SUSKE BIET ?

We zijn alweer zondag. Zondag = rustdag.

Ik heb deze ochtend een klein loopje gedaan aan een tempo dat zelfs voor Russel Crow (zie dag allemaal) geen probleem zou zijn om vol te houden. Na het elegante gehuppel heb ik mij wat bezig gehouden met mijn strechoefeningen. Voor je het weet is de zondagochtend gepasseerd en zit je gezellig te aperitieven.

Het was een magere TV-middag voor de sportliefhebbers. De start van de formule 1 kon ik nog net meepikken voor mijn ogenleden last begonnen te krijgen van de altijd aanwezige zwaartekracht. Een dutje drong zich op en ik heb het met plezier laten gebeuren.

Met een fris hoofd kon ik dan mijn where abouts voor de komende weken aanpassen. Na 2 weken BTR worden het dus nu 3 weken Hazewinkel. Eeuwig pijnpunt in Hazewinkel was het eten. Ik kijk al uit naar de oplossing die ze voor ons uit hun mouw zullen schudden.

Vandaag was op Vijf TV het programma "een weekendje weg" te zien. Ze zaten vandaag in Brugge dus ik zat al vol spanning te wachten tot ons optreden van vorige week op het scherm zou verschijnen. Teleurstelling alom toen het begon door te sijpelen dat het programma afgelopen was en ik geen glimp van het Olympisch trainingscentrum heb opgevangen. Misschien in de volgende aflevering als ze een weekendje Dudzele doen?

In Linz waren ze vandaag toe aan de laatste dag van de jeugdcup. Gisteren kon de vierkoppel heren de eer een beetje redden door een bronze medaille in de wacht te slepen. Vandaag konden ze dat kunstje jammer genoeg niet herhalen. Ook de andere ploegen waren niet in staat om een medaille te bemachtigen. Blijven trainen is de boodschap en volgend jaar hopelijk beter.

Dat wij voor onze wedstrijden beginnen met een rodebietensapkuur moet ik jullie niet meer vertellen. Maar uit de gegevens van hoe bezoekers op onze blog komen kan ik jullie meedelen dat rodebietensapkuren niet alleen bij mensen worden gebruikt. Ook in de duivensport -waar er geld met hopen valt te verdienen- heeft de rodebietensap al zijn intrede gedaan. Als je dus zelf ergens een duif hebt zitten en je weet niet hoe het komt dat hij geen prijzen haalt nu weet je het. Laat uw beestje rodebietensap drinken en hij zal nog nooit zo snel terug thuis gestaan. Misschien kan dit ook helpen met paarden, honden en waarom niet vinken.

Dan nog even een kleine opsporing verzocht: Donderdag middag reed volgens getuigen een hevig toeterende grijze golf over de Herdersbrug. De inzittenden maakten hevige armgebaren . Wie meer info heeft over de indentiteit van de inzittenden laat u horen.

Morgenochtend gaan we van start met een krachttraining. Het wordt de laatste training in BTR. Na de training laden we ons materiaal om dan na de middag richting Hazewinkel te trekken.

cioa

MERCI FRANK

Zaterdag, normaal een dag waar er serieus in het rood gegaan wordt. Vandaag hebben we echter uitstel van executie gekregen.

De zware intensieve training die deze ochtend gepland stond wordt verplaatst naar dinsdag morgen. Zo is er nog even tijd om wat krachten op te doen en volgende week weer 100% fit te zijn. Deze ochtend dus geen intensief werk maar 3 keer 8 minuten laag tempo matige druk. Ik was toch al blij dat het weer in dubbel te doen was vandaag.

Deze middag was het weer in ons kot te doen waar de fiets altijd klaar staat om wat los te draaien.

Vandaag is ook de jeugdcup van start gegaan. Dit is een beetje de uefa-cup van het roeien (als het WK de champions league is). Zo goed als iedereen start zijn internationale carriere op dit tornooi. De beste junioren roeien op het WK en wie daar nog niet klaar voor is kan zich tonen op de jeugdcup. Een ideale leerschool voor de opkomende talenten die zich willen ontwikkelen om dan in een later stadium een WK deelname af te dwingen. Meestal zijn het dus ook jongere roeiers van 16-17 jaar die naar de Jeugdcup gaan en de oudste (sterkste) junioren bevinden zich dan op het WK. Eerst leren roeien en dan leren rap roeien.

Er bestaan natuurlijk altijd uitzonderingen op de regel. Bram Dubois bijvoorbeeld die al op 15 jarige leeftijd deelnam aan de jeugdcup en er nog een medaille wist te pakken ook. De daarop volgende jaren kon hij iedere vakantie wel ergens een WK'tje gaan roeien.

Een uitzondering in de andere richting ben ikzelf. Op 18 jarige leeftijd mocht ik- na test wedstrijden 2 weken voor de jeugdcup- samen met Vincent D, Arjan V en Arjanit D deelnemen aan de jeugdcup. Ik beschouw mezelf dus toch wel een beetje als een laatbloeier. Net op tijd want anders had mijn leven er totaal anders uitgezien vrees ik.
Door mijn succesvolle deelname aan de jeugdcup (zilver) werd ik het volgende jaar uitgenodigd op de nationale senior B stages. Zo kon ik blijven evolueren en beter worden. Gelukkig voor mij was er vanaf dan ook een categorie lichtgewichten waarin ik met mijn 179,8 cm en mijn -70kg perfect kon aarden. Zo kon ik het jaar na de jeugdcup deelnemen aan het WK (die dat jaar in Belgie was en misschien hebben ze de selectiecriteria dan wat losser gelaten, wederom een gelukje?). Vanaf toen had ik ieder jaar wel mijn plaatsje op de boeg van de boot.
Had ik dus niet op het laatste nippertje mogen deelnemen aan de jeugdcup dan was er vandaag geen sprake van de Obreno Brothers geweest. Ik wil er zelfs niet aan denken wat er van mij zou gekomen zijn. Ik gok op een klein dikkertje die werkt als een boekhouder.

Traditioneel brengen de belgen ieder jaar wel enkele medailles mee naar huis. Al is het de laatste jaren toch wat minder heb ik de indruk. Bij mijn laatste aanblik op de resultaten van vandaag kon ik toch tot mijn vreugde vaststellen dat er dit jaar toch ook al weer een medaille binnen gerijfd is. De vierkoppel heren werd 3e en red dus de Belgische eer. Hopelijk kan er morgen nog eentje bijkomen.

cioa

TOEN WAS IK NOG ALLEEN

Sebiet zet ik me weer op de rollen voor wat recuperatie werk maar eerst het internet nog wat volproppen met letters.

Weeral recuperatie hoor ik jullie denken en je hebt gisteren een hele middag met je benen in de lucht in de zetel gelegen. Inderdaad weeral recuperatie en ik zal er van genieten. Deze heb ik niet gelanterfant en morgen is het ook niet van de poes. Genoeg rusten is ook belangrijk.

Deze ochtend had ik wat minder zin om te gaan roeien. Ik wist namelijk dat het in skiff te doen was vandaag. Hannes had gisteren de opdracht gekregen om zich vandaag wat koest te houden ( wegens wat vermoeidheids verschijnselen). Zijn dagtaak bestond er vandaag uit om 60 minuten rustig toerkes te draaien op de rollen en wat strech oefeningen te doen. Van coach Frans kreeg hij ook nog de tip om eens goed uit te slapen. Hopelijk heeft hij het gedaan en ervan genoten ook.

Lang in bed liggen is niet aan mij besteed ook al heb ik congé. Dus was ik deze ochtend vol goede moed afgezakt naar de BTR om wat te skiffen samen met die andere grote skiffeur van Belgie. Door omstandigheden moest mijn trainingsgezel kort na vertrek rechtsomkeer maken. Daar lag ik dan aan het gat in Zeebrugge, moederziel alleen in mijn skiff.
De enige overlevende, the last Samurai, sollid as a rock, rots in de branding Thijs Obreno (als een ander niet stoeft moet je het zelf doen) mocht het op zijn eentje uitvechten vandaag. Eerst een drietal sprintjes van 60 seconden gevolgd door 6 keer 4 minuten aan tempo 22 goeie druk. Ik heb al plezantere tijden meegemaakt in een roeiboot. Als je een heel jaar amper in skiff gezeten hebt en dan nu plots moet overschakelen. Ik ben er niet goed in denk ik. Maar de concurrentie wacht niet dus heb ik maar zo goed en zo kwaad als ik kon mijn training afgewerkt.

Hopelijk kan ik morgen weer rekenen op mijn partner. Morgen is het weer een training waarvan je de rest van de dag een beetje groggy rond loopt. 600m, 500m, 2x400m, 3x300m en 2x250m aan wedstrijdtempo. Liever in dubbel dan in skiff als je mij laat kiezen. Maar ik heb niet te kiezen dus we zien morgen wel. Mijn recuperatiebroek zal al overuren mogen maken.

Nu geen recuperatiebroek rond mijn kont maar een koersbroek.

Als ze tegen morgen de last Samurai ook nog niet geveld hebben zal hij weer verslag kunnen uitbrengen van ongetwijfeld weer een doldwaze dag in zijn o zo spannend roeiersleven.

cioa

DAT LEEK OP EEN KLUSJE VOOR SOS ERIC MAAR WAT JE ZELF DOET DOE JE UITERAARD BETER !!

Vandaag werden in Londen de Olympische medailles voorgesteld. De grootste en zwaarste in de geschiedenis. Ik heb nog wel een plaatsje vrij in mijn schof. Maar om ze te winnen moeten je natuurlijk eerste mogen meedoen. Daar zijn we nog absoluut niet zeker van. De Olympische gedachte "mee (mogen) doen is belangrijker dan winnen" is voorlopig een perfecte omschrijving van ons doel. Aftellen naar Londen 2012 daar doen we dus voorlopig niet aan mee. Ik tel af naar 28 augustus, de dag dat het WK begint.

In de ons nog resterende tijd blijven we ons naar godsvrucht en vermogen inzetten en verder werken. Vandaag slechts een halve werkdag. Enkel in de ochtend moesten we ons lijf ten dienste van het trainingsschema stellen. Er stond een krachttraining gepland. Zoals gewoonlijk eerst wat het kanaal onveilig maken om dan terreur te zaaien in de powerzaal. Als afsluiter een loopje placeren en de dagtaak zat erop.

Tijdens mijn kookactiviteiten deze middag weerklonk de bel. Dat kon alleen maar mijn bestelling zijn. En ja hoor een vriendelijk man van TNT had een pakketje mee voor Meneer Obreno Thijs. Nieuw speelgoed moet natuurlijk worden uitgetest en zo lig ik hier ondertussen al enkele uren in de zetel te genieten.

Ik moet toegeven het voelt niet slecht. Het zal ons wel geen 10 seconden rapper doen gaan maar alle kleine beetjes helpen. Ook al scheelt het maar 1 honderste dan nog is het de "investering" meer dan waard. Die honderste kan het verschil zijn tussen wel of niet kwalificeren dus neem ik liever het zekere voor het onzekere.

