stopt)
Bij deze dus het relaas van onze Zondag in Amsterdam. Ook even de supporters bedanken om ons te komen aanmoedigen! MERCI!!
Dan kan ik jullie nog een tip van de week cadeau doen.
![]()
cioa
Na een nachtje woelen had ik om 9.30u afgesproken mat Tim om wat te gaan losfietsen. Normaal gezien doe ik dit op de rollen maar vandaag maakte ik graag een uitzondering. Heen en weer naar Oostende en de ochtend zat er ook alweer op.
De rest van de dag is vrij in te vullen. In mijn geval zal ik dus weer even tijd hebben om mijn favoriete hobby uit te oefenen: NIKSEN!!
Even een flash back naar gisteren. Gisteren zaten we in Amsterdam om een wedstrijd te varen.
In de ochtende hadden we eerst onze schifting die we moesten overleven om smidddags de finale te mogen roeien. We werden 2e na de zware Nederlandse senior b dubbel. We konden ze niet bijhouden en iets over halfweg gaf Hannes het teken om gecontroleerd op de tweede plaats te blijven roeien. We zaten dus in de finale.
Een nieuwe kans om die Canadezen (die ons de zaterdag met 2 seconden verslaan hadden) en Hollanders een lesje te leren. Wederom namen zowel de Nederlanders als de Canadezen een blitsstart. Een beetje geholpen door hun iets zwaardere massa namen ze afstand. Ons sterkste punt is voorlopig de tweede wedstrijdhelft waar we meestal terrein goed maken op de eventuele tegenstanders die voor ons zouden liggen. Het gat was groot en het zag er niet al te best uit.
Als we dan ook nog een beetje begonnen te sukkelen met het onder controle krijgen van de boot (die van links naar rechts zwabberde door golven ofzo) zouden we nog een serieuse cartouche mogen bovenhalen om één van die twee boten terug te pakken die voor ons lag.
We lieten de moed niet zakken en het tempo werd opgevoerd. De Nederlandse dubbel begon wat stil te vallen en met nog 500 meter voor de boeg hadden we al wat van onze achterstand afgeknabbeld. De Canadezen hebben we niet meer terug gezien, die waren gaan vliegen, maar aan de eindmeet bedroeg het verschil tussen de Nederlanders en ons nog slechts 0.7 seconden. JUST NIE!!
Onze tijd was 6.24.??. Het rapste dat we ooit gevaren hebben over 2000 meter. Er heerste een beetje een dubbel gevoel na de race. Tevreden met de tijd maar er had meer in gezeten.
Al bij al kunnen we dus wel met een positeif gevoel terug kijken op het weekend in Amsterdam. We weten dat er nog (veel) werk aan de winkel is (en maar best ook) maar ik blijf geloven in een positieve afloop op het einde van de rit (ik weet natuurlijk niet wanneer deze rit stopt)
Bij deze dus het relaas van onze Zondag in Amsterdam. Ook even de supporters bedanken om ons te komen aanmoedigen! MERCI!!
Dan kan ik jullie nog een tip van de week cadeau doen.
cioa
zondag 26 juni 2011
DE SCHATKAMER
Vandaag hebben we iets meer werk te doen dan gisteren.
Om 10.25u varen we onze schifting en al alles normaal verloopt varen we om 14.52u de finale.
Alles is live te volgen via: http://time-team.nl/hollandbeker/2010/tracker.php
Als we vanavond op een christelijk uur thuis zijn volgt nog een verslagje van onze dag.
cioa
Om 10.25u varen we onze schifting en al alles normaal verloopt varen we om 14.52u de finale.
Alles is live te volgen via: http://time-team.nl/hollandbeker/2010/tracker.php
Als we vanavond op een christelijk uur thuis zijn volgt nog een verslagje van onze dag.
cioa
zaterdag 25 juni 2011
GELUKKIG IS HET ETEN LEKKER !!
Later is nu.
We zijn terug van onze wedstrijd.
We zijn tweede geworden na de zware dubbel van Canada (geen overwinningsboeket voor de verjaardag van onze mama).
Berkhout en Wilkinson waren ongeveer 2 seconden sneller dan wij over de meet. Onze tijd was 6.28 en nog iets.
We waren beiden toch iet wat verrast over het al bij al toch goede resultaat. Ik voelde me geen superman vandaag, het eten lag wat op mijn maag, ik was mijn caffeine pilletje vergeten nemen en we lagen in de minst gunstige baan. Dat belooft voor morgen als alles een beetje meer mee zit. Hopelijk kunnen we er dan voor zorgen dat die Canadezen met drie in plaats van met twee aankomen (Berkmoes, Brandhout en Wilkinson)Al bij al kunnen we dus wel tevreden zijn over ons optreden van vandaag.
Wat hebben we vandaag geleerd?
Ten eerste jongeren en sms taal. Ik kan niet volgen. Vandaag stond er in een bericht dit: C3C! Tegen dat ik door had wat het betekende had de grote wijzer van de klok tweemaal een toerke gedaan op zijn alom gekende traject. Gelieve dus volledige woorden te gebruiken want ik moet mezelf teveel pijnigen om te ontcijferen wat alles betekent.
Ten tweede: ik blijkbaar van moeder natuur een permanente "boze" blik op mijn gezicht heb waardoor sommigen "schrik" hebben van mij. Gelukkig kon de tweede indruk de eerste wat corrigeren. Voor alle duidelijkheid ik ben niet gevaarlijk é. Ik bijt niet, ik sla niemand (als het niet nodig is) en ben zoals iedereen ook bang van vogels, honden, katten, koeien, eenden, kippen, goudvissen, kikkers, fretten, ratten, konijnen en paarden.
Feest varken voor vandaag is dus onze mama die vandaag haar verjaardag viert. Alle andere dagen van het jaar is de rest van de familie het feestvarken. Alle dagen lekker eten, vers gewassen kleren en een proper huis om in te leven. Wat zijn wij toch een gelukzakken. Jammer genoeg beseffen we het te weining!!
Normaal gezien zullen onze ouders hier morgen zijn om hun zonen in actie te zien. We zullen onze stinkende best doen om toch nog een ruiker in de wacht te slepen (en anders wordt het een bloemekee van het tankstation hier achter de hoek)
cioa
We zijn terug van onze wedstrijd.
We zijn tweede geworden na de zware dubbel van Canada (geen overwinningsboeket voor de verjaardag van onze mama).
Berkhout en Wilkinson waren ongeveer 2 seconden sneller dan wij over de meet. Onze tijd was 6.28 en nog iets.
We waren beiden toch iet wat verrast over het al bij al toch goede resultaat. Ik voelde me geen superman vandaag, het eten lag wat op mijn maag, ik was mijn caffeine pilletje vergeten nemen en we lagen in de minst gunstige baan. Dat belooft voor morgen als alles een beetje meer mee zit. Hopelijk kunnen we er dan voor zorgen dat die Canadezen met drie in plaats van met twee aankomen (Berkmoes, Brandhout en Wilkinson)Al bij al kunnen we dus wel tevreden zijn over ons optreden van vandaag.
Wat hebben we vandaag geleerd?
Ten eerste jongeren en sms taal. Ik kan niet volgen. Vandaag stond er in een bericht dit: C3C! Tegen dat ik door had wat het betekende had de grote wijzer van de klok tweemaal een toerke gedaan op zijn alom gekende traject. Gelieve dus volledige woorden te gebruiken want ik moet mezelf teveel pijnigen om te ontcijferen wat alles betekent.
Ten tweede: ik blijkbaar van moeder natuur een permanente "boze" blik op mijn gezicht heb waardoor sommigen "schrik" hebben van mij. Gelukkig kon de tweede indruk de eerste wat corrigeren. Voor alle duidelijkheid ik ben niet gevaarlijk é. Ik bijt niet, ik sla niemand (als het niet nodig is) en ben zoals iedereen ook bang van vogels, honden, katten, koeien, eenden, kippen, goudvissen, kikkers, fretten, ratten, konijnen en paarden.
Feest varken voor vandaag is dus onze mama die vandaag haar verjaardag viert. Alle andere dagen van het jaar is de rest van de familie het feestvarken. Alle dagen lekker eten, vers gewassen kleren en een proper huis om in te leven. Wat zijn wij toch een gelukzakken. Jammer genoeg beseffen we het te weining!!
Normaal gezien zullen onze ouders hier morgen zijn om hun zonen in actie te zien. We zullen onze stinkende best doen om toch nog een ruiker in de wacht te slepen (en anders wordt het een bloemekee van het tankstation hier achter de hoek)
cioa
vrijdag 24 juni 2011
I AMSTERDAM
De Obreno koorknaapjes liggen vers gewassen op hun bed te genieten van het bed.
Het heeft een tijdje geduurd vooraleer we konden beginnen met genieten.
Deze ochtend werden we om 8u opgepikt door onze privé chauffeur Mister T. Sterren reizen nu eenmaal in stijl. De AA-mobiel bracht ons in minder dan drie uur naar de Bosbaan. Onderweg al enkele plensbuien op ons dak gekregen en in Amsterdam was het niet anders. Gelukkig waren we net op tijd klaar met onze boot in elkaar te steken zodat we konden gaan schuilen.
De volgende taak was om de innerlijke mens van voer te voorzien. We installeerden ons boven de autosnelweg en nuttigden een middagmaal in La Place. Met een volle maag stapten we richting hotel om ons in te checken en wat te gaan rusten op ons bed.
Strak plan dachten we alleen liep het iets stroever dan we gehoopt hadden.
We waren rond 13u in het hotel. De eerste poging om onze sleutel te bemachtigen stuitte op een njet van de receptie. Ze waren de kamers nog aan het schoon maken. Tegen 14u-15u zouden ze wel klaar zijn. Dol enthousiast installeerden we ons dan maar in de lobby van het hotel. De één luisterde wat muziek de ander begon zetels uit te testen op hun kwaliteiten als bed ( beter een beetje anticiperen).
De tijd ging voorbij en 2.30u later zaten we nog steeds in de lobby zielig te wezen. We hadden ondertussen al enkele pogingen gedaan om een sleutel te krijgen. Aan onze stinkende adem zal het zeker niet gelegen hebben want de kom met mentjes slonk ziender ogen. Onze kamer bleef dus vuil. Maar de vriendelijke receptioniste wist ons wel te vertellen dat het de mooiste kamer van het hotel was (of was dat maar om ons te paaien)
Om 15.30u besloten we dan maar om eerst te gaan trainen en dan nog een poging te doen om onze kamer te betreden.
Ook op de Bosbaan is de wind van de partij. Het enige positieve is dat we de wind vanachter hebben (voor ons eigenlijk van voor, maar het is dus voorlopig wind mee).
Morgen roeien we onze schifting omstreeks 11u en als we goed genoeg bevonden zijn mogen rond klok van 15u nog eens aan de slag om de finale te roeien.
Als alles ondertussen vlot verlopen is in Dudzele heeft de winnaar van de Ping Pong tafel zijn prijs komen ophalen. Veel plezier ermee en even voor de vrienden: een Ping Pong tafel is GEEN podium om op te dansen.
Het internet is hier niet voor niks. Het is dus een beetje wachten tot het ideale moment om een internetkaart aan te schaffen. Daarom ook mijn excuses voor het” onchristelijke” uur waarop de blog op het net geplaatst wordt. Eigenlijk moet ik mij helemaal niet excuseren maar toch. Jullie zouden me dankbaar moeten zijn dat ik jullie saaie leventje elke dag 2 minuten opvrolijk door mijn nog saaier leventje met jullie te delen.
cioa
donderdag 23 juni 2011
ALS WE ZO DOOR GAAN IS ER IN 2050 GEEN VIS MEER !!!!!
Het zit erop!!
Deze ochtend hebben we voor de laatste keer in de BTR getraind (voor de komende 3 weken toch)
Het was een korte training waar we enkele korte sprintjes in verwerkt hebben. Wat we zeker en vast niet zullen missen is die verdomd harde wind die hier nu toch al een tijdje "het mooie weer maakt". Sommigen zijn van oordeel dat het water ergens anders in Brugge blauwer is maar dat durf ik sterk te betwijfelen.
Ook voor de coaches zal het een hele opluchting zijn (denk ik) om eens zonder zorgen te kunnen volgen. Het pad waar de coaches op fietsen is namelijk bezaaid met mossels die gedropt worden door die oo zo schattige (aggressieve) meeuwen. De kans op een lekke band is even groot als de kans dat je als vers afgestuuderde Griek werk vindt.
De mossels zorgen natuurlijk ook af en toe voor wat vertier. Als er op zondagmorgen een 20-tal bierbuiken op een koersvelo passeren en het nodig vinden om hun oer(domme)kreten op ons af te vuren en te denken dat ze de plezanste bierbuik van de kudde zijn vind ik het maar een terechte straf van god om enkele honderden meters later een mosselsschelp in hun band te boren. Wij roepen uiteraard niks terug maar genieten in stillte van hun "miserie". Wees dus gewaarschuwd als je langs het Boudewijnkanaal komt fietsen. Neem een vers binnenbandje mee als je van plan bent om ja stembandenn aan het werk te zetten want god straft meteen.
Morgen vertrekken we richting Amsterdam om daar ons roeitalent te gaan etaleren. Na Amsterdam mogen we even thuis bekomen van de geleverde inspanningen. Gelukkig voorspellen Frank en Sabine hoge temperaturen, dat wordt dus volop genieten/recuperen.
Woensdagochtend worden we in Hazewinkel verwacht om de trainingen te hervatten. Dan hebben we dus nog een week de tijd om ons klaar te stomen voor de derde en laatste wereldbeker wedstrijd van het seizoen. Die apotheose vindt jaarlijks plaats in het reeds eerder vermelde Luzern.
In Hazewinkel zullen we ons in goed gezelschap bevinden. De Nieuw-Zeelanders hebben daar ook hun tenten opgeslaan om hun Europese campagne af te werken. De lichte dubbel van het Kiwi land heeft al een iets langer palmares dan wij. Een mooie kans om hen eens goed in het snotje te houden en te kijken hoe zij leven/trainen. Stelen met de ogen is dus de boodschap.
Straks moeten we nog heel eventjes naar de BTR om ons oorlogsschip op de botenwagen te leggen. En de laatste afspraken te maken voor morgen. Tim heeft de eer en het genoegen om Hannes en ik veilig naar Amsterdam te brengen.
Voor de mensen die gisteren niet op de link wilden klikken, hieronder staat het nieuwe filmpje.
Als alles volgens plan verloopt bestook ik jullie morgen dus vanuit Amsterdam.
cioa
Deze ochtend hebben we voor de laatste keer in de BTR getraind (voor de komende 3 weken toch)
Het was een korte training waar we enkele korte sprintjes in verwerkt hebben. Wat we zeker en vast niet zullen missen is die verdomd harde wind die hier nu toch al een tijdje "het mooie weer maakt". Sommigen zijn van oordeel dat het water ergens anders in Brugge blauwer is maar dat durf ik sterk te betwijfelen.
Ook voor de coaches zal het een hele opluchting zijn (denk ik) om eens zonder zorgen te kunnen volgen. Het pad waar de coaches op fietsen is namelijk bezaaid met mossels die gedropt worden door die oo zo schattige (aggressieve) meeuwen. De kans op een lekke band is even groot als de kans dat je als vers afgestuuderde Griek werk vindt.
De mossels zorgen natuurlijk ook af en toe voor wat vertier. Als er op zondagmorgen een 20-tal bierbuiken op een koersvelo passeren en het nodig vinden om hun oer(domme)kreten op ons af te vuren en te denken dat ze de plezanste bierbuik van de kudde zijn vind ik het maar een terechte straf van god om enkele honderden meters later een mosselsschelp in hun band te boren. Wij roepen uiteraard niks terug maar genieten in stillte van hun "miserie". Wees dus gewaarschuwd als je langs het Boudewijnkanaal komt fietsen. Neem een vers binnenbandje mee als je van plan bent om ja stembandenn aan het werk te zetten want god straft meteen.
Morgen vertrekken we richting Amsterdam om daar ons roeitalent te gaan etaleren. Na Amsterdam mogen we even thuis bekomen van de geleverde inspanningen. Gelukkig voorspellen Frank en Sabine hoge temperaturen, dat wordt dus volop genieten/recuperen.
Woensdagochtend worden we in Hazewinkel verwacht om de trainingen te hervatten. Dan hebben we dus nog een week de tijd om ons klaar te stomen voor de derde en laatste wereldbeker wedstrijd van het seizoen. Die apotheose vindt jaarlijks plaats in het reeds eerder vermelde Luzern.
In Hazewinkel zullen we ons in goed gezelschap bevinden. De Nieuw-Zeelanders hebben daar ook hun tenten opgeslaan om hun Europese campagne af te werken. De lichte dubbel van het Kiwi land heeft al een iets langer palmares dan wij. Een mooie kans om hen eens goed in het snotje te houden en te kijken hoe zij leven/trainen. Stelen met de ogen is dus de boodschap.
Straks moeten we nog heel eventjes naar de BTR om ons oorlogsschip op de botenwagen te leggen. En de laatste afspraken te maken voor morgen. Tim heeft de eer en het genoegen om Hannes en ik veilig naar Amsterdam te brengen.
Voor de mensen die gisteren niet op de link wilden klikken, hieronder staat het nieuwe filmpje.
Als alles volgens plan verloopt bestook ik jullie morgen dus vanuit Amsterdam.
cioa
woensdag 22 juni 2011
SMOOTHIE !!!
Geen kaartjes uit decadente villas. Jullie zullen het nog even met de blog moeten doen.
De trainingen worden korter en een beetje minder lastig. Dit wil zeggen dat we stillaan het wedstrijd weekend naderen. Joepie eindelijk weer wedstrijd daarvoor doen we het ten slotte.
Deze ochtend waren we er met 3 keer 6 minuten vanaf (opwarming en uitroeien niet mee gerekend). De middag training bestaat uit losfietsen. We moeten ons dus niet meer in dit mottige weer gaan bezig houden.
Gisteren tijdens onze tweede training had coach Frans zijn hypermoderne camera mee. Zo goed en zo kwaad als hij kon heeft hij ons proberen filmen (niet makkelijk vanop je fiets). De argusogen hadden gelijk toen ze zeiden dat ik wat scheef hang in mijn boot. Jullie kunnen allemaal mee getuige worden als je onze nieuwe video bekijkt.
Jaja er is nieuw video materiaal. Er zit vanalles en nog wat tussen.
Beelden van de powertraining met de muziek die op dat moment door MNM verzorgd werd uiteraard. Verder is nog te zien hoe we in Varese wat "handspeed" oefeningen aan het doen zijn en dat we ons in Sevilla soms toch wel een heel klein beetje veel ergerden aan de golven die ons gratis en voor niks cadeau gedaan werden door roei- en volgbootjes (die voor ons vaarden)
Ja lap, als je iets wil gebruiken werkt het ook nooit é! Ik kan momenteel de nieuwe video niet in deze blog proppen (om god weet welke reden). Ik kan jullie wel al de link meegeven die jullie rechtstreeks bij de video brengen (ik probeer het later vandaag nog eens, maar velen zitten al te trappelen van ongeduld om het nieuwe blog bericht te lezen dus ik kan niet meer wachten).
De link die jullie rechtstreeks bij de nieuwe video brengt is:
http://www.youtube.com/watch?v=qwO-c_qctYc
veel meer valt er vandaag eigenlijk niet te zeggen!
cioa
De trainingen worden korter en een beetje minder lastig. Dit wil zeggen dat we stillaan het wedstrijd weekend naderen. Joepie eindelijk weer wedstrijd daarvoor doen we het ten slotte.
Deze ochtend waren we er met 3 keer 6 minuten vanaf (opwarming en uitroeien niet mee gerekend). De middag training bestaat uit losfietsen. We moeten ons dus niet meer in dit mottige weer gaan bezig houden.
Gisteren tijdens onze tweede training had coach Frans zijn hypermoderne camera mee. Zo goed en zo kwaad als hij kon heeft hij ons proberen filmen (niet makkelijk vanop je fiets). De argusogen hadden gelijk toen ze zeiden dat ik wat scheef hang in mijn boot. Jullie kunnen allemaal mee getuige worden als je onze nieuwe video bekijkt.
Jaja er is nieuw video materiaal. Er zit vanalles en nog wat tussen.
Beelden van de powertraining met de muziek die op dat moment door MNM verzorgd werd uiteraard. Verder is nog te zien hoe we in Varese wat "handspeed" oefeningen aan het doen zijn en dat we ons in Sevilla soms toch wel een heel klein beetje veel ergerden aan de golven die ons gratis en voor niks cadeau gedaan werden door roei- en volgbootjes (die voor ons vaarden)
Ja lap, als je iets wil gebruiken werkt het ook nooit é! Ik kan momenteel de nieuwe video niet in deze blog proppen (om god weet welke reden). Ik kan jullie wel al de link meegeven die jullie rechtstreeks bij de video brengen (ik probeer het later vandaag nog eens, maar velen zitten al te trappelen van ongeduld om het nieuwe blog bericht te lezen dus ik kan niet meer wachten).
De link die jullie rechtstreeks bij de nieuwe video brengt is:
http://www.youtube.com/watch?v=qwO-c_qctYc
veel meer valt er vandaag eigenlijk niet te zeggen!
cioa
dinsdag 21 juni 2011
T'IS ALTIJD ZOMER IN DE OGEN VAN HANNE !!!!
Als een klein jongentje die net een nieuw Jommekes strip album heeft mogen uitkiezen en die aan de kassa staat aan te schuiven stond ook ik (naar dinsdagse gewoonte) te glunderen met de nieuwe P magazine in de krantenwinkel.
P magazine start vandaag weer met zijn jaarlijkse badpakken-special. Hanne Troonbeeckx in vol ornaat in één of ander tropisch decor enkel gehuld in de laatste nieuwe bad- en strandmode. Mijn kwartje had toen eigenlijk al moeten vallen. Maar het was de vriendelijke mevrouw van de krantenwinkel die er mij op attent maakte dat vandaag de (astronomische) zomer "officieel" begonnen is (voor de meteorologen is de zomer al begonnen op 1 juni, de gelukzakken).
Het begin van de zomer inspireerde mij om een gokje te wagen op de superpot van de euromillions deze avond. Een groot filosoof heeft (ik heb het ook maar van horen) ooit gezegd: "ik rook niet en ik drink niet dus met het geld dat ik daarmee uitspaar speel ik op de lotto" en gelijk heeft hij. Ik zit in hetzelfde schuitje dus zonder verpinken toverde ik een roos euro biljetje teboven en verzekerde mij van een deelname aan de trekking van deze avond.
Als ik win stuur ik jullie wel allemaal een kaartje vanuit mijn nieuwe villa ergens in Italie of Zuid Frankrijk. Roeien is dan wel het laatste waar ik aan wil denken. Ik roei uiteraard enkel voor het geld. Zeker an vast niet omdat ik het graag doe of omdat ik mooie prestaties wil behalen op wedstrijden en als het even kan ook wil deelnemen aan dat Griekse gedoe dat slechts om de 4 jaar plaats vindt (omdat als het ieder jaar zou zijn nogal snel zou vervelen).
(Hopelijk kent iedereen de term ironie, zoniet vraag het aan Van Daele of Prisma)
De meeste dromen zijn bedrog zong Marco wel de droom om profroeier te zijn is toch maar mooi werkelijkheid geworden. En wat doet een prof roeier? Trainen uiteraard, zoals deze ochtend. 20 minuten opwarmen, wat korte sprintjes en 3 keer 2000 meter aan een rustige kadans en matige kracht.
Deze middag is het van hetzelfde laken een broek. 20 minuten opwarmen en 6 keer 5 minuutjes aan een rustig tempo weg en weer varen.
Als er niks misloopt zullen we deze middag met behulp van een (misschien on board) camera proberen uitvissen in welke mate de heer Obreno Thijs scheef hangt/zit in zijn boot. Volgens enkele argusogen durf ik mij nog al eens uit het centrum van de boot hangen. Dit is uiteraard niet bevorderlijk voor het evenwicht en misschien (wie zal het zeggen) ook wel mede de oorzaak van het probleempje met de rechterriem.
Ik ga mijn tandjes gaan poetsen, mijn haren in de gel gaan zetten, mijn wenkbrauwen epileren en wat mascara gaan opdoen want als er gefilmd wordt wil ik er piekfijn uitzien natuurlijk. Alleen jammer dat ik met een pet en een zonnebril roei en nooit met een tandpasta smile in mijn boot zit. Ik zal dus maar gewoon mijn zak gaan maken en zorgen dat ik op tijd in de roeiclub ben.
Geniet van de langste dag van het jaar (zet je radio vooral niet op Q-music want het is een hele dag het gewauwel van Ornelis en Rogiers waarvan je trommelvliezen het spontaan begeven).
cioa
P magazine start vandaag weer met zijn jaarlijkse badpakken-special. Hanne Troonbeeckx in vol ornaat in één of ander tropisch decor enkel gehuld in de laatste nieuwe bad- en strandmode. Mijn kwartje had toen eigenlijk al moeten vallen. Maar het was de vriendelijke mevrouw van de krantenwinkel die er mij op attent maakte dat vandaag de (astronomische) zomer "officieel" begonnen is (voor de meteorologen is de zomer al begonnen op 1 juni, de gelukzakken).
Het begin van de zomer inspireerde mij om een gokje te wagen op de superpot van de euromillions deze avond. Een groot filosoof heeft (ik heb het ook maar van horen) ooit gezegd: "ik rook niet en ik drink niet dus met het geld dat ik daarmee uitspaar speel ik op de lotto" en gelijk heeft hij. Ik zit in hetzelfde schuitje dus zonder verpinken toverde ik een roos euro biljetje teboven en verzekerde mij van een deelname aan de trekking van deze avond.
Als ik win stuur ik jullie wel allemaal een kaartje vanuit mijn nieuwe villa ergens in Italie of Zuid Frankrijk. Roeien is dan wel het laatste waar ik aan wil denken. Ik roei uiteraard enkel voor het geld. Zeker an vast niet omdat ik het graag doe of omdat ik mooie prestaties wil behalen op wedstrijden en als het even kan ook wil deelnemen aan dat Griekse gedoe dat slechts om de 4 jaar plaats vindt (omdat als het ieder jaar zou zijn nogal snel zou vervelen).
(Hopelijk kent iedereen de term ironie, zoniet vraag het aan Van Daele of Prisma)
De meeste dromen zijn bedrog zong Marco wel de droom om profroeier te zijn is toch maar mooi werkelijkheid geworden. En wat doet een prof roeier? Trainen uiteraard, zoals deze ochtend. 20 minuten opwarmen, wat korte sprintjes en 3 keer 2000 meter aan een rustige kadans en matige kracht.
Deze middag is het van hetzelfde laken een broek. 20 minuten opwarmen en 6 keer 5 minuutjes aan een rustig tempo weg en weer varen.
Als er niks misloopt zullen we deze middag met behulp van een (misschien on board) camera proberen uitvissen in welke mate de heer Obreno Thijs scheef hangt/zit in zijn boot. Volgens enkele argusogen durf ik mij nog al eens uit het centrum van de boot hangen. Dit is uiteraard niet bevorderlijk voor het evenwicht en misschien (wie zal het zeggen) ook wel mede de oorzaak van het probleempje met de rechterriem.
Ik ga mijn tandjes gaan poetsen, mijn haren in de gel gaan zetten, mijn wenkbrauwen epileren en wat mascara gaan opdoen want als er gefilmd wordt wil ik er piekfijn uitzien natuurlijk. Alleen jammer dat ik met een pet en een zonnebril roei en nooit met een tandpasta smile in mijn boot zit. Ik zal dus maar gewoon mijn zak gaan maken en zorgen dat ik op tijd in de roeiclub ben.
Geniet van de langste dag van het jaar (zet je radio vooral niet op Q-music want het is een hele dag het gewauwel van Ornelis en Rogiers waarvan je trommelvliezen het spontaan begeven).
cioa
maandag 20 juni 2011
DE HERDERSBRUG HAD NOOD AAN ANDACHT
Wederom een dag die nooit meer terug zal komen. Hopelijk heb ook jij er het beste van proberen maken?
We zijn net terug van een uurtje rustig roeien. De zon was wel niet van de partij maar het was toch zeer aangenaam roeien op het Boudewijnkanaal. De temperatuur was net goed en de wind was nauwelijks voelbaar. Zelfs de meest kritische geesten van onze trainingsgroep was tevreden met de roeiomstandigheden.
De kick-off van de nieuwe werkweek werd deze ochtend geven met een powertraining. Deze week slechts 1 powersessie want dit weekend is het koerske varen in Amsterdam.
Amsterdam, Amsterdam het is ondertussen ook al een vaste tussenstop geworden in ons wedstrijd seizoen. De wedstrijd in Amsterdam is "vooral" geliefd voor het Hotel waar we verblijven. Van der Valk A4 is het hotel waar we jaarlijks onze valiezen uitpakken. De kamers zijn proper, er is een zwembad en het eten is er fantastisch (zolang je niet bij de lichtgewichten moet roeien). Je weet niet wat eerst te kiezen als je al dat lekkers uitgestald ziet staan.
Jammer genoeg logeerden we niet in dit Van der Valk hotel toen we in 2008 op stage waren in Amsterdam.
In 2008 zat ik samen met Ruben, Karel en Arne in de lichte vier zonder (roeien met 1 riem voor de leken). In de Paastvakantie hadden we toestemming gekregen om samen met coach Frans D een week in Amsterdam op (winter) stage te gaan (ook Bram en Hannes zaten dat jaar in dubbel en waren ook van de partij en Bastien zat is de skiff).
![]()
Wat een barre week was dat zeg. De hele week hebben we sneeuw gezien. Als het geen witte sneeuw was dan was het wel zwarte. We hadden onze fietsen meegenomen om vlot van het Hotel naar de roeibaan te kunnen fietsen (zoals de echte Nederlanders). We hadden beter de luie Belg uitgehangen en de fietsen thuis gelaten.
Dag 1 hadden de lichte mannen geen geduld om op de zware mannen te wachten en gingen terug naar het Hotel fietsen. We wisten de weg niet (enkel de richting, Bram wist wel ongeveer de weg). We gingen het wel vinden dachten we. Er was ons verteld dat het hotel echt niet ver was. 2 uur later stonden we ergens aan een park in Amsterdam in een sneeuwstorm te vloeken. Met behulp van een buschauffeur zijn we uiteindelijk toch in industrie park De Schinkel terecht gekomen.
Nu we toch over de Schinkel bezig zijn kan ik even reclame maken voor restaurant "Het Schinkeltje". Een gezellig klein restaurantje midden in een indsutrie zone. Je eet tussen de automonteurs, truckers en werklozen die op de slotautomaten aan het spelen zijn. De spaghettis zijn best ok voor de grote eters die nog een kleien hongertje zouden hebben na hun spaghetti: bestel gerust een uitsmijter. Zelfs een extra eitje bij je spaghetti is geen enkel probleem voor de sterrenkeuken.
Al het barre trainingswerk in Amsterdam heeft wel zijn vruchten afgeworpen. De wijzen hadden voorspeld (of gehoopt) dat we hopelijk niet TE ver na de voorlaatste zouden aankomen. We kwamen echter wel een eindje achter op de voorlaatste maar we lagen wel in de A-FINALE. We roeiden dus top-6 op het WK. Wat een (onverwacht)succes was dat.
![]()
Mooie tijden die jammer genoeg ook nooit meer terug zullen komen.
cioa
We zijn net terug van een uurtje rustig roeien. De zon was wel niet van de partij maar het was toch zeer aangenaam roeien op het Boudewijnkanaal. De temperatuur was net goed en de wind was nauwelijks voelbaar. Zelfs de meest kritische geesten van onze trainingsgroep was tevreden met de roeiomstandigheden.
De kick-off van de nieuwe werkweek werd deze ochtend geven met een powertraining. Deze week slechts 1 powersessie want dit weekend is het koerske varen in Amsterdam.
Amsterdam, Amsterdam het is ondertussen ook al een vaste tussenstop geworden in ons wedstrijd seizoen. De wedstrijd in Amsterdam is "vooral" geliefd voor het Hotel waar we verblijven. Van der Valk A4 is het hotel waar we jaarlijks onze valiezen uitpakken. De kamers zijn proper, er is een zwembad en het eten is er fantastisch (zolang je niet bij de lichtgewichten moet roeien). Je weet niet wat eerst te kiezen als je al dat lekkers uitgestald ziet staan.
Jammer genoeg logeerden we niet in dit Van der Valk hotel toen we in 2008 op stage waren in Amsterdam.
In 2008 zat ik samen met Ruben, Karel en Arne in de lichte vier zonder (roeien met 1 riem voor de leken). In de Paastvakantie hadden we toestemming gekregen om samen met coach Frans D een week in Amsterdam op (winter) stage te gaan (ook Bram en Hannes zaten dat jaar in dubbel en waren ook van de partij en Bastien zat is de skiff).
Wat een barre week was dat zeg. De hele week hebben we sneeuw gezien. Als het geen witte sneeuw was dan was het wel zwarte. We hadden onze fietsen meegenomen om vlot van het Hotel naar de roeibaan te kunnen fietsen (zoals de echte Nederlanders). We hadden beter de luie Belg uitgehangen en de fietsen thuis gelaten.
Dag 1 hadden de lichte mannen geen geduld om op de zware mannen te wachten en gingen terug naar het Hotel fietsen. We wisten de weg niet (enkel de richting, Bram wist wel ongeveer de weg). We gingen het wel vinden dachten we. Er was ons verteld dat het hotel echt niet ver was. 2 uur later stonden we ergens aan een park in Amsterdam in een sneeuwstorm te vloeken. Met behulp van een buschauffeur zijn we uiteindelijk toch in industrie park De Schinkel terecht gekomen.
Nu we toch over de Schinkel bezig zijn kan ik even reclame maken voor restaurant "Het Schinkeltje". Een gezellig klein restaurantje midden in een indsutrie zone. Je eet tussen de automonteurs, truckers en werklozen die op de slotautomaten aan het spelen zijn. De spaghettis zijn best ok voor de grote eters die nog een kleien hongertje zouden hebben na hun spaghetti: bestel gerust een uitsmijter. Zelfs een extra eitje bij je spaghetti is geen enkel probleem voor de sterrenkeuken.
Al het barre trainingswerk in Amsterdam heeft wel zijn vruchten afgeworpen. De wijzen hadden voorspeld (of gehoopt) dat we hopelijk niet TE ver na de voorlaatste zouden aankomen. We kwamen echter wel een eindje achter op de voorlaatste maar we lagen wel in de A-FINALE. We roeiden dus top-6 op het WK. Wat een (onverwacht)succes was dat.
Mooie tijden die jammer genoeg ook nooit meer terug zullen komen.
cioa
zondag 19 juni 2011
EY JOENEUH !!
Eerst en vooral jullie de resultaten van de Belgen die in Hamburg hebben geroeid meedelen.
De zware dubbel Hannes en Bram zijn 2e geworden in de B-finale. Hiermee worden ze 8e in de totaal stand. Bij de zware vrouwen werd Annick 4e in de B-finale (10e in de totaal stand).
De volgende wereldbeker wedstrijd wordt in Luzern geroeid (8-10 Juli). Als we tegen dan nog E-COLI-vrij zijn en elkaar niet uitgemoord hebben dan zijn wij ook weer van de partij. Normaal gezien is dit jaarlijks ook de drukst bezette wereldbeker van het seizoen. Het meertje waar er geroeid wordt is best gezellig.
Voordelen van de Rotsee (zo heet die plas in Luzern) is dat er aan de start een klein strand aanwezig is. Als je ligt te wachten aan de start kun je dus genieten van de mokkels die aanwezig zijn op de 10 vierkante meter starnd.
Een tweede voordeel van de Rotsee is dat er geen mogelijkheid is voor trainers om te volgen. Je kunt je trainingen dus zonder al teveel gezaag afwerken (tenzij de coach een goeie verkijker heeft om je te bespioneren krijg je ook achteraf niet teveel gezaag als je de opgelegde training iets anders interpreteerd dan de coach in gedachten had).
Nadeel van de Rotsee is dat er aan de start een strandje ligt en je dus de aangespoelde walvissen, rood gebrande bejaarden en Rotkinderen moet bijnemen als je de mokkels bekijkt. Een ander nadeel (niet zozeer van de Rotsee zelf) is dat het water zeer zeer zeer duur is in Zwitserland. Samen met de Vlaamse Roeiliga hopen we op iets mildere temperaturen dan vorig jaar.
De Luzern-editie van 2010 was voor de Belgen niet echt een succes verhaal te noemen. Hopelijk kunnen we dit jaar het één en ander recht zetten.
Vorig jaar startte ik in de skiff licht. Ik had in het verleden toch al enkele malen bewezen dat skiff roeien niet echt mijn sterkste discipline was/is. In Luzern werd dat nog maar eens pijnlijk duidelijk met een 4e of 5e plaats ergens in de D-finale. Gelukkig zal ik dit jaar 72,5kg extra gewicht meehebben in mijn boot en wordt Luzern nu een voorlopig klein hoogtepuntje op onze weg naar 2012.
In Luzern heersen er ook magische krachten (of er lopen kabouters rond). Vorig jaar waren mijn riemen op "miraculeuze" wijze van lengte veranderd. Iedereen heette haas. Gelukkig waren de kabouters dan ook weer zo vriendelijk om ze terug te zetten (want ook daar had niemand iets mee te maken). Dit jaar hoop ik dat de kabouters iemand anders gaan pesten.
Maar aan Luzern moeten we nu eigenlijk nog niet denken. Stap voor stap. De eerst volgende stap is dus morgen weer de trainingen goed afwerken, het rodebietensap tot ons nemen en zo goed als mogelijk presteren in Amsterdam.
En nu gaat mijn aandacht weer naar de koers.
cioa
De zware dubbel Hannes en Bram zijn 2e geworden in de B-finale. Hiermee worden ze 8e in de totaal stand. Bij de zware vrouwen werd Annick 4e in de B-finale (10e in de totaal stand).
De volgende wereldbeker wedstrijd wordt in Luzern geroeid (8-10 Juli). Als we tegen dan nog E-COLI-vrij zijn en elkaar niet uitgemoord hebben dan zijn wij ook weer van de partij. Normaal gezien is dit jaarlijks ook de drukst bezette wereldbeker van het seizoen. Het meertje waar er geroeid wordt is best gezellig.
Voordelen van de Rotsee (zo heet die plas in Luzern) is dat er aan de start een klein strand aanwezig is. Als je ligt te wachten aan de start kun je dus genieten van de mokkels die aanwezig zijn op de 10 vierkante meter starnd.
Een tweede voordeel van de Rotsee is dat er geen mogelijkheid is voor trainers om te volgen. Je kunt je trainingen dus zonder al teveel gezaag afwerken (tenzij de coach een goeie verkijker heeft om je te bespioneren krijg je ook achteraf niet teveel gezaag als je de opgelegde training iets anders interpreteerd dan de coach in gedachten had).
Nadeel van de Rotsee is dat er aan de start een strandje ligt en je dus de aangespoelde walvissen, rood gebrande bejaarden en Rotkinderen moet bijnemen als je de mokkels bekijkt. Een ander nadeel (niet zozeer van de Rotsee zelf) is dat het water zeer zeer zeer duur is in Zwitserland. Samen met de Vlaamse Roeiliga hopen we op iets mildere temperaturen dan vorig jaar.
De Luzern-editie van 2010 was voor de Belgen niet echt een succes verhaal te noemen. Hopelijk kunnen we dit jaar het één en ander recht zetten.
Vorig jaar startte ik in de skiff licht. Ik had in het verleden toch al enkele malen bewezen dat skiff roeien niet echt mijn sterkste discipline was/is. In Luzern werd dat nog maar eens pijnlijk duidelijk met een 4e of 5e plaats ergens in de D-finale. Gelukkig zal ik dit jaar 72,5kg extra gewicht meehebben in mijn boot en wordt Luzern nu een voorlopig klein hoogtepuntje op onze weg naar 2012.
In Luzern heersen er ook magische krachten (of er lopen kabouters rond). Vorig jaar waren mijn riemen op "miraculeuze" wijze van lengte veranderd. Iedereen heette haas. Gelukkig waren de kabouters dan ook weer zo vriendelijk om ze terug te zetten (want ook daar had niemand iets mee te maken). Dit jaar hoop ik dat de kabouters iemand anders gaan pesten.
Maar aan Luzern moeten we nu eigenlijk nog niet denken. Stap voor stap. De eerst volgende stap is dus morgen weer de trainingen goed afwerken, het rodebietensap tot ons nemen en zo goed als mogelijk presteren in Amsterdam.
En nu gaat mijn aandacht weer naar de koers.
cioa
zaterdag 18 juni 2011
VEEL PIJPEN !!
Mijn pijp is uit!!
Maarten wou mijn pijp komen afpakken maar ik dans naar niemands pijpen en heb dus maar mijn pijp gehouden. Eens kijken wat Voor lettercombinaties er vandaag in de pijplijn zitten.
Ik heb net mijn recuperatie sessie op de fiets weten te overleven. Joepie! Vanaf nu rusten. Het was een zware week die eindigde met een apotheose deze ochtend.
Om 9.15u hadden we afgesproken in de BTR. Op het menu 2 keer 12 minuten. Het was de bedoeling dat we 1 minuut gingen roeien aan een tempo dat iets hoger lag (1-2 slagen per minuut) dan ons wedstrijd tempo en dan 1 minuut zeer rustig (en zo de 12 minuten vol maken dan 5 minuten rust en nog eens 12 minuten). Het ging naar behoren. Wereldrecords hebben we niet gebroken maar blijkbaar haalden we toch telkens een cadans van 37-39 slagen per minuut. Niet slecht als je het mij vraagt. Er stond een stevige zeebries die het niet echt aangenaam maakte om te roeien. Toen we aan onze coolingdown bezig waren kregen we nog letterlijk een koude douche. Het begon (jaja u voelt hem al komen) pijpenstelen te regenen.
Hoe vergaat het onze kompanen aan de Elbe ( =op de 2e wereldbeker in Hamburg)? Deze ochtend moesten zowel Bram en Hannes en Annick aan de slag. Jammer genoeg slaagde geen van beiden erin om de A-finale te bereiken. B-finale is dus hun eindhalte. Hopelijk kunnen beide ploegen er nog een mooie laatste wedstrijd van maken en met een goed en tevreden gevoel terug afreizen naar Belgie.
Ondertussen zijn we ook weer begonnen aan een rodebietensapkuurtje. Niet omdat we het ondertussen toch ook al een beetje lekker beginnen te vinden maar omdat we volgende weekend zullen deelnemen aan de Holland Beker. Deze wedstrijd wordt geroeid op de Bosbaan in Amsterdam. Bij de zware Heren valt er elk jaar wel een eurootje te verdienen als je op het podium geraakt. Dit jaar valt er ook een horloge ter waarde van 6000 euro te winnen. Tim doet ook mee maar zal toch serieus uit zijn pijp mogen komen wil hij dat horloge mee naar huis nemen (Synek en Drysdale liggen op de loer).
Wij doen mee bij de zware heren in dubbel. Geen prijzengeld of dure horloges bij ons enkel de eer van de overwinning. Als we die kunnen meenenem naar huis ben ik ook al een gelukkig man. Al zal ook dat geen makkie worden. Ik heb gezien dat er enkele britse nationale ploegen zullen afzakken naar Amsterdam en ook wij zullen er last van hebben vrees ik.
Er zullen trouwens heel wat belgische ploegen vertegenwoordigd zijn op de Holland Beker. Hoe meer zielen hoe meer vreugd denken we dan maar.
Wat wel plezant is aan die Holland Beker is dat ze in 2009 enkele wedstrijden gefilmd hebben. In 2010 was er wegens de crisis geen geld meer voor. In het gezegende jaar 2009 nam ik deel in mijn skiff en ja ja ze hebben de wedstrijden gefilmd hieronder vind je de rechstreekse link naar de filmpjes.
De race van zaterdag bij de under 23 (resultaat 2e) http://www.roei.tv/index.php?item=play&pid=18253&
De race van zondag bij de senior heren licht (resultaat ?)http://www.roei.tv/index.php?item=play&pid=18268&
cioa
Maarten wou mijn pijp komen afpakken maar ik dans naar niemands pijpen en heb dus maar mijn pijp gehouden. Eens kijken wat Voor lettercombinaties er vandaag in de pijplijn zitten.
Ik heb net mijn recuperatie sessie op de fiets weten te overleven. Joepie! Vanaf nu rusten. Het was een zware week die eindigde met een apotheose deze ochtend.
Om 9.15u hadden we afgesproken in de BTR. Op het menu 2 keer 12 minuten. Het was de bedoeling dat we 1 minuut gingen roeien aan een tempo dat iets hoger lag (1-2 slagen per minuut) dan ons wedstrijd tempo en dan 1 minuut zeer rustig (en zo de 12 minuten vol maken dan 5 minuten rust en nog eens 12 minuten). Het ging naar behoren. Wereldrecords hebben we niet gebroken maar blijkbaar haalden we toch telkens een cadans van 37-39 slagen per minuut. Niet slecht als je het mij vraagt. Er stond een stevige zeebries die het niet echt aangenaam maakte om te roeien. Toen we aan onze coolingdown bezig waren kregen we nog letterlijk een koude douche. Het begon (jaja u voelt hem al komen) pijpenstelen te regenen.
Hoe vergaat het onze kompanen aan de Elbe ( =op de 2e wereldbeker in Hamburg)? Deze ochtend moesten zowel Bram en Hannes en Annick aan de slag. Jammer genoeg slaagde geen van beiden erin om de A-finale te bereiken. B-finale is dus hun eindhalte. Hopelijk kunnen beide ploegen er nog een mooie laatste wedstrijd van maken en met een goed en tevreden gevoel terug afreizen naar Belgie.
Ondertussen zijn we ook weer begonnen aan een rodebietensapkuurtje. Niet omdat we het ondertussen toch ook al een beetje lekker beginnen te vinden maar omdat we volgende weekend zullen deelnemen aan de Holland Beker. Deze wedstrijd wordt geroeid op de Bosbaan in Amsterdam. Bij de zware Heren valt er elk jaar wel een eurootje te verdienen als je op het podium geraakt. Dit jaar valt er ook een horloge ter waarde van 6000 euro te winnen. Tim doet ook mee maar zal toch serieus uit zijn pijp mogen komen wil hij dat horloge mee naar huis nemen (Synek en Drysdale liggen op de loer).
Wij doen mee bij de zware heren in dubbel. Geen prijzengeld of dure horloges bij ons enkel de eer van de overwinning. Als we die kunnen meenenem naar huis ben ik ook al een gelukkig man. Al zal ook dat geen makkie worden. Ik heb gezien dat er enkele britse nationale ploegen zullen afzakken naar Amsterdam en ook wij zullen er last van hebben vrees ik.
Er zullen trouwens heel wat belgische ploegen vertegenwoordigd zijn op de Holland Beker. Hoe meer zielen hoe meer vreugd denken we dan maar.
Wat wel plezant is aan die Holland Beker is dat ze in 2009 enkele wedstrijden gefilmd hebben. In 2010 was er wegens de crisis geen geld meer voor. In het gezegende jaar 2009 nam ik deel in mijn skiff en ja ja ze hebben de wedstrijden gefilmd hieronder vind je de rechstreekse link naar de filmpjes.
De race van zaterdag bij de under 23 (resultaat 2e) http://www.roei.tv/index.php?item=play&pid=18253&
De race van zondag bij de senior heren licht (resultaat ?)http://www.roei.tv/index.php?item=play&pid=18268&
cioa
vrijdag 17 juni 2011
READY 2 GO !!!
Beginnen met belangrijke zaken. Hoe is de stand van zaken op de 2e wereldbeker in Munchen?
Hannes en Bram werden in hun reeks 4e en Annick deed net hetzelfde in haar schifting. Bijgevolg zijn de twee belgische boten verwezen naar de herkansingen om respectievelijk in de A-finale te proberen raken en om in de halve finale trachten een plaatsje te veroveren.
Annick haar herkansing wordt straks om 15.42u geroeid (we houden u op de hoogte van het resultaat van zodra ze over de eindmeet dobbert. Bram en Hannes moeten morgen hun herkansing varen. Wij zitten alvast te duimen zodat ze hun verwachtingen hopelijk kunnen waar maken.
Ondertussen in het E-coli vrije Dudzele waren de manschappen deze ochtend weer om 8u paraat voor een powersessie. Opwarmen met een rekker rond de boot, beetje krachtoefeningen, beetje trunk, wat uitlopen en klaar waren de Kezen.
Ik had de video camera mee om wat mooie beeldjes te schieten van de verschillende oefeningen die we zoal moeten doen. Veel gegadigden om gefilmd te worden waren er vandaag niet (waarvoor alle respect) ik heb dan maar zo goed en kwaad als kon mijzelf als filmster genomen. Het enige wat nu nog handig zou zijn is het kabeltje om de camera met de computer te verbinden. Oma als je dit leest: één dezer dagen zal ik nog eens langskomen om het kabeltje op te halen.
Gisteren avond lag ik wat te lezen in het boek van Gella-judo-Vandecaveye. Het hoofdstuk over haar eetstoornis was aan de beurt. Ook zij moest voor iedere wedstrijd zwaar dieten om haar gewicht naar beneden te krijgen. Nadien begon het schrokken dan af en toe gevolgd door terug uit braken. Gelukkig zijn wij nog gespaard gebleven van deze praktijken. Als is het toch een dunne lijn waarop je wandelt.
Door de jaren heen ben ik een wandelende calorie-tabel geworden. Bij elk product die ik in de supermarkt ging kopen controleerde ik de calorien en bestudeerde hoeveel vet en dergelijke erin zat. Op een duur begin je bang te worden om dingen te eten en soms denk ik zelfs dat ik iets te weining calorien at omdat ik bang was om bij te komen. Iedere dag stond ik op de weegschaal en je wil dat cijfer natuurlijk niet omhoog zien gaan. Zelfs als het seizoen gepasseerd was en het mogelijk was om alle brol die tijdens het seizoen verboden terrrein was weer te eten was het soms toch moeilijk om vettigheid te eten. Bij alles wat je in je mond steekt denk je: "o nee 100 gram chips = 500 kcal dat is gelijk aan een half uur op de ergometer en dat moet er sowiso weer afgetraind worden".
De laatste jaren ben ik er toch wat soepeler in geworden. De weegschaal wordt niet meer dagelijks beklommen en ik eet min of meer normaal denk ik. Honger moet ik allesinds niet lijden.
Dankzij het (licht)gewicht roeien is mijn culinaire horizon duizend keer breder geworden. Op mijn eerste stage met de nationale ploeg (ergens in 2005 denk ik) had ik nog nooit van mijn leven rijst gegeten. In Hazewinkel was het dat of honger hebben dus heb ik daar voor de eerste keer in mijn leven rijst (met ketchup eigenlijk was het ketchup met rijst) naar binnen gewerkt.
Groenten die ik vroeger absoluut nooit van mijn leven in mijn mond zou steken gaan er nu met alle plezier in. Aubergines, courgettes en paprikas geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om die vuiligheid ooit naar binnen te werken. Vandaag de dag zou ik niks liever willen dan een lekker hoopje gegrilde aubergines en courgettes.
Annick start binnen enkele minuten.
Ik ga mijn sportzak klaar maken om straks om 16u nog een uurtje te gaan losvaren en vertel jullie dan wat Annick heeft uitgespookt in Hamburg.
Annick is tweede geworden in haar herkansing en dus morgen de halve finales roeien.
cioa
Hannes en Bram werden in hun reeks 4e en Annick deed net hetzelfde in haar schifting. Bijgevolg zijn de twee belgische boten verwezen naar de herkansingen om respectievelijk in de A-finale te proberen raken en om in de halve finale trachten een plaatsje te veroveren.
Annick haar herkansing wordt straks om 15.42u geroeid (we houden u op de hoogte van het resultaat van zodra ze over de eindmeet dobbert. Bram en Hannes moeten morgen hun herkansing varen. Wij zitten alvast te duimen zodat ze hun verwachtingen hopelijk kunnen waar maken.
Ondertussen in het E-coli vrije Dudzele waren de manschappen deze ochtend weer om 8u paraat voor een powersessie. Opwarmen met een rekker rond de boot, beetje krachtoefeningen, beetje trunk, wat uitlopen en klaar waren de Kezen.
Ik had de video camera mee om wat mooie beeldjes te schieten van de verschillende oefeningen die we zoal moeten doen. Veel gegadigden om gefilmd te worden waren er vandaag niet (waarvoor alle respect) ik heb dan maar zo goed en kwaad als kon mijzelf als filmster genomen. Het enige wat nu nog handig zou zijn is het kabeltje om de camera met de computer te verbinden. Oma als je dit leest: één dezer dagen zal ik nog eens langskomen om het kabeltje op te halen.
Gisteren avond lag ik wat te lezen in het boek van Gella-judo-Vandecaveye. Het hoofdstuk over haar eetstoornis was aan de beurt. Ook zij moest voor iedere wedstrijd zwaar dieten om haar gewicht naar beneden te krijgen. Nadien begon het schrokken dan af en toe gevolgd door terug uit braken. Gelukkig zijn wij nog gespaard gebleven van deze praktijken. Als is het toch een dunne lijn waarop je wandelt.
Door de jaren heen ben ik een wandelende calorie-tabel geworden. Bij elk product die ik in de supermarkt ging kopen controleerde ik de calorien en bestudeerde hoeveel vet en dergelijke erin zat. Op een duur begin je bang te worden om dingen te eten en soms denk ik zelfs dat ik iets te weining calorien at omdat ik bang was om bij te komen. Iedere dag stond ik op de weegschaal en je wil dat cijfer natuurlijk niet omhoog zien gaan. Zelfs als het seizoen gepasseerd was en het mogelijk was om alle brol die tijdens het seizoen verboden terrrein was weer te eten was het soms toch moeilijk om vettigheid te eten. Bij alles wat je in je mond steekt denk je: "o nee 100 gram chips = 500 kcal dat is gelijk aan een half uur op de ergometer en dat moet er sowiso weer afgetraind worden".
De laatste jaren ben ik er toch wat soepeler in geworden. De weegschaal wordt niet meer dagelijks beklommen en ik eet min of meer normaal denk ik. Honger moet ik allesinds niet lijden.
Dankzij het (licht)gewicht roeien is mijn culinaire horizon duizend keer breder geworden. Op mijn eerste stage met de nationale ploeg (ergens in 2005 denk ik) had ik nog nooit van mijn leven rijst gegeten. In Hazewinkel was het dat of honger hebben dus heb ik daar voor de eerste keer in mijn leven rijst (met ketchup eigenlijk was het ketchup met rijst) naar binnen gewerkt.
Groenten die ik vroeger absoluut nooit van mijn leven in mijn mond zou steken gaan er nu met alle plezier in. Aubergines, courgettes en paprikas geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om die vuiligheid ooit naar binnen te werken. Vandaag de dag zou ik niks liever willen dan een lekker hoopje gegrilde aubergines en courgettes.
Annick start binnen enkele minuten.
Ik ga mijn sportzak klaar maken om straks om 16u nog een uurtje te gaan losvaren en vertel jullie dan wat Annick heeft uitgespookt in Hamburg.
Annick is tweede geworden in haar herkansing en dus morgen de halve finales roeien.
cioa
donderdag 16 juni 2011
TIP(voor de hamburgers en eigenlijk de rest van de wereldbevolking in tijden van e-coli) VAN DE MEDISCHE COMMISSIE OB: NA HET PLASSEN DE HANDJES WASSEN
Normaal doen is meestal al gek genoeg. Vandaag dus geen speciallekes.
Ik werd wakker en hoorde de regen op mijn velux kletteren. De goesting om op te staan was niet meteen aanwezig. Misschien had het ook iets te maken met het feit dat het nog maar 5.30u was. Ik kon dus nog wat in mijn bed blijven liggen en hopen dat de regen zou plaatsmaken voor zon.
Ik werd een tweede keer wakker en hoorde de regen op mijn velux kletteren. De goesting om op te staan was niet meteen aanwezig. Het was 6.45u dus geen uitvluchten meer om in mijn bed te blijven.
We hadden naar "goede" gewoonte afgesproken om 8u in de BTR. Het regende tamelijk hevig op het moment dat we roeiklaar waren. Er werd besloten om toch even binnen te wachten in de hoop op beterschap. Een half uur later raapten we onze moed bijeen en vertrokken we in de regen. Niet veel later werd het droog en waren de trainingsomstdandigheden zo goed als perfect. De 6 keer 5 minuten (slow endurance) werden vlotjes afgehaspeld.
Het probleem aan mijn rechterkant (de riem die moeilijk van het water komt) is toch nog niet helemaal van de baan. Tim wist ons gisteren te vertellen dat ik wat scheef hang in de boot en vandaag hebben we vast gesteld dat mijn riemen niet even lang waren. Hopelijk is het probleem van de baan met alles weer perfect gelijk te zetten (dat zullen we morgen snel voelen)
Uit het verre Waasmunster is ons deze week ook wat uiterst interessante lectuur bezorgd over de problematiek van het sporten in gewichtsklassen. Het ging vooral over de manieren waarop sporters hun gewicht naar beneden kregen en dat dit niet altijd op een even gezonde, lichaams en mentaal vriendelijke manier gebeurt. Sporters die tot 10% van hun lichaamsgewicht moeten kwijtspelen (1-2 weken voor hun wedstrijd) om binnen een bepaalde gewichtscategorie te kunnen deelnemen kan inderdaad niet gezond zijn.
Even een geruststelling daar hebben wij nog niet aan moeten meedoen. Met een beetje goed food-management lukt het wel.
Morgen start in Hamburg de 2e wereldbeker wedstrijd. Belgie wordt vertegenwoordigd door een zware dubbel heren (Bram en Hannes) en een zware vrouwen skiff (Annick). Ik zou zeggen amuseer jullie, veel succes en maak gehakt van jullie tegenstanders. De lidl kan nog wel wat gehakt gebruiken denk ik (zorg wel dat ze E-COLI vrije groentjes gegeten hebben).
Deze middag hebben we rust en daar maken we dan ook gretig gebruik van.
cioa
Ik werd wakker en hoorde de regen op mijn velux kletteren. De goesting om op te staan was niet meteen aanwezig. Misschien had het ook iets te maken met het feit dat het nog maar 5.30u was. Ik kon dus nog wat in mijn bed blijven liggen en hopen dat de regen zou plaatsmaken voor zon.
Ik werd een tweede keer wakker en hoorde de regen op mijn velux kletteren. De goesting om op te staan was niet meteen aanwezig. Het was 6.45u dus geen uitvluchten meer om in mijn bed te blijven.
We hadden naar "goede" gewoonte afgesproken om 8u in de BTR. Het regende tamelijk hevig op het moment dat we roeiklaar waren. Er werd besloten om toch even binnen te wachten in de hoop op beterschap. Een half uur later raapten we onze moed bijeen en vertrokken we in de regen. Niet veel later werd het droog en waren de trainingsomstdandigheden zo goed als perfect. De 6 keer 5 minuten (slow endurance) werden vlotjes afgehaspeld.
Het probleem aan mijn rechterkant (de riem die moeilijk van het water komt) is toch nog niet helemaal van de baan. Tim wist ons gisteren te vertellen dat ik wat scheef hang in de boot en vandaag hebben we vast gesteld dat mijn riemen niet even lang waren. Hopelijk is het probleem van de baan met alles weer perfect gelijk te zetten (dat zullen we morgen snel voelen)
Uit het verre Waasmunster is ons deze week ook wat uiterst interessante lectuur bezorgd over de problematiek van het sporten in gewichtsklassen. Het ging vooral over de manieren waarop sporters hun gewicht naar beneden kregen en dat dit niet altijd op een even gezonde, lichaams en mentaal vriendelijke manier gebeurt. Sporters die tot 10% van hun lichaamsgewicht moeten kwijtspelen (1-2 weken voor hun wedstrijd) om binnen een bepaalde gewichtscategorie te kunnen deelnemen kan inderdaad niet gezond zijn.
Even een geruststelling daar hebben wij nog niet aan moeten meedoen. Met een beetje goed food-management lukt het wel.
Morgen start in Hamburg de 2e wereldbeker wedstrijd. Belgie wordt vertegenwoordigd door een zware dubbel heren (Bram en Hannes) en een zware vrouwen skiff (Annick). Ik zou zeggen amuseer jullie, veel succes en maak gehakt van jullie tegenstanders. De lidl kan nog wel wat gehakt gebruiken denk ik (zorg wel dat ze E-COLI vrije groentjes gegeten hebben).
Deze middag hebben we rust en daar maken we dan ook gretig gebruik van.
cioa
woensdag 15 juni 2011
IN BEELD
Vandaag een specialleke.
Een hele dag door zullen er op de blog fotos verschijnen van onze bezigheden.
7.00u : tijd voor het ontbijt. In alle rust een theetje drinken, boterhammeke eten en wat actualiteit tot mij nemen.
8.00u: Deze ochtend waren we niet alleen aan de BTR. Ook de Hamburgers stonden klaar om te vertrekken.
Sommigen hadden het emotioneel zwaar te verduren dat ze niet mee mochten en in hun kooi moesten blijven staan.
Omdat Tim liever de flauwe plezante uithangt dan constructief mee te werken kunnen jullie niet zien wat er op deze foto gebeurt. Al kun je van het zicht niet klagen é!
8.15: Na het afscheid tijd voor arbeid.
9.45u: De nieuwste aanwinst van de BTR-vloot test de nieuwe vloten.
10.45u: lege flessen toverdrank ingeruild voor volle!! (Rode bietensap)
11u: volop bezig aan de beklimming van Colruyt-Mountain. Het enthousiasme druipt er af.
Ik (Thijs) toverde een pasta op mijn bord in combinatie met hespenblokjes, courgettes en paprika reepjes.
Gelukkig zijn mannen echte jagers en zijn we als twee oermannen de berging in getrokken op jacht naar lekkers. Mijn buit bestond uit het volgende: peultjes, garnalen en een homp brood meer moet dat niet zijn als het gezelschap maar goed is!!
Een hele dag door zullen er op de blog fotos verschijnen van onze bezigheden.
7.00u : tijd voor het ontbijt. In alle rust een theetje drinken, boterhammeke eten en wat actualiteit tot mij nemen.
8.00u: Deze ochtend waren we niet alleen aan de BTR. Ook de Hamburgers stonden klaar om te vertrekken.
Sommigen hadden het emotioneel zwaar te verduren dat ze niet mee mochten en in hun kooi moesten blijven staan.
Omdat Tim liever de flauwe plezante uithangt dan constructief mee te werken kunnen jullie niet zien wat er op deze foto gebeurt. Al kun je van het zicht niet klagen é!
8.15: Na het afscheid tijd voor arbeid.
9.45u: De nieuwste aanwinst van de BTR-vloot test de nieuwe vloten.
10.45u: lege flessen toverdrank ingeruild voor volle!! (Rode bietensap)
11u: volop bezig aan de beklimming van Colruyt-Mountain. Het enthousiasme druipt er af.
11.30u: Op de top van de berg vonden we heel wat lekkers/gezonds.
12u: tijd om de (keuken)Piet in ons los te laten.
Enkele pastakook minuten en panroeren later hadden we beiden een gastronomisch maal om ons buikje te plezieren.
Hannes "waagt" zijn leven met rauwe wortels en tomaten in combinatie met pasta en hespenblokjes.
Ik (Thijs) toverde een pasta op mijn bord in combinatie met hespenblokjes, courgettes en paprika reepjes.
13.30u: Een half uur natuur "het slaapgedrag van de Homo Sapiens", horizontaal in de zetel !
15u: Hannes bijt de spits af, hij start als eerste om fietssessie tot een goed einde te brengen!
Ik wacht ondertussen geduldig mijn beurt af en lees wat in mijn favorite weekblad.
17.55u: Einde van de werkdag, gedaan met mijn 90minuten losdraaien op de velo. De muziek van vandaag werd verzorgd door Martin Solveig, Lou Bega en David Latour
18.50u: Moeder heeft geen viskes gebakken want ze is gaan werken, het kakkernest is de bloemetjes gaan buiten zetten, Bram is nog aan het werken bijgevolg is het dus kalm aan de eettafel. Enkel het opperhoofd en mezelf.
Gelukkig zijn mannen echte jagers en zijn we als twee oermannen de berging in getrokken op jacht naar lekkers. Mijn buit bestond uit het volgende: peultjes, garnalen en een homp brood meer moet dat niet zijn als het gezelschap maar goed is!!
19.40u: invullen where abouts
20u: Bram komt thuis en heeft oog voor de mooie dingen des levens
20.41u: Het besef dat er wederom geen bal op de tv en dat het dus weer een lange avond zal worden.
21u: Gered door Discovery channel, Ultimate Survival met de padvinder der padvinders Bear Grylls
22.25u: tandjes poetsen
22.30u: voor het slapen gaan iedereen een slaapwel kus geven
cioa
dinsdag 14 juni 2011
EX-STUDENT !!!!
De ochtendtraining is zonder accidenten verlopen.
Er stond 6 keer 5 minuten aan tempo 20-22 op het menu en dat hebben we dan ook gedaan. Straks om 16u gaan we nog een rustige duurtraining afwerken. We kunnen dan ook weer even genieten van het gezelschap van Bram en Hannes die nog een toertje komen varen voor ze naar Hamburg vertrekken. ( ze vertrekken morgenochtend) Bram had deze ochtend zelfs nog een examen af te leggen.
Examens waar is de tijd (een jaar geleden toch al). Het zijn niet de meest aangename weken voor een roeier die op internationaal niveau wil meestrijden.
Tijdens het schooljaar is het al constant de afweging maken tussen zoveel mogelijk naar de les gaan en je trainingsporgramma proberen af te werken. Veel tijd om het party beest te gaan uithangen s'avonds schiet er dan al niet meer over omdat je toch probeert je cursussen bij te houden en in mijn geval ontbrak het me meestal nog aan energie/goesting om tot een gat in de nacht op stap te gaan. Eén of twee keer in de week op het gemak een meeting met wat vrienden was voor mij meer dan genoeg.
Als er dan nog eens examens bij kwamen was het helemaal gedaan met de pret.
Gelukkig ben ik gezegend met een goed paar hersencellen en moest ik (denk ik toch) veel minder tijd spenderen om de leerstof onder de knie te krijgen dan mijn mede studenten (ik dingde uiteraard niet mee voor de hoogste onderscheidingen). Ik denk trouwens dat al die trainingen mij ook een beetje verplichtten om in een berperkte tijd heel wat leerstof op te nemen.
Tijdens de blok periode ging mijn wekker om 6u. Een snel ontbijtje en tegen 6.30u begon ik te studeren. De ochtend was traditioneel mijn meest productieve periode. Ik studeerde doorgaans tot 10.30-11u en ruilde dan mijn bureaustoel in voor mijn loopschoenen of ergometer. Ik probeerde weer in studeermodus te zijn tegen de klok van 13-13.30u. Dan studeerde ik tot wanneer mijn concentratie het toe liet . Meestal begon het tussen 16u en 17u moeite te kosten om me te blijven focussen. Achter je bureau blijven zitten als er geen focus is vind ik nogal tijdverspillen dus dat was dan het signaal om aan mijn tweede training te beginnen. Als er na mijn avondmaal nog goesting (of nood was) om te studeren dan gebeurde dat ook maar veel werd er meestal niet meer gedaan. Mijn avonden werde meestal afgerond met 5 voor 5 euro films van de blokker (slechtere films kun je echt niet vinden). Tegen 22u kroop ik onder de wol om de volgende dag hetzelfde ritueel te kunnen herhalen.
Plezant kun je het niet noemen en ganse dagen zitten blokken kruipt echt wel in de kleren. De focus op training liet het zo nu en dan ook wel eens afweten maar als je deftig wil presteren in de zomermaanden kun je het niet maken om een maand geen klop te doen. Als je het echt wil lukt het. Ik was zeker niet de eerste en ben zeker en vast ook niet de laatste wie het zal lukken om roeien en studies te combineren. Het is allemaal een kwestie van de juiste keuzes maken. Jammer genoeg is kiezen = verliezen.
Ik heb gekozen en tot op de dag van vandaag heb ik geen klagen over mijn keuzes in het verleden. Alles wat ik gelaten heb is niet voor niks geweest.
Dus aan de studenten: GOE BEZIG !! en vergeet niet om af en toe een keer buiten te komen. Frisse lucht kan wonderen doen.
En je moet je geen zorgen maken dat de zon zijn stralen zou verspillen omdat jullie allemaal binnen zitten te blokken ik vang ze wel op.
(foto Carolien Picard)
cioa
Er stond 6 keer 5 minuten aan tempo 20-22 op het menu en dat hebben we dan ook gedaan. Straks om 16u gaan we nog een rustige duurtraining afwerken. We kunnen dan ook weer even genieten van het gezelschap van Bram en Hannes die nog een toertje komen varen voor ze naar Hamburg vertrekken. ( ze vertrekken morgenochtend) Bram had deze ochtend zelfs nog een examen af te leggen.
Examens waar is de tijd (een jaar geleden toch al). Het zijn niet de meest aangename weken voor een roeier die op internationaal niveau wil meestrijden.
Tijdens het schooljaar is het al constant de afweging maken tussen zoveel mogelijk naar de les gaan en je trainingsporgramma proberen af te werken. Veel tijd om het party beest te gaan uithangen s'avonds schiet er dan al niet meer over omdat je toch probeert je cursussen bij te houden en in mijn geval ontbrak het me meestal nog aan energie/goesting om tot een gat in de nacht op stap te gaan. Eén of twee keer in de week op het gemak een meeting met wat vrienden was voor mij meer dan genoeg.
Als er dan nog eens examens bij kwamen was het helemaal gedaan met de pret.
Gelukkig ben ik gezegend met een goed paar hersencellen en moest ik (denk ik toch) veel minder tijd spenderen om de leerstof onder de knie te krijgen dan mijn mede studenten (ik dingde uiteraard niet mee voor de hoogste onderscheidingen). Ik denk trouwens dat al die trainingen mij ook een beetje verplichtten om in een berperkte tijd heel wat leerstof op te nemen.
Tijdens de blok periode ging mijn wekker om 6u. Een snel ontbijtje en tegen 6.30u begon ik te studeren. De ochtend was traditioneel mijn meest productieve periode. Ik studeerde doorgaans tot 10.30-11u en ruilde dan mijn bureaustoel in voor mijn loopschoenen of ergometer. Ik probeerde weer in studeermodus te zijn tegen de klok van 13-13.30u. Dan studeerde ik tot wanneer mijn concentratie het toe liet . Meestal begon het tussen 16u en 17u moeite te kosten om me te blijven focussen. Achter je bureau blijven zitten als er geen focus is vind ik nogal tijdverspillen dus dat was dan het signaal om aan mijn tweede training te beginnen. Als er na mijn avondmaal nog goesting (of nood was) om te studeren dan gebeurde dat ook maar veel werd er meestal niet meer gedaan. Mijn avonden werde meestal afgerond met 5 voor 5 euro films van de blokker (slechtere films kun je echt niet vinden). Tegen 22u kroop ik onder de wol om de volgende dag hetzelfde ritueel te kunnen herhalen.
Plezant kun je het niet noemen en ganse dagen zitten blokken kruipt echt wel in de kleren. De focus op training liet het zo nu en dan ook wel eens afweten maar als je deftig wil presteren in de zomermaanden kun je het niet maken om een maand geen klop te doen. Als je het echt wil lukt het. Ik was zeker niet de eerste en ben zeker en vast ook niet de laatste wie het zal lukken om roeien en studies te combineren. Het is allemaal een kwestie van de juiste keuzes maken. Jammer genoeg is kiezen = verliezen.
Ik heb gekozen en tot op de dag van vandaag heb ik geen klagen over mijn keuzes in het verleden. Alles wat ik gelaten heb is niet voor niks geweest.
Dus aan de studenten: GOE BEZIG !! en vergeet niet om af en toe een keer buiten te komen. Frisse lucht kan wonderen doen.
En je moet je geen zorgen maken dat de zon zijn stralen zou verspillen omdat jullie allemaal binnen zitten te blokken ik vang ze wel op.
cioa
maandag 13 juni 2011
BETER LAAT DAN NOOIT !!!
En we zijn vertrokken. Iets later dan normaal maar het is dan ook al een drukke dag geweest vandaag.
De week begon met een powertraining. Om 8u stonden fris en monster aan de btr. Het miezerde een ietsi pietsi beetje en sommigen wilden al niet meer op het water gaan (tzal de leeftijd zijn die begint op te spelen). Tegen de tijd dat we onze werktenu aan hadden was het al gedaan met miezeren en zijn we toch op het water gegaan voor onze traditionele 40 minuten opwarming.
De powertraining verliep vlot. Al werd ik terecht op mijn vingers getikt door Tim omdat ik mijn eigen powertrainingregels overtrad. Ik maakte namelijk een opmerking over iets dat Hannes aan het doen was. Volgens de regels moet je gewoon je mond houden. Ik zal het (proberen) nooit meer te doen.
Als cooling down mochten we vandaag gaan lopen. "Den ouwen" van de groep had het echt lastig vandaag met zichzelf. Gelukkig bezweek hij onder de sociale druk.
Ondertussen was er een BTR-masters vier op het water gesukkeld om hun feestdag te vieren met wat gezellig rondvaren op het boudewijn kanaal. Er was mij gevraagd of ik enkele kiekjes van dit olijke kwartet wou nemen. Met alle plezier heb ik me als pseudo paperazzi gedragen en enkele keren een foto proberen nemen. Ze waren tevreden met het resultaat al ben ik er toch van overtuigt dat er geen magistrale fotograaf an mij is verloren gegaan.
Na het middagmaal die wat hectisch verliep vanwege de ongewone situatie (5 man aan tafel op een maandagmiddag dat zijn we hier niet gewoon) even ingedomeld in de zetel. Het plan om mijn lekke voorband nog te herstellen liet ik al snel varen. In de plaats ben ik bij oma en opa langs geweest om hun camera af te schooien (dus we kunnen weer zelfgemaakte beeldmateriaal op jullie los laten) en een rozenbothel theetje te drinken. De pateetjes heb ik links laten liggen want om 15.30u moest ik alweer paraat staan in de BTR om samen met coach Veikko nog wat te sleutelen aan mijn dolletjes.
Tegen 16u waren we klaar om nog een uurtje rustig te varen. Voor de gelegenheid waren onze zware collegas ook weer van de partij. Woensdag vertrekken ze richting Hamburg voor de 2e wereldbeker wedstrijd te varen.
Na het forfait van de volledige Britse en Nederlandse ploeg hebben ook de Fransen besloten om hun chat te sturen naar Hamburg. Allemaal mietjes!!
Door het iets later ter perse gaan van deze blog kan ik jullie ook al de tip van de week meegeven.
Als er dingen zijn waarvan jullie eens video beelden zouden willen laat het ons weten en wij kijken wat mogelijk is. Hou het zedig en liefst roei-gerelateerd.
Ik ga het gat in mijn band gaan zoeken.
cioa
De week begon met een powertraining. Om 8u stonden fris en monster aan de btr. Het miezerde een ietsi pietsi beetje en sommigen wilden al niet meer op het water gaan (tzal de leeftijd zijn die begint op te spelen). Tegen de tijd dat we onze werktenu aan hadden was het al gedaan met miezeren en zijn we toch op het water gegaan voor onze traditionele 40 minuten opwarming.
De powertraining verliep vlot. Al werd ik terecht op mijn vingers getikt door Tim omdat ik mijn eigen powertrainingregels overtrad. Ik maakte namelijk een opmerking over iets dat Hannes aan het doen was. Volgens de regels moet je gewoon je mond houden. Ik zal het (proberen) nooit meer te doen.
Als cooling down mochten we vandaag gaan lopen. "Den ouwen" van de groep had het echt lastig vandaag met zichzelf. Gelukkig bezweek hij onder de sociale druk.
Ondertussen was er een BTR-masters vier op het water gesukkeld om hun feestdag te vieren met wat gezellig rondvaren op het boudewijn kanaal. Er was mij gevraagd of ik enkele kiekjes van dit olijke kwartet wou nemen. Met alle plezier heb ik me als pseudo paperazzi gedragen en enkele keren een foto proberen nemen. Ze waren tevreden met het resultaat al ben ik er toch van overtuigt dat er geen magistrale fotograaf an mij is verloren gegaan.
Na het middagmaal die wat hectisch verliep vanwege de ongewone situatie (5 man aan tafel op een maandagmiddag dat zijn we hier niet gewoon) even ingedomeld in de zetel. Het plan om mijn lekke voorband nog te herstellen liet ik al snel varen. In de plaats ben ik bij oma en opa langs geweest om hun camera af te schooien (dus we kunnen weer zelfgemaakte beeldmateriaal op jullie los laten) en een rozenbothel theetje te drinken. De pateetjes heb ik links laten liggen want om 15.30u moest ik alweer paraat staan in de BTR om samen met coach Veikko nog wat te sleutelen aan mijn dolletjes.
Tegen 16u waren we klaar om nog een uurtje rustig te varen. Voor de gelegenheid waren onze zware collegas ook weer van de partij. Woensdag vertrekken ze richting Hamburg voor de 2e wereldbeker wedstrijd te varen.
Na het forfait van de volledige Britse en Nederlandse ploeg hebben ook de Fransen besloten om hun chat te sturen naar Hamburg. Allemaal mietjes!!
Door het iets later ter perse gaan van deze blog kan ik jullie ook al de tip van de week meegeven.
Als er dingen zijn waarvan jullie eens video beelden zouden willen laat het ons weten en wij kijken wat mogelijk is. Hou het zedig en liefst roei-gerelateerd.
Ik ga het gat in mijn band gaan zoeken.
cioa
zondag 12 juni 2011
DE DA VINCI CODE: 3 BOLLEN IN EEN POTJE, ANANAS, AARDBEI EN FERRERO ROCHER
Zoals jullie ondertussen wel al weten is de zondag rustdag. Niks moet alles mag.
Ik heb me koest gehouden vandaag.
Hannes heeft een heel klein toertje gevaren om de mottigheid uit zijn lijf te houden.
We gaan de deelnemers van de ping pong wedstrijd niet te lang in spanning houden. De winnaar is bekend. Wil je weten wie het is kijk dan naar de trekking.
Er zaten toch enkele zeer ontroerende verhalen bij. De éen wordt ieder jaar belachelijk gemaakt op de camping als hij ping pong speelt, de ander heeft "vrienden" die graag op ping pong tafels dansen. Jammer genoeg kan er maar 1 winnaar zijn.
Veel meer valt er vandaag eigenlijk niet te vertellen. Of toch het is vadertjes dag. Omdat onze pa weigert mee te doen aan de platte commercie mogen wij geen cadeau kopen voo hem. Een kleine woordje van dank voor de vele jaren van steun kost geen geld en is vandaag dan zeker op zijn plaats.
De naam van deze vitale vijftiger, en trotse vader van 3 stoere zonen, is Bart. Ik denk dat we onze twee handjes mogen kussen met een papa als deze. We zijn nooit iets tekort gekomen (denk ik) als dat toch zo was heb ik er allesinds niks van gemerkt.
Hij heeft alles gedaan wat er van een goeie vader verwacht wordt. Hij heeft met ons gevoetbalt, hij steekt af en toe de BBQ eens aan en zorgt dat onze vleesjes a point op ons bordje liggen, hij heeft ons leren gras afrijden, hij heeft ons leren autorijden (al is zijn werk op dat gebied nog niet helemaal afgewerkt), hij heeft ons op de juiste momenten op onze plaats gezet, hij heeft onze een belangrijke levenswijsheid bij gebracht: "wie het wijf trouwt om het lijf behoudt het wijf en verliest het lijf", wat kan je nog meer verwachten?
Bij deze Merci PA (en mama ook e ma tis vadertjes dag e) voor het, tot nu toe, mooie onbezorgde leventje dat ik/wij hebben kunnen leiden.
Proficiat aan alle papas en winnaar van de ping pong tafel.
Geniet allen nog van jullie zondag.
cioa
Ik heb me koest gehouden vandaag.
Hannes heeft een heel klein toertje gevaren om de mottigheid uit zijn lijf te houden.
We gaan de deelnemers van de ping pong wedstrijd niet te lang in spanning houden. De winnaar is bekend. Wil je weten wie het is kijk dan naar de trekking.
Er zaten toch enkele zeer ontroerende verhalen bij. De éen wordt ieder jaar belachelijk gemaakt op de camping als hij ping pong speelt, de ander heeft "vrienden" die graag op ping pong tafels dansen. Jammer genoeg kan er maar 1 winnaar zijn.
Veel meer valt er vandaag eigenlijk niet te vertellen. Of toch het is vadertjes dag. Omdat onze pa weigert mee te doen aan de platte commercie mogen wij geen cadeau kopen voo hem. Een kleine woordje van dank voor de vele jaren van steun kost geen geld en is vandaag dan zeker op zijn plaats.
De naam van deze vitale vijftiger, en trotse vader van 3 stoere zonen, is Bart. Ik denk dat we onze twee handjes mogen kussen met een papa als deze. We zijn nooit iets tekort gekomen (denk ik) als dat toch zo was heb ik er allesinds niks van gemerkt.
Hij heeft alles gedaan wat er van een goeie vader verwacht wordt. Hij heeft met ons gevoetbalt, hij steekt af en toe de BBQ eens aan en zorgt dat onze vleesjes a point op ons bordje liggen, hij heeft ons leren gras afrijden, hij heeft ons leren autorijden (al is zijn werk op dat gebied nog niet helemaal afgewerkt), hij heeft ons op de juiste momenten op onze plaats gezet, hij heeft onze een belangrijke levenswijsheid bij gebracht: "wie het wijf trouwt om het lijf behoudt het wijf en verliest het lijf", wat kan je nog meer verwachten?
Bij deze Merci PA (en mama ook e ma tis vadertjes dag e) voor het, tot nu toe, mooie onbezorgde leventje dat ik/wij hebben kunnen leiden.
Proficiat aan alle papas en winnaar van de ping pong tafel.
Geniet allen nog van jullie zondag.
cioa
zaterdag 11 juni 2011
1 MINUUT 60 ?? IK WAS EVEN NIET MEE !!
Zoals gisteren reeds gezegd was het deze ochtend niet van de poes. 600, 500, 2 X 400, 3 X 300 en 2 X 250 meter aan racetempo met slechts 60 seconden rust tussenin.
Na de eerste keer 500 meter begon ik me al zorgen te maken over Hannes. Ik had af en toe de indruk dat hij uit de boot zou vallen wegens zuurstofgebrek (waar zijn die stewardessen met hun zuurstofmasker als je ze echt nodig hebt) en ik had zeker niet gedacht dat hij het nog lang ging uitzingen.
Wederom verkeerd gedacht van Thijs. Ongeloofelijk eigenlijk, het is niet de eerste keer dat we zulke training doen en telkens krijg ik de indruk dat mijne copain poepedood als we nog maar goed en wel bezig zijn (misschien denkt hij wel hetzelfde van mij). Op een miraculeuze manier slaagt hij er toch iedere keer in om de training (levend) tot een goed einde te brengen. We waren zeker niet in slechte doen want onze zware collegas waren ook van de partij om mee te racen en we gingen min of meer even snel. De ene keer waren de zware jongens rapper dan andere keer waren wij dan iets sneller. Niks om ons zorgen over te maken dus.
Na de trainingen hebben we voor de eerste keer dit seizoen iets aan onze bootafstelling veranderd. De afgelopen week hadden we wat kleine probleempjes met mijn rechterriem (die aan het water bleef plakken na de uitpik) en ik had de indruk dat de boot naar rechts overlag terwijl Hannes het tegenovergestelde gevoel had. Na metingen bleek dat we bijzonder weinig ruimte hadden om onze handen over elkaar te bewegen. Het hoogteverschil zou rond 1,5 cm moeten zijn en bij mij was het 0,8 milimeter en bij Hannes was het nog minder. Hopelijk zijn de evenwichtsstoornissen hiermee van de baan.
Deze middag is het weer tijd om op de rollen te zitten. Blijkbaar is mijn muziek met bijhorende gezangen, handgeklap en dergelijke hoorbaar in heel het huis (en ik die dacht dat ik niemand stoorde als ik in dat kot zat)
Morgen middag om 12u is de deadline om deel te nemen aan de ping pong tafel wedstrijd. Dus heb je nog geen vaderdag cadeau (zoals wij) stuur dan maar snel een mailtje.
Lang geleden dat ik nog zo'n saai bericht op jullie gelost heb. Maar het is van niet beter kunnen vandaag. Ik zal me morgen proberen herpakken. Hopelijk kunnen we dan ook al de winnaar van de ping pong dinges bekent maken.
Ik ga me zeemvelleke gaan aandoen en wat lekkersaai op de rollen naar muziek gaan luisteren.
cioa
Na de eerste keer 500 meter begon ik me al zorgen te maken over Hannes. Ik had af en toe de indruk dat hij uit de boot zou vallen wegens zuurstofgebrek (waar zijn die stewardessen met hun zuurstofmasker als je ze echt nodig hebt) en ik had zeker niet gedacht dat hij het nog lang ging uitzingen.
Wederom verkeerd gedacht van Thijs. Ongeloofelijk eigenlijk, het is niet de eerste keer dat we zulke training doen en telkens krijg ik de indruk dat mijne copain poepedood als we nog maar goed en wel bezig zijn (misschien denkt hij wel hetzelfde van mij). Op een miraculeuze manier slaagt hij er toch iedere keer in om de training (levend) tot een goed einde te brengen. We waren zeker niet in slechte doen want onze zware collegas waren ook van de partij om mee te racen en we gingen min of meer even snel. De ene keer waren de zware jongens rapper dan andere keer waren wij dan iets sneller. Niks om ons zorgen over te maken dus.
Na de trainingen hebben we voor de eerste keer dit seizoen iets aan onze bootafstelling veranderd. De afgelopen week hadden we wat kleine probleempjes met mijn rechterriem (die aan het water bleef plakken na de uitpik) en ik had de indruk dat de boot naar rechts overlag terwijl Hannes het tegenovergestelde gevoel had. Na metingen bleek dat we bijzonder weinig ruimte hadden om onze handen over elkaar te bewegen. Het hoogteverschil zou rond 1,5 cm moeten zijn en bij mij was het 0,8 milimeter en bij Hannes was het nog minder. Hopelijk zijn de evenwichtsstoornissen hiermee van de baan.
Deze middag is het weer tijd om op de rollen te zitten. Blijkbaar is mijn muziek met bijhorende gezangen, handgeklap en dergelijke hoorbaar in heel het huis (en ik die dacht dat ik niemand stoorde als ik in dat kot zat)
Morgen middag om 12u is de deadline om deel te nemen aan de ping pong tafel wedstrijd. Dus heb je nog geen vaderdag cadeau (zoals wij) stuur dan maar snel een mailtje.
Lang geleden dat ik nog zo'n saai bericht op jullie gelost heb. Maar het is van niet beter kunnen vandaag. Ik zal me morgen proberen herpakken. Hopelijk kunnen we dan ook al de winnaar van de ping pong dinges bekent maken.
Ik ga me zeemvelleke gaan aandoen en wat lekkersaai op de rollen naar muziek gaan luisteren.
cioa
vrijdag 10 juni 2011
DE ENIGE PLAATS WAAR SUCCES VOOR WERKEN KOMT IS HET WOORDENBOEK
Donkere wolken zijn zich rond de BTR aan het verzamelen en de wind is meegekomen met die wolken. Onze recuperatie sessie deze middag zou wel eens van natte aard kunnen zijn. Maar we accepteren onze taak als roeier en zullen deze met veel "plezier" uitvoeren. Het zal niet door je vel regenen heeft mijn oma ooit gezegd. Tot op heden heeft ze gelijk gehad.
Deze ochtend was het weer tijd voor een power training. Het water was, net zoals het velletje op een warme chocomelk die aan het afkoelen is, lekker strak. Ideaal om 6 keer 30 slagen aan tempo 28 te doen met een tuinslang rond je boot. Daarna wat binnen met gewichten staan trillen op de powerplate, wat duwen op de dyno, pompen om de biceps te laten branden, onze sixpack wat onderhouden om dan af te sluiten met enkele zeer elegante kikkersprongen. Daarna maken we altijd wat tijd voor de trunk oefeningen (lichaamsbeheersing enzo) te doen om dan nog 20 minuten op het chocomelk velletje te gaan losvaren. Jammer genoeg is er de laatste dagen verschrikkelijk veel verkeer op het Boudewijnkanaal. Tim heeft al twee ochtenden in de file gestaan tot aan Dudzele city (vanwege de brug die open moest voor boten) en als we op het water zaten hebben we elke training wel een keer moeten onderbreken om iemand doorgang te bieden die grotere golven maakt dan wijzelf.
Ondertussen vallen de eerste regendruppels uit de lucht en hoor ik het in de verte rommelen. Hopelijk hebben de oude wijven meer zin in een city trip naar Brugge dan op bezoek te komen naar Dudzele.
De EHEC zorgt ook in de roeiwereld voor wat angst. Zowel de Britten als de Nederlanders hebben besloten om niet naar Hamburg (waar de 2e wereldbeker wedstrijd wordt geroeid) af te reizen. De Nieuw Zeelanders behouden hun vetrouwen in de maatregelen die de FISA heeft genomen en zullen zeker aan de start komen. Bram en Hannes moeten gewoon goed hun handjes wassen en alles komt in orde.
Deze middag komen Hannes en Bram ons vergezellen op de recuperatie training. Ook morgenochtend zijn ze van de partij. Morgen ochtend is weer tijd om het lichaam nog eens vol melkzuur te pompen. We krijgen één keer 600, 500, en twee keer 400,300 en 250 meter aan wedstrijd tempo voorgeschoteld.
Het regent ondertussen aan een mooi tempo. Alle weervoorspellers hadden het gezegd dat het deze middag ging regen. Enkel onze huismeteoroloog weigert met de (straal) stroom mee te gaan. Al een ganse week staat het ventje op ons weerstation met zijn paraplu te zwaaien en nu dat het effectief aan het regenen is staat hij wat te zonnen. Niks beters dan een ouwe getrouwe baramoter als je het mij vraagt.
Veel meer kan ik er vandaag niet uitwringen.
oja voor ik het vergeet: ik duim!!
Het begint nu wel hard te regenen, ik denk dat die oude wijven te weten gekomen zijn dat er hier een kilo pannenkoeken in onze frigo ligt. Verdorie toch e !!!
cioa
Deze ochtend was het weer tijd voor een power training. Het water was, net zoals het velletje op een warme chocomelk die aan het afkoelen is, lekker strak. Ideaal om 6 keer 30 slagen aan tempo 28 te doen met een tuinslang rond je boot. Daarna wat binnen met gewichten staan trillen op de powerplate, wat duwen op de dyno, pompen om de biceps te laten branden, onze sixpack wat onderhouden om dan af te sluiten met enkele zeer elegante kikkersprongen. Daarna maken we altijd wat tijd voor de trunk oefeningen (lichaamsbeheersing enzo) te doen om dan nog 20 minuten op het chocomelk velletje te gaan losvaren. Jammer genoeg is er de laatste dagen verschrikkelijk veel verkeer op het Boudewijnkanaal. Tim heeft al twee ochtenden in de file gestaan tot aan Dudzele city (vanwege de brug die open moest voor boten) en als we op het water zaten hebben we elke training wel een keer moeten onderbreken om iemand doorgang te bieden die grotere golven maakt dan wijzelf.
Ondertussen vallen de eerste regendruppels uit de lucht en hoor ik het in de verte rommelen. Hopelijk hebben de oude wijven meer zin in een city trip naar Brugge dan op bezoek te komen naar Dudzele.
De EHEC zorgt ook in de roeiwereld voor wat angst. Zowel de Britten als de Nederlanders hebben besloten om niet naar Hamburg (waar de 2e wereldbeker wedstrijd wordt geroeid) af te reizen. De Nieuw Zeelanders behouden hun vetrouwen in de maatregelen die de FISA heeft genomen en zullen zeker aan de start komen. Bram en Hannes moeten gewoon goed hun handjes wassen en alles komt in orde.
Deze middag komen Hannes en Bram ons vergezellen op de recuperatie training. Ook morgenochtend zijn ze van de partij. Morgen ochtend is weer tijd om het lichaam nog eens vol melkzuur te pompen. We krijgen één keer 600, 500, en twee keer 400,300 en 250 meter aan wedstrijd tempo voorgeschoteld.
Het regent ondertussen aan een mooi tempo. Alle weervoorspellers hadden het gezegd dat het deze middag ging regen. Enkel onze huismeteoroloog weigert met de (straal) stroom mee te gaan. Al een ganse week staat het ventje op ons weerstation met zijn paraplu te zwaaien en nu dat het effectief aan het regenen is staat hij wat te zonnen. Niks beters dan een ouwe getrouwe baramoter als je het mij vraagt.
Veel meer kan ik er vandaag niet uitwringen.
oja voor ik het vergeet: ik duim!!
Het begint nu wel hard te regenen, ik denk dat die oude wijven te weten gekomen zijn dat er hier een kilo pannenkoeken in onze frigo ligt. Verdorie toch e !!!
cioa
donderdag 9 juni 2011
KIJKEN IN DE ZIEL !!!!
Werk en privé gescheiden houden. Makkelijker gezegd dan gedaan (vraag het maar aan Bill Clinton en Monica) als je 2 minuten na het verlaten van je "werk" je collega weer ziet maar dan als broer.
De controle freak in mij heeft het soms moeilijk om zijn mond te houden. Ik wil zo graag zo goed als mogelijk presteren op het WK eind augustus. Ik heb er zo goed als alles voor over. Iedere dag op mijn eten letten en genoeg slapen om iedere dag weer het beste van mezelf te kunnen geven op training (zijn slechts 2 voorbeelden) . Ik ben waarschijnlijk wel iets te streng voor mezelf (en voor anderen) op sommige vlakken en heb het dan soms ook moeilijk om te verstaan dat andere mensen het op een andere manier aanpakken. (niet alleen nu maar ook in het verleden en niet alleen met lichtgewichten maar ook met zwaar gewichten).
Als broer gun ik Hannes het van harte dat hij iedere dag kan eten hoeveel en wat hij wil. Als collega heb ik uiteraard liever dat hij het bij de gezonde voedingswaren houdt.
Als broer gun ik Hannes het van harte dat hij alle dagen liters cola (zero) en dergelijke drinkt (als hij dat wil) maar als collega heb ik liever dat het bij beperkte hoeveelheden blijft.
Als broer zou ik niks liever willen dat hij alle dagen tot een gat in de nacht bij zijn vriendin kan gaan zitten (hij doet dit nu ook niet) als hij dat zou willen maar als collega zou ik liever hebben dat hij iedere dag om 21u in zijn bed ligt om dan de volgende dag weer van jetje te kunnen geven in de boot.
Als broer gun ik Hannes het van harte om in zijn bed te blijven liggen tot hij zin heeft om op te staan maar als collega zou ik niks liever willen dan dat hij 2 uur voor de training op staat om te ontbijten. (we trainen al heel de week om 8u smorgens en ook ik zit niet om 6u te ontbijten hoor)
Er woedt in mij dus een constante strijd tussen de collega Thijs en de broer Thijs. Als we niet onder hetzelfde dak zouden wonen zou ik niet zien wat hij al dan niet uitspookt dus probeer ik zoveel mogelijk mijn mond te houden (als ik iets zie die volgens de collega beter of anders zou kunnen). Niemand is perfect zeker ik niet en ik ben niet de makkelijkste mens. Het kan dus al eens gebeuren dat de collega in mij het haalt van de broer en ergens een opmerking maakt tegen Hannes over wat hij wel of niet doet (en hoe het volgende de freak in mij wel zou moeten). Dit is niet om hem te pesten of omdat ik hem niet graag heb (tis maar dat je het weet Hannes) Dit is gewoon omdat ik zooooo graag zou willen dat we die top 9 halen op het WK en ik er echt alles wil aan doen.
Tot zover mijn innerlijke tweestrijd.
Als ik Hannes zijn gebarentaal goed verstaan heb is hij nu met de auto weg naar de kapper en op zoek naar nieuwe schoenen. Perfecte activiteiten om een rustmiddag nuttig te vullen.
Deze ochtend hebben we uiteraard nog iets nuttigs gedaan in onze boot. Na de opwarming moesten we 8 keer 5 minuten aan tempo 20-22 doen. Niet super lastig maar toch lastig genoeg om een keer goed te blazen en om van de rustmiddag te kunnen genieten.
Ondertussen zijn de inschrijvingen voor de 2e wereldbeker wedstrijd in Hamburg (17-19 juni) ook bekent. Wij zullen daar niet aan deelnemen maar onze zware collegas (Bram en Hannes) en de zware vrouwen skiff (Annick)verschijnen wel aan de start. Annick heeft 16 tegenstanders en de zware heren hebben 11 tegenstanders om(hopelijk) achter hen te laten.
In onze categorie zijn er 25 inschrijvingen. Ik had er graag tussen gelegen. Heel wat ploegen die voor ons waren in Munchen doen nu niet mee en er zijn ook een pak nieuwe ploegen. Het wordt uitkijken naar de resultaten om de sterkte van die nieuwe ploegen in te schatten. Waarschijnlijk zal het dan in Luzern (8-10 juli) full house zijn waar iedereen zich nog een laatste keer zal willen testen voor het WK! Ik kijk er al naar uit.
De controle freak in mij heeft het soms moeilijk om zijn mond te houden. Ik wil zo graag zo goed als mogelijk presteren op het WK eind augustus. Ik heb er zo goed als alles voor over. Iedere dag op mijn eten letten en genoeg slapen om iedere dag weer het beste van mezelf te kunnen geven op training (zijn slechts 2 voorbeelden) . Ik ben waarschijnlijk wel iets te streng voor mezelf (en voor anderen) op sommige vlakken en heb het dan soms ook moeilijk om te verstaan dat andere mensen het op een andere manier aanpakken. (niet alleen nu maar ook in het verleden en niet alleen met lichtgewichten maar ook met zwaar gewichten).
Als broer gun ik Hannes het van harte dat hij iedere dag kan eten hoeveel en wat hij wil. Als collega heb ik uiteraard liever dat hij het bij de gezonde voedingswaren houdt.
Als broer gun ik Hannes het van harte dat hij alle dagen liters cola (zero) en dergelijke drinkt (als hij dat wil) maar als collega heb ik liever dat het bij beperkte hoeveelheden blijft.
Als broer zou ik niks liever willen dat hij alle dagen tot een gat in de nacht bij zijn vriendin kan gaan zitten (hij doet dit nu ook niet) als hij dat zou willen maar als collega zou ik liever hebben dat hij iedere dag om 21u in zijn bed ligt om dan de volgende dag weer van jetje te kunnen geven in de boot.
Als broer gun ik Hannes het van harte om in zijn bed te blijven liggen tot hij zin heeft om op te staan maar als collega zou ik niks liever willen dan dat hij 2 uur voor de training op staat om te ontbijten. (we trainen al heel de week om 8u smorgens en ook ik zit niet om 6u te ontbijten hoor)
Er woedt in mij dus een constante strijd tussen de collega Thijs en de broer Thijs. Als we niet onder hetzelfde dak zouden wonen zou ik niet zien wat hij al dan niet uitspookt dus probeer ik zoveel mogelijk mijn mond te houden (als ik iets zie die volgens de collega beter of anders zou kunnen). Niemand is perfect zeker ik niet en ik ben niet de makkelijkste mens. Het kan dus al eens gebeuren dat de collega in mij het haalt van de broer en ergens een opmerking maakt tegen Hannes over wat hij wel of niet doet (en hoe het volgende de freak in mij wel zou moeten). Dit is niet om hem te pesten of omdat ik hem niet graag heb (tis maar dat je het weet Hannes) Dit is gewoon omdat ik zooooo graag zou willen dat we die top 9 halen op het WK en ik er echt alles wil aan doen.
Tot zover mijn innerlijke tweestrijd.
Als ik Hannes zijn gebarentaal goed verstaan heb is hij nu met de auto weg naar de kapper en op zoek naar nieuwe schoenen. Perfecte activiteiten om een rustmiddag nuttig te vullen.
Deze ochtend hebben we uiteraard nog iets nuttigs gedaan in onze boot. Na de opwarming moesten we 8 keer 5 minuten aan tempo 20-22 doen. Niet super lastig maar toch lastig genoeg om een keer goed te blazen en om van de rustmiddag te kunnen genieten.
