IS HET: THIJS VERJAART, THIJS VERJAARD OF THIJS VERJAARDT ???

De caffeine pillen hebben langer door gewerkt dan me lief was. Tijdens de wedstrijden maken die pillen het beest in je los maar tijdens de nacht houden ze je wakker. Ik neem het er graag bij als we daardoor sneller gaan.

Na een nachtje woelen had ik om 9.30u afgesproken mat Tim om wat te gaan losfietsen. Normaal gezien doe ik dit op de rollen maar vandaag maakte ik graag een uitzondering. Heen en weer naar Oostende en de ochtend zat er ook alweer op.

De rest van de dag is vrij in te vullen. In mijn geval zal ik dus weer even tijd hebben om mijn favoriete hobby uit te oefenen: NIKSEN!!

Even een flash back naar gisteren. Gisteren zaten we in Amsterdam om een wedstrijd te varen.
In de ochtende hadden we eerst onze schifting die we moesten overleven om smidddags de finale te mogen roeien. We werden 2e na de zware Nederlandse senior b dubbel. We konden ze niet bijhouden en iets over halfweg gaf Hannes het teken om gecontroleerd op de tweede plaats te blijven roeien. We zaten dus in de finale.
Een nieuwe kans om die Canadezen (die ons de zaterdag met 2 seconden verslaan hadden) en Hollanders een lesje te leren. Wederom namen zowel de Nederlanders als de Canadezen een blitsstart. Een beetje geholpen door hun iets zwaardere massa namen ze afstand. Ons sterkste punt is voorlopig de tweede wedstrijdhelft waar we meestal terrein goed maken op de eventuele tegenstanders die voor ons zouden liggen. Het gat was groot en het zag er niet al te best uit.
Als we dan ook nog een beetje begonnen te sukkelen met het onder controle krijgen van de boot (die van links naar rechts zwabberde door golven ofzo) zouden we nog een serieuse cartouche mogen bovenhalen om één van die twee boten terug te pakken die voor ons lag.
We lieten de moed niet zakken en het tempo werd opgevoerd. De Nederlandse dubbel begon wat stil te vallen en met nog 500 meter voor de boeg hadden we al wat van onze achterstand afgeknabbeld. De Canadezen hebben we niet meer terug gezien, die waren gaan vliegen, maar aan de eindmeet bedroeg het verschil tussen de Nederlanders en ons nog slechts 0.7 seconden. JUST NIE!!
Onze tijd was 6.24.??. Het rapste dat we ooit gevaren hebben over 2000 meter. Er heerste een beetje een dubbel gevoel na de race. Tevreden met de tijd maar er had meer in gezeten.

Al bij al kunnen we dus wel met een positeif gevoel terug kijken op het weekend in Amsterdam. We weten dat er nog (veel) werk aan de winkel is (en maar best ook) maar ik blijf geloven in een positieve afloop op het einde van de rit (ik weet natuurlijk niet wanneer deze rit stopt)

Bij deze dus het relaas van onze Zondag in Amsterdam. Ook even de supporters bedanken om ons te komen aanmoedigen! MERCI!!

Dan kan ik jullie nog een tip van de week cadeau doen.

cioa