Om toch nog iets nuttigs gedaan te hebben deze middag zal ik me straks weer wagen aan wat strech oefeningen. Niet echt mijn favoriete onderdeel maar toen ik maandag mijn oefeningskes deed werd ik min of meer vierkant uitgelachen door mijn niet-sportende broeder die zich zonder probleem dubbel toe plooide en met zijn handen zijn voeten kon omhelzen. Bij mij bleef het slechts bij een poging om toch maar even mijn tenen te kunnen aanraken. Er zit dus nog wel wat rek op bij mij!

Op dit blog bericht zit er echter geen rek meer.

cioa

NO GUTS NO GLORY !!

Ale hopla we zitten alweer in de helft van onze werkweek. Het einde van onze trainingsperiode in de BTR komt in zicht. Vanaf maandag zetten we onze voorbereiding op het WK verder in Hazewinkel.

Wakker worden en de regen horen kletteren op je velux meer moet een mens niet hebben om met een prettig gevoel uit bed te stappen en vol enthousiasme naar de training te gaan. Het duurt wel geteld 1 minuut om met mijn fiets van thuis naar mijn werk te gaan. Toch plakte mijn jeansbroek van de vochtigheid aan mijn billen.
Roeien in de regen vind ik niet erg maar een training beginnen in de regen dat vind ik niet echt plezant. Als we eenmaal bezig zijn en er vallen druppels op onze kop dan kan ik me er redelijk makkelijk over zetten. Maar als je met je lekker droge kleren uit de kleedkamer komt en weet dat je binnen de 10 minuten doornat zult zijn dan is het iets harder doorbijten. Maar kom we zijn geen wassen beelden dus veel meer dan net worden zal er ons wel niet overkomen. En vandaag hadden we zelfs nog geluk want het regende niet meer toen we op het water gingen. Ik vond het zelfs subtropisch zwoel. Warm en vochtig een plezant zweet weertje dus. Na de 20 minuten opwarming deden we 4 keer 8 minuten laag tempo en gewoon goede druk.

Woensdag middag staat garant voor wat gezellig ter plaatse trappelen op de rollen. Voor de verandering geen lijstje met zomerhits om mijn gedachten wat te verzetten maar een film. De eerste voorwaarde waaraan hij moest voldoen was ongeveer 1.30u duren want we moesten 90 minuten fietsen. De meeste films van 1.30u zijn van het genre niet al te  moeilijk verhaal (want hoe ken een verhaal nu complex zijn als je alles in 90 minuten vertelt).
Niet al te moeilijke verhalen brengt ons automatisch bij enkele stereotype films. Ofwel is het één of andere goedkope schietfilm, een morantische (komedie)- ook wel wijvenfilm genoemd- ofwel een film waarvan de makers denken dat hij grappig is. Ik ben geen fan van geweld dus schietfilms daar doe ik zo weinig mogelijk aan mee. Dan heb ik dus nog twee mogelijkheden over. Alle goeie morantische komedies heb ik al gezien dus moest ik mijn onheil zoeken bij de "lachfilms". De laatste lachfilm die ik gezien had was Hallpass. Het was redelijk meegevallen dus hoopte ik met mijn keuze voor The Hangover op gelijkaardige "hilarische" taferelen.
Het verhaal trok op niks, wat grappig bedoelde te zijn was niet grappig maar de 90 minuten waren wel snel gepasseerd. Op naar de volgende top komedie.

Ondertussen heb ik bericht gekregen dat mijn investering (mijn recuperatie bevorderende broek) verzonden is. Hopelijk kan ik hem deze week al eens uit testen. Ik ben benieuwd.

Als ik tegen morgen nog niet opgelost ben door de zure regen kan ik morgen weer voor enkele minuten leesplezier zorgen.

cioa

DAGELIJKSE KOTS

Het zout op onze patatjes is weer verdiend voor vandaag. We hebben er serieus voor moeten werken vandaag.

Deze ochtend was het weer tijd om wat melkzuur te produceren. Al kan dat bij ons nogal eens tegenvallen (bleek uit de laatste testen) maar we hebben toch onze uiterste best gedaan. We moesten enkele langere stukken aan wedstrijdtempo varen. We startten met 1000m gevolgd door 750m, 500m en een 250m.
We hadden weer de eer en het genoegen om op de skiffs te jagen. Gelukkig voor ons dan toch hebben we die kleine schattige skiffjes iedere keer bij hun lurven kunnen pakken.

Onze nieuwe "slagenteller"/boordcomputer heeft de afmeting van een plasma tv met een antenne even lang als de neus van Pinoccio na 33 leugens. Om de 50meter wordt de snelheid, kadans en tal van andere parameters opgeslaan. Zeer handig om achteraf eens te kijken waar onze zwakke punten lagen. De gegevens bevestigden wat we eigenlijk al wisten. Ons verval in de 2e 500 meter is TE groot. Ons tempo zakte zienderogen en ook de bootsnelheid volgde die neerwaartse trend. Vandaag wou Hannes ,collegiaal als hij is, een deel van de schuld op zich nemen wegens benen vol melkzuur en als de benen vol zitten ben je de jos. Maar in een dubbel zit je met twee en dus is het nooit de schuld van 1 iemand natuurlijk tenzij dat het echt overduidelijk is. De oorzaak lag waarschijnlijk bij de iets te korte opwarming. Maar hoe dan ook zuur of geen zuur in de benen we zullen ons kopke er moeten bijhouden daar in Bled om het middelste deel van onze race goed in te delen en niet hopeloos achterop te geraken. 

Na de training kregen we nog bezoek van een ravissante studente. Het was de studente waardoor ik jullie zo nu en dan een tip van de week kan meegeven. Ze kwam met een enquete op de proppen ivm haar eindwerk (die tip van de week is daar ook een deel van). Om te kijken of we wat geleerd hadden van haar tips had ze enkele vragen op papier gezet. De één al wat moeilijker dan de ander. Gelukkig was het anoniem en was spieken ,zoals altijd, toegestaan zolang de juf of meester het niet ziet.

Hannes DR kwam deze middag weer zijn voeten onder tafel schuiven. Aangezien de chef des huizes op congé is moest de Commis vandaag het roer overnemen. Na de rissoto met kip en peultjes, de met champignos en gehakt gevulde paprikas met Focaccia en de rissoto met scampis en gegrilde courgette en aubergines was het vandaag tijd om in snel tempo kip in pestosaus met pasta en "seizoensgroenten" in elkaar te flansen.
Alle gerechtjes zijn lichtgewicht en sportman/vrouw vriendelijk en zeer appetijtelijk al zeg ik het zelf. Misschien maar eens serieus beginnen nadenken over een kookboek.
Voor meer info over de gerechten of tarieven om ze bij u aan huis te komen klaarmaken u kent ons e-mailadres.
De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat Hannes DR een fantastisch sous-commis was vandaag. Hannes O offerde zich "gewilig" om wat als plongeur mee te draaien in het team.

Als de buiken gevuld waren was het tijd voor wat rust. De oogjes gingen dicht en enkele momenten later was het alweer tijd om ons trainingstenu aan te doen. Deze middag was het recuperen van de ochtendtraining. 60 minuten proberen technisch te varen. Meer moet dat niet zijn op een dinsdagmiddag.

Nu eerst nog even de nieuwe P magazine doorbladeren. Tegen dan kan ik mijn hoofd weer breken over wat ik deze avond door mijn strot zal jagen.

cioa

IETS MEER DAN DAARNET

Toch nog snel iets op de blog zetten zodat jullie toch niet voor niks langskomen.

Nog een voedingstip van Eline L.

Vandaag weer 2 trainingen achter de rug. Deze ochtend powertraining en deze middag hebben we op het water gezeten.

Deze ochtenden schoten we (en we waren niet de enige die schoten deze ochtend) de week op gang met een krachttraining. Het stramien kennen jullie ondertussen al: roeien met enkele versnellingen, binnen wat de spieren stimuleren gevolgd door wat stabiliteitsoefenigen. Om af te ronden gaan we dan nog even sloffen langs het water.
Vandaag waren we niet alleen op het jaagpad. De konijntjes die zich niet goed hadden verstopt zaten in de zakken van De meneer en waarschijnlijk later in zijn kookpot. Gelukkig hadden wij voor één keer ons bunny pak thuis gelaten en konden we zonder probleem de man voorbij lopen. Wat verderop lag een soortgenoot die het nog minder had getroffen dan zijn levensloze vriendjes in de zakken van De man. Het beestje had de voorkant van een wagen van net iets te dichtbij gezien denk ik. Het zag er allesinds niet al te proper uit.

Ideale beelden om met een gezonde appetijt het middagmaal te gaan verorberen.

Na het middagmaal volgde een klein dutje om weer op krachten te komen.

Tegen 15u waren we weer klaar voor een roeisessie van 60 minuten. Opwarmen en 3 keer 8 minuten slow endurance. We moesten dit samen doen met Tim. Samen trainen kan soms wat ergernissen opwekken. Een skiff en een dubbel gaan namelijk niet even snel (gelukkig voor ons). Het kan dus wel eens gebeuren dat de ene boot voor de andere ligt en er wat deining ontstaat. Niemand roeit graag in golven van een ander maar als je in groep traint is het deel van de training willen of niet. Wij zitten in de golven van Tim omdat hij een voorsprong krijgt in de start en Tim zit dan eventueel in onze golven als wij hem "toevallig" eens zouden voorbij steken. 
Het kan tijdens een wedstrijd ook wel eens voorkomen dat je in de golven ligt van de ploegen die opwarmen, uitroeien of zelfs van je tegenstanders. Tijdens een wedstrijd moet je dan niet gaan stoppen en liggen wachten tot ze voorbij zijn. Gewoon bezig zijn in je eigen boot en erdoor roeien. Dus op training hetzelfde doen is de boodschap. Zo weining mogelijk proberen ergeren aan externe factoren want dat is toch maar verloren energie!!

Na de roeitraining hebben we nog een kleine uiteenzetting gekregen van Coach Veikko. Het onderwerp was wat lenigheidsoefeningen om wat flexibeler te worden in de heup en hamstringsregio. Dit zou het inbuigen wat moeten vergemakkelijken. Momenteel ben ik even flexibel als Bart De Wever tijdens de regeringsonderhandelingen. Het zal dus wel geen kwaad kunnen om een extra efforke te doen.

Voila wederom een dag in het leven van een roeier die nooit meer terug zal komen. Wat heb ik er toch weer van genoten.

cioa

BURGER KING EN STARBUCKS !!!

De smoothie is binnen. We hebben dus weer genoeg vitamientjes om de concentratie op te krikken om wederom een literair meesterwerk af te leveren.

