Zoals gisteren reeds gezegd was het deze ochtend niet van de poes. 600, 500, 2 X 400, 3 X 300 en 2 X 250 meter aan racetempo met slechts 60 seconden rust tussenin.
Na de eerste keer 500 meter begon ik me al zorgen te maken over Hannes. Ik had af en toe de indruk dat hij uit de boot zou vallen wegens zuurstofgebrek (waar zijn die stewardessen met hun zuurstofmasker als je ze echt nodig hebt) en ik had zeker niet gedacht dat hij het nog lang ging uitzingen.
Wederom verkeerd gedacht van Thijs. Ongeloofelijk eigenlijk, het is niet de eerste keer dat we zulke training doen en telkens krijg ik de indruk dat mijne copain poepedood als we nog maar goed en wel bezig zijn (misschien denkt hij wel hetzelfde van mij). Op een miraculeuze manier slaagt hij er toch iedere keer in om de training (levend) tot een goed einde te brengen. We waren zeker niet in slechte doen want onze zware collegas waren ook van de partij om mee te racen en we gingen min of meer even snel. De ene keer waren de zware jongens rapper dan andere keer waren wij dan iets sneller. Niks om ons zorgen over te maken dus.
Na de trainingen hebben we voor de eerste keer dit seizoen iets aan onze bootafstelling veranderd. De afgelopen week hadden we wat kleine probleempjes met mijn rechterriem (die aan het water bleef plakken na de uitpik) en ik had de indruk dat de boot naar rechts overlag terwijl Hannes het tegenovergestelde gevoel had. Na metingen bleek dat we bijzonder weinig ruimte hadden om onze handen over elkaar te bewegen. Het hoogteverschil zou rond 1,5 cm moeten zijn en bij mij was het 0,8 milimeter en bij Hannes was het nog minder. Hopelijk zijn de evenwichtsstoornissen hiermee van de baan.
Deze middag is het weer tijd om op de rollen te zitten. Blijkbaar is mijn muziek met bijhorende gezangen, handgeklap en dergelijke hoorbaar in heel het huis (en ik die dacht dat ik niemand stoorde als ik in dat kot zat)
Morgen middag om 12u is de deadline om deel te nemen aan de ping pong tafel wedstrijd. Dus heb je nog geen vaderdag cadeau (zoals wij) stuur dan maar snel een mailtje.
Lang geleden dat ik nog zo'n saai bericht op jullie gelost heb. Maar het is van niet beter kunnen vandaag. Ik zal me morgen proberen herpakken. Hopelijk kunnen we dan ook al de winnaar van de ping pong dinges bekent maken.
Ik ga me zeemvelleke gaan aandoen en wat lekkersaai op de rollen naar muziek gaan luisteren.
cioa
beste thijs als ik dit alles lees is het blijkbaar altijd hannes die zo moe is maar hoe voel jij je als je uit je boot komt ?en ik denk ale ben zeker dat je broer en collega er ook alles wil aan doen om bij de eerste negen tezijn hoor
BeantwoordenVerwijderenGoeie vraag Inge bedankt,
BeantwoordenVerwijderennaar gelang de training ben ik uiteraard ook in meerdere of mindere mate vermoeid als ik uit de boot stap, dat lijkt mij niet meer dan normaal.