Ondertussen zijn de inschrijvingen voor de 2e wereldbeker wedstrijd in Hamburg (17-19 juni) ook bekent. Wij zullen daar niet aan deelnemen maar onze zware collegas (Bram en Hannes) en de zware vrouwen skiff (Annick)verschijnen wel aan de start. Annick heeft 16 tegenstanders en de zware heren hebben 11 tegenstanders om(hopelijk) achter hen te laten.
In onze categorie zijn er 25 inschrijvingen. Ik had er graag tussen gelegen. Heel wat ploegen die voor ons waren in Munchen doen nu niet mee en er zijn ook een pak nieuwe ploegen. Het wordt uitkijken naar de resultaten om de sterkte van die nieuwe ploegen in te schatten. Waarschijnlijk zal het dan in Luzern (8-10 juli) full house zijn waar iedereen zich nog een laatste keer zal willen testen voor het WK! Ik kijk er al naar uit.
woensdag 8 juni 2011
JE MOET WETEN WAT JE WIL !!!
We schieten vandaag de blog op gang met de "tip van de week".
Ik kan die tip alleen maar bevestigen.
Het ontbijt is mijn favoriete eetmoment (als er brood aanwezig is ten minste). Uit bed komen, een warme tas thee, 6 geroosterde boterhammen, de krant die klaarligt om gelezen te worden meer heb ik niet nodig om mijn dag goed te beginnen. Liefst vanal zit ik nog alleen aan tafel ook zo kan ik me niet ergeren aan (voor mij) storende elementen en moet de krant niet gedeeld worden. Ergernissen vanaf smorgens vroeg draag je een hele dag mee en meestal zijn dat dan niet de plezanste dagen (zowel voor jou als je omgeving).
Met een goed ontbijt deze ochtend waren we klaar voor de 3 keer 10 minuten die ons te wachten stonden. Onze trainingen verlopen nog wat onregelmatig de laatste tijd. De ene keer gaat het goed de andere keer is het weer wat minder. Vandaag was het (naar mijn mening) een mindere dag. Niet dat we absoluut geen meter vooruit gingen (in tegendeel) maar naar mijn gevoel was het niet echt je dat vandaag. Het had misschien ook wel wat te maken met één of andere skiffeur die voor/naast ons aan het roeien was. Je kunt natuurlijk ook niet iedere training een wereldrecord varen dus gaan we er ons alvast niet te druk om maken.
Deze middag moeten we een beetje fietsen. Zoals gewoonlijk zal ik dit op de rollen doen. Sommigen zijn wat verwonderd dat ik de fietstrainingen afwerk op de rollen.
Waarom ga je niet gewoon buiten fietsen? Op de rollen zo saai! Wel ik ga heel graag buiten fietsen met mijn koersvelo MAAR:
- als ik een uur moet losfietsen neem ik het zekere voor het onzekere , ik wil geen halfuur stil staan onderweg omdat ik een platte band heb
- Ik voel me niet geroepen om me in mijn koerspakje te hijsen, mijn zeer elegant uitziende helm op te zetten om dan aan 20km/uur voorbij gestoken te worden door huisvrouwen met 2 kinderen op hun fiets vastgebonden
- alleen buiten rijden of alleen op de rollen, voor mij is er geen verschil
- ik kan mij perfect amuseren door 90 minuten op de rollen te zitten met mijn laptop voor mijn neus waar er 90 minuten aan een stuk slechts 3 verschillende liedjes worden op afgespeeld
-Op de rollen kun je alles perfect onder controle houden, hartslag, weerstand, trapfrequentie, muziek en het regent nooit (als je binnen zit toch niet)
- als je naar het wc moet kun je zoals een normale mens naar de wc gaan
En zo kan ik nog wel een aantal argumenten verzinnen waarom ik de rollen verkies boven de vrije natuur om mijn recuperatie sessies te doen.
Als koersliefhebber ga ik natuurlijk liever de Berninapass gaan beklimmen (en afdalen) dan binnen op de rollen een berg na te bootsen. Ik ga uiteraard liever met een man of 5-6 voor een 3 tal uren de vlaamse hellingen en kasseistroken op en af dokkeren dan 3 uur alleen op de rollen te zitten en moeten inbeelden dat ik de Bosberg naar boven aan het kruipen ben. We spreken hier dan uiteraard al niet meer van recuperatie trainingen.
Bij deze worden het dus wederom rollen vanmiddag en wie zeker een 10 tal keer zal passeren zijn Mohombi en Nicole Scherzinger.
cioa
Het ontbijt is mijn favoriete eetmoment (als er brood aanwezig is ten minste). Uit bed komen, een warme tas thee, 6 geroosterde boterhammen, de krant die klaarligt om gelezen te worden meer heb ik niet nodig om mijn dag goed te beginnen. Liefst vanal zit ik nog alleen aan tafel ook zo kan ik me niet ergeren aan (voor mij) storende elementen en moet de krant niet gedeeld worden. Ergernissen vanaf smorgens vroeg draag je een hele dag mee en meestal zijn dat dan niet de plezanste dagen (zowel voor jou als je omgeving).
Met een goed ontbijt deze ochtend waren we klaar voor de 3 keer 10 minuten die ons te wachten stonden. Onze trainingen verlopen nog wat onregelmatig de laatste tijd. De ene keer gaat het goed de andere keer is het weer wat minder. Vandaag was het (naar mijn mening) een mindere dag. Niet dat we absoluut geen meter vooruit gingen (in tegendeel) maar naar mijn gevoel was het niet echt je dat vandaag. Het had misschien ook wel wat te maken met één of andere skiffeur die voor/naast ons aan het roeien was. Je kunt natuurlijk ook niet iedere training een wereldrecord varen dus gaan we er ons alvast niet te druk om maken.
Deze middag moeten we een beetje fietsen. Zoals gewoonlijk zal ik dit op de rollen doen. Sommigen zijn wat verwonderd dat ik de fietstrainingen afwerk op de rollen.
Waarom ga je niet gewoon buiten fietsen? Op de rollen zo saai! Wel ik ga heel graag buiten fietsen met mijn koersvelo MAAR:
- als ik een uur moet losfietsen neem ik het zekere voor het onzekere , ik wil geen halfuur stil staan onderweg omdat ik een platte band heb
- Ik voel me niet geroepen om me in mijn koerspakje te hijsen, mijn zeer elegant uitziende helm op te zetten om dan aan 20km/uur voorbij gestoken te worden door huisvrouwen met 2 kinderen op hun fiets vastgebonden
- alleen buiten rijden of alleen op de rollen, voor mij is er geen verschil
- ik kan mij perfect amuseren door 90 minuten op de rollen te zitten met mijn laptop voor mijn neus waar er 90 minuten aan een stuk slechts 3 verschillende liedjes worden op afgespeeld
-Op de rollen kun je alles perfect onder controle houden, hartslag, weerstand, trapfrequentie, muziek en het regent nooit (als je binnen zit toch niet)
- als je naar het wc moet kun je zoals een normale mens naar de wc gaan
En zo kan ik nog wel een aantal argumenten verzinnen waarom ik de rollen verkies boven de vrije natuur om mijn recuperatie sessies te doen.
Als koersliefhebber ga ik natuurlijk liever de Berninapass gaan beklimmen (en afdalen) dan binnen op de rollen een berg na te bootsen. Ik ga uiteraard liever met een man of 5-6 voor een 3 tal uren de vlaamse hellingen en kasseistroken op en af dokkeren dan 3 uur alleen op de rollen te zitten en moeten inbeelden dat ik de Bosberg naar boven aan het kruipen ben. We spreken hier dan uiteraard al niet meer van recuperatie trainingen.
Bij deze worden het dus wederom rollen vanmiddag en wie zeker een 10 tal keer zal passeren zijn Mohombi en Nicole Scherzinger.
cioa
dinsdag 7 juni 2011
DING DONG HIER ZIJN WE MET DE PING PONG !!!
Vandaag beginnen we met de training van gisteren middag.
Hannes werd uit de dubbel gezet en vervangen door Tim Maeyens. Hannes deed het kalmpjes aan voor een 50-tal minuten. Tim en ik moesten 4 keer 2000 meter aan een laag tempo doen. De wind was weer met overvloed aanwezig en het goed roeibare kanaal van de ochtendtraining was wat ruiger geworden. Tim zijn dikke billen zorgden dan ook voor wat hinder bij het roeien op water met hoge golven (of de boot stond iets te laag). Maar Tim is niet iemand die snel klaagt dus gingen we erdoor (de eerste keer toch). Naargelang de training vorderde leek het alsof we elkaar soms vonden wist coach Veikko ons te melden. Onze tijden in de wind mee waren 7.20 minuten voor 2000 meter. Ik moet toegeven ik heb iets harder getrokken dan ik normaal zou doen op zulke training (denk ik). Wie wil nu geen goede indruk nalaten bij Tim?
Deze ochtend zat ik dan weer opgezadeld met Hannes in dubbel. Tim zat weer in zijn vertrouwde skiff en ook Karel was weer van de partij. Deze ochtend moesten we 4 keer 8 minuten doen aan een tempo van rond de 20 slagen per minuut. Karel en Tim kregen wat voorsprong zodat ze niet heel de weg geambeteerd werden door onze golven. Hannes en ik waren in goede doen. We peuzelden hen 4 keer met huid en haar op. Hannes ligt momenteel in te dommelen op een halve meter van mij (hij heeft dus goed gewerkt deze ochtend of hij heeft een korte nacht gehad, nachtrust = heeeeel belangrijk niet alleen voor sporters maar ook voor de studenten).
Om 15u gaan we weer het Boudewijnkanaal onveilig maken. Er staat een rustige duurtraining op het programma.
Dan nu hetgeen waar jullie allemaal op zitten te wachten. De PING PONG tafel die klaar staat voor adoptie. Eerst enkele fotos van het lijdend voorwerp .
Om te bewijzen dat de ping pong tafel nog werkt hebben we zelf nog wat balletjes over en weer geslaan.
Heb je dus nog wat plaats over thuis, of wil je een nieuw speelgoedje voor je jeugdbeweging,sportclub of seniorenclub, wil je iemand een onvergetelijk cadeau doen, wil je iemand een loer draaien door hem/haar dit cadeau te doen, hou je van tennisen maar ben je eigenlijk te lui om op zo'n groot terrein te spelen, wil je ons gewoon een plezier doen, heb je binnenkort een feestje en heb je nog een grote tafel nodig, ben je verzamelaar van ping pong tafels of wil je gewoon een gratis ping pong tafel wel doe dan het volgende:
stuur een mail naar obrenobrothersfor2012@hotmail.com en geef ons eender welke reden waarom we dit ding aan jou zouden schenken. Wie ons het meest kan overtuigen krijgt de tafel, als er niet echt iemand uitspringt zal het via lotje trek gedaan worden (alle namen in een pot en een onschuldige hand trekt een naam).
Als we je mail ontvangen hebben zullen we een bevestiging terug sturen. Ping pong palettjes en 3 balletjes zijn uiteraard inbegrepen.
Kandidaturen mogen tot eind deze week doorgestuurd worden.
Genoeg voor vandaag. Morgen krijgen jullie een nieuwe tip van de week voorgeschoteld.
Tot morgen
cioa
Hannes werd uit de dubbel gezet en vervangen door Tim Maeyens. Hannes deed het kalmpjes aan voor een 50-tal minuten. Tim en ik moesten 4 keer 2000 meter aan een laag tempo doen. De wind was weer met overvloed aanwezig en het goed roeibare kanaal van de ochtendtraining was wat ruiger geworden. Tim zijn dikke billen zorgden dan ook voor wat hinder bij het roeien op water met hoge golven (of de boot stond iets te laag). Maar Tim is niet iemand die snel klaagt dus gingen we erdoor (de eerste keer toch). Naargelang de training vorderde leek het alsof we elkaar soms vonden wist coach Veikko ons te melden. Onze tijden in de wind mee waren 7.20 minuten voor 2000 meter. Ik moet toegeven ik heb iets harder getrokken dan ik normaal zou doen op zulke training (denk ik). Wie wil nu geen goede indruk nalaten bij Tim?
Deze ochtend zat ik dan weer opgezadeld met Hannes in dubbel. Tim zat weer in zijn vertrouwde skiff en ook Karel was weer van de partij. Deze ochtend moesten we 4 keer 8 minuten doen aan een tempo van rond de 20 slagen per minuut. Karel en Tim kregen wat voorsprong zodat ze niet heel de weg geambeteerd werden door onze golven. Hannes en ik waren in goede doen. We peuzelden hen 4 keer met huid en haar op. Hannes ligt momenteel in te dommelen op een halve meter van mij (hij heeft dus goed gewerkt deze ochtend of hij heeft een korte nacht gehad, nachtrust = heeeeel belangrijk niet alleen voor sporters maar ook voor de studenten).
Om 15u gaan we weer het Boudewijnkanaal onveilig maken. Er staat een rustige duurtraining op het programma.
Dan nu hetgeen waar jullie allemaal op zitten te wachten. De PING PONG tafel die klaar staat voor adoptie. Eerst enkele fotos van het lijdend voorwerp .
Om te bewijzen dat de ping pong tafel nog werkt hebben we zelf nog wat balletjes over en weer geslaan.
Heb je dus nog wat plaats over thuis, of wil je een nieuw speelgoedje voor je jeugdbeweging,sportclub of seniorenclub, wil je iemand een onvergetelijk cadeau doen, wil je iemand een loer draaien door hem/haar dit cadeau te doen, hou je van tennisen maar ben je eigenlijk te lui om op zo'n groot terrein te spelen, wil je ons gewoon een plezier doen, heb je binnenkort een feestje en heb je nog een grote tafel nodig, ben je verzamelaar van ping pong tafels of wil je gewoon een gratis ping pong tafel wel doe dan het volgende:
stuur een mail naar obrenobrothersfor2012@hotmail.com en geef ons eender welke reden waarom we dit ding aan jou zouden schenken. Wie ons het meest kan overtuigen krijgt de tafel, als er niet echt iemand uitspringt zal het via lotje trek gedaan worden (alle namen in een pot en een onschuldige hand trekt een naam).
Als we je mail ontvangen hebben zullen we een bevestiging terug sturen. Ping pong palettjes en 3 balletjes zijn uiteraard inbegrepen.
Kandidaturen mogen tot eind deze week doorgestuurd worden.
Genoeg voor vandaag. Morgen krijgen jullie een nieuwe tip van de week voorgeschoteld.
Tot morgen
cioa
Abonneren op:
Posts (Atom)