Vandaag stonden de A en B finales in Amsterdam op het programma. De dubbel licht en dubbel zwaar startten in de b-finale en ze legden respectievelijk beslag op de 10 en 12 plaats in de totaal stand (= 4 en 6 plaats in de B finale). Bram en Clara mochten starten in de A-finale. Clara moest als eerste aan de slag en ze werd 6e. Als laatste Belg kwam onze collega Bram aan de beurt in zijn A-finale. Bram werd eerder al eens 7e en 6e in zijn skiff. Vandaag schoof hij weer een plaatsje naar voor. Hij werd dus 5e in de A-finale. Alles bij elkaar hebben "les petits Belges" het toch niet slecht gedaan.
De andere 50% van de Obreno Brothers heeft alles daar live meegemaakt. Vorig jaar nam hij ook nog deel aan het WK-23. Hij werd 6e in de lichte skiff. Ongetwijfeld dat hij vandaag liever weer op dat water had gezeten en mee had gedaan. Als ik me niet vergis is het wereldrecord gesneuveld in de lichte skiff en wie wil nu niet deelnemen aan een race waar het wereldrecord aan flarden wordt geroeid. Een verbetering van zijn prestatie van vorig jaar zat er waarschijnlijk ook wel in. Niet getreurd natuurlijk hij heeft nog 2 jaar om wereldkampioen -23 jaar te worden. Ik zie het hem ooit nog wel eens flikken!

Ondertussen heb ik hier thuis wat proberen rusten. Ik weet niet of het aan het koude weer ligt of aan iets anders maar ik voel me een beetje moe vandaag. Ik heb deze morgen een iets te frisse neus (naar mijn gevoel dan toch) gehaald langs het Boudewijn kanaal. Veel volk was er niet te zien. Slechts een drietal dapperen die het aandurfden om in dit voorjaarsweer het water op te gaan. Op dagen als deze worden de mietjes van die grotere mietjes gescheiden.

Mijn lichaam heeft dringend nood aan zon en warmte. Het ziet er echter niet direct naar uit dat ik op mijn wenken zal bediend worden. Maarja vorig jaar zaten we ter voorbereiding op het EK op hoogtestage in het Zwitserse Silvaplana. Het weer was er ook niet om over naar huis te schrijven maar we zijn er toch nog redelijk goed vanaf gekomen op het EK.
Silvaplana ik vervloekte die plaats als ik smorgens om 5.45u mijn wekker hoorde afgaan en uit mijn bed moest om met enkele wat droge musli in/op mijn maag het water op te gaan. Na deze vroege ochtendsessies mochten we lekker ontbijten en tegen 9.30u maakten we ons weer op om ons schip op het meer los te laten. In de middag was het dan tijd om een krachttraining te doen, te fietsen, te wandelen of te rusten. Dit jaar  zoeken we dus geen hoogte op maar genieten we op zeeniveau! Dit jaar dus jammer genoeg ook geen beklimmingen/afdalingen van de Bernina en Albula pass.

Nog  snel een tip van de week meegeven.

Hoog tijd om mijn aandacht op een zwerm fietsende mensen in Parijs te vestigen!

cioa

PETJE AF EN EEN DIEPE BUIGING !!

We kunnen vandaag weer starten met fantastisch nieuws vanop het WK-23 in Amsterdam. Zowel Clara Francois en Bram Dubois hebben zich geplaatst voor de A-finale. 2 boten bij de top 6 dat is al een tijdje geleden als je het mij vraagt. De lichte en zware dubbel moeten morgen aan de bak in de B-finale en strijden dus voor de plaatsen 7 tot 12.

Terwijl ze daar in Amsterdam hun boot laten meevoeren door de wind tot aan de finish werken wij onverstoorbaar voort in de hoop het even goed te doen eind Augustus op ons hoogtepunt van het jaar. Voor één keer geen roeitraining deze zaterdag ochtend maar een krachttraining. Met een rekkertje rond onze boot vertrokken we voor het rondje warm varen. Enkele sprintjes later konden we ons roeipakje inwisselen voor onze tenu om binnen met de gewichten te spelen. Na de speeltijd hebben we nog even buiten al joggend afgekoeld.

De middag op zaterdag werd zoals gewoonlijk doorgebracht op een koersfiets die ter plaatse bleef staan hoe hard of hoe zacht je ook stampt.

Dan nog even melden dat ik gisteren de eer en het genoegen had om nog iemand gelukkig te maken met een Obreno Brothers marcel. Liesbet L. had nog recht op haar stukje textiel. Na enkele mislukte pogingen tot overhandiging was het gisteren alles of niks en het werd dus alles. Als alles normaal verloopt heeft Skippy binnenkort ook geen reden meer om ons bestaan te ontkennen.

Er is hier thuis momenteel wat minder leven in de brouwerij dan normaal. De mammie en de pappie genieten van dez zon, Hannes is hopelijk al aangekomen in Amsterdam om de laatste dag van het WK mee te pikken en ik speel huisbewaarder. Mijn kookkunsten zullen dezer dagen dus weer hoge toppen scheren.

Ik heb gisteren ook nog een kleine investering gedaan. Onder het mom van alle beetjes helpen heb ik mij een SKIN broek aangeschaft. Dit is een gepimpte lange spanbroek die iets meer ondersteunig geeft aan de spieren en de bloedsomloop positief beinvleod.. Het zou dus de recuperatie versnellen/verbeteren. Aangezien we nog niet echt in de positie zitten waar we ons zonder probleem bij de top 9 zullen roeien op het WK kan het alleen maar helpen denk ik zo.

Nu grote trek richting de de winkel want wij zijn jammer genoeg niet in het bezit van een frigo zoals Jeroen Meus er éentje heeft: altijd bomvol!

cioa

CALORIE-NEUTRAAL

Eerst het positieve nieuws vanuit Amsterdam.
Alle Belgen zitten in de halve finale. Clara verzekerde zich gisteren al van haar plaatsje. Bram en de andere mannen deden dat vandaag. Morgen mogen ze dus allemaal aan de bak in hun halve finale. Als ze bij de eerste 3 zijn mogen ze de A-finale roeien zoniet is het afzien geblazen in de B-finale.
WIJ DUIMEN (en een deel van ons komt jullie aanmoedigen) !!

Wat hebben wij vandaag gedaan? Wel, deze ochtend hebben we 70 minuten geroeid. Niks speciaals, gewoon goed roeien. De omstandigeheden waren perfect (nadat we de regen hadden laten passeren). Geen klachten dus vandaag.

Deze middag is een sleutel ettape in de Tour de France dus hebben we wijselijk besloten om niet te trainen. Of beter gezegd we kunnen naar de ontknoping in de Tour kijken omdat we deze middag rust hebben (wat een geluk). En voorlopig is elke seconde van de rustmiddag wel besteed.

Over wat kan ik het dan nog hebben vandaag? Over mijn nieuw concept misschien?  CALORIE-NEUTRAAL weggaan.
In deze tijden van welvaart en voorspoed  hebben we niks tekort in tegendeel. We eten onszelf richting ons graf. Dikkertjes in de klas wordt meer regel dan uitzondering en volgens sommigen sterven er meer mensen aan obesitas dan aan honger.
Daarom deze tip van mijnen twege geheel gratis en voor niks: als je eens zin hebt in een warme wafel, creme glace, pannenkoek, frieten of je hebt gewoon een etentje bij vrienden verplaats u niet met u alom geliefde gemotoriseerd voertuig maar spring op je stalen ros. 
Je beloont als het ware jezelf. Je springt op je fiets en rijdt richting je "caloriebommetje". Je geniet twee keer zoveel van iets lekkers als je een er een kleine inspanning voor gedaan hebt. Als al je vingers afgelekt zijn spring je weer op je fiets en rij je richting thuishaven. Ideaal om zonder opgeblazen gevoel, zonder schuldgevoel en met wat extra lichaamsbeweging in je bed te kruipen.

Voila ik voel me nu ook weer iets minder nutteloos. Mijn middag kan niet meer stuk!

cioa

HET NIEUWE PARTY PARADIJS

Belangrijke zaken hebben voorrang dus heb ik eerst naar de Tour gekeken.  Eindelijk wat animo!

In Amsterdam hebben zowel Bram als Clara zich met een overwinning in hun heat rechstreeks geplaatst voor de volgende ronde. De dubbel licht en zwaar moet aan de bak in de herkansingen.

Deze ochtend was het voor ons weer puffen geblazen. Na de inspanningstest van gisteren mochten we weer diep in ons krachtenarsenaal tasten. Er stond 2 keer 2000m op het programma. De eerste keer 1000 meter aan tempo 30 en 1000meter aan tempo 32. De tweede keer moest de eerste  1000m aan tempo 32 en de tweede aan wedstrijd tempo.
We kregen 15 seconden achterstand op de skiffeurs van dienst Tim en Hannes DR. De eerste maal hadden we wind in't gat (meewind dus). 15 seconden na onze collegas trokken we onze boot op gang. Naar mijn gevoel was het wat te wiebelig. Na enkele honderden meters gevorderd te zijn keek ik eens vluchtig achterom om te kijken hoeveel meter we reeds al hadden ingehaald op de skiffs. Jammer genoeg ha dik de indruk dat ze uitgelopen waren. Niet echt goed voor de moral maarja. Gelukkig konden we in de laatste hectometers wat terrein goed maken. Hannes De Reu konden we nog voorbij varen maar Tim was out of our league. Min of meer steendood na de eerste keer en we moesten nog eens 2000 meter doen. Dat zou wat geven en het was dan nog tegenwind ook de tweede keer. Ik had al pijn voor we nog maar 1 meter geroeid hadden.
Zelfde startprocedure als de eerste keer. 15 seconden na onze collegas mochten we vertrekken. Nog niet eens halfweg hadden we de twee skiffeurs al opgepeuzeld. Dat maakt het toch net iets aangenamer om de resterende meters af te haspelen.
De eerste keer hadden we amper een tiental seconden sneller geroeid dan Tim (voor de leken : dit is NIET goed) maar de tweede keer konden we de 2000 meter ongeveer 50 seconden sneller afleggen. Onze tijd tegenwind was 6.57 en dit was amper 2 seconden trager dan wind mee. Raar maar waar.

Vandaag hebben we ook wederom wat nieuw high tech speelgoed gekregen. Een nieuwe slagenteller (voor de leken: een mini computertje om mee te nemen in je boot zodat he he snelheid, slagfrequentie en dergelijke kunt zien). Adertje onder het gras er staat ook een antenne op zodat onze gegevens in real time kunnen doorgestuurd worden naar de coach die al onze getallen kan zien langs de kant. Nooit meer op ons gemak dus maar het kan handig zijn.

Deze middag  was het weer rustig varen. Al hadden we toch wel wat haast om toch nog een glimp op te vangen van de coureurs die zich aan het afbeuelen waren in de Alpen.

Shit 18u gepasseerd ik ben te laat.

Sorry

cioa  

ALLES HEEFT EEN PRIJS !!!

We gaan er een keer vroeg aan beginnen vandaag. Ik waarschuw jullie al het is zware kost vandaag. Hoog wetenschappelijke analyses zijn nooit veraf in de topsport.

De diefstal van gisteren raakt stillaan emotioneel verwerkt. Gelukkig viel de financiele schade nog mee. We hadden deze ochtend niet teveel tijd om er bij stil te staan want we moesten terug naar het UZ om ons pleuris te roeien op de ergometer.

Als we naar het UZ gaan om te testen zorg ik ervoor dat ik er piekfijn uit zie want Miss Gruyaert durft daar ook nog wel eens rond te huppelen. Vandaag blonk de godin van de rode loper uit in afwezigheid. Jammer maar zo kon ik mij ten volle focussen op hetgeen waarvoor we gekomen waren.

Ik heb speciaal voor jullie een mooi overzichtje gemaakt van de resultaten van alle testen samen. Zo kunnen jullie zelf ook de evolutie bestuderen.
Bovenaan zijn 3 grafieken te zien. Elke lijntje in de grafiek is een andere test. De eerste test is de oranje lijn, de tweede test is de zwarte lijn en de derde test is de groene lijn. Onder de grafieken zijn 3 tabbelen met diverse variabelen terug te vinden. De tabellen staan in cronologische volgorde met vermelding van mijn gewicht op de testdag.

 
Als je zelf te lui bent om de resultaten te bestuderen zet ik de opvallendste evoluties wel even op een rijtje.
Ten eerste is er duidelijk te zien dat mijn hart sneller klopt naarmate het jaar vorderde. Op de eerste test was mijn max hartslag 199 en vandaag was die gestegen naar 206 (de goei ouwe tijd). Ten tweede is ook duidelijk te zien dat mijn VO2 (zuurstof opname) erop vooruit gaat. Dat is toch al positief.
Maar dan de derde meest opvallende evolutie is dat mijn lactaatproductie (op maximaal niveau = bij maximale belasting) iedere test daalt. 
Wat we willen bekomen is dat er een rechtse verschuiving waar te nemen is van de grafieken. Een rechtse verschuiving onstaat door op eenzelfde lactaat niveau meer Watts (en al die andere dingen die op de X-as staan) te produceren. Dit is het geval wanneer je echt beter geworden bent. Echter wanneer je vermoeid bent maak je minder lactaat en zal je dus minder lactaat aanmaken bij eenzelfde belasting.
De opdracht nu is dus bepalen hoe het komt dat ik minder lactaat produceer. Ben ik vermoeid (zonder dat ik het weet) of hebben we te weinig op ANAËROBE niveau getraind. Trainingen op anaërob niveau zijn intenievere (sprint) trainingen. Trainingen waar het hart serieus mag kloppen. Als je duurtrainingen doet, waar het hart minder snel slaat, train je op aërob niveau. Allemaal vragen voor veel slimmere mensen dan ik.

Na de inspanningstest moesten we nog eens langs voor een "jaarlijkse screening". Beetje met de armpjes zwaaien, voorover buigen en op een tafel liggen. Op één van de vorige screeningen werd ontdekt dat mijn linkerbeen 1,2cm langer is dan mij rechter. Vandaag werd mij de tip gegeven om eens te probren om met een extra zool te roeien in mijn rechterschoen en misschien zit ik dan wel recht in mijn boot.

Bij deze zijn jullie ook weer op de hoogte van mijn medisch dossier. Als ik toestemming krijg van mijn partner in crime zal ik ook zijn resultaten publiceren en puur uit nieuwschierigheid zal ik eens mijn aller eerste test (afgenomen toen ik een jaar of 16 was denk ik en mijn vetpercentage nog ruim in de dubbele cijfers zat)  opsnorren en eens vergelijken met de resultaten van vandaag.

Morgen start in Amsterdam het WK under 23. Voor Belgie liggen er vier boten aan de start. Clara Francois in de lichte skiff, Izaak Vandenbussche en Damien Vandurme in de zware dubbel, Gilles Poysat en Tim Brys in de lichte dubbel en Bram Dubois in de zware skiff. Aan allen: AMUSEER JULLIE, GENIET ERVAN  en veel succes!!!!

Wij houden jullie uiteraard dagelijks op de hoogte van de ontwikkelingen daar in Amsterdam.

Straks nog wat losdraaien op de rollen en de werkdag is gepasseerd. Morgen ochtend zal het pijn doen vrees ik. Er staat een redlijk pittige sessie op het menu maar daarover morgen meer.

cioa

ZOMERBABBEL: DE SFEER IS ALTIJD GOED EN IK ROEI NIET VOOR HET GELD !!

Opschudding in de kleedkamer na onze ochtendsessie.

Deze ochtend moesten we roeien. 20 minuten opwarmen  gevolgd door 5 minuten wat intensiever werk. Dan deden we nog 3 keer 8 minuten aan laag tempo om dan nog een 20 tal minuten uit te roeien. Voor zover onze professionele bezigheden van deze ochtend.
De beloning voor een training is uiteraard die lekker warme douche achteraf. Die kregen we ook maar ze werd snel gevolgd door een zeer koude douche toen we in het snotje kregen dat er in ons gerief was gerommeld terwijl we weg waren.
Mijn sleutels en horloge waren op miraculeuze manier vanuit mijn broekzak in mijn sporttas terrecht gekomen en ik vond mijn portefeuille niet meer die normaal gezien steevast in mijn achterzak zit. Ook Hannes O miste zijn geldbeugel in zijn achterzak. Normaal gezien heb ik altijd mijn portemonee bij maar zou ik hem misschien niet thuis laten liggen hebben? Ik belde snel naar het thuisfront en wat bleek mijn portefuille lag nog thuis op de zetel. Oef wat een opluchting, ook Hannes dacht dat zijn portefeuille nog wel eens thuis zou kunnen liggen.
Toch miste ik wat kleingeld in mijn broekzak dacht ik. Hannes D miste niks. Met een licht vermoeden van bestolen te zijn keerden we naar huis. Na intensief zoekwerk thuis was Hannes zijn portefeuille nergens te bespeuren.

We waren dus toch bestolen!!

Hannes wist dus direct wat te doen na het middagmaal. Door het stad gaan tsjoolen en langs alle administratieve instanties lopen om te melden d hij zijn paspoort, rijbewijs, sis kaart en dergelijke kwijt was.

Hannes was niet terug tegen de klok van 15u dus stapte ik samen met Hannes D en Tim maar in skiff om de recuperatie sessie van deze middag af te werken. Toen wij bijna naar binnen mochten kruisten we de pechvogel van de dag die ondertussen ook zijn skiff op het water had gelegd.

Morgen mogen we voor de derde keer dit jaar naar de Artevelde stad om een laatste inspanningstest af te leveren. Hopelijk zullen we uit de resultaten kunnen afleiden dat we na een jaar training toch wat progressie gemaakt hebben. Want stil staan is achteruit gaan!!

Dit is het voor vandaag. We gaan de diefstal emotioneel gaan verwerken.

cioa

DE ZWEMBROEK IN FEBRUARI EN DE LANGE SPANBROEK IN JULI

Dag 1 van onze vijf weken durende voorbereiding op het WK zit erop.

Een klein mirakel deze ochtend: iedereen stond op hetzelfde tijdstip aan de BTR om te trainen. Telepathie of een lucky shot? Het doet er niet toe iedereen was er. Ook onze goede vriend/collega Bram Dubois was aanwezig. Hij vindt het Olympisch trainingscentrum blijkbaar de ideale plek om de laatste hand te leggen aan zijn voorbereiding op het WK-23 (die donderdag van start gaat).
Toen Bram het noodrantsoen checkte die we in de frigobox hadden laten zitten (in Luzern, en die bij accuut gebrek aan energie dienst kan doen als appeltje in tijden van dorst) werd het duidelijk dat ze aan  vervanging toe was. Witte sneetjes toastbrood bewaard blijkbaar niet langer dan een week in een frigobox. Met huid en haar hebben we ze dan maar aan meneer Poubelle gegeven.

Onder het toeziend oog van onze lieve heer deden we eerst een opwarmings roeisessie met enkele intensieve stukjes. Daarna zochten we onderdak in de powerzaal om de beentjes wat te strekken op de dyno en de billen te laten trillen op de powerplate.  Als afsluiter gingen we allen gezamelijk nog een eindje joggen.

Alsof het nog niet "erg" genoeg is dat ik na de training mijn broer weer tegen het lijf loop bij ons thuis liep ik vandaag ook nog eens tegen het bonkige lijf van Hannes De Reu. Eenzaamheid dood en we hebben Hannes liever levend dus was hij meer dan welkom bij ons thuis om te over-middagen.

Na de middag break stonden we allen om 15u terug klaar om onze werken verder te zetten. 60 minuten slow endurance stond er op het schema en dat hebben we dan ook maar gedaan.

Na de training hebben mijn broer en ik nog even -als local heroes- gefigureerd in één of ander promofilmpje van het Olympisch trainingscentrum. Het filmpje, en hopelijk wij ook, zal te zien zijn op Vijf TV in het programma " een weekendje weg" met Els Tibeau. De exacte datum daar hebben ook wij het raden naar. We zullen het wel merken aan onze fanmail als het filmpje op de tv is verschenen veronderstel ik?

Mijn deadline verstrijkt bijna dus zal ik het hier maar bij laten.

cioa

HIJ KAN VLIEGEN MAAR HIJ WEET HET NIET !!

Het zijn geen zomers meer zoals vroeger.

Zomer iedereen assosieerd het met zon. Maar zon alleen is voor mij niet goed genoeg om het echte zomergevoel te krijgen. Het echt zomergevoel is bij mij al een jaar of twee niet meer aanwezig.

De zomer is gelijk aan Tien om te Zien. Iedere woensdagavond, nadat de worstjes en brochetjes van de BBQ opgepeuzeld waren, was het tijd voor onze weekelijkse afspraak met het kruin van de Vlaamse show bussiness en een buitenlandse top act van het niveau Jantje Smit of Anton aus Tirol. Heerlijk zomerse deuntjes die vanop de Blankenbergese dijk op de wereld werden los gelaten. Ambiance verzekerd. Stoelen en banken aan de kant want je moest toch plaats hebben op de grond om je te krullen van het lachen. Elke woensdagavond afspraak met die vertrouwde gezichten op de eerste rij die zelfs bij zomerweer als vandaag hun favoriete artiesten vanuit hun rolstoel toe schreeuwden. Daar heb ik respect voor. Jammer dat we onze woensdagavond nu op een andere minder nuttige manier moeten zien te vullen.

Nu over naar de orde van de dag. Wat hebben we gedaan vandaag?
Ik heb deze ochtend 20-30 minuten op mijn oranje loopsloefen rond geslenterd en wat core stability en strech oefeningen gedaan. Hannes heeft wat losgepeddeld.
We hebben ook ons werktuig reeds vertrekkensklaar gemaakt voor morgen. Morgen starten we de laatste rechte trainingslijn naar het WK met een powertraining in de ochtend. Smiddags staat er wat rustig/technisch roeien op het programma.

Vanavond brij ik ook een einde aan mijn "sociale" week. Tijdens trainingsweken heb ik vaak niet veel energie/zin op overschot om s'avonds of overdag af te spreken met de één of de ander. Deze releatieve rustweek was dan ook zeer handig om een keer wat sociaal te doen. Voor het kopke kan het wel een keer deugd doen om het roeien efkes wat te lossen. Een keer zondigen tegen de voedingsregels die ik mezelf opleg tijdens trainings en wedstrijdperiodes was deze week ook toegestaan.

Kortom vanaf morgen is het weer voor echt. Regelmaat is troef. Om 7u opstaan, rond 22.30u in mijn bed, de eetgewoonten weer naar het niveau van een topsporter brengen en de blog voor 18u op het net zwieren.

tot morgen

cioa

HJ: "YOU HAVE A GOOD HEART"

Ik heb mijn toevlucht gezocht tot een droge plek waar de koers mooi in beeld wordt gebracht. De zetel is dus de place to be.

Daarnet heb ik mijn sessie op de rollen tot een goed einde gebracht. De coup de pedale was formidastisch. Minstens 5km per uur sneller dan wat ik normaal doe. Had die velo niet vast gestaan ik was door de houten wand gereden. Ik kan dus stellen dat ik volledig gerecupereerd ben en mezelf klaar acht om een laatste intensieve traininsperiode aan te vatten.

De getallen die deze ochtend op het schermpje van de dyno verschenen waren ook al iets meer hoop gevend dan eerder deze week.

Ondertussen zijn de -23 jarigen nog maar een week verwijderd van hun hoogtepunt van het jaar. Volgende week gaat het Wereldkampioenschap -23 jarigen van start in Amsterdam. Ik heb zelf ook het geluk gehad om vier keer te kunnen deelnemen aan het WK-23. In 2006 en 2007 zat ik in vierkoppel. Het jaar 2008 bemande ik samen met Ruben, Arne en Karel de lichte vier zonder die buiten ieders verwachting de finale haalde. In 2009 nam ik deel in skiff.

Het skiff avontuur in 2009 was volgens mij de beste investering die ik ooit gedaan heb in mijn "roeicarriere". Mijn prestaties in de skiff voor 2009 waren niet van het niveau waarvan je zegt: "die gaat potten breken op het wereldkampioenschap". Maar mede omdat er geen andere lichte -23 jarigen beschikbaar waren besloot ik het er toch op te wagen.
Ik denk niet dat er veel mensen waren die geloofden in mijn missie. Ikzelf achtte de kans ook niet echt heel groot in maar het weinige geloof in mij van anderen zorgde voor een grote motivatie. Het werd dus een gans jaar in skiff roeien.
Ik stelde me vooraf wel al eens de vraag wat die Tim Maeyens zo plezant vind aan dag in dag uit in skiff roeien. Wel dat jaar heb ik het leren apprecieren om in skiff te roeien. De eenzaamheid en de rust. Nooit geen miserie met ploeggenoten op wie je moet wachten of die je staan op te jagen.
In het begin van het jaren waren mijn scores op training behoorlijk maar op wedstrijden was het nog niet echt je dat.
Ik mocht deelnemen aan de regatta in Essen (waar er behoorlijk internationaal gezelschap is en de resultaten op die wedstrijd worden mede gebruikt om boten al dan niet te selecteren voor het WK-23) op 1 voorwaarde (en waarschijnlijk ook de hoofdreden waarom ik mee mocht). Die voorwaarde was dat ik reserve zou zijn voor de lichte vier zonder (senior A). Ik stemde toe en mocht mij dus gaan meten met andere collegas in skiff.
Het waren zware omstandigheden in Essen (volle bak tegenwind en hoge golven). De zaterdag werd ik met enkele tienden uitgschift. Het vermoeden dat ik geen wereldkampioen in skiff zou worden werd daar dus bevestigd. Om één of andere bizarre reden gaf de persoon die juist voor mij was forfait voor de finale en mocht ik zijn plaats in nemen. Ik werd 6 (van de 8) op een 3 tal seconden van de bronzen medaille winnaar van 2008. Ik kon dus toch een beetje in skiff roeien. De zondag werd ik 4e. Tegen de verwachtingen in vielen mijn resultaten dus toch behoorlijk mee.
Na nog een succesvolle passage op de Holland beker (enkele weken later) mocht ik officieel deelnemen aan het WK in skiff. Mijn opzet was geslaagd. Bewijzen dat ik goed genoeg was om naar het WK te mogen.

Het WK zelf was niet echt een succes te noemen. Integendeel. Het was een ramp. Ik legde beslag op een roemloze 20e plaats. Er is dus geen topskiffeur aan mij verloren gegaan.
MAAR door een gans jaar in skiff te trainen heb ik (denk ik)  gigantisch veel progressie gemaakt en ik heb me kostelijk geamuseerd in mijn skiff. Tot zover dus het verhaal van mijn skiff avontuur.

Morgen nog een laatste volledige rustdag en dan zijn we weer klaar om maandag van katoen te geven.

cioa

 

FOURIER ??

De weer goden waren vandaag goed gezind.

Om 9u was de zon al volop aan het schijnen. Dat geeft de burger toch net iets meer moed om op het water te gaan dan waneer er H2O druppels uit de lucht vallen. De wind was nog aan het ontwaken dus het was aangenaam toeven op het Boudewijn kanaal. Moederziel alleen in mijn skiff pedelde ik een 70-tal minuten rond op het water. Ik begin eindelijk het gevoel te krijgen dat de inspanningen van vorige week wat verteerd zijn.

Calisto (de naam van de boot waarin ik roei) had er ook nog eens deugd van op op het water te liggen. Er was zich reeds een laagje stof aan het vormen op de romp en van de binnenkant kon er 100 gram fleur du sel geschraapt worden. Goed om in gerechtjes te gebruiken maar je hebt het liever niet in je roeiboot. De schuld ligt waarschijnlijk niet alleen bij het zout in het water van het Boudewijn kanaal maar ook aan de iets te lakse poetsbeurten van de roeier die er het laatst heeft in geroeid (ik dus).
Na de training heb ik dan ook mijn best gedaan om calisto zoutvrij te maken.

Deze middag hebben we "weeral" congé (payé). Het zou op den duur nog beginnen tegensteken. Gelukkig moest ik her en der nog wat kleine boodschappen doen en kon ik mij dus nog wat nuttig bezighouden.

Op de fisa website heb ik nog een "vrolijk" beeldje gevonden. De foto is genomen juist nadat we onze niet al te vlot verlopen b-finale geroeid hadden.

Meer heb ik niet te bieden vandaag.

cioa

CITY OF BLINDING LIGHTS !!

Geen weer om een hond buiten te laten. Als we een hond hadden gehad had ook hij zich binnen in stilte moeten bezig houden. Maar wij hebben geen harige viervoeter dus het probleem stelt zich niet.

Gisteren middag was waren het slechts 60 minuten ter plaatse trappelen op de velo, deze ochtend mocht het ietske meer zijn. 2 uren op de rollen. Wat kan het leven toch mooi zijn. Een uur op de rollen overleef ik op 3 liedjes. Je moet dus geen Pythagoras, Archimedes, Euclides of Fibonacci heten om het rekensommetje te maken voor 2 uur fietsen.  Het was een 2 uur durende rollercoaster aan emoties.

Don Omar ft Lucenzo brachten er met hun Danza Kuduro meteen de zomerse sfeer in. Omdat het buiten alles behalve zomer is had ik nog wat van die zomerse deuntjes voorzien om me toch dat lekker warme gevoel vanbinnen te geven.
Uiteraard stond ook de kokosnotenboom weer op de playlist.
De derde plaat die ervoor moest zorgen dat de temperatuur en mijn trapfrequentie de hoogte in ging was de JIM VJ's met hun summer Anthem. Wat me opviel aan de clip was dat Eline-electra-Demunyck, die van de daken schreeuwt dat ze weigert om op dieet te gaan zoals al die andere showbizzdellen, in de clip ligt te zonnen in een kleedje terwijl haar vrouwelijke collegas pronken met hun strak lichaam in bikini. Schaamt ze zich over haar iets chubby-er buikje (wat me straf lijkt en helemaal niet nodig is natuurlijk) of mocht ze niet in bikini meedoen van de producers omdat er anders geen kat naar de clip zou willen kijken? 
Als ik nood had een bezinningsmomentje, eventjes tot rust wou komen of een emotionele bui kreeg mocht Birdy (met Skinny Love)  de ruimte vullen met haar stem en piano.
Sunrise Avenue (met Hollywood Hills) en Alexis Jordan (met Good Girl) vulden de momenten op dat ik de andere beu was en de momenten dat ik me een idool kandidaat wou voelen.

Deze middag staat verder in het teken van RUST. Dan komt een extra lange uitzending van de tourrit met gejuich onthaald. Al moet ik toegeven dat ik de vlakke kilometers gebruikt heb om een uiltje te knappen.

Morgen ochtend moeten we volgens ons schema 70 minuten roeien. Het weer zou wat aangenamer moeten zijn dus onze eerste roeitocht sinds zondag zou droog moeten verlopen. Hopelijk zijn we het niet verleerd.

Hou het droog en ambeteer elkaar niet teveel als je een hele dag moet binnen zitten.

cioa

POEPPEDOOD DAG 2 !!

Net terug uit dromenland. De training van deze ochtend heeft pijn gedaan.

Ondanks de relatieve rustweek stonden we deze ochtend in de krachtzaal. Veel goesting was er niet te bespeuren maar als je ergens wil komen moet ja al eens iets tegen je goesting doen. De voldoening achteraf was dan ook dubbel zo groot (niet dus). Als opwarming werd er niet geroeid maar een klein loopje moest volstaan om warm te draaien. Dan waren we al dan niet klaar om aan de powertraining te beginnen.

Het werd al snel pijnlijk duidelijk dat de zware inspanningen van vorige week niet helemaal verteerd zijn. De getalletjes die op het schermpje van de dyno verschenen waren significant lager dan wat ze normaal zijn. Alles ging wat trager en minder explosief dan normaal en af en toe werd er ook al eens een kilootje minder gewicht gebruikt. Meer dood dan levend werd de sessie afgerond met wat trunk oefeningen en wat kijken hoe enkele juniors het beste van zichzelf gaven op de ergometer.

In afwachting van water in de BTR-douches deed ik nog een kort loopje. Het mocht niet baten want van water was nog steeds geen spoor bij mijn terug keer.  Straks zullen de benen nog wat aan het werk gezet worden op de rollen.

Iets helemaal anders dan. Ken je deze nog?

De inzending van Ruben De Gendt voor de solidariteitswedstrijd van de Vlaamse roeiliga. De wedstrijd liep tot 30 Juni. We zijn ondertussen al twee weken verder en eigenlijk ben ik wel razend benieuwd naar wie die wedstrijd met zijn/haar cartoon, gedicht of tekening heeft gewonnen. Hopelijk moeten niet alle technische medische, topsport, ethische en dagdagelijkse commissies met unanimiteit van stemmen beslissen over de winnaar. Als dat het geval is kunnen we natuurlijk wel over-zomeren met Ruben zijn inzending (als onze winnaar).

Het weer werkt niet echt inspirerend om hier vandaag wederom een redevoering van briljant niveau neer te pennen dus dan beperk ik mij maar tot enkele korte maar geniale alineas.

cioa

POEPPEDOOD !!

Vandaag een volledige dag geen fysieke inspanning. Het is welgekomen!!!

Ik ben kapot. Mijn weekelijkse fietstocht van 2 minuten naar de krantenwinkel om de nieuwe P-magazine op te halen voelde verschrikkelijk. Op de kleinste versnelling trappelde ik richting dorpcentrum. Compleet uitgeput, bezweet, buiten adem stromlpelde ik de krantenwinkel binnen. Gelukkig weet de vriendelijke verkoopster voor wat ik kom en kon alles zonder veel woorden afgehandeld worden. Terug thuis gekomen heb ik toch even moeten bekomen van deze helse rit.

Topsport is niet gezond en ik begin stillaan te snappen wat ermee bedoeld wordt. Onze laatste wedstrijd was op zondag en  ik ben nog altijd een wrak. Gelukkig mogen we het de rest van de week ook nog wat rustig aan doen.

Ondertussen kan ik jullie het videomateriaal tonen van onze "toeristische" uitstap naar de Rotsee. Eerst zijn beelden van trainingstochtjes te zien gevolgd door beelden van tijdens onze heat (=schifting/reeks).

Omdat ik jullie niet meer dan 5 minuten per dag wil weg houden van jullie zwembad in Frankrijk, jullie strandlaken aan de Spaanse Costa of Turkse Rivièra, de Belgische terrasjes, de Zweedse natuurparken, de Amerikaanse fast food resturants of gewoon jullie werk in Singapore stopt het hier voor vandaag.

cioa

BARRY WHITE KOMT NOGAL BLEEKJES OVER ALS JE ER EEN HELE CD VAN BELUISTERD !!

We zijn terug in Dudzele.

Deze ochtend om 8u zijn we vertrokken vanuit Luzern. 7 uren rijden en enkele tussenstops later zijn we zonder kleerscheuren (maar met lichte hoofdpijn) terug thuis.

Over een dag in de auto zitten valt er niet veel zinnigs te zeggen dus veel zal ik jullie vandaag niet kunnen bieden.

Wel heb ik nog een extra tip van de week om de boel hier wat op te vrolijken.

Deze week mogen we dus weer even de batterijen helemaal laten opladen. Enkel wat rustig in beweging blijven is de enige arbeid die we moeten verrichten. Volgende week gaan we er dan weer volop tegen aan richting het WK. We zullen eerst twee weken trainen in Dudzele om dan begin Augustus ons trainingsdomein in Hazewinkel te gaan opzoeken. Op 18 Augustus gaan we nog een soort van koerske varen tegen/samen met de Nieuw-Zeelanders (bij wijze van voorbereiding op het WK). 28 Augustus gaat het WK van start in Bled en zullen we ons werk in resultaat proberen omzetten. 

Bij deze weten jullie nu ook hoe ons programma er -in brede lijnen- uitziet voor de komende weken.

Ik hou het hierbij voor vandaag.

cioa

DAAR HAD IK GEEN REKENING MEE GEHOUDEN !!!

De eerste en tweede ontgoocheling zijn ondertussen al wat weggeëbt.  Laatste worden in de b-finale was niet echt wat we in gedachten hadden. We hebben niet meer en niet minder dan een rot slechte wedstrijd gevaren. Vanaf het begin zaten we al niet goed in de wedstrijd en naarmate we ons dichter en dichter naar de eindstreep sleurden beterde het niet echt. Hopeloos ver achter de rest van het pak lieten we onze boot over de meet dobberen. Ik weet niet wie er gewonnen heeft en het interesseerd me eigenlijk niet ook (al zal ik straks uiteraard wel eens de resultaten bestuderen.

Aan wat het ligt is moeilijk te zeggen het kan zoveel zijn maar feit is we moeten nog verbeteren als we ooit willen vechten met de absolute wereldtop. De b-finale halen was mooi maar laatste worden in de b-finale leverte raar genoeg een minder positief gevoel op dan de C-finale te winnen.

Ik ben er echter wel van overtuigd dat als we in normale doen zijn we zeker en vast in staat zijn om mee te strijden met die Bulgaren, Zwitsers en Noren die ook in de b-finale lagen. Hopelijk is het op het WK aan andere ploegen om rotslechte wedstrijden te varen en kunnen wij een heel tornooi op hetzelfde niveau presteren.

De dag begon nochtans mooi. Om 6u waren we de enige twee zotten die op de Rotsee aan het roeien waren. De zon kwam op, de temperatuur was zeer aangenaam, het water plat en geen abnormaal vermoeid gevoel. We hadden er allebei wel zin in om Luzern in schoonheid af te sluiten. Nu is het toch wel wat in mineur maar eventjes terug met de voetjes op de grond gezet worden kan nooit geen kwaad.

Wij waren niet de enige belgen die in de B-finale moesten aantreden. Ook Tim Maeyens (die hier net binnen komt met onze lectuur die hij gestolen heeft) mocht deze ochtend zijn wedstrijd varen. Hij is op een mooie tweede plaats geeindigd.

Ik denk dat ik deze middag de man met de hammer op bezoek zal krijgen. Ik zal me dus beperken tot horizontaal in mijn bed liggen en de koers volgen. Wat gepieker over wat er verkeerd gegaan is zal ook nog wel gebeuren vrees ik.

Met goedkeuring van William mogen we hier vanavond nog een avondje blijven. In plaats van hals over kop terug naar Belgie te reizen kunnen we nu alles op het gemak doen en nog een keer iets gaan eten/drinken zonder dat die weegschaal in het achterhoofd zit.

Volgende week krijgen we een weekje relatieve rust. We zullen wel iets moeten (lopen, fietsen, poweren) doen maar je zal ons normaal gezien niet in een roeiboot zien.

We hebben wat videomateriaal van hier in Luzern maar dat zal ik volgende week met jullie delen. Voor diegene die ons toch aan het werk willen zien kan ik jullie deze link aanbevelen. Wat je te zien krijgt is onze wedstrijd van op de Holland beker in Amsterdam (van twee weken geleden)

http://www.roei.tv/index.php?item=play&pid=18644&

Een voor de mensen die graag calorietjes tellen hier volgt een nieuwe tip van de week.

Ik start mijn "kom weer tot mezelf namiddag " nu!

cioa

GEWOGEN EN NOG IETSKE TE LICHT (= TE TRAAG) BEVONDEN !!

5e plaats in de halve finale op iets meer dan 10 seconden van de winnaar.
Dat had iets minder mogen zijn en we moeten morgen dus in de B-finale aan de slag.

De eerste helft van de wedstrijd lagen we - in tegenstelling tot onze andere wedstrijden hier in Luzern- nu wel mee met het pak. De prijs werd echter cash betaald in de tweede wedstrijdhelft. Alles werd wat slordiger, we vielen wat uit elkaar en de druk viel wat weg als je dan ook nog eens in de golven terecht komt van de baan naast je begint het wel door te sijpelen dat  geen groots resultaat zal worden.

Na de "euforie" van gisteren was het vandaag eerder ontgoocheling die de plak zwaaide. Wat niet meer dan logisch is natuurlijk. Het zou zelfs raar zijn als we niet ontgoocheld zouden zijn. Morgen hebben we een nieuwe kans om de ontgoocheling van vandaag van ons af te roeien en dit tornooi met een (nog) positievere noot af te sluiten.

In die b-finale mogen we het opnemen tegen Groot Britannie, Portugal, Noorwegen, Bulgarije en Zwitserland. Het startuur is iets na 9u.

Op zondag is dit voor de meesten een on-christelijk vroeg uur maar we kunnen alle steun gebruiken. Dus zorg dus dat alle kaarsen die je thuis vindt branden, en dat je achter je computer zit om ons mentaal bij te staan tijdens onze calvarietocht naar de meet. God zal het jullie belonen hoop ik. En als god het niet doet zal ik het wel doen.

Al kunnen we eigenlijk toch wel al een beetje tevreden zijn vind ik. We doen allesinds al beter dan in Munchen en als we morgen nog een goeie b-finale varen kunnen we ons doel (olympische kwalificatie) voorlopig nog een beetje proberen na streven zonder dat het belachelijk onrealistisch overkomt. Wij houden namelijk rekening met wat anderen van ons denken (das geen waar é, ik spreek voor mezelf en ik=thijs)

Jullie ook even op de hoogte brengen van wat de andere Belgen hier bij elkaar geroeid hebben in Luzern. Annick Dedecker is in haar C-finale vandaag 4e geworden.
Hannes De Reu (die verdient van mij de prijs van de strijdlust) werd in zijn C-finale 6e.
Tim Maeyens heeft zich zonet ook moeten neerleggen bij een plaats in de B-finale.
Jo Hammond is momenteel haar A-finale in de lichte vrouwen skiff aan het roeien. Ze zit momenteel (met nog 500 meter te gaan) verwikkeld in een gevecht voor de medailles. Spannend!! Jammer, ze valt net naast het podium.

Bij deze zijn jullie weer op de hoogte. Er rest mij dan enkel nog te melden welk weer het hier is. Warm met zo nu en dan een regenbuitje. 

cioa

TOP 12 !!

Voila de benzinetank is weer bijgevuld. Hopelijk verteerd het goed en kunnen we morgen weer van jetje geven.

Wat is er vandaag gebeurt?
Deze ochtend om 6.30u zaten we aan de karige ontbijttafel. Wat krakotten met honing of een energy bar. Meer moet dat niet zijn voor een lichtgewicht.

Na het ontbijt trokken we naar de roeibaan om een baantje te varen. De één al wat dikker ingeduffeld dan de andere.

Wat relaxen en dan gaan inwegen. We werden goedgekeurd. We konden dus starten (wat toch al een eerste vereiste is als je wil winnen).

In onze reeks legden we beslag op de tweede plaats. Rechtstreeks door naar de kwartfinale dus. Joepi! Eerste horde was genomen. De tweede horde (de kwartfinale) was op papier alvast iets gunstiger dan in Munchen. Maarja op papier. Het is op het water dat het moet gebeuren. Gelukkig voor ons gebeurde het vandaag ook op het water.

Het was geen cadeau met een strikje rond die we kregen. We hebben er tot op de meet moeten voor vechten. We kwamen de laatste 500 meter binnen in vijfde positie. Onderweg naar de meet hebben we dus nog twee boten bij hun nekvel kunnen pakken. We bolden als tweede over de meet wat ons  recht geeft op een plaatsje in die zo gegeerde halve finale.   Die halve finale wordt morgen rond 14u geroeid. Onze tegenstanders kennen we nog niet maar dat het niet jantje en mietje zijn waartegen we zullen moeten varen is wel duidelijk.

Ons "zwakke" punt is de middelste 1000 meter van de wedstrijd blijkbaar. Daar laten we de concurrenten (iets teveel) weglopen. Gelukkig beschikken we over een redelijk goed eindschot en kunnen we in de laatste 500 meter heel wat goed maken. Soms is het net niet genoeg maar vandaag was het net wel genoeg.

Zou het niet kunnen dat de andere boten anticiperen op onze eindsprint en maken dat ze zo ver mogelijk weg zijn bij het ingaan van de laatste 500 meter (en dat ze zich dus een beetje vergalloperen in het middenstuk stel ik mij dan de vraag)?

In de koers zie je net hetzelfde fenomeen. 
Je weet dat je niet de beste klimmer bent van het peloton.
Je weet dat de aankomst boven op een berg ligt.
Je hebt ambitie om te winnen dan anticipeer je en maak je dat je weg bent voor de berg begint.
Je hoopt dan dat je ver genoeg voor bent zodat de echte berggeiten van het peloton je niet meer inhalen. Meestal nemen ze die dappere vluchters wel voor de meet. Soms heeft de vluchter ook wel eens het geluk aan zijn kant en strompeld hij als eerste over de meet.
Maar het zou inderdaad aangenamer zijn voor ons als we iets minder achterliggen (of zelfs gewoon naast de rest liggen) bij het ingaan van de laatste 500 meter. Als we dan nog eens onze laatste 500 meter even snel als gewoonlijk zouden kunnen doen zijn we bijna wereldkampioen (denk ik).

Of we kunnen iedere 250 meter 1 seconde rapper roeien dan zijn we aan de finish 8 seconden sneller dat is misschien ook een oplossing?

Maar we gaan ons daar nu voorlopig niet druk over maken. We gaan ons morgen eerst en vooral amuseren in de halve finale. Hopelijk varen we een goede wedstrijd wat het resultaat ook moge zijn. Op je waarde geklopt worden is niet onleefbaar voor mij.

Ondertussen weten we onze tegenstanders voor morgen in de halve finale. Bulgarije, Canada, Italie, Denemarken en Zwitserland. Over de loting mogen we alvast niet klagen. Alles is mogelijk. Zorg dus dat je morgen om 14.06u achter uw computer zit en ons naar die finale schreeuwd.

Alles is te volgen op: http://www.worldrowing.com/live-results

En als jullie ons naar die top 3 schreeuwen kunnen jullie ons zondagmorgen live aan het werk zien vanuit jullie luie zetel. Als dat geen motivatie is om je stembanden schor te schreeuwen weet ik het ook niet meer.

Geniet nog van jullie avond. Wij doen hetzelfde!!


cioa

BROOD EN HONING !!!

Net terug van mijn onderhoudsbeurt bij kinesiste Katrien. De rug en de benen wat laten verwennen want ze moeten vanaf morgen zwaar aan de bak.

Onze dag vandaag zag er niet veel anders uit dan andere pre-wedstrijddagen. Opstaan, ontbijtje doen en naar de roeibaan gaan om wat te gaan wobbelen op het water. Deze ochtend probeerden we zo goed en kwaad al het kon een 500 en 250 meter te doen.  Na de ochtendlijke sessie keerden we terug naar ons bed. Wat rusten en dan voeten onder tafel voor het middagmaal. We kozen om onze tweede training van de daag niet te laat te doen. Om 14.30u stonden we dus alweer aan het buskotje te wachten op onze bus. Tegen 15u zaten we op het water. Veel minder volk dan in de morgen dus iets aangenamer om te roeien. Enkele korte versnellingen later lagen we alweer aan het ponton.

We hadden onze training goed getimed want niet veel later hing er een onweerswolkje boven de Rotsee. Hagelstenen en hevige regenval zorgden voor afkoeling. Ik stond op dat moment in de Coop en heb dus weining van dat alles meegemaakt. Het bussennetwerk had van die ene vlaag wel een algemene vertraging opgelopen. Her en der hingen afgekraakte taken, de rioolputte konden de plotse watertoevoer niet verwerken en gepensioneerde toeristen die vrolijk in de zon aan het wandelen waren kropen verkleumd op de bus. Het moet dus wel iets gedaan hebben terwijl ik brood en honing aan het kopen was.

Er is ondertussen ook ter ore gekomen dat onze brievenbus in Dudzele bestookt werd met fanmail. Merci daarvoor familie Burggraeve!!

Toen we gisteren arriveerden aan de Rotsee lag toch wel een ietwat ongewone roeiboot op het water te dobberen. Iets voor de maandagavond in de BTR??

Anderhalf uur later

Het avondeten is dankzij de bereidwillige medewerking van hotel Hermitage in een iets vlotter tempo naar binnen gewerkt.

Het avondeten is ook het moment waar de papieren met de reeksindeling van tafel naar tafel worden doorgegeven alsof het een stuk gloeiend heete houtskool is. Iedereen zoekt naar zijn tegenstanders en denkt dan bij zichzelf: "verdoeme", "waarom liggen wij/ik  weer in de zwaarste reeks". Ik ben ervan overtuigd dat er hier enkele kilometers verderop in de andere hotels van Luzern zich gelijkaardige taferelen zullen afspelen. Iedereen voelt zich de pineut en had liever in een andere reeks gelegen. Maar als het puntje bij paaltje komt moet je ze toch allemaal verslaan als je wil winnen. Of toch op zijn minst een groot pak verslaan als je ooit naar de olympische willen gaan.

Onze zware tegenstanders voor morgenochtend zijn: Griekenland, Chili, Canada en Polen 1. De eerste drie per reeks gaan zeker naar de kwartfinale voor alle vierdes, vijfdes en zesdes geldt dat de slechste 6 tijden niet doorgaan naar de kwartfinale. We roeien om 10.36u onze reeks en hopen dan dat het resultaat voldoende zal zijn om in de late namiddag (rond 17.30u) een kwartfinale te roeien.

Nu nog een beetje rusten en onze zak voor morgen al klaar maken want onze dag start waarschijnlijk om 6.30u!

cioa

DAGVERSLAG, SORRY VOOR DE RETARD MAAR DE KEUKEN LIET, net als vorig jaar, OP ZICH WACHTEN !!!

Ja wadde, 2 uur tafelen is toch wel net iets teveel van het goede.

In Hazewinkel is het eten dan wel niet altijd van culinair topniveau maar je krijgt het wel allemaal binnen de minuut op je plateau geserveerd. Hier (was het net als vorig jaar) iets meer culinair maar de wachttijden tussenin zijn er teveel aan. Ofwel zijn wijn ongeduldige mensen. Als toerist zou ik het misschien al een beetje minder erg vinden om lang op  mijn eten te moeten wachten maar als sporter (lichtgewicht) wil ik mijn eten snel hebben en geen uren aan tafel zitten en mensen zich zien volproppen met lekker brood en dergelijke. Mischien ben ik gewoon een moeilijke mens dat kan ook.

Gedaan met de blog als klaagmuur te gebruiken het dagverslag.

Deze ochtend was er al meteen een kleine verwarring. Teveel Pizzahuts in dezelfde buurt blijkbaar. Maar Tim heeft ons toch gevonden en we konden vertrekken. Ook het uitzwaaicomité had wat last met de locatie te vinden. Toch bedankt aan Vincent B. om met een remorqske vol zand een poging te doen om ons te vinden. De volgende keer terug zwaaien is toegestaan.

Ik heb nog geen rijbewijs maar als het ooit zover zou komen dat ik mezelf een auto aanschaf dan heb ik toch al 1 iets wat ik zeker niet zal doen. Ik zal geen gigantische sleutelhanger aan mijn autosleutel hangen. Dat ding zit toch maar heel de weg als een bronstige labrador tegen je been aan te rijden.

Tegen het middaguur hadden we de botenwagen al bijgehaald dus er was geen haast om snel ter plekke te zijn. Een "gezonde" wegrestaurant macaroni werd met weining smaak binnen gewerkt.

Iets voor 16u kwamen we dan aan bij de roeibaan.





Lange broek af, korte broek aan,schoenen af, sletsen aan. De temperatuur valt hier dus best wel mee. Hopelijk blijft het zo de komende dagen en krijgen we niet teveel regen op ons dak.

Na wat poepgooij'n  in het botenpark kwamen onze boten ook op hun eindbestemming aan.
Snel de boel in elkaar steken en het water op.

Na de training was het wachten op onze copain/chauffeur (voor één dag) Tim om naar het hotel te gaan.
 

Het verslag van ons avondmaal moet ik geen twee keer vertellen veronderstel ik.

Nu rusten/slapen en morgenochtend om 8u gaan we terug naar de baan om te trainen.

Slaapwel!!

cioa

PITTA ???

Een verse lading boeken, de meest recente P magazine en Humo en wat kauwgom. Meer heeft een mens niet nodig om een autorit naar Luzern te overleven.

De gespecialiseerde pers noemt ons al publiekslieveling van het Belgisch roeien hopelijk. Lieveling zijn is natuurlijk wel prettig maar goed presteren is natuurlijk nog iets anders. Dus hopelijk worden we ooit nog eens geliefd omdat we echt echt goed zijn. We kunnen daar in Luzern al mee beginnen als het van mij afhangt.

Morgen om 7u kunt u ons komen uitzwaaien aan de Pizzahut langs de expressweg in Brugge. Als u dat wat vroeg lijkt kunt u misschien zorgen voor een welkomscomite rond 16u aan de Rotsee.

Deze ochtend hebben we voor de laatste keer onze boot op belgische wateren gelegd (toch voor de komende twee weken). Eerst wat korte intensieve stukjes gevolgd door 3 keer 2000 aan een rustige kadans en matige druk. De beste training van de afgelopen 7 dagen (naar mijn gevoel).
Na de training was het weer tijd om de botenwagen "vol" te leggen met boten. Ik heb hem al zwaarder geladen gezien dan vandaag. Slechts 5 bootjes maken de trip naar Luzern.

Dan nog even een rechtzetting. Het eten in Hazewinkel wordt nog steeds met liefde gebracht en opgewarmd door de firma die al het ganse jaar zijn best doet. De overschakeling naar de nieuwe firma gaat pas in September van start. Dit heb ik vandaag opgevangen. We hadden het gisterenavond eigenlijk ook al een beetje door toen we een groentenmix op ons bord kregen die we al eerder hadden gezien.
Ik weet niet of het aan de groentenmix lag maar sommigen hadden gister avond energie teveel en ze begonnen elkaar dan maar een beetje te pitsen en titsen. Had er een blinde aan de deur gestaan hij had zeker en vast gedacht dat hij naar vrouwencatch aan het kijken was. De sfeer tussen de mannen zit dus wel snor. Wat had ja anders verwacht? Als je met vier bent kunt je maar beter zorgen dat je een beetje overeen komt.

En niet alleen de atleten worden in Hazewinkel verwend maar ook de wagens. De autos kregen vandaag een speciale behandeling van Betty en compagnie. Onze blik op de weg was weer helder en onbelemmerd door kwakjes van vogels en vliegen. Anderen zagen dingen die ze liever niet in de ogen kijken.  Toch merci in naam van de Sintra.

Nog 30km te gaan in de tourettape van vandaag dus tijd om aandachtig te gaan volgen.

Morgen hopelijk een schrijfsel vanuit Luzern.

cioa

HIGH VOLTAGE !!!

De zomer is terug in het land (voor eventjes toch). De gratis extra dosis vitamine D die door de zon aangeleverd wordt doet deugd.

Wij vertoeven ondertussen weer in het zonnigste vakantiepark van Willebroek. Mijn dagelijks middagdutje in de altijd frisse chalet heb ik net achter de rug. Voor diegene die nog nooit in hazewinkel geweest zijn heb ik snel even aan de chalet gevraagd om te poseren voor de foto. Voor diegene die hier honderd jaar geleden geweest zijn doe geen moeite om verschillen te zoeken.

Sinds 1 Juli worden onze monden door een nieuwe cateringfirma gevuld. Er was beterschap belooft (alvast dat hadden we toch gehoopt na onze klaagzangen). Het keukenteam bleef ongewijzigd dus het ingenieuze doorschuifsysteem verliep zoals steeds even vlot al een pitstop van Michael Schumacher. Deze middag was het spaghetti dat op ons bord werd getoverd. Ik zag niet veel verschil met vroeger. Sommigen hadden de indruk dat de saus iets minder rood was dan vroeger dus er was wel degelijk verschil. Over smaken valt niet te discussieren maar ook daar merkte ik weinig verschil met vroeger. Dit kan misschien ook komen door mijn veelvuldig gebruik van peper in mijn soep. Het kan ook komen door het feit dat ik bij alles ketchup eet met als rechtstreeks gevolg dat alles naar ketchup smaakt.
Ik kijk al reikhalzend uit naar onze tweede pitstop vanavond. Worden we gepakt op snelheid en krijgen we een hoog culinair maal voorgeschoteld of blijven we, zoals de afgelopen jaren, in hetzelfde bedje ziek?

Deze ochtend hebben we onze laatste powersessie van de week afgewerkt. Strak rond de klok van 16u moegen we nog wat kleur opdoen terwijl me 60 minuten dobberen.

De kriebels en de "gezonde" spanning beginnen te komen. Ik wil naar Luzern en koersen. De trainingen nu voelen aan als de voorbereiding van een examen waar je net iets teveel dagen tijd hebt voor gekregen. Je hebt nog twee dagen tijd om te blokken maar je weet dat je het kan, dan wil je gwoon zo snel mogelijk dat eamen gaan afleegen en tonen wat je waard bent.

Druppels gewijs rolt iedereen uit zijn bed en waggeld richting roeiboten. Kudde beest als ik ben zal ik maar hetzelfde doen. 

Hopelijk zijn we net op tijd van het water om Tommeke Tommeke wat doe je nu Boonen een sprintje te zien winnen.

cioa

LES ESSARTS

Mijn spieren en hoofd zijn blij dat ons vandaag wat rust gegund wordt.
De zware training van gisteren en afgelopen week zijn nog wat aan het verteren.

Deze ochtend heb ik wat langs de vaart gelopen of beter gezegd geslenterd om de spieren niet te lui te laten worden. Hannes heeft zijn poepje op de ergometer gezet om wat heen en weer te rollen.

En ook vandaag kreeg de meest flauwe plezante wielertoerist de rekening gepresenteerd van de mosselschelpen. Lek bandje !!

Morgen trekken we terug naar onze chalet in de groene oase van het Hazewinkel domein. We zullen daar nog een drietal trainingen afwerken. Twee op maandag en één op dinsdag. Na de ochtendtraining op dinsdag maken we de botenwagen vertrekkensklaar. Dan terug naar huis om wat vers gewassen roeipakjes op te halen en nog wat te relaxen. Woensdagochtend reizen we dan af naar Luzern. 

Mijn middag werd/wordt vandaag gevuld met tukjes doen en mijn ogen proberen openhouden om de koers te volgen.

Ik heb de indruk dat mijn hersenen/inspiratie in vakantie zijn gegaan. Nog een overblijfsel van de 5 studiejaren denk ik. Als de examensgedaan zijn alle activiteit stop zetten om weer fris te zijn om indien nodig de herexamens aan te vatten. De laatste twee jaar van mijn studiecarriere moesten ze in augustus nog eens serieus aan de bak. Gelukkig konden ze de laatste twee jaar voor 3 maanden in congé. Zo kon ik volop genieten van de mooie tijden op stage zonder ergens in het achterhoofd  met die herexamens rond te lopen.

Na vijf minuten staren naar mijn scherm is er geen letter bijgekomen. Het teken dat het genoeg is voor vandaag.

cioa

I CAN RESIT ANYTHING BUT TEMPTATION (Oscar toch)

Het was afzien vandaag tijdens de laatste zware trainingssessie.
Ik had niet mijn beste dag vandaag en dat maakte het afzien toch net dat iets minder aangenaam. Afzien als alles vanzelf gaat is leuk maar afzien als je niet in een superdag bent is minder plezant. Maar we hebben het overleefd. Vanaf nu recuperen en ons focussen op Luzern.

Wat kunt u van de Belgen verwachten in Luzern? Hopelijk een iets betere prestatie dan vorig jaar. Vorig  jaar waren we aanwezig met een ruime delegatie. dit jaar is de groep iets kleiner. Naast Hannes en mezelf in de dubbel licht kunt u ook de prestaties van Tim Maeyens en Hannes De Reu in de skiff zwaar, Annick De Decker in skiff zwaar en Jo Hammond in skiff licht "bewonderen". 
We hebben vandaag ook een beetje (tijdelijk) afscheid genomen van Bram Dubois. Hij gaat zich focussen op het WK-23 die op 21 Juli van start gaat op de bosbaan in Amsterdam.

We vertrekken woensdagochtend met de wagen richting de Rotsee (het meer in Luzern). Vrijdag starten de wedstrijden. Vrijdag ochtend rond 11u moeten we de eerste keer varen en hopelijk kunnen we ons dan de vrijdagmiddag via de kwartfinale plaatsen voor de halve finales op zaterdag.

Vorige week zaten we nog in Amsterdam onze boot richting finish te sleuren. Wel daar zijn fotos van. Carolien was mee gereisd met de fanbus en had traditie getrouw haar fotoaparaat mee op mooie plaatjes te schieten.

Om jullie wat te teasen al het volgende voorproefje.

De rest is te bezichtigen via de volgende link:  https://picasaweb.google.com/103827227101102349313/HOLLANDBEKERAMSTERDAM2011#

Als we merken dat die fotos zonder vragen (aan carolien) gebruikt worden komen we je persoonlijk opzoeken om het desnoods via handgemeen te regelen. U wees gewaarschuwd!!! Alleen jammer dat een gewaarschuwd man er twee waard is. We zullen dus wat extra volk moeten meebrengen als het tot een robbertje vechten zou komen.

Vandaag is ook de jaarlijkse hoogmis in het wielrennen van start gegaan. De Tour de France. Wat heeft dat circus mij al uren tv-plezier bezorgd. Wat is er zaliger dan smorgens om 11u in je zetel ploffen (als het buiten 30 graden is) om een bergrit van start tot finish te volgen. Ik kan je verzekeren als de rit gedaan is ben je even moe/mottig als die coureurs. En ik doe het dan nog zonder paardenmiddeltjes zoals die dikbetaalde wielertourristen. Maar ik blijf fan van de koers. En wie koers zegt zegt Michel (Wuyts). Wat een vakman (al is niet iedereen het daarover eens en terecht). Geen enkel chateautje ontsnapt aan zijn arendsoog zonder dat de geschiedenis en bijbehorende wijn even vermeld wordt. Op reis gaan naar Frankrijk is pure geld verkwisting. Je betaalt toch al ieder jaar aan de VRT om de uitzendrechten van de Tour binnen te halen. Waarom zou je dan nog een keer geld geven aan een reisje in Frankrijk als je op reis kunt gaan vanuit je zetel.

Dat was het voor vandaag. Ik ben te moe om mijn hersenen nog verder uit te persen.

cioa

GEBT GELIJK !!

snel voor het avondmaal het relaas van vandaag de wereld in sturen.

De ochtendtraining begon ietske vroeger dan normaal. De powertraining begon om 8.45u want om 11.15u kwam een dokter van het BOIC even kennis maken met ons. Het bleek dokter Olivier te zijn. Olivier zal ons vergezellen op het WK. Al onze grote en kleine kwaaltjes zullen dus vakkundig (hopelijk) opgelost kunnen worden door Olivier.

Normaal gezien stond er deze middag rust op het programma.  Jammer maar helaas kwam daar een stokje voor te zitten. We moesten 8km losvaren. In temperaturen van rond de 25 graden, op een windstil meer en zonder trainer zou dit eventueel nog aangenaam kunnen zijn. Wederom helaas. 25 graden was het zeker niet, de wind was er ook en de trainers (al hebben we er niet teveel "last" van gehad) waren ook aanwezig.

Na de korte sessie stond het duivenkot open en konden de duifjes gaan vliegen. Ik vloog met de AA mobiel naar de bioplanet, en Mechelen city centre. Het jaarlijks hoogtepunt in Mechelen had ook weer zijn tenten opgeslaan. Het was kermis!!
De aromas van oliebollen, pitta, frieten, gigantische chup a chups, suikerspinnen, en andere lekkernijen deden de geurpapillen in mijn neus feestvieren. Stoicijns als ik ben heb ik me niet laten verleiden door één van deze zwoele geuren en heb ik alleen maar gekeken.

Morgen is het staat de laatste echt lastige traininge op het programma. 600, 500, 2X 400,3 X 300 en 2 X 250 meter aan wedstrijd tempo. Dat wordt weer afzien. Na deze training is onze blok periode gepasseerd en moeten we ons klaarmaken om ons "examen"/tussentijdse evaluatie in Luzern te gaan afleggen. Zoals al de studenten hebben ook wij mogelijkheid tot herexamen ergens eind augustus op het WK in Bled.

Gisteren middag hebben we met een onboard camera geroeid. Ik zal proberen om de beelden te bemachtigen. Dan kunnen jullie ook weer wat meegenieten van onze fantastische job.

De vakantie is vandaag officieel begonnen. Dus al wie op reis gaat wees voorzichtig, geniet ervan en denk aan die eenzame roeiers in hun bootje die hun uiterste best doen om het vaderland trots te maken en vooral zichzelf trots proberen maken.

Ik denk dat het tijd is om Betty haar kookkunsten te gaan apprecieren!

ETEN dus!!

cioa