Wederom een dag die nooit meer terug zal komen. Hopelijk heb ook jij er het beste van proberen maken?
We zijn net terug van een uurtje rustig roeien. De zon was wel niet van de partij maar het was toch zeer aangenaam roeien op het Boudewijnkanaal. De temperatuur was net goed en de wind was nauwelijks voelbaar. Zelfs de meest kritische geesten van onze trainingsgroep was tevreden met de roeiomstandigheden.
De kick-off van de nieuwe werkweek werd deze ochtend geven met een powertraining. Deze week slechts 1 powersessie want dit weekend is het koerske varen in Amsterdam.
Amsterdam, Amsterdam het is ondertussen ook al een vaste tussenstop geworden in ons wedstrijd seizoen. De wedstrijd in Amsterdam is "vooral" geliefd voor het Hotel waar we verblijven. Van der Valk A4 is het hotel waar we jaarlijks onze valiezen uitpakken. De kamers zijn proper, er is een zwembad en het eten is er fantastisch (zolang je niet bij de lichtgewichten moet roeien). Je weet niet wat eerst te kiezen als je al dat lekkers uitgestald ziet staan.
Jammer genoeg logeerden we niet in dit Van der Valk hotel toen we in 2008 op stage waren in Amsterdam.
In 2008 zat ik samen met Ruben, Karel en Arne in de lichte vier zonder (roeien met 1 riem voor de leken). In de Paastvakantie hadden we toestemming gekregen om samen met coach Frans D een week in Amsterdam op (winter) stage te gaan (ook Bram en Hannes zaten dat jaar in dubbel en waren ook van de partij en Bastien zat is de skiff).
Wat een barre week was dat zeg. De hele week hebben we sneeuw gezien. Als het geen witte sneeuw was dan was het wel zwarte. We hadden onze fietsen meegenomen om vlot van het Hotel naar de roeibaan te kunnen fietsen (zoals de echte Nederlanders). We hadden beter de luie Belg uitgehangen en de fietsen thuis gelaten.
Dag 1 hadden de lichte mannen geen geduld om op de zware mannen te wachten en gingen terug naar het Hotel fietsen. We wisten de weg niet (enkel de richting, Bram wist wel ongeveer de weg). We gingen het wel vinden dachten we. Er was ons verteld dat het hotel echt niet ver was. 2 uur later stonden we ergens aan een park in Amsterdam in een sneeuwstorm te vloeken. Met behulp van een buschauffeur zijn we uiteindelijk toch in industrie park De Schinkel terecht gekomen.
Nu we toch over de Schinkel bezig zijn kan ik even reclame maken voor restaurant "Het Schinkeltje". Een gezellig klein restaurantje midden in een indsutrie zone. Je eet tussen de automonteurs, truckers en werklozen die op de slotautomaten aan het spelen zijn. De spaghettis zijn best ok voor de grote eters die nog een kleien hongertje zouden hebben na hun spaghetti: bestel gerust een uitsmijter. Zelfs een extra eitje bij je spaghetti is geen enkel probleem voor de sterrenkeuken.
Al het barre trainingswerk in Amsterdam heeft wel zijn vruchten afgeworpen. De wijzen hadden voorspeld (of gehoopt) dat we hopelijk niet TE ver na de voorlaatste zouden aankomen. We kwamen echter wel een eindje achter op de voorlaatste maar we lagen wel in de A-FINALE. We roeiden dus top-6 op het WK. Wat een (onverwacht)succes was dat.
Mooie tijden die jammer genoeg ook nooit meer terug zullen komen.
cioa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten